In een recent interview heeft Gerhard Kardinaal Müller gezegd dat de eenheid van de Kerk “vernietigd” zou worden als de bisschoppenconferenties, en niet het Vaticaan, het laatste woord zouden hebben over de vertalingen van liturgische teksten.
De voormalige prefect van de Congregatie voor de Doctrine van het Geloof uitte zijn bedenkingen in een interview met Passauer Neue Presse over de recente liturgische hervorming van Paus Franciscus, waardoor bisschoppen toezicht konden houden over het vertalen en vertalingen konden goedkeuren. Het interview is afgelopen woensdag gepubliceerd.
“De ultieme autoriteit in geval van twijfel kan niet liggen bij de bisschoppenconferenties. Dit zou immers de eenheid van de Katholieke Kerk in geloof, belijdenis en gebed vernietigen”, zei de Kardinaal, zoals gerapporteerd door Catholic Herald.
Müller heeft deze opmerking gemaakt ondanks het feit dat Paus Franciscus Robert Kardinaal Sarah publiekelijk had gecorrigeerd voor het maken van een soortgelijke verklaring vorige maand.
Sarah, prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten, had in een artikel beweerd dat de nieuwe richtlijnen van de Paus over de liturgie niet de bisschoppenconferenties, maar het Vaticaan het laatste woord heeft gegeven voor liturgische vertalingen. Hij las gewoon de richtlijnen van de Paus door de blik van een instructie uit 2001 met de titel Liturgiam Authenticam.
Maar de Paus vertelde Sarah dat die normen waren afgeschaft en dat de Kardinaal de richtlijnen van de Paus verkeerd had begrepen.
Muller zei in het interview dat hij “vaak heeft ervaren dat de door de bisschoppen gebruikte vertalers de Bijbelse en liturgische teksten hebben later verwateren onder het voorwendsel van beter begrip.”
Artikel van Pete Baklinski voor Lifesitenews: “Giving bishops final word on Mass translations would ‘destroy’ Church unity: Cardinal Muller”
Vertaling van Hiëronymus Saepinus voor het Katholiek Forum.
Dat is nu iets wat ik ook denk. Maar het is deze paus zelf die deze richtlijnen aan het veranderen is en daar moeten we voor uitkijken.
Ik denk dat kardinaal Müller gelijk heeft. Men ziet het al komen : tegenstrijdige vertalingen, vertalingen die niet deugen enzovoorts.
Blijkbaar zijn de kardinalen Muller en Sarah de vertegenwoordigers van de ene en heilge apostolische Rooms Katholieke kerk. De niet wettig gekozen Paus is blijkbaar een protestantse infiltrant.
☩JMJ☩
Paus Franciscus probeert door decentralisatie de chaos verder aan te wakkeren. Zijn Magnum Principium dreigt de tijden van na het Concilie onder Paulus VI terug te brengen, met als verschil dat de traditionele Ritus meer openbare en wijdverbreide presentie zal hebben temidden van dat alles, waardoor deze als reddingshaven mensen zal aantrekken die door de chaos zullen inzien wat de Novus Ordo Ritus werkelijk is. De climax wordt steeds scherper, en er gaat onvermijdelijk iets ontploffen of imploderen. Wij leven in historisch zeer cruciale tijden. Het is dikwijls wanneer al het goddeloos mensenwerk ineen zakt dat God ingrijpt. Dat is het moment van de echte ecclesiastieke hervormers, wanneer de valse ‘hervormers’ sprakeloos in hun eigen verslagenheid liggen, niet wetende wat hun overkomen is, en wanneer serieuze mensen de rommelhoop gaan opkuisen die zij gemaakt hebben.
Bisschoppenconferenties kunnen best afgeschaft worden, want zij dienen als vehikels van collegialisme dat het monarchaal karakter én van de Paus van Rome én van de andere Bisschoppen in hun eigen diocesen wil compromitteren.
God zij dank voor Benedictijnen zoals die van Fontgombault, Le Barroux, Clear Creek en nog anderen. Zij doen wat Benedictijnen van oudsher doen. De zaak redden, in stand houden en doorgeven. Een mooi teken van hoop en naar mijn idee een stil bewijs van het grote ongelijk van de Novus Ordo.
☩JMJ☩
Ik ben er zeker van dat de kloosters een belangrijke rol zullen uitoefenen bij de heropbouw van het Christelijk leven. Zij maken niet veel lawaai, maar zij werken in heilige tegendraadsheid voor het heil van de Kerk en van de zielen. Het is weinig bekend, maar traditionele kloosters vermenigvuldigen zich op gestadige wijze. Dit fenomeen bestaat in verschillende religieuze orden, maar vooral bij de Benedictijnen. In Italië heeft men de Monniken van Norcia en de Benedictijnen van de Immaculata, in de Verenigde Staten van Amerika zijn er de Benedictine Sisters of Mary, Queen of Apostles. In Australië is er de Notre Dame Priory.
Benedictijnermonniken hebben het goede van de Romeinse beschaving gered en op meer perfecte wijze doen absorberen in het Christendom ten tijde van het cataclysme van de Germaanse volksverhuizingen. Hun kloosters waren de krachtige geestelijke centra waarrond het kerkelijk leven zich temidden van de chaos van die dagen ontplooide. Velen van de apostelen die onze gewesten bekeerd hebben waren Benedictijnen, zoals bijvoorbeeld Sint Clemens Willibrord en Sint Lambertus. De hernieuwing van Cluny later was eveneens Benedictijns. En, inderdaad, het ziet er naar uit dat het nieuwe Cluny in de nabije toekomst wederom een sterke Benedictijnse ruggengraat zal hebben. Wij mogen Sint Benedictus van Norcia zeer dankbaar zijn.
Zeer relevant is hetgeen Onze Lieve Vrouw van Welslagen in de zestiende eeuw te Quito gezegd heeft over goede kloosters. Aan de gebeden die daar uit opstijgen zijn de zegeningen te danken die op de aarde neerdalen.
Wanneer straks de eucumenische vervalsing van de H.Mis algemeen wordt zullen nog slechts weinige katholieken deel uitmaken van een parochie en weinige christenen deel uitmaken van een christelijke gemeente.
Aan de ene zijde van de Kerk houden nog slechts enkele kardinalen stand en aan de andere zijde staan schaapjes meer en meer verspreid, alleen of in kleine groepjes, in een tot woestijn verworden wereld. Het is nu al duidelijk dat hun zielen vanuit den Hoge geestelijk worden beschermd.
Nog slechts weinig vijandelijke actie is nodig om het dagelijks Offer tot onderbreking te brengen, eender hoe men de beleving van dit Offer beschouwt — diep geestelijk, praktisch onderwijzend en/of ceremonieel. Indien deze interpretatie juist is zou het nog slechts weinige maanden duren voordat de laatste stappen worden gezet naar volledige verduistering van de talrijke misleide zielen.
Als Rooms Katholieken kunnen we eenvoudig de protestanten de Rooms Katholieke kerk uitjagen door niet meer naar de protestante Novo Ordo mis te gaan, maar naar de Tridentijnse Vetus Ordo Heilige Mis.
Vooral de nog resterende ernstige Katholieken, maar ook enkele ernstige Protestanten en overal verspreid degenen die oprecht in rechtvaardigheid blijven geloven, al deze goede mensen verzetten zich tegen de groeiende duisternis en trachten bij vele dolende zielen licht te brengen.
Maar wanneer weldra het internet wereldwijd streng gecensureerd zal worden, kan men nog enkel lokaal werken en dan zal het voor de vele verduisterde zielen lijken alsof er geen goede mensen meer zijn die hen nog zouden willen lastig vallen met het Woord van God en woorden van rechtvaardigheid.