“Er zijn geen universele waarheden”, “religies en culturen zijn relatief”, “je moet oordelen vanuit je buikgevoel”, “het is de schuld van de maatschappij”, “verbaal geweld”: klinken deze uitspraken vertrouwd? Wel, al deze cliché-beweringen, die we soms tot vervelens toe in onze omgeving horen, hebben we te danken aan het postmodernisme.
Het postmodernisme startte als filosofische en artistieke beweging in Frankrijk, tijdens de jaren ’60. Het baseerde zich op avantgardistische kunst en filosofen als Nietzsche en Heidegger, in het bijzonder hun anti-realisme en hun verwerping van universele concepten. Het postmodernisme bouwt verder op het modernisme en haar vernietiging van het feodalisme, de Kerk, en traditionele machtsstructuren. De doelstelling is echter deze keer het deconstrueren van de cultuur, de taal, wetenschap en de rede zelf.
Wie waren die postmodernisten nu? Drie namen komen in het vizier: Jean-François Lyotard, bedenker van de term postmodernisme in zijn werk “La condition postmoderne” (1979), Michel Foucault en Jacques Derrida, de grondlegger van de “deconstructie”. We gaan nu even verder in op de manier waarop ze het hedendaagse denken hebben beïnvloed.
Jean-François Lyotard: weg met “grote verhalen”, enkel subjectieve realiteit telt
In zijn werk stelde Jean-François Lyotard vooral de “grote verhalen” (Christendom, Marxisme, wetenschap) van onze maatschappij in vraag. Ook universele visies in taal en wetenschap werden aan de kant gezet. De algemene consensus van wetenschappers of de waarden van de liberale democratie waren volgens Lyotard namelijk te autoritair en te dogmatisch. In de plaats, moest er vooral aandacht geschonken worden aan de “kleine verhalen” of persoonlijke “waarheden”. In de wetenschap vertaalt dit zich naar het primeren van de persoonlijke beleving over empirische bewijzen. In de politiek leidde dit tot de suprematie van de rechten, meningen en gevoelens van minderheidsgroepen over deze van de meerderheidscultuur, en die van de blanke mannelijke middenklasser in het bijzonder. Lyotard werd zo één van de vaders van het pluralistische denken.
Michel Foucault: taal is macht en kan zelfs gewelddadig zijn
Michel Foucault’s werk focuste o.a op taal en relativisme, maar dan toegepast op de geschiedenis. Hij noemde zichzelf een taal-archeoloog, omdat hij aspecten van culturen in de geschiedenis probeerde te achterhalen aan de hand van redevoeringen en verhandelingen. Hij zag een belangrijke relatie tussen macht en kennis en de taal waarin de heersende opvattingen worden uitgedrukt (episteme). Het idee van wisselende “epistemes” in verschillende historische periodes werkte Foucault uit in zijn invloedrijke studie “Les mots et les choses” (1966). Volgens Foucault had elke cultuur in de geschiedenis slechts één overheersende “episteme”, die de kennis van die tijd controleerde en beperkte. Hij geloofde ook dat mensen culturele constructies waren, het product van de machtsstructuur van hun tijd. Mensen zijn volgens Foucault het product van hun sociale en politieke omgeving, ongeacht hun individuele morele gedragingen of keuzes. Ze worden onderverdeeld in de groep van de onderdrukkers of die van de onderdrukten. Zowel het feodalisme als de liberale democratie worden door Foucault als onderdrukkend gezien. Latere denkers inspireerden zich op Foucault voor het ontwikkelen van de idee van gender als culturele constructie, intersectionaliteit (de relatie tussen gender-discriminatie en andere vormen van discriminatie, zoals racisme, homofobie etc ), en de mening dat taal ook “gewelddadig” kan zijn. Foucault is op deze manier één van de vaders van het “social justice” denken, dat je bijvoorbeeld nu in extreem-linkse bewegingen ziet.
Derrida: betekenis van woorden is relatief
Jacques Derrida is de man die het concept “deconstructivisme” introduceerde. Hij ging nog verder dan Foucault in zijn analyse van de taal. In “De la grammatologie” (1967) maakt Derrida komaf met de, volgens hem Westers geïnspireerde, directe relatie tussen tekst en betekenis. De betekenis van een tekst, maar ook van een zichtbaar voorwerp, zoals een stoel, zit volgens het “traditionele Westerse” denken, in het voorwerp of de zin zelf. Maar Derrida stelt dat er geen intrinsieke betekenis bestaat, omdat er geen absolute waarheid is. In plaats daarvan krijgt een tekst of ding betekenis door middel van zijn verschil met andere teksten of dingen. Betekenis ontstaat wanneer een concept verschilt van andere concepten. Een stoel is alleen maar een stoel omdat er ook dingen zijn waarop je niet kunt zitten, zoals een wolk. Het geven van “betekenis door verschil” houdt nooit op: gezien er altijd nieuwe verschillen ontdekt kunnen worden. Daarom is de auteur van een tekst ook nooit de autoriteit over de betekenis ervan. Enkel de lezer kan betekenis geven aan een tekst, wat bij verschillende lezers tot een oneindig aantal varianten kan leiden.
“Deconstructie” van maatschappelijke verhoudingen door de ontmanteling van de taal
Derrida was ook gefascineerd door antoniemen: bv het woord “jong” had volgens hem enkel betekenis in verhouding tot het woord “oud”. Contrasterende concepten leiden, volgens Derrida, ook tot een cultureel waarde-oordeel. “Man” krijgt aldus Derrida zo een positieve connotatie en “vrouw” een negatieve. Dit zou ook het geval zijn bij “Westen” (positief) versus “Oosten” (negatief). De daaruit voortlopende redenering was, dat men cultureel bepaalde hiërarchieën kon omverwerpen door concepten te “deconstrueren” . Dit doet eigenlijk een beetje denken aan de deconstructie van de taal in George Orwell’s toekomstroman, 1984, waarbij woorden die tot ongewenste denkwijzen kunnen leiden uit het woordenboek worden geschrapt.
Het belangrijkste nadeel van Derrida’s deconstructie van de taal is dat het heel moeilijk wordt om te denken, gedachten te ordenen of te dialogeren wanneer de betekenis van woorden relatief is. Inderdaad, een dialoog veronderstelt duidelijke, niet te misinterpreteren standpunten, die door iedereen begrepen kunnen worden. In de denkwereld van Derrida is de intentie van de spreker of schrijver echter irrelevant. Enkel de impact van zijn woorden heeft enige betekenis. Zoals Foucault, opent Derrida dus de weg naar de dictatuur van de politieke correctheid, censuur en emotie, waar niet langer de eigenlijke intenties van een auteur of spreker nog relevant of zelfs duidelijk zijn, maar enkel de emoties die zijn taaluitingen uitlokken. Je ziet dit tegenwoordig veel met politiek incorrecte opiniemakers, naar wie men niet echt meer luistert, maar waarop men wel emotioneel gaat reageren.
Deconstructie leidt tot maatschappelijke implosie en grote kwetsbaarheid
Lyotard, Foucault, en Derrida mogen dan de grondleggers van het postmodernisme zijn, ze hebben een grote invloed gehad op hedendaagse intellectuelen en academici, alsook de bredere samenleving. Een belangrijk gevolg hiervan is het steeds grotere belang dat aan de emotionele impact van taal en politieke correctheid wordt gegeven. Vorm wordt belangrijker dan inhoud. Concepten, zoals moraal, religie, cultuur, worden gereduceerd tot een “relatieve” sociale constructie, waardoor ze makkelijk kunnen afgevoerd kunnen worden. Waarden uit de Verlichting, zoals wetenschap, rede en de behoefte aan empirische bewijzen worden met argwaan bekeken en vervangen door de individuele beleving en het “buikgevoel”. U hebt het goed begrepen: het postmodernisme is zo hard bezig met “deconstrueren”, dat het uiteindelijk kan leiden tot maatschappelijke autodestructie. Onze samenleving implodeert zo niet enkel vanuit de binnenkant, ze wordt kwetsbaar voor allerlei negatieve invloeden. Daarom is het belangrijk dat we als Christenen een weerwoord bieden tegen het deconstructieve betoog van de postmodernisten, aan de hand van sterke waarden en concepten. Indien we niet reageren, dreigen we, zoals de personages van Orwell’s 1984, niet langer over het nodige vocabularium beschikken om ons intellectueel nog te verzetten. De woorden zullen ons letterlijk uit de mond genomen worden.
Begin jaren 80 bezocht ik een studieweekend van de Internationale School voor Wijsbegeerte in Leusden. Onderwerp: Nietzche, Derrida en Gutierrez. Wat mij toen duidelijk werd is dat een niet-systematisch filosoof (ook) systematische navolgers kent. Ook werd duidelijk dat Derrida een buitengewoon moeilijk te begrijpen denker is. Hij bleek eerder een pluralist dan een “relativist, en denkt vanuit “la différance”. Wikipedia: “Derrida heeft de term différance gekozen omdat het Franse woord différer zowel “verschillen” als “uitstellen” betekent. Derrida is er immers van overtuigd dat de betekenis van woorden wordt geconstitueerd door toedoen van zowel ‘uitstel’ als ‘verschil’. Uitstel in de zin dat een woord zijn betekenis krijgt door de woorden die erop volgen en ‘verschil’ in de zin dat de betekenis van een woord tevens bepaald wordt door zijn onderscheid met andere woorden.”
Het is dus onjuist te menen dat een tekst willekeurig welke interpretatie kan krijgen. Er is sprake van gradaties in validiteit.
De in het artikel genoemde relativiteit betekent dus niet dat alles maar kan. Als dat zo zou zijn zou het voor Derrida geen zin hebben gehad zijn filosofie te publiceren. Er bestaan voor hem zeker transcendente of liever quasi-transcendente waarden (dus niet: waarheid!). Men verwarre (dus) transcendent niet met transcendentaal.
Derrida heeft zeker invloed gehad, maar ook veel tegenstand binnen zijn vakgebied. Het is ook meer een Franse aangelegenheid. De cliché-beweringen die in het begin van het artikel worden genoemd zijn uiteraard vulgarisaties van deze uiterst moeilijke excercities, vergelijkbaar met de “gedachte” dat Einsteins relativiteitstheorie leidt tot “relativisme”. Het artikel versterkt het misverstand.
” De cliché-beweringen die in het begin van het artikel worden genoemd zijn uiteraard vulgarisaties van deze uiterst moeilijke excercities, vergelijkbaar met de “gedachte” dat Einsteins relativiteitstheorie leidt tot “relativisme”. Het artikel versterkt het misverstand.”
Nogal arrogante stelling van jou, Rinze. Het kan misschien zijn dat Derrida de maatschappelijke gevolgen van zijn obscure schrijfsels niet onmiddellijk heeft ingezien. Toch heeft hij de methodologie geleverd om het relativisme te laten bloeien. Deconstructie is niet zo onschuldig als het lijkt.
Jacques Derrida (El-Biar, Algerije, 15 juli 1930 – Parijs, 9 oktober 2004) was een Frans literair criticus en filosoof en wordt beschouwd als de grondlegger van deconstructie.
@Katharina, alleen al het spreken over Derrida veroorzaakt hier dat mede-gelovigen elkaar blijkbaar niet weten te bereiken. En tot schelden over gaan. Want zo vat ik in deze context het woord ‘arrogant’ wel op. Maar goed, ik ben Rinze niet, Die is een groter Katholiek dan ik. En ietsje ouder. En wijzer.
>>Volgens Derrida lag de relatie tussen het teken en de referent niet vast, maar wordt die bepaald door context, de politieke overtuiging en vooroordelen van zender én ontvanger. (Zie ook: Ferdinand de Saussure).<<
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jacques_Derrida
Vulgarisatie betekent niets anders dan “onder het volk brengen”, “gemeengoed maken”. De nuance ontbreekt daarmee en een ingewikkelde theorie wordt tot sound bite. Overigens is het onmogelijk de “maatschappelijke gevolgen” daarvan te voorzien en de filosoof daarvoor verantwoordelijk te achten. Of houdt u Augustinus ook verantwoordelijk voor het jansenisme en de calvinistische dubbele predestinatieleer?
inderdaad zeer goed artikel , voor de moderne mens bestaan er geen universele waarden of waarheid niet meer . De moderne mens leeft los van de ware God en dat leidt tot chaos en waanzin . Nog steeds staat de encycliek van de H. Paus Johannes Paulus II als een rots ” Veritatis splentor” over de bijbelse waarden in de kerk we moeten blijven bestuderen nu alle waarden op een helling staan !
Goed om weten voor iedereen :
1) EEN HOOP POSTMODERNE ONZIN WERD VOOR SERIEUS GENOMEN. Een aantal jaren geleden is er een Amerikaan geweest die een “filosofisch artikel” geschreven heeft dat er zeer geleerd uit zag, helemaal in post-modernistische stijl, maar waar opzettelijk allemaal onzin in verteld werd. Het artikel werd zonder probleem in een filosofisch tijdschrift gepubliceerd. Toen de auteur bekend maakte dat hij opzettelijk allemaal geleerd uitziende onzin neergeschreven had, is er groot gelach opgestegen, behalve in de rangen van de postmodernisten.
2) POSTMODERNISME KUN JE VERGETEN, WANT HET ELIMINEERT ZICHZELF. Waarom ? De postmodernisten vertellen dat we alle waarheden moeten relativeren en niet al te serieus nemen. Als we deze uitspraak op henzelf toepassen, komen we tot de conclusie dat we de postmodernisten niet serieus moeten nemen. Exit de postmodernisten en hun gebabbel.
Met Willy zeg ik : Nog steeds staat de encycliek ”Veritatis splentor” van de H. Paus Johannes Paulus II als een rots. Het christendom is niet kapot te krijgen, ook al heeft het soms minder volgelingen, vooral wegens onverschilligheid.
☩JMJ☩
Moderne filosofen, erfgenamen van de achtiende-eeuwse Verduistering, zijn zotten, een gevaar voor de samenleving. Hun nihilistische raaskallerijen vernietigen het objectief gefixeerd karakter van moraliteit zelve, waardoor – indien men de logische conclusies van dergelijke krankzinnige doctrine doortrekt – alles in principe geoorloofd is. Dat genereert moordenaars, dieven en ander gespuis, die hun misdaden menen te rechtvaardigen op grond van het vals voorwendsel dat er uiteindelijk toch niets bestaat.
Benjamin, je schrijft: “Moderne filosofen, erfgenamen van de achtiende-eeuwse Verduistering, zijn zotten, een gevaar voor de samenleving.” In deze draad gaat het over het post-modernisme, d.w.z. een filosofische stroming die dus juist NIET modern is.
In het laatste deel van het artikel had u kunnen lezen : “Waarden uit de Verlichting, zoals wetenschap, rede en de behoefte aan empirische bewijzen worden met argwaan bekeken.” Dat laatste doet u toch ook? U heeft wat dat betreft de post-modernisten aan uw kant! De kritiek op deze filosofie heeft zich juist verzet tegen het reactionaire, pre-modernistische ervan. De hele taalfilosofie, de deconstructie, van Derrida sluit naadloos aan bij de taalfilosofie van Augustinus.
“An analysis of Augustine’s theory of signs reveals several important ideas. Augustine maintains that signs are “things,” meaning that their ontological value resides in their ability to cause one to think of something else beyond the impression they themselves make upon one’s mind. For Augustine, nothing is learned from a sign, only from the thing that it represents. The purpose of signs, therefore, cannot be to teach. One crucial distinction exists between natural and conventional signs. A natural sign is that sign which necessarily directs one’s mind to the object signified. Smoke is such a sign, in this case necessarily signifying the existence of fire. Conventional signs are subjective and unverifiable. The words of scripture are conventional signs, and their meaning can thus not be necessarily surmised. For this reason, other sources of knowledge than signs must exist for the reader of scripture.”
http://jur.byu.edu/?p=6396
En inderdaad, zeker in het latere werk van Derrida speelt Augustinus een belangrijke rol.
☩JMJ☩
De Verduistering bracht noch waarden, noch wetenschap, noch rede voort, maar heeft de rede verduisterd. De rede is in perfecte harmonie met het Geloof, en om het Geloof te ondermijnen hebben de revolutionairen dus de Thomistische filosofie aangevallen doormiddel van hun valse filosofie. Modernisme, post-modernisme; het is allemaal één pot nat. Eén groot samenschraapsel van sofismen om het licht van het Geloof uit te doven in de bevolking en het gebruik van de natuurlijke rede in totale chaos en wanorde te storten om zo verwilderde, ontaarde barbaarmensen te produceren. Wij zien nu zeer scherp in de maatschappij hoe ver zij daar reeds mee gekomen zijn.
Weet u wat de Verduistering “de Rede” noemde, Rinze? Een hoer op een altaar in een Parijse kerk doen zitten, met een Frygische muts op haar hoofd en een kruisbeeld liggend aan haar voeten, terwijl de ‘verlichte’ massamoordenaars, dronken van het bloed van Katholieke Christenen, zich voor haar neerbuigen.
Betreffende Sint Augustinus: Dat is een Heilige die dikwijls door ketters gemisrepresenteerd wordt. Heresiarchen zoals Luther houden er van om zijn woorden te verdraaien ten gunste van eigen dwaalgeesterij. De filosofische grondslagen van Sint Augustinus waren dezelfde als die van Sint Thomas van Aquino, die het discours op dat domein verder ontwikkeld heeft. Het is gemakkelijk om briljante geesten uit het verleden zonder grond voor een revolutionaire kar te spannen, maar het is misleidend en niet waarheidlievend.
Figuren als het joodse warhoofd Derrida (+ 2004), beste Katharina, hebben geen volgelingen onder normale mensen, wel onder joden en volgelingen van de fabeltjes faculteiten. Tot zijn dood in 2004, is hij een fanatieke joodse communist gebleven. Hij is de profeet van de politieke correctheid op de Amerikaanse universiteiten waar iedere hiërarchie in de kunst of in de wetenschap is afgeschaft. Geen onderscheid tussen Europese culturele en artistieke kwaliteit oeuvres, en anderzijds die uit de culturele getto’s van Parijs, Londen, Amsterdam, de woestijn of de Afrikaanse rimboe. Satanisch Rolling Stones lawaai heeft hetzelfde niveau als de Hohe Messe van Bach of het Requiem van Verdi. Charlatans als Derrida en consorten zijn haat gedreven anti-Europees en anti-Christelijk. Zij zijn niks op zichzelf. Zij vertegenwoordigen wel de elite gedreven symptomen van een eeuwenlang, voortsluipende decadentie. Dit begon met de reformatie in de 16de en 17de eeuw, toen de waarheid afgeschaft werd. De volken van toen kwamen in verzet, tegen de elites van toen, de adel en de rijke bourgeoisie. Maar zij redden het niet en de Kerk werd vleugellam. Daar bovenop grepen de leugenachtige Verlichtingsdenkers uit de 18de eeuw hun kans, om hun venijn te spuien tegen de katholieke Kerk, “écrasez l’infâme”, (Voltaire), hetgeen uitliep op de Franse revolutie (1789) met alle verschrikkingen, “de moeder aller revoluties”, (Lenin). De geesteszieke Derrida schreef in 1993, “Spectre de Marx”, waarin te lezen staat, dus 4 jaar na de Muur, “zonder Marx is er geen toekomst”. Zijn vrienden getuigen dat hij zijn hele leven geleden heeft aan die typisch joodse obsessie van radicale gelijkheid in alles, het basis uitgangspunt van de mondialisering, die ieder verschil, iedere ongelijkheid afwijst. Dit cultuur marxisme van de “soixantehuitard” Derrida, begon in de jaren 1960, maatschappelijk vorm te krijgen. Het terrein werd bouwrijp gemaakt voor de massa-immigratie, het feminisme, het genderisme en het multi-culturalisme. De joods Franse ex-minister van cultuur, Jacques Lang, erkende in de “Expresse” (30 april 2003), dat, “de laatste 20 jaar, hebben we het accent gelegd op het mengen van rassen. Die ideologie was tijdgebonden en ging uit van de broederschap tussen de volken, tussen de mensen en kinderen uit alle uithoeken van de wereld. Maar zonder te eisen dat de immigranten zich moeten aanpassen, aan de religieuze en culturele eigenheden van het land waar zij binnenkomen. Wij dachten dat de menging vruchtbaar zou zijn en dat we tolerant moesten zijn tegenover de verschillen. Maar wij waren misschien naïef.” Hij was niet de enige hypocriete politiek correcte socialist. Echter, zij verborgen de ware motieven, om een burgeroorlog tussen bevolkingsgroepen te entameren. In het weekblad “Passage” (augustus 1988), verklaarde hij in contact te staan met de duivel, “want deze stimuleert de creativiteit.” Op 2 juni 2006, in de krant “Le Progrès”,schreef hij als minister van Gelijke Kansen, dat hij “van Frankrijk, het Brazilië van morgen wil maken. Ik wil gemengd gekleurd volk zien, métissé”, en ik prepareer het terrein”. En hij besloot met, ” wat ik heb gedaan in de regering, is onomkeerbaar”. En hij was niet de enige met die doelstelling. De NAVO generaal Wesley Clark, in 1999, verklaarde tijdens de Servisch Bosnische oorlog, “in Europa is geen plaats meer voor etnisch homogene volken en samenlevingen”.
De bekende Franse jood en bankier, Jacques Attali (de master van president Macron), B’nai B’rith vrijmetselaar, Trilaterale Commissie, en permanent adviseur van de Franse presidenten sinds Mitterand, verklaarde, “de demografische omwentelingen die eraan komen, betreffen alle aspecten van het leven, tot in de gezinnen”.
Attali en Derrida en vele andere linkse, “nuttige idioten” (Lenin), willen alle tradities, gewoontes, en denkwijzen vernietigen, omdat deze de kooien zijn die de utopie van het mondialisme, in de weg staan. Met name de religies zijn hindernissen, en vooral het katholieke godsdienst heeft de Europeanen in achterlijkheid geconditioneerd. Dus moeten ze verdwijnen, evenals het reactionaire begrip van gezin en familie, volk en vaderland vanaf de geboorte. In zijn “Dictionnaire de XXI siècle”, verklaart de jood Attali dat, “ieder mens moet worden een wezen, zonder vader, noch moeder, zonder vaderland, zonder wortels, zonder toekomst ; hij moet zijn een blijvende nomade”.
Ook het huwelijk moet worden uitgebannen, en plaats maken voor diverse samenlevingsvormen. Polygamie en polyandrie (meerdere mannen) moeten de regel worden. Alle soorten sexuele relaties moeten mogelijk zijn, zelfs met kinderen”.
In zijn boek “Europe” (1994) zegt de perverse Attali, “dat Europa geen club is van Christelijke volken, maar een gebied zonder grenzen. Het Europees project, met inbegrip van Turkije, is een etappe op weg naar het project van de wereldregering”.
U ziet, beste Katharina, waartoe de radicale jood Derrida, de weg gewezen heeft. Zijn joodse volgelingen hebben de boodschap opgepikt. Zij zetten zijn ideeën om in de praktijk, die wij nu dagelijks meemaken, met behulp van de vrijmetselarij, in alle West- Europese regeringen.
☩JMJ☩
“Figuren als het joodse warhoofd Derrida (+ 2004), beste Katharina, hebben geen volgelingen onder normale mensen, wel onder joden en volgelingen van de fabeltjes faculteiten.”
Precies, Mr. van Rooyen! Zij proberen hun waanzin te verstoppen achter een dikke muur van obfuscerend jargon dat simpele mensen intimideert, maar hetgeen zij in wezen allemaal beweren is dat er uiteindelijk niets bestaat. En tussen modernisme en post-modernisme is er dan ook wezenlijk geen verschil; al die revolutionaire dromerij is gebaseerd op het subjectivisme, op de negatie van de zelfevidente principes van het gezond verstand waarop men doormiddel van logische redenering verder opklimt tot andere objectieve kenbaarheden.
De Pausen van Rome hebben er terecht herhaaldelijk op gehamerd: Breng Sint Thomas terug. Europa is aan het vergaan in een draaikolk van absurditeiten en waanzin.
– We moeten opletten voor anti-joodse obsessies en Jodenhaat. Tenslotte was Jezus ook een Jood, en de meeste apostelen waren het ook.
– Het Oude Testament maakt volledig deel uit van de Openbaring, en het kwam tot stand door het Joodse volk. Het christendom heeft het O.T. als wortels.
– Katholieken moeten opletten voor verkeerde ideeën, of ze nu van Joden, Bosjesmannen of dwalende bisschoppen komen. Men moet zich niet richten tegen mensen (“bemin zelfs uw vijanden”), maar tegen verkeerde ideeën, tegen alles wat niet strookt met de christelijke/katholieke boodschap.
@ A.GK Stinus Ik ben helemaal akkoord met jouw opmerking betreffende het antisemitisme. Persoonlijk heb ik weinig tolerantie voor enige vorm van racisme of antisemitisme. We zijn allemaal kinderen van God, welke kleur of etnische achtergrond we ook hebben. Wel zijn we verantwoordelijk voor onze handelingen of ideeën, en daar mag je gerust kritiek op hebben. De bedoeling is wel dat er met de bal wordt gespeeld, niet met de man.
OK, beste A.G.Stinus, maar we moeten anti-apekool niet gebruiken als schaamlap voor het niet benoemen van de vijand. We zijn geen Gutmenschen. Lees het NT er maar op na, met name Mt. 23, of Joh. 8, 37-47.
De apekool die hier ter sprake komt heeft niets te maken met de oorsprong, noch met het uitverkoren volk van toen, uit het jaar nul. Dat is verspreid over de toenmalige wereld en opgegaan in het toenmalige, concert der heidense volken. Het nieuwe uitverkoren volk zijn de Christenen, met name de katholieken. Het nieuwe Jeruzalem is Rome, vanaf de martelaren dood van Petrus en Paulus in het jaar 67. Het oude volk bestaat fysiek niet meer. Daar is niets meer van over. Dat is onderzocht geweest. Degenen die er het meest op lijken zijn de huidige Palestijnen. Maar de bewoners van de staat Israël, niks, niets. Want hun streek van oorsprong ligt in de beneden Wolga, in Rusland.
De “Synagoge van satan” (Ap.2:9,3:9) van toen, het jaar nul, de Farizeeërs, is nooit verdwenen geweest, maar heeft zich oostwaarts voortgezet in het Farizees bekeerde Russisch/Turkse volk van de Khazaren. Westwaarts ging het om de Sefaraden, in de landen rondom de Middellandse Zee. Dat Oostelijke rijk van de Khazaren eindigde eind 10de eeuw, in de oorlog tegen de Moskouse vorst. De Ashkenazen verspreiden zich toen over Rusland, Polen, Hongarije, Duitsland, NL, en later naar Engeland en de VS. De Sefaraden verspreiden zich met de diaspora, rond de Middellandse Zee. Het Sanhedrin heeft de ontwikkelingen gevolgd, maar is nooit verdwenen geweest. Ja, hetzelfde directoire Sanhedrin dat Christus veroordeeld heeft en overgeleverd om gekruisigd te worden. Wij hebben met hen te maken, in het beschrevene, in de geldwereld van de almachtige City en Wallstreet, in Hollywood en de MSM media wereldwijd, en via de vrijmetselarij in alle Westerse regeringen. Nog een laatste punt, beste A.G. Stinus, het OT is een afgesloten boek, ons geschiedenis boek, maar geen Openbaring. Het NT is de enige bron der waarheid. Paulus zegt hierover. “rechtvaardiging is door het geloof in Christus, niet door de werken der Wet” (Galaten 2, 14-17).
@Jules Persoonlijke integriteit en etnische afkomst staan los van elkaar. Mensen, ongeacht hun afkomst, hebben nog altijd hun vrije wil. Je etnische afkomst maakt je bijgevolg niet de facto goed of kwaad. Het associëren van gewone Joodse burgers met de hedendaagse politiek van Israël of feiten uit het verleden, is net zo oneerlijk als het associëren van alle Belgen met de misdaden van Leopold II in Congo. De haat voor het Joodse volk is trouwens volkomen onchristelijk, aangezien Jezus de redder is van alle mensen, ook de Joden.
Aan Jules van Rooyen en Katharina Gabriels,
… Ik ben het volledig eens met wat Katharina inhoudelijk schrijft. Jules heeft het over “het niet benoemen van de vijand”. Ik denk dat een christen/katholiek niemand als vijand mag beschouwen. En als we een oorlog moeten beginnen dan ? Dan is dit omdat we niet anders kunnen, omdat we onze eigen mensen, godsdienst en waarden willen en moeten vrijwaren.
… Dus : niemand beschouwen als de vijand, en met iedereen het beste voorhebben, als dat gaat zelfs met de intentie iedereen voor Christus te winnen. Dus beschouw de Joden zeker niet als vijanden. Gelovige Joden zullen het O.T. aannemen, misschien in een andere interpretatie als wij, maar ze verdienen respect als mens, zoals iedereen.
… Het is toch te gek om los te lopen dat we de nu levende Joden gaan zien als de Farizeeën uit Jezus’ tijd. En het is toch te gek om los te lopen dat we de nu levende Joden de schuld gaan geven van Jezus’ dood. Beschouw liever de huidige Joden als een stukje levende geschiedenis, levende opvolgers van de mensen die de oudste stukken van de Bijbel neerschreven, onder Gods inspiratie. Men moet de Bijbelteksten over de Joden met verstand lezen, en in perspectief plaatsen.
Met vriendelijke groeten, A. G. Stinus
Enkel de feiten, beste A.G.Stinus. Wat U ervan maakt is uw zaak, ik veeg niet alle apekool op één hoop, dat dicht U mij toe, evenals Katharina ! Maar waarom ?
Mijn opzet is enkel vasthouden aan de feiten, en die zijn talloos, om de realiteit te laten zien. Wij zijn gewaarschuwd. Er is een vijand van de Christenen en vooral voor de katholieken en de Kerk. De geschiedenis staat vol van de vervolgingen, beste A.G.Stinus. De kroon spant de Franse revolutie (1789) en het joodse imperium van de Sovjet Unie.
Wilt U van de Openbaring, het Nieuwe Testament (NT), een fabeltjes krant maken en op Lutherse wijze, naar believen lezen wat U wenst, en zoals U het wenst. Vreest U niet terecht te komen in een droomwereld van Gutmenschen, of in de wereld van hippies ?
Met alle respect, maar denkt U de waarschuwing van St. Paulus te kunnen negeren, 1 Tess. 2, 14-16, “”Broeders, in Christus Jezus immers zijt gij navolgers geworden van de gemeenten Gods in Judea, omdat gij van uw eigen stamgenoten hetzelfde hebt verduurd, als zij van de joden, die de Heer Jezus Christus hebben gedood, en ook ons hebben vervolgd ; Gode niet welgevallig, alle mensen vijandig, verhinderen ze ons, tot de heidenen te spreken om hen te redden. Zo maken ze in ieder opzicht de maat hunner zonden vol ; dan komt de Toorn over hen ten einde toe.””
En bij Johannes lezen we in de brief aan de Kerk van Smyrna, Ap. 2, 8-9, “” Schrijf aan de engel der kerk te Smyrna. Dit zegt de Eerste en de Laatste, Hij die dood was en levend werd : Ik ken uw verdrukking en uw armoede : toch zijt ge rijk ; ook de lastering door hen, die zich joden noemen : toch zijn ze het niet, maar een synagoge van Satan.””
En verderop, in de brief aan de kerk van Filadelfia, Ap. 3, 9, “”Zie, ik breng lieden van de synagoge van Satan, die zeggen, dat ze joden zijn : – toch zijn ze het niet, maar ze liegen ; – zie, Ik zal ze tot U doen komen, ze doen neervallen aan uw voeten, en ze doen weten, dat ik U liefhad.””
Te beginnen met de marteldood van de Heilige Stephanus, is er, conform Paulus waarschuwing, nooit een eind gekomen aan de strijd tussen de Christenen en de Synagoge van satan, meer dan twee duizend jaar lang. Daar zijn vele boeken aan gewijd, waaronder het beste, dat van Maurice Pinay (de agent van kardinaal Ottaviani), 1962, “2000 ans de complot contre l’Eglise”.
Tenslotte, de Kerk van altijd, heeft op Goede Vrijdag in de litanie, eeuwen lang gebeden voor de bekering van de joden. “Oremus et pro pérfides Judàeis : ……….Laten wij ook bidden voor de trouweloze joden, opdat God, onze Heer, de sluier van hun harten wegneme en ook zij Jesus Christus, onzen Heer, mogen erkennen”. En dan volgt nog een gebedstekst voor “…dit verblinde volk……..en daardoor aan hun duisternis mogen ontrukt worden…….”.
Bij dit gebed (van de acht) is er geen “Flectàmus génua ; Levàte”, “Buigen wij de knieën. Staat op.”
Zou de Kerk, beste A.G.Stinus, en de vele generaties katholieken voor ons, zich vergist hebben in de realiteit van de wereld machtsverhoudingen, en de verhouding tot diegenen “die zich joden noemen, maar het niet zijn”, beste A.G.Stinus.
Beste Jules v R,
… Men moet de Openbaring als één geheel zien, en zich niet toespitsen op díe teksten die ons zogezegd bewijzen dat de Joden onze vijanden zijn (alhoewel sommigen dat graag zouden horen). Antisemitisme, onverbloemd of onderhuids, is echt niet meer van deze tijd, en het heeft nooit gedeugd. Ook de katholieke Kerk heeft dat al lang ingezien.
… Welnu, het Evangelie zegt ons dat we elke medemens als onze broeder moeten zien, en zeker niet als vijand. En dat geldt dus ook voor elke Jood. Met elke mens moet men streven naar het goede (in de zin waarin Christus dat wil), of die mens nu katholiek, jood of atheïst is. Geen enkele persoon of volk als vijand beschouwen, enkel de zonde en foute opvattingen als vijand beschouwen.
… Zoals Katharina al schreef : we kunnen ideeën veroordelen omdat ze niet deugen, maar niet omdat ze van iemand komen die “tot een vijandelijk volk behoort”. We moeten de bal spelen, en niet de man, anders ben je fout bezig. We gaan toch niet veel moslims beginnen navolgen in hun Jodenhaat ?
… Dus zeg bv. eenvoudigweg waarom Jacques Derrida fout is betreffende dit en dat. Dat hij Jood is moet irrelevant zijn. Er zijn trouwens nogal wat verschillende soorten Joden wat hun opvattingen betreft.
Vriendelijke groeten, Au. Gu. Stinus
Laten we Pré en post even buitenbeschouwing laten, het Nu zegt dat de gebedshuizen van de autochtone inwoners van Europa, worden aangevallen en beschadigt , zo als hier waar ik woon, ben niet practiserend maar heb zo mijn eigen geloof, maar wens dat mijn geestelijke heritage wordt gerespecteerd, he stukmaken van Jezus aan het kruis of het verbranden van de Kerststallen, moet ophouden, anders gaan er vervelende dingen gebeuren, de overheid en ook de Kerk zelf verdoezelt dit soort gebeurtenissen, maar wij de burgers hebben de verantwoordelijkheid voor de heritage van onze voorouders, zo als zij zijn zullen wij eens ook bekomen, dus ?! groet !
U rakelt nog wat op, beste “Tout van bien” …(madame la marquise….), dat waren nadenkenswaardige reacties, nu iets meer dan een jaar terug, op het heikele onderwerp dat Katharina aansneed. Derrida is de uitgesproken karikatuur van de joodse obsessie met de waan van “gelijkheid”, de stoomwals van genderisme, feminisme, no-borderisme, immigrationisme, communisme, socialisme, en links liberaal kapitalisme, gericht tegen de Christelijke beschaving. De joodse schrijver Samuel Roth schreef over het hete hangijzer van de joodse rol in de wereld. Hij constateert “parasitair” gedrag met een “geniale aanleg voor het leiderschap in het kwaad”. Volgens Katharina en de hier welbekende .:. Agst, hebben de Christenen geen vijanden en mogen de vele historici over het grote kwaad in de wereld, niet het verband leggen tussen integriteit en etniciteit. Ik vermoed zelfs blindheid tav. de Openbaring incluis. Het joodse probleem is de onderlinge loyaliteit. Islamieten sluiten ook de ogen voor het moorddadige verleden van de islam en terreur. Maar ik laat joodse schrijvers zelf aan het woord.
Waarschijnlijk ligt de Gutmenschen blindheid in het Westen, ten grondslag aan het algehele zwijgen over de criminele geschiedenis van de Sovjet Unie, het talmud joodse imperium dat wereldwijd een honderd miljoen slachtoffers vergde. De meerderheid van Gutmenschen onder ons, blijven blind voor de harde feiten. In de jaren 1920, schreef Maurice Samuel, secretaris van Chaim Weizman, leider van de World Zionist Movement, in zijn boek, ” You Gentiles”, dat, “Wij joden zijn vernietigers en blijven vernietigers. Jullie kunnen niet voldoen aan onze wensen en behoeftes. Wij zullen altijd vernietigen, want wij willen een wereld van onszelf”. De joodse stalinist en bekende schrijver Louis Aragon schreef in 1925, in “La Révolution surréaliste”, dat “wij vernietigen deze beschaving die U zo dierbaar is….. Westerse wereld, je bent veroordeeld tot de dood. Wij desintegreren Europa. Ziet hoe de aarde droog is en rijp voor alle branden”. De schrijver Ernest Desjardin, medio 19de eeuw, wijst op die neiging tot vernietiging, “want zij willen zichzelf verheffen op de ruïnes van de anderen”. De joodse schrijver Caraco acht “absolute macht nodig voor gerechtigheid en de erkenning van de uitverkoren status”, en, “deze kan verkregen worden via het kwaad, dat door de zondigheid van de mens op eigen kracht voortwoekert”. Hij zegt verder, “Het joodse volk is een ras van priesters, dat moet commanderen”, en, “voor een wereld van vrede moeten het Christendom en de Islam vernietigd worden”. Voorts zegt hij, “Opdat het volk van Israël over het wereldrijk regeren kan, moeten alle naties vernietigd worden”. Daartegenover betreuren sommige joodse schrijvers en prominenten met zelfkennis, het destructieve leiderschap en aarzelen niet te wijzen op Lucifer, als bron van het grote kwaad. De joodse rol in de wereld is een heet hangijzer. Vooraanstaand lid van de Joodse Universele Israëlische Alliantie, Jean Izoulet, zei in 1931, met het oog op de gebeurtenissen in Amerika en in Rusland, “de betekenis van de geschiedenis van de afgelopen eeuw is dat vandaag 300 joodse bankiers die allen grootmeester zijn van vrijmetselaar loges, de wereld regeren”. Hij gaat zelfs een stap verder en schuwt niet het blasfemische verbond met de hemel, “De vrede wacht op de top van de koninklijke eenzaamheid waar wij wonen, alleen met God”.
Beste Stinus, Katharina,
Ik vind het altijd opmerkelijk als erop gewezen wordt dat het Jood-zijn irrelevant is, terwijl er Joden zijn die er zelf geen probleem van maken om hun aandeel in de geschiedenis op te eisen. Niet-Joden hebben daarentegen blijkbaar niet het recht om het opvallende en belangrijke joodse aandeel in de geschiedenis te duiden. Denk bv. maar aan de rel rondom de persoon van professor em. John Everaert die publieke lezingen gaf over het joodse aandeel van de slavenhandel in de middeleeuwen, dit toen rond dezelfde tijd de VRT de slavenhandel tussen Afrika en de Nieuwe Wereld liet beginnen met een Vlaming zonder enige vorm van kritiek!
Voorzichtigheidshalve laat ik dan in discussies meestal zelf joodse auteurs “het woord voeren”, zoals b.v. aangaande de/het :
– Russische revolutie en de mensjewieken,bolsjewieken: een disproportioneel grote joodse vertegenwoordiging, vooral leidinggevend en aan de top, zelfs bij de gevreesde Cheka. Zie: “Esau’s tears … ” door Albert S. Lindeman blz. 428-429
– politieke beleid inzake de multiculturele samenleving en het “vermengen der volkeren”. Let wel, dit beleid geldt echter enkel voor de niet joodse volkeren die als goyim staan tegenover het heilige (apart gezette) volk Goy Kadosh. Israël als staat keurt niet eens 1 % goed van alle asielaanvragen! Een waarom niet? Omdat voor hen alles draait om identiteit en het bewaren ervan, iets wat wij als westerse volkeren zouden moeten loslaten volgens de joodse intellectuelen en filosofen. En dan zouden wij het Jood zijn als irrelevant moeten beschouwen? Luister naar wat Sarkozy, voormalig president van Frankrijk en zoon van een joodse moeder hier over heeft te zeggen:
– Sarkozy veut rendre le métissage obligatoire:
“Si le volontarisme républicain ne fonctionnait pas, il faudra alors que la République passe à des méthodes plus contraignantes encore”
https://www.youtube.com/watch?v=XvGXJ7n5WzI
en mevrouw Barbara Specter drukt het als volgt uit:
>> Europe is not going to be the monolithic societies they once were in the last century. Jews are going to be at the centre of that. It’s a huge transformation for Europe to make. They are now going into a multicultural mode and Jews will be resented because of our leading role. But without that leading role and without that transformation, Europe will not survive.
Zie:
https://www.youtube.com/watch?v=8ERmOpZrKtw
Joden erkennen hun identiteit en houden zich vast aan hun religie en tradities, en daar gaat hun kracht van uit. Dit terwijl de westerse volkeren door het verlaten ervan ten onder gaan. Hoe zwakker en vermengd de goyim worden des te duidelijker de Joden hun identiteit als uitzonderlijk en door God apart gezet volk kunnen claimen. Zowel in het Midden Oosten als daarbuiten. In het Midden-Oosten, de bakermat van het Christendom (Syrië, Irak), is sinds 2003 het grootste deel van de Christenen al uitgeroeid (ook letterlijk gekruisigd) of verdreven. Geen christelijke nog andere vluchtelingen uit Syrië werden in Israël opgenomen! Ik hoor nochtans vaak spreken over onze zogenaamde gemeenschappelijke joods-christelijke wortels… .Israël heeft wel sinds het begin van de oorlog in Syrië duizenden gewonde “rebellen” van diverse fracties (ook Al Quada) “humanitaire hulp”verleend , zowel in Israëlische ziekenhuizen of op het strijdtoneel.
Met vriendelijke groeten,
Chris
☩JMJ☩
Chris,
De raciale doctrines uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog lijken een joods gestuurd experiment geweest te zijn om te weten te komen hoe zij als joden door de juiste vrouwen uit de goyim tot zich te nemen de zuiverst mogelijke “aryaanse” types in hun kinderen zouden kunnen produceren met de bedoeling dit exclusief in hun bloedlijnen te preserveren terwijl zij de rest van de wereld richting de wording van een gezichtsloze gemiscegeneerde eenheidsmassa willen duwen. Zij willen het joods-aryaans “meesterras” zijn dat over een zee van in slavernij gebonden etnische nomaden heerst die hun wortels en afkomst vergeten zijn en die door collectieve hersenspoeling denken dat zij geboren zijn om het joodse ‘koningsvolk’ te dienen als lastdieren.
Wanneer men over dieren (bijvoorbeeld honden) spreekt, dan aarzelt men niet om verschillende rassen te vergelijken en om te bepalen welke rassen qua natuurlijke kwaliteiten verhevener zijn dan de andere. Wanneer men echter over raciaal gebonden kwaliteiten begint in de mensheid, dan gaat men schelden en pseudomoraliserend pontificeren over hoe raciale verschillen “ingebeeld” zouden zijn en “pseudowetenschappelijk”. Men doet dan precies alsof de minder natuurlijk begaafde raciale types als “subhumaan” gecategoriseerd worden terwijl dat geenszins het geval is. Tijd om op een volwassenere manier over dit onderwerp te spreken.
Het categoriseren van etnische bevolkingsgroepen als “subhumaan” deed het regime van Hitler wel, en het had die mentaliteit rechtstreeks overgenomen uit de joodse denkwereld die de niet-joodse goyim als dusdanig ziet en hen op een natuurhiërarchische trede zet tussen mensen en dieren. Hitler zelf was een kleinzoon van de joodse Salomon Mayer Rothschild in Wenen, en was lid bij de overloge “Parsifal”, waar vandaag ook Merkel lid bij is. Hij was verwikkeld in de traditionalistische vrijmetselarij volgens de school van René Guénon (de swastika verschijnt trouwens op prominente basis in dat specifiek milieu van de maçonnerie als occult symbool). De gedeelde liefde van Hitler en Merkel voor de sekte van Mahomet is dan ook geen toeval.
Beste Benjamin,
U schrijft dat de “raciale doctrines uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog lijken een joods gestuurd experiment geweest te zijn om te weten te komen hoe zij als joden door de juiste vrouwen uit de goyim tot zich te nemen de zuiverst mogelijke “aryaanse” types in hun kinderen zouden kunnen produceren met de bedoeling dit exclusief in hun bloedlijnen te preserveren terwijl zij de rest van de wereld richting de wording van een gezichtsloze gemiscegeneerde eenheidsmassa willen duwen. ”
Als ik zoiets lees dan verneem ik graag waar ik in geschreven of andere bronnen kan bevestigd zien dat dit zo is.
Wat ik ondertussen uit ervaring heb geleerd is dat ik mij over de joodse invloed op onze westerse wereld mij zo veel als mogelijk wil beperken tot joodse auteurs zelf of verdedigers ervan, die ongewild soms meer laten zien dan ze zelf hadden gewild.
☩JMJ☩
Chris,
Mijn gebruik van het woord “lijkt” geeft aan dat ik het niet uit zwart-op-wit geschreven bekentenissen haal, maar dat het om een redelijk vermoeden gaat op basis van bepaalde feiten:
– Degene die aan het hoofd stond van de “arische” obsessie in Duitsland was maçonniek en van joodse oorsprong, dus de rassendoctrine van dat toenmalig regime en de doelstellingen die het zich maakte waren gewild door de judeo-maçonnerie.
– Het is geen geheim dat internationaal Juda een ziekelijke obsessie heeft voor het eigen ras, tezamen met een diepgewortelde haat en vernietigingsdrang jegens de niet-joodse volkeren (vooral jegens blanke Europeanen, omwille van hun Christelijke geschiedenis, maar ook vooral jegens zwarten, over dewelke zij in de meest degraderende bewoordingen onderling spreken). Wanneer dus de judeo-maçonnerie geïnteresseerd is in het preserveren van de zuiverst mogelijke “arische” rassentypes, dan lijkt het mij logisch om te constateren dat die interesse enkel en alleen gericht is ten gunste van hun eigen bloedlijnen, vooral wanneer men in acht neemt het door uzelf vernoemd joods plan om de niet-joden tot een chaotisch vermengde mensenzee om te vormen. Bij de joden gaat het altijd over hun eigen Judaïsche stam, hun eigen bloedlijnen, hun eigen ras; de andere volkeren willen zij verknoeien.
Het woord “lijken” natuurlijk, niet “lijkt”. Mijn excuses.
Benjamin,
Dank voor uw verduidelijking. In het boek “Esau’s Tears: Modern Anti-Semitism and the Rise of the Jews” waaruit ik in vorige reactie citeerde wordt melding gemaakt van de rabbijnese stelling dat Rome de erfgenaam van Ezau (Edom) is. Maar al in de tijd van Christus hadden de Herodianen de macht volledig in handen. De gewelddadige Herodianen waren Edomieten en veel Edomieten hadden zich geassimileerd onder de toenmalige Judese bevolking. Daar ligt, denk ik , het begin van het voortdurende conflict tussen het christendom en het farizese/rabbijnse jodendom, aan één zijde gekenmerkt door de kleur rood, de kleur van Ezau. Die kleur die altijd verbonden wordt met anti-christelijke ideologieën. Maar de triomf is uiteindelijk voor Christus.
– Joods-christelijke wortels in onze maatschappij slaan natuurlijk in de eerste plaats op de christelijke godsdienst, die begonnen is in het Jodendom. Het ganse Oude Testament blijft gelden in het christendom, inclusief Genesis, de psalmen die in het katholicisme nog gebeden worden, enzovoort. Jezus, Maria, Jozef, de meeste eerste discipelen enz. waren Joden. God is nu een keer zijn verhaal en geschiedenis begonnen met de joodse bevolkingsgroep.
– Antisemitisme past echt niet voor katholieken. Joden zijn een merkwaardige bevolkingsgroep, die ons telkens opnieuw herinnert aan de oorsprong van ons geloof.
Betreffende Sarkozy, beste Eric, met zijn uitspraken staat hij niet alleen. Ook de president kandidaat Ségolène Royal heeft hetzelfde onzinnige pleidooi gehouden. Weerwoord kwam niet door de media heen. Maar Sa
Mijn reacties op laatste woorden van Stinus komen niet door. Ik probeer via deze weg nog een keer:
Geeft iemand blijk van antisemitisme wanneer er gewoon wordt weergegeven wat invloedrijke Joden zelf publiekelijk verkondigen?
Over de joods-christelijke wortels wil ik nog het volgende meegeven:
dit begrip slaat wel degelijk op een vermeende gemeenschappelijke factor , die tot uiting komt in de jaarlijkse miljoenentransfer vanuit de evangelische wereld richting Israël. Zo wordt het althans voortdurend gebruikt
“Evangelicals say their affinity for Israel stems from Christianity’s Jewish roots. ”
“It’s a connection. It’s a DNA that goes back to Sunday school, to their very being. It’s a love affair, it’s a romance with a nation that is connected to heaven and earth,” said Mike Evans, an evangelical Christian who sits on Trump’s evangelical faith advisory board.
https://www.apnews.com/ee99514628254af89e5d3f6cebcfcbe1
Er mag blijkbaar veel geschreven worden over de teloorgang van onze westerse christelijke identiteit, maar er mag blijkbaar niet gewezen worden op de oorzaken.
George Soros mag met zijn “Open Society Foundation” een nooit eerder geziene migratiestroom richting Europa in gang hebben gezet, maar zijn joodse identiteit moet in deze dan volkomen irrelevant zijn?
Zie ook:
https://doorbraak.be/soros-gecanoniseerd-door-de-financial-times/
Geeft iemand blijk van antisemitisme wanneer er gewoon wordt weergegeven wat invloedrijke Joden zelf publiekelijk verkondigen?
Over de joods-christelijke wortels wil ik nog het volgende meegeven:
dit begrip slaat wel degelijk op een vermeende gemeenschappelijke factor , die eenzijdig tot uiting komt in de jaarlijkse miljoenentransfer vanuit de evangelische wereld richting Israël. Zo wordt het althans voortdurend gebruikt.
“Evangelicals say their affinity for Israel stems from Christianity’s Jewish roots. ”
“It’s a connection. It’s a DNA that goes back to Sunday school, to their very being. It’s a love affair, it’s a romance with a nation that is connected to heaven and earth,” said Mike Evans, an evangelical Christian who sits on Trump’s evangelical faith advisory board.
https://www.apnews.com/ee99514628254af89e5d3f6cebcfcbe1
Er mag blijkbaar veel geschreven worden over de teloorgang van onze westerse christelijke identiteit, maar er mag blijkbaar niet gewezen worden op de oorzaken.
George Soros mag met zijn “Open Society” een nooit eerder geziene migratiestroom in gang zetten richting Europa, maar zijn Joodse identiteit blijkt dus volkomen irrelevant te zijn?
Zie ook:
https://doorbraak.be/soros-gecanoniseerd-door-de-financial-times/
Vervolg.
Maar de Franse jood Sarkozy, beste Eric, heeft ook als president daden gesteld op last van de Amerikaanse president Obama. Hij heeft de Franse marine misbruikt voor de aanval op Libië, het land gebombardeerd en gedestabiliseerd en de president Kadaffi door de FR geheime dienst laten vermoorden. O.a. omdat Kadaffi de Libische olie niet in dollars verhandelde, maar vooral, omdat Kadaffi alle crimigranten uit zuidelijke Afrikaanse gebieden op weg naar Zuid-Europa, tegenhield.
Sarkozy heeft de crimigranten ellende veroorzaakt, waar Italië de afgelopen jaren mee geconfronteerd werd. Als president pleegde de jood Sarkozy hoogverraad, evenals de jodin Merkel dat deed in 2015, om alle crimigranten uit te nodigen naar Duitsland te komen. De Amerikaanse jood Soros verzorgde de logistiek, contant geld en het vervoer, de reisinstructie boekjes, de smartphones plus abonnementen. En dan die hypocrisie van Gutmenschen fabeltjes hier te moeten aanhoren op dit katholieke forum, die, verblindt, niet eens willen beseffen dat de etnische joden uit de tijd van Christus allang niet meer bestaan, opgelost in de diaspora, maar 1200 jr terug joods/farizees bekeerde Russisch/Turkse Kazars zijn, uit de Wolga streek. “Joden die geen joden zijn, maar een synagoge van satan” (Ap.2:9) en waar Paulus op de joden wees, “…..God niet welgevallig, alle mensen vijandig…….dan komt de toorn over hen ten einde toe.”(1 Tess. 2:15)
Geachte Heer van Rooyen,
U schrijft ‘…niet eens willen beseffen dat de etnische joden uit de tijd van Christus allang niet meer bestaan, opgelost in de diaspora, maar 1200 jr terug joods/farizees bekeerde Russisch/Turkse Kazars zijn, uit de Wolga streek.’
Ik heb uw boek ‘Sluiproutes van de macht’ gelezen en begrijp dat onderzoek heeft aangetoond dat er geen etnische Talmud of Torah joden meer zijn.
De uitzonderlijke intelligentie en positie in de wereld doet echter vermoeden dat er toch een erfenis zou kunnen zijn (Het uitverkoren volk).
Ik heb ergens een verklaring hiervoor gelezen die er vanuit gaat dat koning Salomon zoveel kinderen heeft verwekt en dat die genen tot de dag van vandaag doorwerken.
Wat betreft die joodse “uitzonderlijke intelligentie”, beste Huub, probeer dat maar eens aan de realiteit te toetsen. Geen j. echte doorbraak hoogvliegers in de wetenschap, noch in de kunst, noch in de muziek, noch literair of theologisch (de moeder der filosofie), noch in het recht of in de politiek (a). De grootsten in de kunst zijn zelfs grotendeels katholiek, Rembrandt en Bach uitgezonderd, die waren protestant ; Shakespeare was katholiek, hij zat in het verzet en heeft moeten vluchten.
Bij dat soort fabeltjes heb ik altijd vraagtekens geplaatst, ook de verzinsels over Salomon. Maar nu weten we beter : de “joden die geen joden zijn, maar satan’s Synagoge”, en, “alle mensen vijandig”, (St. Paulus en St. Johannes) zijn leidinggevend in het kwaad, de ondeugd, ontucht, subversie en bedrog (zie hierboven, op 21.54u en 17.38u). Bijvoorbeeld, de grootste bedriegers ooit zijn Kazar “joden”, Madow was het laatste voorbeeld met zijn gigantische piramide bedriegerij (b). Met name Fransen, Italianen en Groot-Duitsers (inclusief de Bataafse en Vlaamse volken), ja mee eens, die zijn ongeëvenaard op bijna alle terreinen, wereldwijd, ondanks de bressen die de Reformatie (Luther, + 1546) geslagen heeft. Want bij hen gaat het om Christelijke volken, gezegend vanuit de hemel met een eeuwenlange genade stroom (zie 2 Kor. 3:5), in FR begonnen met Clovis, St. Clothilde, St. Remi en St. Geneviève, 5de eeuw. Alles komt voort uit Gods wil en gave, beste Huub, niets hebben we uit onszelf, wij mensen zijn de werktuigen van ieder gegeven talent en iedere ontvangen gave. Die beginnen hemels, en komen van boven. Dat verklaart het enorme succes van de Europese volken, uit wier midden alles vandaan komt, al 2 millenia lang, als we beginnen met de Rome. Sinds Golgotha zijn zij het nieuwe uitverkoren volk, de nieuwe kinderen van St. Abraham en St. Mozes.
Salomon’s nazaat, kan niet opwegen tegen de 3 kernvolken van de Europese beschaving, samen goed voor 240 miljoen Christenen. De echte joden uit Christus tijd zijn niet enkel opgegaan in de diaspora, maar ook echt verdampt in de lucht. De hemel levert geen half werk, na Golgotha was het afgelopen, verdwenen en uit, volks en etnisch is ieder spoor gewist.
(a) Einstein wordt vaak genoemd als de grote uitzondering, maar hij ” leende ” de relativiteit theorie van een tijdgenoot, een bekende Franse fysicus, wiens naam me nu, helaas ontschoten is. (een Frans marine hulp schip draagt zijn naam) Einstein was geen bedrieger, verre van dat, hij heeft hierover een brief geschreven aan de Engelse koning of koningin, toen hij een Britse onderscheiding kreeg.
(b) Madow voerde wereldwijd de pyramide bedriegerij van gigantische omvang, waarin de vroegere NL koningin .:. Beatrix, volgens de media 100 miljoen verspeelde. Madow betreurt daardoor de zelfmoord van één van zijn zoons. Voor de familie was het treurnis, zij wisten niet waarmee de vader bezig was.