In de nieuwsbrief van deze week schrijft Pater Daniel uitgebreid over zijn persoonlijke ontwikkeling van iemand die iedere kritiek op joden en Israël vanzelfsprekend verwerpt als antisemitisme tot iemand die kritisch is op het optreden van zionisten en de joodse staat. Dit heeft niets te maken met blinde haat tegen joden of het aanzetten tot moord op 6 miljoen joden, maar alles met zijn persoonlijke ervaringen tijdens de Syrië-oorlog en de rol die Israël hierin speelt. Hij maakt een scherp onderscheid tussen het religieus judaïsme en het politiek zionisme. Er heerst een bijna onoverkomelijk taboe op het bekritiseren van joden, zelfs als dit rationeel, beheerst en met redelijke argumenten gebeurt. Daarom zullen Katholieken en in het algemeen Westerlingen groot profijt hebben van een aandachtige lezing van deze nieuwsbrief.
Vrijdag 8 december 2017
Goede Vrienden,
Het kalifaat als islamitische staat werd triomfantelijk uitgeroepen op 29 juni 2014. Fanatieke moslims droomden van de roem van de vroegere kalifaten van Damascus, Bagdad, Caïro en het Ottomaanse Rijk. Tienduizenden jongeren meenden hier hun “religieuze plicht” te moeten komen vervullen om zo het paradijs (en de 72 maagden!) te veroveren. Ze kregen forse steun van het westen en hun bondgenoten. Ze kwamen uit de hele wereld, uit Europa en ook uit de Kaukasus, Tsjetsjenië, Oezbekistan en Turkmenistan, wat Rusland aanspoorde om deze islamitische elite hier te komen verslaan. De vervulling van deze “heilige plicht” bestond in feite in het bloeddorstig uitmoorden van een onschuldig volk en het verwoesten van de bakermat van de mensheid. Syrië met Rusland, Iran en de Hezbollah bleken echter in staat te zijn “de internationale gemeenschap” te trotseren. Deze laatste blijft evenwel haar eigen belangen nastreven tegen het belang van het Syrische volk in. En de VS zorgde voor een veilige aftocht van vele IS- kopstukken: terug aan afzender. Deze week werd Abu Kamal aan de Eufraat nabij de Iraakse grens, het laatste bolwerk van het kalifaat, door het Syrisch leger heroverd. R.I.P. IS. Rusland begint met de terugtrekking van zijn troepen, laat de eer van de laatste zuivering over aan Syrië en concentreert zich op de humanitaire hulp. Al-Nousra, omgedoopt tot Fatah al Cham is evenwel sterker geworden. Het zou niet meer verbonden zijn met al-Qaida maar zijn leden zijn even bloeddorstig als de fanatiekste IS-strijders. De oorlog in Syrië zal nog even doorgaan. Inmiddels is hier de eerste sneeuw gevallen. De bergtoppen van de anti-Libanon-keten schitteren ’s morgens in de zon als de eeuwenoude, rotsvaste getuigen van het witboek van Syrië.
P. Daniel
Rond het houtkacheltje
Het was een rustige week met slechts één uitschieter: het feest van de heilige Barbara. Zij was de dochter van Dioscorus, een heiden, ten tijde van keizer Maximianus (286-308). Volgens de legende uit de Griekse heiligenlevens was deze vader erg trots op de schoonheid van zijn dochter. Toen hij vernam dat ze christen was en maagd wilde blijven, wilde hij haar meteen onthoofden maar ze ontsnapte. Hij spoorde haar op en leverde haar over aan de gouverneur die haar op vele wijzen vernederde en folterde. Het was tenslotte de vader zelf die zijn dochter onthoofde. Deze heilige wordt in de parochie van Qâra (en elders) als een familiefeest gevierd, waar wij ook aan deelnamen. De kinderen waren verkleed en hadden hun gezicht geschilderd. Ze voerden sketches op, dansten en zongen zonder ophouden, terwijl de moeders zorgden voor allerlei gebak en snoeperijen. ’s Avonds waren we allen voldaan en doodmoe.
Deze week kwam met de eerste sneeuw ook de koude van de winter over ons. Overdag genieten we meestal nog van een vrij warme zon, al is er soms ook een sterke, snijdende wind of zware bewolking. De muren van de kamers en ruimten, die geen zon krijgen, zijn al koud. En zo hebben we in onze refter van de nieuwbouw een houtkacheltje geïnstalleerd. We hebben het ook ooit in de refter van de zusters laten branden maar de rook trok daar niet goed weg. Na een tijd was meer dan de helft van de gemeenschap ziek. En zo vloog het kacheltje onherroepelijk buiten. Maar wij, de fraters blijven er van genieten in onze refter. Er is natuurlijk dagelijks wel werk aan. Hout is er genoeg maar het moet verzameld of gezaagd worden. Het resultaat mag er echter zijn. ’s Avonds na de vespers wordt het kurkdroge sprokkelhout met de rest aangestoken en het hele kacheltje begint vlug te zinderen van de warmte. Een moor met water voor de thee en een of ander gerecht dat nog opgewarmd moet worden… het kacheltje zorgt er allemaal voor.
Toen de dertien S.O.S.-ers van Chrétiens de l’Orient hier waren, vroegen ook de meisjes of ze niet ’s avonds bij ons mochten eten. We hebben even “het slot opgeheven” om de verkleumden te verwarmen. Bovendien hebben we in deze tijd meestal nog een drietal keren een stroomonderbreking van maximaal twee uren. Als dat ’s avonds tijdens de maaltijd gebeurt, moet je extra voorzichtig zijn dat je je tas niet omstoot of je bord omkiept. Met de kleine jongen die we opgenomen hebben en die inmiddels ook bij de fraters verblijft, is dat niet zo eenvoudig. Hij beweegt zich meestal als een onvoorspelbare storm en soms als een orkaan. Iedereen draagt er evenwel mee zorg voor, wat ook nodig is. En het houtkacheltje garandeert onze eenheid en warmte als symbool van het leven en de liefde, die dagelijks onderhouden moeten worden, anders doven ze uit. Leve ons houtkacheltje, dat zoveel meer is dan een “koude” thermostaat, permanent op 20°.
Judaïsme en zionisme
In het judaïsme ligt de bron van ons christelijk geloof. Aan het joodse volk heeft God zich geopenbaard als de ene ware God voor de hele mensenfamilie. Hij beloofde het heil voor de mensheid langs dit volk. En inderdaad, in dit volk is Jezus geboren als de lang verwachte Messias van Israël, als de Zoon van God en als de Redder van de wereld. Hij heeft alle beloften, aan Israël gedaan, vervuld. Het joodse volk noemt zijn heilige geschriften Tanach (afkorting voor Torah, Profeten en Geschriften). Wij noemen ze het Oude Testament of de geschriften van het Eerste Verbond. Met Jezus, de apostelen en eerste christenen, die joden waren, begint het Nieuwe Testament met de Kerk. Welnu, het Nieuwe Testament is geheel (soms verborgen en mysterievol) vervat in het Oude Testament en het Oude Testament komt tot volle ontplooiing in het Nieuwe Testament. Het is een van de goede ontwikkelingen van onze tijd dat steeds meer christenen de joodse wortels van hun geloof ontdekken of herontdekken en dat steeds meer joden als messiaanse joden Jezus als hun Messias erkennen.
Zoals vele anderen ontdekte ik lang geleden reeds de rijkdom van het joodse geloof en begreep dat een vernieuwing van het christelijk leven best gebeurt vanuit de wortels. Ik was geboeid door het Oude Testament in zijn oorspronkelijke Hebreeuwse taal, die duidelijk ook aan de basis heeft gelegen van het Nieuwe Testament. Jezus, Maria, de apostelen en de eerste Kerk bestuderen vanuit hun authentieke joodse achtergrond, leverde boeiende perspectieven op. Bovendien werd de ontdekking van de wereldwijde oecumenische beweging “Op weg naar het Twee concilie van Jeruzalem” (tjcii) een nieuwe fase in mijn leven. Zoals de apostelen (joden) eens de gelovigen uit de volken (heidenen) in de geloofsgemeenschap opnamen en hen toelieten hun eigenheid te bewaren (en dus niet eerst jood moesten worden om in Jezus te kunnen geloven, levendig beschreven in Handelingen 15, het “eerste concilie van Jeruzalem”), zo wordt het nu hoogtijd dat de gelovigen uit de volken, de christenen in omgekeerde richting de (messiaanse) joden verwelkomen en hen aansporen om hun joodse eigenheid (die van Jezus, Maria en de apostelen!) ten volle te bewaren en te ontwikkelen, wat eeuwenlang radicaal verhinderd werd. Hierdoor kan de eenheid in verscheidenheid van de Kerk hersteld worden: één Kerk met gelovigen uit de joden en uit de volken. Tegelijk ontdekte ik hierbij de grote betekenis van Antiochië. Van hieruit verspreidde de apostel Paulus het geloof in Jezus over de toenmalige wereld. Terug naar Jeruzalem langs Antiochië. Uiteindelijk kwam ik terecht in de gemeenschap van Mar Yakub, die de gemeenschap is van de “eenheid van Antiochië”.
Ik vond het vanzelfsprekend dat iedere negatieve opmerking over het joodse volk of Israël als antisemitisme moest bestempeld worden. Dat werd trouwens in de openbare opinie ruim aanvaard en regelmatig uitgesproken. Eenmaal in Syrië ontdekte ik een geheel andere kant van “Israël”, die ik aanvankelijk niet wilde of kon zien. Ik dacht dat een negatieve houding tegenover het feitelijk handelen van Israël op een misverstand, op een complot of op een tekort aan Bijbels geloof beruste. Later begreep ik dat juist de zionisten de meesters bij uitstek zijn van de manipulatie. Na bijna zeven jaar oorlog hebben we onze gebuur leren kennen als een agressief, driftig en gevaarlijk manneke (vraag het nu maar aan de slachtoffers in Damascus die zopas gebombardeerd werden door een Israëlisch gevechtsvliegtuig!), geobsedeerd door een zuiver joodse staat waaruit alle niet-joden verdreven worden, gedood, onderdrukt of onteigend. En deze staat wordt brutaal en illegaal steeds verder uitgebreid door een onmenselijke behandeling van het Palestijnse volk. Dit zionistisch regime is tot de tanden toe gewapend (drievoudige atoommacht, in het bezit van chemische én biologische wapens), wordt gesteund door de VS, EU, NAVO en golfstaten, is de beste vriend van de fanatiekste terroristen en meteen de grote oorzaak van de ontwrichting van het Midden-Oosten, stralend internationale regels en een hele reeks resoluties van de UNO Veiligheidsraad al decennia lang afwijzend zonder enig gevolg, maar… de kruik gaat zolang te water tot ze breekt.
Hoe de verdrukking van het Palestijnse volk met de Balfour-verklaring begonnen is, hebben we al eerder toegelicht. Dit plan van verdeling van het Britse mandaatgebied Palestina, in een joodse en Arabische staat werd enkele weken na de verklaring door de toenmalige 57 landen van de VN in 1947 aanvaard. Sinds de stichting van de staat Israël in 1948 wordt deze onevenredige en onrechtvaardige verdeling Nakba, de catastrofe genoemd. De zionistisch gewapende beweging was gericht op steeds verder gaande kolonisatie. Ilan Pappe, professor politicologie aan de universiteit van Haifa is een van de meest vooraanstaande historici uit Israël die het feitelijk ontstaan van Israël onderzocht en beschreven heeft. Hij wilde de gangbare enthousiaste voorstelling van de feiten eens oprecht en nuchter toetsen. Zijn boek draagt de titel “De etnische zuivering van Palestina”. Hij verwijst de mooie mythen over de wording van Israël naar de prullenmand. Zionisten gingen systematisch op bezoek in de Palestijnse dorpen waar zij met grote gastvrijheid werden ontvangen. Ze verzamelden alle belangrijke gegevens over het dorp en zijn bevolking. Soms gingen ze terug om nog meer te vernemen en genoten opnieuw van de Palestijnse gastvrijheid. Later werden de dorpen gewapenderhand ingenomen, de bevolking verdreven of uitgemoord, de niet-joodse kostbare archeologische schatten en herinneringen vernietigd of uitgewist. Soms was er een gemaskerde zionist bij die de belangrijke personen uit het dorp aanwees om geëxecuteerd te worden. In hun gruwelijk geweld gingen de zionisten steeds verder.
In de zesdaagse oorlog (1967) veroverden ze Oost-Jeruzalem, de westelijke Jordaan oever (op Jordanië), Gaza en de Sinaï (op Egypte) en de Golanhoogten van Syrië die later geannexeerd werden. Inmiddels heeft de algemene vergadering van de VN van 28 november 2017 Israël voor de zoveelste keer opgeroepen alle bezette gebieden op te geven en terug te keren tot de toestand van voor 4 juni 1967. Het niet toepassen van resolutie 497 van de VN Veiligheidsraad van 1981 werd nogmaals veroordeeld: alle wetten die Israël oplegt aan de bevolking van de Golanhoogten hebben geen enkele waarde. De bijzondere Syrische onderhandelaar Munzer wees er uitdrukkelijk op dat over de soevereiniteit van de Golanhoogten niet onderhandeld kan worden. Hij veroordeelde ook het repressieve gedrag van de zionisten door de Syriërs te verbieden huizen te bouwen of door zelfs hun huizen af te breken, het archeologisch erfgoed te verwoesten, Syrische leerkrachten door zionistische te vervangen, gewonden te beletten dat ze gratis in Syrische ziekenhuizen zouden verzorgd worden, verbieden dat de mensen hun familie in Syrië bezoeken enzovoort. Kortom, Israël moet eindelijk eens ophouden met zijn terreur tegenover andere volken en het zal zelf in vrede kunnen leven. Het moet de resoluties 242, 338, 497 en 2334 van de VN Veiligheidsraad respecteren. En het ziet er niet naar uit dat de zionisten dat vlug zullen doen vermits ze ook nu de terroristen blijven steunen om Syrië te ontwrichten. Ze bombarderen hier onschuldige burgers en Syrische infrastructuur maar geen terroristen, integendeel. In hun meedogenloze brutaliteit hadden de zionisten de gewoonte in plaats van het internationaal recht te erkennen, nog een stap verder te gaan. Werden ze door de VN verplicht de verdreven Palestijnen te laten terugkeren naar de grond van hun voorvaderen en hen een vergoeding te geven, dan zorgden de zionisten ervoor dat deze dorpen zo totaal vernield waren dat de Palestijnen geen enkele reden meer hadden om nog terug te keren.
De zionisten hebben altijd een dubbele propaganda gevoerd. Enerzijds verkondigden ze dat Israël door de hele wereld bedreigd wordt en dat niemand hen daarbij helpt, terwijl niemand hen bedreigt wanneer zij met hun agressie tegenover andere landen en volken ophouden. Zo matigden ze zich het recht toe omwille van hun zogenaamde “veiligheid” alle volken en landen te ontwrichten, als hen dat voordelig leek. Anderzijds werd in eigen midden de absolute noodzaak onderlijnd om militair superieur te zijn boven alle omringende landen. Naar buiten stelden zij zich voor als een weerloos en hulpeloos wichtje, voor eigen volk bouwden ze aan de trots van een onoverwinnelijk leger. Hoe lang kan dat blijven verder gaan? Geen wonder dat de zelfmoord onder jonge Israëlische soldaten de grootste doodsoorzaak is. Bovendien blijken de Syriërs bij de laatste aanval drie Israëlische raketten uit de lucht gehaald te hebben. De Israëlische superioriteit zou wel eens voorbij kunnen zijn. En de laatste zionistische agressie is het plan om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verhuizen en Jeruzalem te beschouwen als de hoofdstad van de joodse staat, waardoor het bezette Oost-Jeruzalem in feite geannexeerd wordt. Het is een stunt van de Amerikaanse president waarmee hij zich een nog brutalere zionist toont dan de ergste havik. Hiermee zouden meteen alle wederzijdse onderhandelingen, het vredesproces (waarvan de VS zich de bezielers willen tonen!) en de twee staten-oplossing plechtig begraven zijn. Het is ook tegen het internationaal recht, tegen vele VN resoluties en tegen de menselijke waardigheid van het Palestijnse volk. Uiteraard protesteren hiertegen de VN, de EU en de Arabische wereld.
En zo komen we tot het verschil tussen judaïsme en zionisme. Antizionisme heeft niets te maken met antisemitisme, eerder het tegendeel is waar. Hierover zijn er getuigenissen van vele honderden rabbijnen vanuit Neturei Karta (www.nkusa.org): Jews United Against Zionism, opgericht in Jeruzalem in 1938, nog tijdens het Brits mandaat van Palestina. We beperken ons tot enkele citaten van rabbijnen uit een artikel van Daniel Vanhove, 30 november 2017 (https://www.mondialisation.ca/lideologie-sioniste-un-racisme-envers-les-juifs-qui-en-cache-dautres/5620937)
“Moeten we er aan herinneren dat het judaïsme duizenden jaren oud is en zijn identiteit vindt in een religie, terwijl het zionisme (nog geen) honderd jaar oud is en een politieke ideologie is? En deze ideologie is grotendeels tegengesteld aan de wezenlijke eigenschappen van het judaïsme…”
Zionisten verdragen niet dat joden, die trouw zijn aan de voorschriften van hun geloof, hen er aan herinneren dat er in het judaïsme nergens sprake is van het stichten van een eigen staat maar wel van een integratie in het land waar ze leven. Deze trouwe joden hebben ook herhaaldelijk geweld te verduren van fanatieke zionisten die alleen maar door een koloniale geest geobsedeerd zijn. Het uitdrijven van iedere niet-joodse bewoner, het stelen van zijn goederen om ze te geven aan joodse kolonisten is puur racisme. Wie dit steunt is medeplichtig en schuldig.
“De zionisten, verre van de beschermers te zijn van de joden en de garantie voor een veilige haven voor hen, zijn in werkelijkheid de voornaamste verantwoordelijken van het antisemitisme in heel de wereld. Waar geen antisemitisme bestaat, daar zorgen zionisten er voor dat het komt.”
“De zionisten zijn niet joods en behoren in geen geval tot het land van het historische Palestina… wij zijn Palestijnse joden…” “Het judaïsme is gehoorzaamheid aan God, zionisme is in ieder opzicht opstand tegen God maar de zionisten (mis)(ge)bruiken de bijbel…” En de media durven de zionisten niet aanklagen of medelijden betonen met de Palestijnen uit vrees voor de aanklacht van antisemitisme. “Omdat wij joden zijn, zijn wij tegen de staat Israël”. “Wij hebben medelijden en wenen met het Palestijnse volk in zijn lijden.”
“De vertegenwoordigers en verantwoordelijken van de EU en de VS – ik herinner er aan dat de talrijkste en meest agressieve zionisten evangelische christenen zijn en geen joden – zouden de moed en de oprechtheid moeten hebben om voor eigen deur te vegen en het noodzakelijke werk moeten doen om de wijzers eens goed te zetten door de vergissing te erkennen die in 1947 gemaakt werd op de rug van de Palestijnen. Een Israëlische staat, alleen voor joden gereserveerd, is per definitie een racistische staat omdat ze anderen uitsluit en hen behandelt zoals je nu kan zien in een apartheidsregime”. Rabbi Weiss, woordvoerder van Neturei Karta, noemt het zionisme “een duivelse beweging” en Gaza een ”uitroeiingskamp”.
Judaïsme en zionisme worden dikwijls met elkaar gelijkgesteld. In werkelijkheid is het zionisme de grootste vijand van Israël, van het joodse volk en van het judaïsme. Het zionisme is bovendien in intieme verbondenheid met Saoedi-Arabië de grootste bron van terrorisme in de wereld.
Het is werkelijk om te wenen. Eens weende Jezus over Jeruzalem omdat het hooghartig de weg naar vrede en heil afwees. Nu wenen vrome joden over het bittere lot van de Palestijnen omwille van de zionistische waanzin. “Bidt dan om vrede voor Jeruzalem”!
En dit nog
- Ons vorig bericht geïllustreerd met dertien video’s: 1. de strijd tegen IS, 2. Chinese soldaten in Syrië?; 3. noodzaak om te vechten tegen IS en wel samen met Syrië, Rusland en Iran, alle troepen, ook die van de VS, die hier zijn zonder toestemming, illegaal en andere doeleinden nastreven moeten weg; sterke oproep van Scott Bennet vanuit Californië: we hebben genoeg van de oorlogen van de CIA met behulp van Saoedi-Arabië en de zionisten; 4. Koerdische leiders die zich bij het Syrische leger willen voegen; 5. De gesprekken in Genève; 6. Persconferentie van Bachar al-Jaafari (Arabisch); 7. Een flits van een gewone recreatieavond in ons klooster; 8. IS weg uit Al-Bukamal; 9. VS bouwen toch een (illegale) uitgebreide militaire basis in N. Syrië; terloops wordt nog eens bevestigd dat het terroristen waren, door de VS gesteund, die chemische wapens gebruikten; 10. De kroonprins van Saoedi-Arabië die potsierlijk eist dat Hezbollah in Libanon ontwapend wordt; 11. Israël dat nogmaals bombardementen uitvoert nabij Damascus; 12. Een beeld van de ruinen van het klooster Mar Yakub; 13. Strijd tegen IS en Al-Nusra die we van dichtbij meemaakten: http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-52/#more-37884
- Ons vorig bericht met prima duiding: https://www.katholiekforum.net/2017/12/02/elite-wil-oorlog-tussen-christenen-en-moslims/
- Marco Glowatski getuigt dat er eigenlijk geen reden meer is om niet naar Syrië terug te keren, wat wij kunnen beamen; over de amnestiemaatregel waar strijders beroep op kunnen doen; over het grootschalig bedrog in Duitsland van “Syrische vluchtelingen” (ook terroristen) die zich meermaals laten inschrijven en zo telkens 351 € per maand en per ingeschreven keer opstrijken: http://www.golfbrekers.be/is-er-nog-een-vluchtreden-in-syrie-2/
- De heropleving van Aleppo: http://www.golfbrekers.be/aleppo-herleeft-4/
- Pater Frans van der Lugt S.J. werd in 2014 in Homs door een terrorist vermoord. Ik kreeg zijn stola en gebruik die ook. Onze Vlaamse onafhankelijke journalist Willy Van Damme ergert zich terecht aan het feit dat men ook in kerkelijke kringen nog steeds verder gaat met valse verdachtmakingen tegen het Syrische leger, dat onevenredig veel geleden heeft, terwijl men aan de misdaden van de terroristen voorbijgaat. Zoveel soldaten hebben als martelaars op heroïsche wijze hun leven gegeven voor hun volk. Pax Christi, hou op met het steunen van de moordenaars, ga eindelijk eens aan de kant van de onschuldige slachtoffers staan in naam van de “vrede” en in naam van Christus! http://www.novini.nl/pax-christi-hypocriet-christenvervolging-syrie/
- Nogmaals een illustratie van de wijze waarop de VS niet de vrede in Syrië maar het terrorisme dienen: http://www.mintpressnews.com/us-backed-rebel-defector-us-coalition-made-secret-deals-isis-syria/235256/
- Oorlogsrapport met video’s, o.a. over een Syrische piloot die door IS levend wordt verbrand, waarover in de westerse media niet één negatief of afkeurend woord. Huichelarij troef: http://www.golfbrekers.be/syrisch-front/
P. Daniel
Bron: Nieuwsbrief Pater Daniel Maes XII/49a, vrijdag 8 december 2017.
DISCLAIMER: De ‘Werkgroep Levant’ van het Katholiek Forum wil zich ertoe lenen om een platform aan te bieden voor de nieuwsbrieven van de Eerwaarde Pater Daniel Maes. De inhoud van de teksten zijn dan ook de volledige verantwoordelijkheid van Pater Daniel. Daarom verzoeken we alle lezers om bij vragen en opmerkingen zich niet te richten tot ons – wij zijn slechts de boodschapper – maar tot de bron van deze berichtgevingen over Syrië en geopolitiek, namelijk Pater Maes zélf, die u per e-post kunt bereiken op: ma*********@gm***.com.
Hierbij willen we echter van harte benadrukken dat wij zonder meer de tomeloze heldhaftigheid van Pater Daniel voor het Syrische volk bewonderen. De wekelijkse nieuwsbrief van Pater Daniel past dan ook volledig binnen de editoriale doelstellingen van onze ‘Werkgroep Levant’ (www.katholiekforum.net/levant). Als correspondent ter plaatse durft Pater Daniel het ook aan om te berichten over de grimmige schaduwmachten die de gebeurtenissen in het Nabije Oosten sterk beïnvloeden (zo niet sturen). Hierin laten we dus alle verantwoordelijkheid voor Pater Daniel, dit hoewel met een diep vertrouwen in de integriteit van zijn persoon, gecombineerd met een zeker “voordeel van de twijfel”, want als de berichtgevingen over welbepaalde schaduwpolitiek kloppen, dan is dit een zeer sinistere situatie voor de Oosterse Christenen, waarmee wij ons onvoorwaardelijk solidair weten. Ondanks mogelijke controverses wil Katholiekforum.net in dat geval de allerlaatste zijn om u deze feiten te verzwijgen!
De Staat Israel, een “staat der joden” ingesteld 1948, is de reformatie der reformaties. Dit is de directe aanleiding/oorzaak dat we in onze kerk veranderingen doorvoerden, namelijk de conclusie/voleinding van het Concilie gehouden te Vaticaanstad, dat in twee sessies werd gehouden, onderbroken door oorlogen. Het laatste katholieke bolwerk, de Donau Monarchie werd verslagen door verkeerde allianties, de kerk moest verder zonder beschermheer. Alles wat aan de kerk herinnerde van voor die instelling van de staat Israel moest worden omgevormd zodat geen commentaar mogelijk zou kunnen zijn op de RK eredienst vanuit andere christelijke stromingen, de orthodoxen hadden het al aan de hand na 1917. We hebben na 1948 te maken met een kerk terug gebracht naar de catacomben, daar de kerk zich territoriaal niet meer kon ontplooien door de openlijke instelling van een staat in Israel niet toegewijd aan christenen. In zekere zin was het, waar twee vechten om 1 been (Kerk en Islam) gaat een derde er mee heen (Israel-Amerika). De kerk was vanaf 1948 categoriaal georganiseerd en nu zien we de overname daarvan, waarna alleen een catacomben kerk overblijft wanneer we ons niet organiseren als ware we de nieuwe sociale beweging, dus met eigen politieke bewegingen, vakbonden etc.
Het is alsof we inderdaad weer kerk zijn als in het oude Rome, voordat we erkenning verworven door martelaarschap. Republieken wensen het stemvee de katholieken wel te behagen en dus incorpereert de republiek/democratie een nationale katholieke kerk graag in zijn systeem. Geloof en eredienst zo als trofee hoog te houden nog. Aan de beweging in de staat Isael wordt geen weerstand geboden, wordt weerstand ertegen zelfs verboden, het zal de aanleiding zijn tot nieuwe oorlogen.
De toekomst van de kerk ligt hier in zich tevens politiek te organiseren opdat de staat Israel beteugeld kan worden.
Sinds ik (bewust) leef hoor ik de verhalen over dit gegeven. De televisie, de radio en de kranten en andere media schrijven er (dus, wat mij aangaat) al heel lang over. En wat heeft al dit berichten opgeleverd? Niets misschien?
Zou het niet beter zijn om er eindelijk eens over te zwijgen?
Ik bedoel: ‘men’ is er klaarblijkelijk op uit om zo veel mogelijk rottigheid te creëren en dit dan telkens aan volkeren, zoals wij Nederlanders, mede te delen. Gaat u dan geen licht op? Zou het soms niet de bedoeling kunnen zijn om dit eenvoudigweg zo te doen?
Daarom pleit ik om hen eindelijk eens met rust te laten. Laten de media eindelijk eens zwijgen?
Want, hoe raar het ook mag schijnen misschien, het lijkt erop dat men van alle aandacht smult.
Natuurlijk dient het Palestijnse volk geholpen te worden als het onrecht aangedaan wordt. Maar dan niet met woorden en beelden. Daar schiet men (dus) niets mee op. Dat leert ons de immers laatste decennia.
Dus, hoe goed bedoeld ook, laten we nu eens eindelijk zwijgen in plaats van ons te laten misleiden door radio, televisie en andere media. Laten we beide volkeren, Israëls inwoners en de Palestijnen helpen. Want dit gedoe leidt immers tot niets. Hoe moeten we hen helpen? Nooit met wapens, meen ik. Wel met voedsel, water en een dak boven het hoofd.
En mocht één van de partijen aan land-dieverij doen, dan is daar de rechter voor om hierover te oordelen en te veroordelen. En dan is daar de politie voor om de wet uit te voeren. Het is zoals wanneer de buurman je tuin pikt. Dan ga je eerst naar hem toe om te praten over het onrecht, en als hij niet wil luisteren of hij gaat listig spreken, dan rest de rechter.
Daarom zeg ik: spreken is zilver (als er te spreken is) en zwijgen is goud (want de slechte leidt je op zijn speelveld waar hij de trukendoos opentrekt waar een goed mens niet tegen bestand is, en hij wint.)
Dit oneindige psychologisch proces, want zo kun je toch wel noemen, dient niet gevoed te worden met aandacht. Zeker niet als dat het is waar men op uit is.
Maar ja. Ik realiseer me ook wel dat de doos van Pandora (wapens) geopend is en het moeilijk is deze weer te sluiten. Wij, als Nederland kunnen beginnen met zelf geen wapens meer te maken. Dat is het goede voorbeeld van een verlichte staat, meen ik.
Het is als de natuur. Als een plant geen water meer krijgt, dan gaat hij vanzelf weg. Zo simpel is het.
Want, nogmaals; aan de beelden die ik eerder zag, zag ik betoverde mensen. En met betoverde mensen is geen rede meer mogelijk.
@Raphael,
kort en goed, schrijf minder. Je hebt gelijk, ik reken me niet tot Nederland, dat is een land met een kerk, ik sta een kerk voor met een land, in de wereld maar niet van. Raph, we zijn het oneens, het spijt me.
Gideon,
Als we het maar wel met elkaar eens zijn dat Vrede een goed ding is.
Edoch, ik vind het jammer dat je het niet eens bent met mijn conclusie. Maar dat geeft niet. We kunnen altijd van elkaar leren.