Waarom de vrije liefde ons zo ongelukkig maakt

Foto: mbacrystalball

Velen onder ons groeiden op met een idyllisch, zeemzoet beeld van de liefde, zoals afgeschilderd door sprookjesboeken of Hollywood films. Man komt vrouw tegen, ze worden verliefd, trouwen en leven nog lang en gelukkig. Wat een contrast wanneer we uiteindelijk kennis maken met de moderne relatiemarkt, gedomineerd door Tinder, one night stands, seksvriendjes en vriendinnetjes, geslachtsziekten en vooral heel veel gebroken harten. 

Recreatief en vrijblijvend

Terwijl seksualiteit vroeger vooral diende om huwelijksrelaties te versterken en kinderen te verwekken, is seks met vrienden, kennissen of zelfs onbekenden voor velen een vanzelfsprekende en vrijblijvende recreatieve activiteit geworden. Meer nog, onder de invloed van de pop cultuur en damesbladen wordt deze informele seksualiteit als “bevrijdend” en “emanciperend” ervaren. Omdat seks bij definitie plezierig is, lijkt de seksuele revolutie bijna een onvermijdelijke ontwikkeling, aangezien de menselijke natuur ons steeds opnieuw doet zoeken naar genot.  

De wrange nasmaak van de vrije liefde

Wanneer we echter naar het leed kijken, dat door deze levensstijl wordt veroorzaakt, kunnen we ons afvragen of het wel in ons belang is om hiermee verder te gaan? Hoe aantrekkelijk de vrije seksualiteit in theorie wel mag lijken, ze laat ook vaak een wrange nasmaak achter. In onze hedonistische cultuur durft men het maar aarzelend toegeven: velen onder ons kampen met gevoelens van spijt, eenzaamheid en een tekort aan voldoening. Helemaal niet “abnormaal”, wanneer je naar de wetenschap achter menselijke relaties kijkt. 

Oxytocine, het “liefdeshormoon”

Oxytocine, het “liefdeshormoon” dat tijdens seks wordt geproduceerd, zet ons aan om ons te binden aan onze partner. Oxytocine wordt trouwens ook tijdens de bevalling en borstvoeding geproduceerd om moeders te helpen zich te binden aan hun kind. Het geeft ons een gevoel van vertrouwen, empathie en rust. Volgens sommige wetenschappers zou oxytocine het hormoon bij uitstek zijn dat monogamie in mensen aanmoedigt en ons helpt gezinnen te vormen. Dit verklaart waarom onze psyche vaak slecht reageert op seksualiteit, die niet gepaard gaat met een stabiele relatie of emotionele intimiteit. De gevoelens van leegte en droefheid, die vaak wordt gerapporteerd na een one night stand, getuigen dus niet van een overdreven “bezitterigheid” bij de betrokkenen. Ze zijn eigenlijk een normaal deel van het bindingsproces tussen een man en een vrouw. Het aaneenschakelen van vrijblijvende relaties zal deze gevoelens niet doen afnemen. Integendeel, hoe meer men het aantal anonieme seksuele contacten gaat opdrijven, hoe meer het leegtegevoel zal toenemen. 

Waarom we ons moeten beschermen

De vrije liefde houdt dus risico’s in, of het nu gaat om ongeplande zwangerschappen, SOAs, emotionele pijn of een verhoogd gevaar voor de eigen fysieke veiligheid. Ongeacht de populaire mening dat one night stands modern en bevrijdend zijn, leiden deze vaak tot een conflict met onze eigen psychologische en relationele behoeften. Daarom is het ook zo belangrijk om zich (letterlijk) niet te snel bloot te geven en te kiezen voor partners die zich op lange termijn willen investeren in ons welzijn. 

Kiezen voor het huwelijk 

Als moderne mensen investeren we veel tijd en moeite in het kiezen van de juiste opleidingen, carrières en belangrijke aankopen. Contracten en notariële akten moeten ons beschermen tegen allerlei misbruiken. Waarom dan zo losjes omgaan met de keuze van de persoon waarmee we onze intiemste relatie willen aangaan? Christenen hebben hier een antwoord op en dat is het huwelijk, een levenslang engagement met slechts één, bijzondere persoon. Ouderwets denkt u? Toch gaat het hier om een instituut dat al millennia zijn efficiëntie bewezen heeft in het regelen van onze seksualiteit en het oprichten van een stabiele thuis voor onze gezinnen. De bewering dat we een oud instituut als het huwelijk zonder meer kunnen afvoeren is op zich al onverstandig en arrogant. Tijd dat we dit durven inzien en toegeven. 

Auteur:Katharina Gabriels

Katharina Gabriels is gehuwd en moeder van twee tieners. Ze is gefascineerd door (kerkelijke) actualiteit, hedendaagse maatschappelijke ontwikkelingen en ethische kwesties.

7 commentaren op “Waarom de vrije liefde ons zo ongelukkig maakt

  1. – Goede tekst van Katharina G. Dank.
    – Waarom schieten bisschoppen en priesters niet wakker om het kerkelijk huwelijk te promoten ? Nu zijn ze ingedommeld en lijken ze alles prima te vinden, ook al wordt seksualiteit beschouwd als vrijblijvend amusement. Wie zegt nog ooit dat mensen die zomaar samenwonen geen toegang mogen krijgen tot de heilige communie ?

    – Wat ook ergerlijk is, dat zijn tv-programma’s als “Blind getrouwd” (zie VTM en andere zenders). Daar wordt het huwelijk als een soort waagspelletje beschouwd, waarbij men dan maar ziet wat er uitkomt, tot amusement van de kijker. Het gaat dan wel over het burgerlijk huwelijk, maar toch deugt het niet.

  2. Ik lees hier: “De vrije liefde houdt dus risico’s in, of het nu gaat om ongeplande zwangerschappen, SOAs, emotionele pijn of een verhoogd gevaar voor de eigen fysieke veiligheid. “.

    Het grootste gevaar wordt hier (spijtig genoeg) niet eens vermeld. De vrije liefde, het ongeremde sexuele genot, of het nu is met meerdere partners, binnen of buiten het huwelijk, de verslavingen aan porno en meer van deze ‘moderne’ vuiligheid, leidt ontelbare zielen recht naar de hel!

    Maria vertrouwt Jacintha, één van de zienertjes van Fatima op haar sterfbed het volgende toe:

    «De zonden die de meeste zielen verloren doen gaan zijn de zonden van het vlees. Men moet de zonde opgeven, niet in de zonde volharden, zoals men tot nu toe gedaan heeft. De mensen moeten hoognodig zeer veel penitentie doen».

    Hopeloos ouderwets volgens velen. Volgens mij de essentie…

  3. Beste Catharina, u had van de gelegenheid kunnen gebruik maken om de boekhandels de oren te wassen.

    In begin jaren zeventig kon men bij de Standaard Boekhandel in Leuven al een hele reeks boeken voor jongeren vinden, zogezegd over voorlichting, waarin vrije liefde en vrije sex werden aangeprezen. Al moet het gezegd dat tekenverhaaltjes toen nog netjes waren opgedeeld voor kinderen en voor volwassenen. Maar nu is het hek volledig van de dam verdwenen en wordt zondigheid gepromoot als bier en friet. Ook de klassieke dichtbundels en klassieke schrijvers zijn zo goed als volledig vervangen door vunzig drukwerk.

    Dames en heren van de Standaard Boekhandels, moeten jullie geen leiding geven aan betere cultuur in plaats van u te laten leiden door louter winstbejag! Schande! Ik spreek uit bittere ervaring! Ik heb alle recht om u aan te klagen, maar ik heb angst voor gemoderniseerde rechtskundigen die u wellicht zullen steunen!

    En hoe moet men een heks voor het gerecht brengen? Een onmogelijke taak.

    De film “Polyester” is men ook totaal vergeten (1981).
    https://en.wikipedia.org/wiki/Polyester_(film)

    Wanneer men zich dan aan de aangeprezen zondigheid overgeeft wordt men verbonden met roze duivels die wel lekker aanvoelen maar tot steeds erger aanzetten. Sommigen geven zich dan aan de hekserij over waardoor het geweten totaal wordt verdoofd en zij velen met zich meesleuren! Men is zich totaal niet bewust van de grote hoeveelheden bitterheid die men zich laat aansmeren. Zoals een oud maar wijs spreekwoord zegt: “Zoet in de mond is bitter in de maag.”

    Wanneer men dan het geluk krijgt van goddelijke ingevingen en daaraan tegemoetkomt volgt een lange pijnlijke strijd om die heks en haar duivels te overwinnen met veel berouw, gebed en boete. Daarzonder lukt het niet! Maar zij die God aan de kant schoven zijn verloren!

  4. Gisteren nog naar Kinepolis geweest om de -overigens goede- film te zien ‘ Niet schieten’ / problematiek van de Bende van Nijvel.
    Wel, net voor de film begon was er Vlaamse publiciteits – sequentie waarbij een jongen pochte dat zijn meisje hem goed kon ‘ aftrekken’ en dit met vrije suggestieve beelden.
    Choquerend nietwaar ?
    Voor mij is het overduidelijk dat onze maatschappij volledig heidens geworden is.
    En onze muterend godsdienst doet er al graag wat aan mee—) zegeningen voor homo en lesbische koppels; ‘ en breng ons vooral ‘ niet in beproeving’ , nietwaar De Kesel.

  5. Gisteren nog naar Kinepolis geweest om de -overigens goede- film te zien ‘ Niet schieten’ / problematiek van de Bende van Nijvel.
    Wel, net voor de film begon was er Vlaamse publiciteits – sequentie waarbij een jongen pochte dat zijn meisje hem goed kon ‘ aftrekken’ en dit met vrije suggestieve beelden.
    Choquerend nietwaar ?
    Voor mij is het overduidelijk dat onze maatschappij volledig heidens geworden is.
    En onze muterende zogenaamde katholieke godsdienst doet er al graag wat aan mee—) zegeningen voor homo en lesbische koppels; een prof filosofie van de Université Catholique Bruxelles , Stephane Mercier, de deur uitwijzen omdat hij gezegd heeft dat abortus een moord is enz , nietwaar De Kesel.

  6. Daarom staat in de Bijbel het verschil tussen het Wereldse en het Geestelijke en wat er werkelijk toe doet. Het wereldse zoals Johannes schrijft van “Zelfzuchtige begeerten” dat is overspel, promiscuiteit, losbandigheid. Van “Afgunstige inhaligheid” dat is geld-en hebzucht, jaloezie. Van “Pronkstuk” dat is egoisme, zelfingenomenheid, narcisme. Dat is van het Kwaad wees daar bewust van en laat je daar niet door leiden. Het geeft misschien tijdelijk bevrediging, plezier.Maar uiteindelijk is het een destructieve doodlopende weg. Relaties worden ontwricht,ontstaat wantrouwen, jaloezie en haat.De ander wordt in de kou gezet.Het Geestelijke van vrede, liefde en geduld in het hart. Nederigheid. Vriendelijkheid, bescheidenheid, dienstbaarheid en Hem boven alles zetten geeft vreugde, blijheid en daarmee geluk.De weg die wel continue doorloopt en werkelijk plezier en tevredenheid geeft. Daarom heeft de Heer een kader gegeven in Genesis van een man en een vrouw die een worden. De kerk zou de mensen meer een spiegel voor kunnen houden. Het geeft inspiratie en een leidraad wat er toedoet.Het volgen van Jezus Christus. Het mensbeeld zoals Hij het bedoelt en vreugde geeft. Zondigen wij dan niet meer? Zeker wel. Maar bij Hem is vergeving, genade om te ceranderen en door te gaan.Hij is de Weg de Waarheid en het Leven.Al het andere is van het Kwaad en geeft uiteindelijk geen geluk maar is doodlopend.

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht