“Indien de IS de Islam vertegenwoordigt, wil ik geen Moslim meer zijn”: Syrische bekeerlingen vertellen hun verhaal

Zich bekeren tot een ander geloof dan de Islam is altijd een taboe geweest in Syrië. Net zoals in vele andere Moslimlanden, worden bekeerlingen tot het Christendom verstoten door hun familie, of moeten ze voor vervolging vrezen. De terreur van de Islamitische Staat heeft er echter voor gezorgd, dat dit taboe in Syrië langzaam aan het wegvallen is. Om dit te onderzoeken, bezochten journalisten van de NBC de stad Kobani, een strategische locatie op de Turks-Syrische grens, waar de Islamitische staat 4 jaar geleden verdreven werd. Ze interviewden er leden van de Protestantse “Kerk van de Broeders” (een Duitse denominatie uit het einde van de 18de eeuw), het eerste Christelijke gebedsoord in Kobani sinds decennia.  

Omar, 38, een administrator van de kerk, die om veiligheidsredenen liever zijn familienaam niet doorgaf (ook de dominee weigerde een interview), benadrukte dat de brutaliteit van de IS bij de inwoners van Kobani blijvende psychologische littekens had achtergelaten. Dit was voor velen een aanzet om zich open te stellen voor het Christelijk geloof. “Heel wat broeders hier, zijn bekeerd omwille van misdaden die gepleegd werden tegen hun familie. Hier is niemand verplicht zich te bekeren. Onze wapens zijn het gebed, het verspreiden van liefde, broederlijkheid en tolerantie.”

“Hun God is niet mijn God”

“Indien de IS de Islam vertegenwoordigt, wil ik geen Moslim meer zijn”, vertelde een jonge bekeerling en lid van de “Kerk van de Broeders”, Farhad Jasim, 23, aan NBC News. “Hun God is niet mijn God.” Jasim, een mecanicien, bekeerde zich vorig jaar tot het Christendom. Begin 2016 spendeerde hij een half jaar in een gevangenis van de IS, omdat hij geen basiskennis had van de Islam. Hij werd er gefolterd en verplicht de Koran te lezen. “Ik heb hun brutaliteit met mijn eigen ogen gezien. Ik begon te twijfelen aan de Islam. Het duurde niet lang voor ik besefte dan het Christendom het geloof was, waar ik naar zocht.” De bekering van Jasim kostte hem zijn relatie met zijn ouders en familie. Hij hoopt dat ze hem echter ooit zullen vergeven en zich tot het Christendom zullen bekeren.

“Nog liever naar de hel, dan in het gezelschap van de IS”

Net zoals Jasim, verliet ook Firas, 47, een landbouwer die eveneens zijn familienaam niet wou vrijgeven, de Islam omwille van het geweld door de Islamitische Staat. “IS leden gingen mensen terroriseren, pauzeerden voor een gebedsstonde in de moskee, om daarna opnieuw mensen te gaan terroriseren.” Firas, zijn vrouw en drie dochters woonden in de buurt van Deir ez-Zor in Oost-Syrië onder het bewind van de IS. De bevolking werd er constant bedreigd en bestraft, indien hun gedrag niet overeenstemde met de geloofsregels van de IS. Firas zag hoe burgers in de blakende zon in metalen kooien werden opgesloten omdat ze tijdens de Ramadan gedronken of gegeten hadden. “Ik zag hoe mannen en jonge tieners op straat gegeseld werden omdat ze betrapt waren op roken. Ik zag hoe andere jonge mannen van daken werden gegooid omdat ze homo waren”, zei Firas. “Dit was hun Islam”. Firas benadrukte dat het grootste deel van zijn familie nog uit conservatieve Moslims bestond, maar dat de brutaliteit onder het kalifaat hem teveel was geworden. “Indien de hemel gemaakt is voor de IS en hun geloof, dan ga ik nog liever naar de hel dan nog eens in hun gezelschap te vertoeven, zelfs al is het in de hemel!”

Volgens cijfers van de bekende hulporganisatie “Kerk in Nood”, bestond 4,6% van de Syrische bevolking voor de oorlog uit Christenen. 700,000 zijn ondertussen naar het buitenland gevlucht.  Nu Europa overweegt om gevangengenomen IS strijders en weduwen te repatriëren, is het belangrijk om ons te herinneren aan de velen misdaden tegen de menselijkheid die onder het schrikbewind van de IS gepleegd werden. Het zou onverstandig zijn om zich nu te laten beïnvloeden door hun weinig overtuigende uitingen van spijt, alsook de propaganda die hierover in de Westerse media gevoerd wordt.

Bron: NBC News