Maandag gaf het Vaticaan het werkdocument (ook wel het Instrumentum Laboris geheten) voor de Amazonesynode vrij, dat van 6-27 oktober in Rome zal worden gehouden. In dat 64-pagina lange document, dat de basis van de discussie zal vormen op de Synode, wordt onder meer gesuggereerd dat de lokale bisschoppenconferenties “de ritus van de Mis aanpassen aan hun cultuur”, dat de Kerk het zou overwegen om gehuwde “ouderen” tot het priesterschap toe te laten, en dat de Synodevaders de “officiële ambten” zouden aangeven welke “aan vrouwen toegekend kunnen worden,” gezien hun prominente rol in de Amazonecultuur.
Tijdens de persconferentie, gaf de algemene secretaris van de Bisschoppensynode, Kardinaal Baldisseri, een overzicht van het werkdocument. Het bestaat uit drie delen en steunt voornamelijk op twee encyclieken van Franciscus, namelijk Evangelii Gaudium en Laudato Si’, welke voortdurend worden geciteerd in het werkdocument. Ook wordt af en toe Amoris Laetitia geciteerd.
Deel 1 met als titel “De stem van de Amazone” is verdeeld in drie hoofdstukken over ‘leven’, territorium’ en ‘dialoog’. Deel 2 heet “Integrale Ecologie: de Roep van de Aarde en de Armen” en beslaat 8 hoofdstukken die gaan over isolatie, migratie, urbanisatie, familie, corruptie, integrale gezondheid en educatie.
Deel 3 draagt als titel “Profetische Kerk in de Amazone: Uitdagingen en Hoop”, en bevat ook 8 hoofdstukken, die gaan over onderwerpen zoals de uitdagingen van de ‘inculturatie’, de “viering van het geloof”, “organisatie van gemeenschappen” en “interreligieuze dialoog”.
De belangrijkste delen van het document worden voornamelijk gevonden in Deel 3, hoofdstukken 3 en 4. Hou u vast, hier gaan we:
Hoofdstuk 3 – De viering van het geloof – een geïncultureerde liturgie
124. Sacrosanctum Concilium (cf. 37-40, 65, 77, 81) stelt voor dat de liturgie zou moeten geïncultureerd worden onder de inheemse volken. Culturele diversiteit bedreigt zeker de eenheid van de Kerk niet, maar uit haar authentieke katholiciteit en brengt de “schoonheid van haar gevarieerde gezicht” naar voor (Evangelii Gaudium 116). Dat is waarom we “stoutmoedig genoeg moeten zijn om nieuwe tekenen en symbolen te ontdekken, nieuw vlees om het woord te omhullen en te communiceren, en verschillende vormen van schoonheid die gewaardeerd worden in verschillende culturele omgevingen…” (EG 167). Zonder deze inculturatie, kan de liturgie gereduceerd worden tot een “museumstuk” of het “eigendom van een selecte minderheid” (EG 95).
125. De viering van het geloof moet plaatsgrijpen doorheen inculturatie zo dat het een uiting kan zijn van iemands eigen religieuze ervaring en de band van de verbinding met de gemeenschap die het viert. Een geïncultureerde liturgie zal ook een klankbord zijn voor de moeilijkheden en de verlangens van de gemeenschappen en een transformerende impuls richting een “land zonder kwaad.”
Suggesties:
126. Het volgende zou in gedachten moeten gehouden worden:
a) Een proces van onderscheiding is noodzakelijk betreffende de rites, symbolen en stijlen van viering van inheemse culturen in contact met de natuur, die moeten geïntegreerd worden in het liturgische en sacramentele ritueel. Het is noodzakelijk om aandachtig te zijn om de ware betekenis van de symbolen te bevatten die het puur esthetische en folkloristische overstijgen, in het bijzonder in de Christelijke initiatie en het huwelijk. Het wordt gesuggereerd dat de viering feestelijk zou moeten zijn, met hun eigen muziek en dans, gebruik makend van inheemse talen en kledij, in verbinding met de natuur en de gemeenschap. Een liturgie die beantwoordt aan hun eigen cultuur, zodat het de bron en het hoogtepunt kan zijn van hun Christelijk leven (cf. SC 10) en gelinkt aan hun moeilijkheden, lijden en vreugden.
b) De sacramenten moeten een bron van leven en remedie zijn die toegankelijk is voor allen (cf. Evangelii Gaudium 47), in het bijzonder de armen (cf EG 200). We worden gevraagd (het is noodzakelijk) om de stijfheid van een discipline te overstijgen die uitsluit en vervreemdt, en pastorale gevoeligheid uit te oefenen die vergezelt en integreert (cf. Amoris Laetitia 297, 312).
c) Gemeenschappen vinden het moeilijk om de Eucharistie regelmatig te vieren vanwege het gebrek aan priesters. “De Kerk haalt haar leven van de Eucharistie” en de Eucharistie bouwt de Kerk. Vandaar, in plaats van de gemeenschappen zonder de Eucharistie te laten, wordt er verandering vereist in de criteria voor het selecteren en voorbereiden van bedienaren die gemachtigd zijn om de Eucharistie te vieren.
d) In overeenstemming met een “gezonde ‘decentralisatie’” van de Kerk (cf. EG 16) vragen de gemeenschappen dat de Bisschoppenconferenties de Eucharistische riten aanpassen aan hun cultuur.
[…]
Het toelaten van het aanpassen van de Eucharistische riten aan de inheemse cultuur komt neer op het openen van de doos van Pandora: eens er iets kan worden veranderd is het slechts kwestie van tijd vooraleer de Eucharistie verwordt tot een heidense afgodendienst.
Hoofdstuk IV – De organisatie van de gemeenschappen
[…]
129. De volgende suggesties van de gemeenschappen brengen de aspecten van de vroege Kerk in herinnering wanneer het beantwoordde aan de noden door het creëren van de gepaste ambten (cf. Hand. 6:1-7; 1 Tim. 3:1-3):
[…]
2. Bevestigend dat het celibaat een geschenk is voor de Kerk, wordt er gevraag dat, voor de meest afgelegen gebieden van de regio, de mogelijkheid voor de priesterlijke wijding voor ouderen, bij voorkeur inheemsen, die gerespecteerd en aanvaard zijn door hun gemeenschap, zou bestudeerd worden, hoewel ze reeds een gevormde en stabiele familie kunnen hebben, om de toegang tot de sacramenten te verzekeren die het Christelijk leven vergezellen en ondersteunen.
3. Bepaal het soort officiële ambt dat aan vrouwen kan toegekend worden, de centrale rol in gedachten houdend die zij vandaag hebben in de Amazonekerk.
[…]
Het is duidelijk dat ze grote veranderingen willen brengen in de Kerk in Zuid-Amerika. De vraagt blijft of dit ook zal gelden voor de hele Kerk. Echter, zodra de deur op een kier is gezet, is het slechts kwestie van tijd vooraleer deze wagenwijd opengezet wordt.
Uiteraard is het ‘aanpassen’ van de Mis aan de inheemse cultuur totale nonsens. De oorspronkelijke religie van de inheemse volken is de natuurgodsdienst, waarbij allerlei soorten natuurgoden worden aanbeden en aanroepen en planten en dierlijke materialen worden aangewend voor ceremonies (pijpen van cocabladeren roken, kleuren van het gezicht, dragen van oorlogskap bestaande uit veren, gebruik van dromenvangers, kristallen enz…). Vandaar ook hun zo’n sterke band met de natuur, wat door Franciscus wordt geprezen in het kader van ‘zorg voor het milieu’.
Het initiatief om de Mis aan te passen aan de inheemse culturen past dan ook naadloos aan paus Bergoglio’s verklaring in het Menselijke Broederlijkheisdocument van Abu Dhabi, dat “alle religies door God gewild” zijn.
Bron: LifeSiteNews – via Restkerk.net
Uitgeverij JEANNE D’ARC heeft een boekje samengesteld met drie geloofsverklaringen welke in 2017 en 2019 werden gepubliceerd door een handvol bisschoppen en kardinalen. Hier te bestellen.
U las zonet wat de censuurdrift van globalistische elites u wil verzwijgen. Ontdek hier waarom inschrijving op onze nieuwsbrief u aan de juiste kant van de geschiedenis plaatst:
Nieuwsbrief – Katholiekforum.net
WWW.KATHOLIEKFORUM.NET
Volg ons op Twitter!
Ons tóch nog volgen op Facebook? Voeg dan Edri Florka toe als vriend! 😉
Lid worden van het Katholiek Forum? www.katholiekforum.net/lidworden
Wij zijn een VZW, zonder subsidies. De goede werking van onze vereniging is afhankelijk van uw financiële steun. Doneer daarom vandaag nog een gift op ons rekeningnummer BE16 7330 7330 7374 | Op naam van: Rooms-Katholiek Lekenforum VZW | Vermelding: Gift
Alvast bedankt en moge God u zegenen!
Er kunnen geen twee pausen zijn. Bergoglio is door een staatsgreep door de Bende van Sankt Gallen onwettelijk aan de macht gekomen. Bergoglio haat de Tridentijnen, gelovigen die de voorkeur geven aan het universele katholieke geloof van na het Eerste Vaticaanse concilie, het Tweede Vaticaanse Concilie was immers een grote mislukking. De reden dat Bergoglio een hekel heeft aan de Tridentijnse Heilige Mis, is omdat in de Tridentijnse Heilige Mis, de Vetus Ordo, in tegenstelling tot de Novo Orde vieringen in de landstaal, in de Tridentijnse Heilge Mis, de Vetus Ordo, de Transsubstantiatie plaatsvind. Bergoglio is bang voor de Transsubstantiatie omdat de Transsubstantiatie Bergoglio confronteert met zijn ketterse gezag. Laten wij voor Bergoglio bidden.
Wat er is gebeurd is dat paus Benedictus het een nieuw (!) soort pausschap heeft gecreëerd: de ‘emeritus-paus.’ Hij is -qua Zijn- nog steeds paus (ondertekent als zodanig, woont in het Vaticaan, kleedt zich in het wit, geeft de pauselijke zegen etcetera etcetera). Maar paus Benedictus is wel uit de executieve sfeer getreden. De juridische vraag is of er wel een nieuwe paus gekozen kan worden als de zetel niet vacant is.
Er zit een heel juridisch-theologisch verhaal achter deze kwestie maar zeker is dat het hele gebeuren decennia voorbereid is door Duitse theologen! [Er bestaan talloze documenten, voordrachten etc die al die beraadslagingen hierover bewijzen.] De klassieke paus-monarch is immers een belemmering voor de Oecumene, en daarom moet ‘ie inhoudelijk weg (de symbolische waarde mag blijven). De bedoeling is de Kerk synodaal (!) te maken.
Dit wordt allemaal zo klaar als een klontje uitgelegd door Anne Barnhardt [Zie https://www.barnhardt.biz/ voor een YouTube filmpje hierover.]
Anne is een intelligente dame die het gedurfd heeft plakjes bacon tussen bladzijden van de Koran te leggen en vervolgens deze in brand te steken. Ze werd daardoor in een slag beroemd in Amerika.
☩JMJ☩
Ann Barnhardt heeft het mis; de enige juridische paus momenteel is helaas Bergoglio. De zaak van het aftreden en de omstandigheden daaromtrent ter zijde verliest een man het pauselijk ambt wanneer hij iemand anders op gedurige basis in zijn plaats laat (dat is een impliciet aftreden) en obéissance aan hem geeft; wanneer alle kardinalen en bisschoppen eveneens die man als paus behandelen is de juridische geldigheid van die man als paus een dogmatisch feit in het licht van de ecclesiologie. Anders had misschien Giuseppe Kardinaal Siri eertijds tot zijn dood paus kunnen geweest zijn zonder dat de Katholieke Kerk, noch de geschiedschrijving, het met zekerheid zou kunnen weten, hetgeen een absurde situatie zou zijn (de Kerk is een publieke maatschappij, geen private, en zij fungeert dus niet gelijk een soort van geheim genootschap).
Hoe zou u kunnen weten, zonder het bovenvermeld principe, dat die of die paus in de Kerkgeschiedenis wel echt paus geweest is? Hoe zou men kunnen weten dat de Katholieke Kerk zich al misschien niet zeven eeuwen lang vergist had van hoofd? Hoe zou men dan, verder, ooit kunnen weten of een paus een uitspraak ex cathedra zou kunnen maken, indien men zelfs niet met absolute zekerheid zou kunnen weten dat hij werkelijk paus zou zijn? Neen, dat verhaal over Ratzinger als een ‘verborgen paus’ is fictie en tegenstrijdig met de goddelijke constitutie van de Katholieke Kerk. Er zijn voor de twintigste eeuw al veel antipausen geweest in de Kerkgeschiedenis, maar de echte Paus eiste toen steeds zijn recht op, dikwijls te midden van zware beproevingen; hij bleef steeds ondubbelzinnig en openlijk zeggen dat hij degene was die gerechtigd was om de Romeinse jurisdictie uit te oefenen.
Zeker, die toestand met twee mannen in het wit wonende in het Vaticaan is een list om het monarchaal Pausdom schade toe te brengen, en daarmee de eenheid van de H. Kerk, maar Bergoglio is degene die paus is, en de andere niet. En, ja, Bergoglio is een misdadiger en een schelm, maar Ratzinger is ook geen heilige geweest gedurende zijn pontificaat; hij is een modernist van de oude garde.
NOT SO FAST!! Anne Barnhardt heeft in twee YouTube-fimpjes die bij elkaar zo’n 3 uur duren haar zaak zeer grondig onderbouwd, dat wil zeggen: onder aanhaling van zeer aannemelijke juridische redeneringen van gezaghebbende theologen en diverse kardinalen (en nog wat ‘geleerde mensen). Ze haalt ook een toespraak van Benedictus zelf aan waarin hij feitelijk de bifurcatie van het pausschap instelt (wat dus volgens mij niet kan) , zulks naderhand bevestigd in een lezing van Ganswein (zijn secretataris).
De geldigheid van het pausschap is een zwaar juridische kwestie. Dus wat Lotje doet (nl zelf een paus uitkiezen die je voor paus houdt, is natuurlijk onkatholieke nonsensicaliteit). Het gaat om de juridische zekerheid. Daarom ook heeft de katholieke Kerk kerkrecht deze hele aangelegenheid terecht omkleedt met waarborgen.
Anne Barnhardt heeft dus een zeer onderbouwd en intelligent juridisch betoog afgeleverd. Daarover kan je uiteraard van mening verschillen, zoals te doen gebruikelijk in ALLE juridische gevallen. Barnhardt’s klacht zal dus in een repliek weerlegd moeten worden, punt voor punt. Dat zal niet makkelijk zijn, naar natuurlijk niet onmogelijk. Maar alleen het feitelijk gedrag (en het verlopen van de tijd) als argument er tegenover stellen, is wat mij betreft te mager, en op zichzelf kwantitatief onvoldoende om Barnhardt te weerleggen.
Zelf ben er nog niet uit, maar ik neig er steeds meer naar om sowieso Franciscus als niet-katholiek te kwalificeren. Daarbij geloof ik niet dat als Christus op Petrus zijn Kerk bouwt (dus het ambt van paus creëert), dat het Petrus is toegestaan om na 2000 jaar een geheel nieuwe, ‘synodale’ invulling aan zijn ambt te geven (waarbij dus meerdere Petrussen het voor het zeggen krijgen).
☩JMJ☩
Ik ben al jaren op de hoogte van de positie van Ann Barnhardt, en het is belachelijke fictie. Indien zij zich zou verdiepen in de Katholieke ecclesiologie, dan zou zij begrijpen hoezeer haar standpunt in tegenstrijd is met die ecclesiologie. Volgens die ecclesiologie is de unanieme acceptatie van een paus door de bisschoppen als paus een onfeilbaar bewijs dat diens pontificaat een juridische realiteit is; alle mogelijke juridische defecten (zelfs invaliderende defecten) zijn dan in de wortel genezen vanwege dit hoger principe dat voorrang heeft. Niemand kan daar omheen; zo simpel is het (de sedevacantisten, meesters in mentale acrobatie, wrongen zich op dat punt al in bochten voordat er sprake was van het aftreden van Ratzinger). Het pontificaat van Franciscus is een dogmatisch feit, en het is aan Katholieken niet toegestaan om daaraan te twijfelen.
Helaas heerst er heden ten dage echter de gewoonte om zelf maar iets in elkaar te knutselen in plaats van zich te houden aan de zekere principes. Personen zoals Barnhardt verwijt ik hun onwrikbare koppigheid in hun weigering om correctie te aanvaarden.
Citaat Yukio: “Daarbij geloof ik niet dat als Christus op Petrus zijn Kerk bouwt (dus het ambt van paus creëert), dat het Petrus is toegestaan om na 2000 jaar een geheel nieuwe, ‘synodale’ invulling aan zijn ambt te geven (waarbij dus meerdere Petrussen het voor het zeggen krijgen).”
Het is perfect mogelijk om Ratzinger zijn onzin over een ’tweekoppig pausdom’ te weerstaan zonder het pauselijk gezag van Bergoglio te schenden door Ratzinger schismatiek als antipaus te verheffen. Door zo te handelen werkt men de hegeliaanse strategie van de vijanden van de Katholieke Kerk in de hand, die deze situatie van twee mannen in het wit in het Vaticaan georkestreerd hebben met de bedoeling om gecontroleerde verdeeldheid te zaaien.
Na dat het pontificaat van Franciscus aangekondigd werd zijn alle bisschoppen terstond begonnen zijn pauselijke naam in hun missen te reciteren zonder dat Ratzinger de minste expressie van verzet daartegen gemaakt heeft. Wie dan gaat beweren dat Ratzinger nog altijd de Paus zou zijn is simpelweg niet Katholiek bezig.
Men moet Bergoglio in zijn conspiratie tegen de Katholieke Kerk weerstaan, maar zonder zich schuldig te maken aan het delict van schisma.
citaat Benjamin:|
“Volgens die ecclesiologie is de unanieme acceptatie van een paus door de bisschoppen als paus een onfeilbaar bewijs dat diens pontificaat een juridische realiteit is”
En wat als de Kerk geïnfiltreerd is en massa’s bisschoppen uit politieke correctheid en lafheid hun mond niet durven op te trekken (de traagheid van de massa geldt even hard in de Kerk)?
De kerkelijke wetten beogen juist dit ‘democratisme’ uit te sluiten! Het Paus zijn is een ‘ontologische’ realiteit, geen menselijke realiteit (waarin het gedrag van mensen bepalend zou zijn).
☩JMJ☩
Het gaat niet om democratisme, maar om de indefectibiliteit van de Kerk; de pretentie dat alle bisschoppen zich zouden kunnen onderwerpen aan een vals hoofd is tegenstrijdig met die indefectibiliteit.
De bisschoppen zijn trouwens geen democratisch maar een aristocratisch element binnen de Kerk, als men in termen van regeringsvormen wil spreken. Het principe van universele acceptatie waarover ik het had vloeit echter niet voort uit het gezag van de bisschoppen.
@ Benjamin
De positie van Ann Barnhardt is geen ‘belachelijke fictie.’ Het is een intelligent stukje werk dat geschraagd wordt door een zeer doeltreffende research. Het moet punt voor punt weerlegd worden. Dit alles geldt temeer nu Barnhardt in feite een ‘open source’ is (hetgeen inhoudt dat ze informatie krijgt vanuit de hele wereld).
Het principe dat u verdedigt (‘universele acceptatie’) zou in ieder geval in de het Kerkrecht geformuleerd moeten zijn. En daarmee is dus de WET de GOUDEN STANDAARD (en niet het gedrag van mensen). Bisschoppen die op wezenlijke punten in strijd met de Wet handelen (en ketters zijn) worden dan ook VAN RECHTSWEGE geëxcommuniceerd. Daar komt geen mens bij te pas.
☩JMJ☩
Citaat Yukio: “De positie van Ann Barnhardt is geen ‘belachelijke fictie.’”
Belachelijke fictie, jawel. Wanneer een paus door geheel het episcopaat tezamen met de afgetreden, voormalige paus publiekelijk erkend wordt, en sommige mensen begaan dan de frats van te beweren dat de afgetredene toch nog de juridische paus is, verwijzende naar de manier waarop de afkondiging van het aftreden geformuleerd werd, dan zijn die mensen bezig met belachelijke fictie. Wanneer een vorst van zijn troon aftreedt, en dat aftreden wordt dan nog eens door alle edelen van het rijk erkend, dan is de vorst geldig afgetreden, ongeacht hoe dat aftreden oorspronkelijk geformuleerd werd. Bepaalde feiten creëren een juridische realiteit, zelfs wanneer een aftreden oorspronkelijk ongeldig is. Gaat u soms in geschiedboeken naspeuren hoe Paus Sint Celestinus V eertijds zijn aftreden geformuleerd had met de gedachte dat dit nodig zou zijn om zekerheid te hebben dat zijn opvolgers rechtsgeldig paus waren? Dat is absurd.
Citaat Yukio: “Het is een intelligent stukje werk dat geschraagd wordt door een zeer doeltreffende research. Het moet punt voor punt weerlegd worden.”
Wil mij vergeven, Yukio, om het feit dat ik hier niet gedetailleerder gereageerd heb op de onzin van Barnhardt, maar het kost teveel tijd om hier ieder aspect van haar betoog uitgebreid te beantwoorden. Indien u op een specifieke stelling van haar een antwoord wilt, dan kunt u mij daar op wijzen.
Citaat Yukio: “Het principe dat u verdedigt (‘universele acceptatie’) zou in ieder geval in de het Kerkrecht geformuleerd moeten zijn.”
Het principe dat ik verdedig behoort tot de theologie over de goddelijke inrichting van de Katholieke Kerk, en niet zozeer tot het canoniek recht dat ondergeschikt is aan de algemene theologische principes. Verder is het niet ernstig om te verwachten dat alle aspecten van het Katholicisme expliciet in een wetboek vermeld gaan staan. Het principe van universele erkenning van een paus is de algemene belijdenis der theologen en ligt ook vervat in het kerkdocument “Inter Cunctas” van Martinus V, waarin het erkennen van het dogmatisch feit van het pontificaat van Martinus V vereist was voor ketters om lid te worden van de Katholieke Kerk. Louis Billot, waarschijnlijk de beste ecclesioloog van de twintigste eeuw, heeft het principe uitgelegd in zijn werk, “Tractatus de Ecclesia Christi sive continuatio theologiae de Verbo Incarnato” (staat op Archive).
Citaat Yukio: “Bisschoppen die op wezenlijke punten in strijd met de Wet handelen (en ketters zijn) worden dan ook VAN RECHTSWEGE geëxcommuniceerd. Daar komt geen mens bij te pas.”
Nu wijkt u af van het onderwerp van het aftreden van Ratzinger om het onderwerp van de canonieke status van ketter ter sprake te brengen; ik kan u echter zeggen, Yukio, dat dit onderwerp niet zo simplistisch is als u meent dat het is. Indien u hier verder op in wilt gaan zult u mij dat waarschijnlijk laten weten, maar tot dan stel ik voor om bij het eerder onderwerp te blijven. Ik zal u echter het volgende zeggen: Indien u gaat beweren dat geheel het episcopaat in foro externo geëxcommuniceerd geworden is, dan zult u zelf een ketterse en dus valse stelling op tafel gelegd hebben, want het voortbestaan van apostolische opvolgers is onderdeel van het ecclesiaal kenteken der Apostoliciteit, zoals uitgedrukt in het Credo van Nicea, en het is een Katholiek dogma dat dit kenteken niet uitgedoofd kan worden in de Heilige Katholieke Kerk.
@ Benjamin
Wie op geldige wijze paus is ( en is geworden), wordt geregeld in het Kerkelijk Recht. U werkt dus zonder een geschreven, expliciete wet. Dat maakt uw positie zwak en die van Barnhardt sterk. Maar ook inhoudelijk is uw criterium zwak. Want volgens dat criterium is het mogelijk dat in een geïnfiltreerde Kerk een notoire oplichter geldig paus kan worden (als ‘ie iedereen maar gek genoeg kan krijgen hem te steunen). Methodisch gesproken is mijn standpunt dat alles gemeten moet wordt aan de hand van een in de Wet neergelegde Gouden Standaard, anders wordt het zooitje.
Nogmaals: de hele trend van de Post-Vaticaanse Kerk is het ‘Samen op Weg’ idee. Dus een democratische Kerk sui generis. Dat idee is decennialang voorbereid is wordt nu ten uitvoer gebracht met de introductie van een gebifurceerd pausschap alsmede het benoemen van een paus terwijl er al een paus is (wat niet kan).
Voorts gaat het er natuurlijk niet om Barndardt’s video hier uitgebreid te analyseren. Dat vraag ik zeker niet van u en ikzelf heb er ook geen tijd voor. Ik vind het zo wel welletje. U heeft uw standpunt verdedigd, en ik heb Anne Barnhardt aan iedereen aanbevolen. De lezer mag zelf kiezen wie hij gelooft. Anders dan uw meent, vind ik Anne Barnhardt site zeer interessant. Haar zelf vind ik absoluut intelligent. Wat mij in het bijzonder treft is dat zij in ronde woorden direct tot de kern van de zaak komt. Daarbij is werkelijk heel dapper.
Ik zelf ben wat gematigder, in alles. Maar dat neemt niet weg dat Barnhardt bijzonder boeit. En van ‘officiele’ zijde hoor ik geen contra-argumentatie. Overtuigen doet Rome me sowieso niet, momenteel. Integendeel, ik vind dat de Kerk momenteel bezig is het geloof van heel veel mensen te ondermijnen door allerlei contradicties in de wereld te helpen en de epistemologische betekenis van de Traditie te vernietigen. Terwijl iedereen weet de Kerk niets anders is dan Traditie.
☩JMJ☩
Citaat Yukio: “U werkt dus zonder een geschreven, expliciete wet. Dat maakt uw positie zwak en die van Barnhardt sterk.”
De obsessie van de achttiende-eeuwse revolutionairen met papieren constitutionalisme is vreemd aan de tradities van de Katholieke Kerk, Yukio, en het getuigt dan ook van uw onwetendheid betreffende het onderwerp dat u door de lens van die mentaliteit naar het Katholicisme meent te moeten zien. Uw beweringen zijn dus gratuit, en u toont zich hier nu dan ook van een zeer zwakke kant, hetgeen teleurstellend is gezien uw inzicht op ander gebied.
Het is niet omdat Barnhardt misschien wat rondgekeken heeft in een Engelse vertaling van de recentste versie van de Codex Iuris Canonici dat u haar als een canoniste of theologe moet behandelen.
Citaat Yukio: “Maar ook inhoudelijk is uw criterium zwak. Want volgens dat criterium is het mogelijk dat in een geïnfiltreerde Kerk een notoire oplichter geldig paus kan worden (als ‘ie iedereen maar gek genoeg kan krijgen hem te steunen).”
In vroegere eeuwen werd het pauselijk ambt soms heiligschennend via simonie gekocht; toch waren de schelmen rechtsgeldige pausen. U negeert volledig de theologische noodzakelijkheid van het feit dat God niet kan toelaten dat de onveranderlijke goddelijke inrichting van de Kerk geschonden zou worden om u corrupte figuren in het pauselijk ambt te besparen. Indien geheel het episcopaat zich zou onderwerpen aan een vals hoofd, dan zouden de goddelijke beloften van Christus over Zijn Kerk gebroken zijn, en dat is onmogelijk. Daarom is het onfeilbaar zeker dat wanneer een paus universeel erkend is er geen obstakel was dat het voor hem fundamenteel onmogelijk maakte om geldig paus te worden (het is bijvoorbeeld een onfeilbaar bewijs dat hij nog niet de canonieke status van ketter had, hetgeen de ontvangst van de pauselijke jurisdictie onmogelijk maakt). En het is niet omdat Bergoglio een rechtsgeldige paus is dat men hem ongestoord moet laten doen met zijn irreligieus sloopwerk; Katholieken hebben het recht en de plicht om een paus te weerstaan die de Kerk afbreekt.
Indien u trouwens niet gaat kijken naar wat de theologie over het onderwerp zegt moet u er ook niet over gaan schrijven; mijn verwijzing naar de De Ecclesia van Billot was niet als decoratie bedoeld, maar om u bekend te maken met een zeer heldere uitleg van zijn hand over de absolute zekerheid van de geldigheid van een pontificaat dat door de gehele Ecclesia Docens erkend wordt.
Citaat Yukio: “Nogmaals: de hele trend van de Post-Vaticaanse Kerk is het ‘Samen op Weg’ idee. Dus een democratische Kerk sui generis. Dat idee is decennialang voorbereid is wordt nu ten uitvoer gebracht met de introductie van een gebifurceerd pausschap alsmede het benoemen van een paus terwijl er al een paus is (wat niet kan).”
De ontologische realiteit is dat Paus Benedictus XVI afgetreden is en dat Paus Franciscus hem opgevolgd is in het ambt; de ratzingeriaanse onzin over een ’tweekoppig pontificaat’ die daarrond geweven werd verandert daar niets aan. Ik noem die onzin een laatste stinkbom waarmee de oude modernist de Kerk nog eens gepest heeft; één van zijn ergste stinkbommen was zijn schizofreen concept van een ‘gewone vorm’ en een ‘buitengewone vorm van de Romeinse Ritus’. Ik hoop dat hij het weldra eindelijk in zijn hoofd zal krijgen om van het toneel te verdwijnen en zijn mond te houden gedurende zijn resterende levensjaren.
Citaat Yukio: “Haar zelf vind ik absoluut intelligent. Wat mij in het bijzonder treft is dat zij in ronde woorden direct tot de kern van de zaak komt. Daarbij is werkelijk heel dapper.”
Ik hoef hier niets over haar persoonlijkheid neer te schrijven, maar haar benadering op ecclesiologie is een ramp, zo simpel is het.
Citaat Yukio: “Integendeel, ik vind dat de Kerk momenteel bezig is het geloof van heel veel mensen te ondermijnen door allerlei contradicties in de wereld te helpen en de epistemologische betekenis van de Traditie te vernietigen.”
Men kan zich niet op een Katholieke wijze verzetten tegen de machinaties van de subversieve bisschoppen door zelf de onwrikbare principes van het Katholicisme te schenden. Het moet op een Katholieke manier gebeuren, en daar gaat mijn weerstand hierboven tegen fictieve interpretaties betreffende canoniek en pontificaal recht over. In zekere zin is vals verzet zoals dat van Barnhardt gevaarlijker dan het gedrag van Boze Clown Bergoglio, gezien het mensen kan vangen die zich niet door het discours van Bergoglio laten misleiden doordat het hen doet denken dat het een remedie betekent tegen de euvels in het Vaticaan.
@Benjamin,
“De machinaties van subversieve bisschoppen……” !!
Inderdaad, U legt de vinger op de wonde plek. En die machinaties zijn na de WO II oorlog openlijk in het licht getreden, de enkele traditionele bisschoppen uitgezonderd. Maar deze verloren terrein, tegenover de infiltratie van communisten, zoals Roncalli, alias paus Johannes (1958). Zij ontkenden het bestaan van de in ieder mens ingegoten “natuurlijke orde”. Paus Pius XII, de laatste echte paus, waarschuwde daarvoor. Hij heeft gedurende 20 jr. gewaarschuwd tegen de miskenning van de natuurlijke orde. Zijn sociale leer concentreerde zich op deze kern van het geloof en de Christelijke beschaving. De “natuurlijke orde” (de Decaloog) is door alle eeuwen heen, de kern geweest waarop de traditionele leer van de Kerk zich baseerde. De Decaloog, zo zegt St. Thomas, leidt direct tot het goede op aarde, de leer van Christus, leidt tot het eeuwige heil. Van daaruit is af te leiden dat een sociale leer zich moet baseren op de natuurlijke orde. De Franse katholieke filosoof Jean Madiran, beschuldigde de FR bisschoppen van zijn tijd, in de jaren 1950, en met name de woordvoerder Paul-Joseph Schmitt, bisschop van Metz, het geloof in de “natuurlijke orde” te hebben verloren. Zij waren al Marxist. Zij vervingen de “natuurlijke orde” door het “collectieve geweten” van de mensheid, niet meer de door God, van boven aangereikte orde, gebrandmerkt in het hart van ieder mens. En als dat “collectieve geweten” muteerde, hetgeen zij constateerden in de jaren 1950, dan moest “het concept” van de boodschap van Christus, worden aangepast. De radicalen wilden een nieuwe start, en alles daarvòòr, afschaffen. Dus alles van vòòr de mutatie, was van nul en gener waarde.
Dit verklaart de revolutie van dat vervloekte Vaticaan II concilie (1962), het afschaffen van de traditionele, Kerkelijke leer en de liturgie. Er kwam een nieuw geloof. De leer en de liturgie moesten eraan, en vervangen worden door een Lutherse vorm van eredienst. In ieder geval géén Heilig Misoffer van altijd, het overdoen van Golgotha, telkens weer. Dat moest weg voor de paars gemijterde schurken, in de top van de Kerk en tijdens het V2 concilie. Het Franse episcopaat heeft later in Juni 1968, dus vlak na de communistische revolutie in Parijs (Cohn Bendit, Alain Geismar, Alain Krivine, en de niet joodse Jacques Sauvageot), haar steun betuigd middels een brief. Zij steunde de joodse revolutionairen die de cultuur marxistische bulldozer van de joodse, Italiaanse communist Gramsci, tegen de Christelijke beschaving, in gang zetten. De Frankfurter Schule, (de jood Marcuse) opgericht jaren 1920, was de denktank van waaruit alles werd gepland en in gang gezet. Dat gedachtengoed beheerste het denken van het Franse episcopaat in die tijd Daarvan plukken wij nu nog de bittere vruchten.
U mist ruimte en rationaliteit in uw denken, net zoals in uw positie t.a.v. de evolutieleer. U kunt ook niet denken in hypothesen. Daarvoor denkt u veel te onrustig. U werkt zonder wetsbegrip en meent van alles te weten over de bedoelingen van God. Dus ik laat het maar hierbij.
Mijn laatste bericht was bedoeld voor Benjamin.
☩JMJ☩
Yukio,
De bedoelingen van God zijn kenbaar door Zijn Openbaring en door het natuurlijk licht van het verstand dat Hij in ons ingeschapen heeft; wie daar van afwijkt valt in subjectivisme en tast in het duister. Uw modern ‘wetsbegrip’, waarbij u er vanuit gaat dat niets wet is wat niet expliciet op papier geschreven staat heeft geen plaats in de geest van de Kerk. De contra-revolutionaire Katholieken lachten de achttiende-eeuwse revolutionairen uit met dat vals idee van hen. De traditionele begrippen van recht houden in dat de fundamentele wetten van een maatschappij eerst en vooral ongeschreven van aard zijn (een voorbeeld zijn de Lois Fondamentales van het oude Franse Koninkrijk), ofschoon dat aspecten ervan doorheen de tijd hier en daar op papier gezet worden omwille van de zwakheid van de menselijke natuur. U moet niet denken dat Christus Zijn Apostelen een geschreven rechtscodex in de armen geduwd heeft toen Hij hen de wereld inzond om de volkeren te evangeliseren, en het eerste Evangelie werd geschreven toen dat apostolaat reeds volop bezig was. De Patriarchen hebben hun kinderen mondeling in de Religie onderricht lang voordat Mozes onder goddelijke inspiratie het eerste Boek van onze Canon der H. Schrift schreef.
Canoniek en pontificaal recht moet verstaan worden volgens de principes van de Katholieke Kerk, en niet anders.
☩JMJ☩
Mr. van Rooyen,
Ik vermoed dat de Frankfurters binnen de clerus weldra hun nefaste invloed gaan verliezen, want een crisistoestand zoals degene die onder Roncalli begonnen is duurt gewoonlijk niet langer dan ongeveer zestig jaren, en we zijn nu in 2019. Het is ook zichtbaar in de houding van de Katholieke leken dat de clerici van de Frankfurter-strekking stilaan aan het einde van hun heerschappij binnen de Kerk arriveren; de vlaag van toornige reacties van Katholieken op Twitter wanneer de corrupte bisschoppen van de VS om donaties vragen is daar een voorbeeld van. Op de Katholieken die nog naar de kerk gaan op zondagen hebben zij niet veel vat meer. En in Frankrijk is er een duidelijke contra-revolutionaire ontwikkeling onder het Katholiek volk, zodanig dat de bisschoppen er klagen over een groeiende aanhang van “het integrisme”.
@Yukio,
Vergeet niet dat de Decaloog, de 10 Geboden, door Jaweh aan Mozes zijn gegeven op de berg Sinaï, 2000 jr. vòòr Christus. Al die tijd vormde zij, onveranderd, de basis voor de Joodse Wet van Mozes, ongeveer 600 gedrag artikelen. Deze werkten door, 2 millenia lang, in het Joodse volk. Zij veranderden niet. Daar kwamen geen honderden wet boeken aan te pas, zoals in onze tijd sinds de Verlichting, de Encyclopedisten en de FR revolutie (1789). Wij zien dat al die wetboeken verouderen met de tijd, en dat zij moeten worden aangepast, telkens weer. Zij vormen het slagveld van de subversie met positief recht, het slagveld van de revolutionaire anti-krachten, die de natuurlijke orde willen vervangen door hun revolutionaire orde gericht tegen de Chr. beschaving, de talmud joodse orde, de oer motor van de revolutie, al 2 millenia lang, begonnen met Golgotha.
“Wettisch” denken, beste Yukio, brengt de dood in de pot. Benjamin heeft daarin gelijk, “……..uit God, die ons bekwaam heeft gemaakt, om bedienaars te worden van een nieuw Verbond, niet van de letter, maar van de Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.” (2 Kor. 3 : 5-6)
Deze constatering versterkt het intrinsieke belang van de “natuurlijke orde”, Hemels ingeprent in iedere mensenziel.
Nog een nabrander ter verduidelijking.
Genoemde communist, kardinaal Roncalli, alias paus Johannes, was tevens vrijmetselaar, ingewijd door de FR president Coty, gelijktijdig met de joodse vrijmetselaar kardinaal Montini, de latere alias paus Paulus VI.
Overige vrijmetselaar kardinalen waren velen, waaronder Alfrink, Suenens, Liénart, König, en nog vele, vele anderen, of tevens philo-semieten, en of communisten. De RK basis was diep gelovig, de Kerkprovincies bloeiden en groeiden, maar de rot zat in de top, waarvoor de H. Maagd al decennia terug tot in de 19de eeuw, heeft gewaarschuwd. Daarom waren al die revolutionairen in die tijd van de “geest van het concilie”, anti-mariaal gericht. Het gelovige volk, trok zich daar echter niks van aan !!
Op 1P5 staat een goed artikel over de motieven van deze synode.
Ik ben al verder in de toekomst gewandeld om al die onzin van creëren van gehuwde priesters en vrouwelijk leken enz.. niet meer te moeten lezen. Zijn allemaal drogredenen om de kerk te vernietigen en de kerk te protestantse toer op de brengen. Ik denk dat het kleinste kind die geknield aan het bidden is voor Godsaanschijn dat inzicht zelf heeft, daar hoef je nog geen geletterde of theologische kennis voor te hebben. Tekorten staan ons in Europa trouwens ook te wachten, gaan we dan ook gehuwde priesters krijgen? Onzin.. Wat een onzin..
Ik krijg een heel ander wapenuitrusting van God in mijn handen om te volharden als deze dorre tijden in onze landen zijn intrede zullen doen, en in dat wapenuitrusting komen geen gehuwde priesters of vrouwelijke ambten voor de sacramenten in voor zoals Bergoglio in onze strot wil duwen. Ik heb besloten in mijn hart kardinaal Sarah tot mijn Paus uit te roepen en vanaf ik dat besloten heb, gaat het terug goed met mijn katholiek geloof. Wat een vreugde om het gif af te weren met de zuivere leer en levende en hemelse bron die Kardinaal Sarah zaait in de harten van mensen. Ik sluit me af voor het anderen, ik geef satan geen kans om al wat God met zin liefde en genade in mij heeft omgevormd en omgebouwd te gronde te richten. Nee, die vrede neemt niemand nog van mij af!
Ik wacht gewoon geduldig af tot Bergoglio zijn jezuïeten geweten terug zal ontwaken zodat hij ziet dat zijn Heilige stichter Ignatius niet zomaar heeft opgeroepen tot zijn priesters om nooit Paus te worden. Ik bid dat hij zal ontwaken en bij het ontwaken op zijn knieën zal gaan bidden voor Godsaanschijn en spijt betoont voor zijn vele fouten uitspraken waardoor hij de kerk sterk heeft verdeeld. Dat doe je gewoonweg niet. Zo’n vreselijke verdeeldheid dat er nu waait door onze kerken kan nooit van de goede geest komen, Satan heeft deze Paus goed te pakken gekregen. Wel een mooi voorbeeld wat het met een katholiek kan doen als je te weinig ruimte maakt voor de knielen en te bidden, dan wordt je gegrepen door de onzin van het wereldse en dat is nu in Rome op de hoogste stoel van het Vaticaan ook aan het gebeuren.
Hij sticht geen vrede, maar veroorzaakt overal oorlog met vele vele vreselijke martelaren als gevolg!
☩JMJ☩
Hilary White op Twitter (21 juni 2019):
“This just in from a nun:
“A religious from the [Vatican] Congregation [for Religious] came to give talks. Was asked why young people were intrestd only in traditional orders.
“She answered, ‘Yes, this is a great worry to the Church, and the Holy Father.’”
They REALLY hate us.”
De hippies gaan uitsterven binnen de posities van invloed in de Kerk, en zij weten het. Zij daveren op hun benen, ziende dat hun werk tot niets gereduceerd zal worden door een totale onmacht tot het captiveren van de jeugdige geesten om de revolutionaire banier van de yoga-nonnen en de priestergewijde slappehandse lispelaars over te nemen en verder uit te dragen. Het ideologisch nageslacht van de woodstock-generatie is niet bereid om hun leven door te brengen als priesters, religieuze broeders en nonnen zoals hun voorgangers dat wel waren in hun ziedend verlangen om vanuit de rangen van de clerus en de kloosters de ‘oppressieve’ invloed van de Katholieke Kerk in de maatschappij af te breken.
Het brengt een glimlach op het gelaat om de vijand te zien spartelen in zijn besef dat God zoals altijd het laatste woord heeft.