Deze week werd de voormalige Duitse minister van defensie, Ursula von der Leyen (CDU), tot eerste vrouwelijke voorzitter van de Europese Commissie benoemd. Ze volgt hierbij de Luxemburger Jean-Claude Juncker op. Met haar schitterende medische en politieke carrière, die von der Leyen combineerde met een kroostrijk gezin van 7 kinderen, lijkt deze dame uit Hannover wel een schoolvoorbeeld van een geslaagde vrouw naar feministisch model: een supervrouw die excelleert in de diverse aspecten van haar leven. Wel kon von der Leyen haar voorzitterspost slechts met hakken over de sloot behalen. Haar kandidatuur werd op het laatste moment voorgedragen en er was veel kritiek, omdat ze zich aan de kiezer niet als spitskandidaat had voorgesteld. 383 leden van het Europees Parlement stemden voor de benoeming van von der Leyen, amper 9 meer dan de vereiste meerderheid. Blijkbaar leek het enthousiasme voor deze kandidate dan toch aan de lauwe kant? Want wat kunnen we van Frau Dr. von der Leyen dan verwachten, een buiten Duitsland vrij onbekende politica, voorgesteld door een tanende Christen-democratische fractie? Ik zet het voor u even op een rij.
Meer Europa
Eén van de belangrijkste agendapunten van Ursula von der Leyen, zoals voorgesteld in haar plenaire redevoering, is een sterker, verenigd Europa met alle neuzen in dezelfde richting, wat betekent, dat de autonomie van de lidstaten en kritische stemmen nog verder zullen worden ingeperkt. Als het van von der Leyen afhangt, geldt nu enkel nog de “rechtsstaat”, dwz het recht van ideeën zoals open grenzen, klimaatfobie en de gender-ideologie, om te primeren over nationalistische of conservatieve bezorgdheden. Men kan zich dus verwachten aan nog meer media-censuur, profilering en propaganda. De Victor Orbans, Thierry Baudets, Marine Le Pens en Tom Van Griekens van deze wereld wezen dus verwittigd. De vraag is hoeveel draagkracht er nog bestaat voor de ideeën die von der Leyen vertegenwoordigt. Zal haar voorstel om een algemene Europese kieslijst te creëren, waar “spitskandidaten” direct verkozen kunnen worden, de burger kunnen overtuigen dat de EU democratischer aan het worden is? Alternatieve opiniemakers op het internet zullen dit beslist niet slikken en hun invloed op de politieke opinie wordt steeds groter. Het internet blijft daarom een bedreiging voor de gevestigde orde, en deze doos van Pandora zal zich niet zo snel laten sluiten.
Klimaatneutraal tegen 2050?
De “Energiewende” is in Duitsland al een tijd bezig, met energie-neutrale wijken en andere projecten rond alternatieve energie-opwekking tot gevolg. Ursula von der Leyen wil nu gans Europa tegen 2050 klaarmaken voor een klimaatneutrale toekomst met een nieuwe Green Deal en klimaatregelgeving. Dit zal volgens von der Leyen gepaard gaan met een radicale verandering in de manier waarop we leven, consumeren en ons verplaatsen. Men kan zich dus verwachten aan de invoering van strenge richtlijnen, niet alleen voor bedrijven, maar ook voor gewone consumenten, automobilisten en woningbezitters. De prijs van een radicaal klimaatbeleid zal onvermijdelijk hoog zijn, vooral voor de minder kapitaalkrachtigen onder ons. Von der Leyen belooft een fonds “om niemand achter te laten”, maar zal dit volstaan? Zal een CO2-neutraal Europa zich bovendien competitief genoeg kunnen opstellen in een geglobaliseerde economie? Is een CO2-neutrale economie zelfs leefbaar of haalbaar op korte termijn?
Tijdens de volgende 30 jaar kan er uiteraard op gebied van technologie heel wat gebeuren om de transitie naar alternatieve energieopwekking vlotter te laten verlopen. De wetenschappelijke incompetentie, die men bij groen ingestelde beleidsmakers echter vaak vaststelt, zou wel eens kunnen leiden tot een politiek die zwaar verstorend is voor de bestaande sociaal-economische en politieke orde. Dit zou onze maatschappij tegen 2050 wel eens onherkenbaar kunnen veranderen. Men kan zich bovendien afvragen of hedendaagste klimaattheorieën tegen 2050 nog steeds relevant zullen zijn. Het is niet onmogelijk, dat toekomstig onderzoek rond dit onderwerp tot nieuwe conclusies zal leiden en dat alle moeite voor niets is geweest.
Sociaal, maar vooral progressief
Ursula von der Leyen maakte bij haar verkiezingsredevoering een aantal beloften inzake fiscale rechtvaardigheid en sociale maatregelen zoals de algemene invoering van een Europees minimumloon en een herverzekeringssysteem voor de sociale zekerheid. Haar “linkse” visies schijnen zich echter niet alleen te beperken tot een socialer beleid. Ook op gebied van gender, wil von der Leyen haar stempel drukken. Onder andere moet de Europese Commissie volgens haar in de toekomst voor 50% uit vrouwen bestaan, of moeten de vrouwen de meest prestigieuze portefeuilles krijgen. Men kan zich hierbij afvragen of Europese politica’s dan zo onderdrukt of onbekwaam zijn, dat ze betutteld moeten worden met positieve discriminatie? Eigenlijk is het weinig flatterend om je benoeming te danken aan genderquota. Ook leiden benoemingen op basis van gender of afkomst niet altijd tot de aanstelling van de beste kandidaten of een optimaal beleid. Moet het belang van de burger zonodig opgeofferd worden op het altaar van de carrière van een paar opportunistische excuustruzen? Ik denk het niet….
Ursula von der Leyen: al passé voor ze begonnen is?
Gebaseerd op haar ambities inzake een ideologisch verenigd Europa, met een sterk klimaatbeleid en progressief agenda, lijkt het wel of von der Leyen niets geleerd heeft uit de vele proteststemmen van de laatste verkiezingsronde. Erger nog: door deze proteststemmen als een bedreiging te bestempelen voor de “rechtsstaat”, riskeert von der Leyen haar reeds zwakke positie verder te ondermijnen. Haar ideeën zullen mogelijk veel weerstand ondervinden bij de bevolking. De modale Europese kiezer wil helemaal geen Europese superstaat, open grenzen, dure klimaat-maatregelen of genderquota voor hooggeplaatsten, terwijl nog heel wat gewone Europese vrouwen (en ook mannen) onder de armoedegrens leven. Eigenlijk hebben ze helemaal geen behoefte aan een Europese Commissie, die vanuit een wereldvreemde ivoren toren beslist wat er moet gebeuren en zich op geen enkele manier democratisch opstelt, ondanks zogenaamde bezorgdheden om het voortbestaan van de “rechtsstaat”. De kloof tussen de elite en de burger vergroot zich dus almaar verder.
Europa is blind en doof voor zijn burgers en autonomie van landen zal steeds meer en meer moeten inbinden, maar wat je schrijft over klimaatgekte dat we meer zullen moeten betalen is ergens onzin, het feit is juist dat we de klimaatverandering als we niets doen, de kosten nog hoger zal oplopen, we zitten vanaf volgende week in de tweede hittegolf deze zomer, de opwarming blijven ontkennen is echt niet meer serieus te noemen, het Noordpoolgebied is aan het verdwijnen, daardoor komen ziektekiemen vrij die lange tijd ingevroren waren zoals de Spaanse griep. dus ik ben het eens met je artikel alleen over het klimaat moet men ernstig blijven, het lachen is hierbij al een tijdje voorbij.
Jongens toch, steeds maar die obsessie van 50% vrouwen … Kies voor een functie gewoon de meest geschikte persoon, of dat nu een man of een vrouw is. Met die obligate 50% krijgt men op de duur een aantal mensen die een job kregen toegewezen met als belangrijke “prestatie” dat ze vrouw (of man) zijn. Straks komen ook nog de lesbischen, homoseksuelen en transgenders hun procenten opeisen.
Frau von der Leyen beantwoordt wat al te veel aan politiek-correcte en progressieve “eisen”. In Duitsland had ze niet veel positiefs gerealiseerd.
Geldt zij niet als katholiek?
Alsof dat relevant is. Tussen ‘gelden’ en ‘zijn’ zit een verschil van dag en nacht.
Gold Roger Van geluwe ook niet als Katholiek??…
Ik ken veel mensen die zich Katholiek noemen, maar die eveneens het homo-huwelijk, euthanasie etc… goedkeuren en er totaal geen probleem mee hebben dat de kleinkinderen ongehuwd gaan samenwonen. Zwaar geïndoctrineerd door onze eveneens ‘Katholiek voorgangers en pastoors’ in de zondagse mis, hebben ook zij, zoals zo velen, geen flauw benul van wat een waar Katholiek geloof inhoudt.
Moesten onze herders nog écht Katholiek zijn, en écht Katholiek leven, spreken en preken, zouden de mensen dit tenminste nog beseffen. Maar de eerste die dit nog oprecht durft, wordt door de ganse maatschappij uitgespuwd.
Het overgrote deel van onze pastoors en herders gedraagt zich als een stel activisten en wereldverbeteraars. Hun enige taak is nochtans simpel. Het evangelie verkondigen. Zonder poespas. Zonder ‘bij de tijd brengen’. Het eeuwige ware evangelie verkondigen. Eén grote oproep tot heiligheid. Om zielen te redden uit de klauwen van de duivel. Van wie?? Jawel, van dat abstract begrip dat volgens de meest Katholieken in onze westerse contreien niet eens meer bestaat. De kernboodschap van Fatima is de meesten al lang niet meer bekend. ‘Bid veel en doe boete, want zovele zielen gaan naar de hel omdat er niemand is die zich voor hen opoffert’. of nog: ‘de meeste zielen die naar de hel gaan, gaan daarheen door de zonde van het vlees’. Hoelang is het geleden dat jij een pastoor nog hoorde preken over de deugd der zuiverheid??
Nee hoor. Bij ons in de parochie zijn wel wekenlang de Kerkklokken geluid uit solidariteit met de klimaatbetogers. Volgens onze pastoor is dat veel belangrijker dan het veel grotere gevaar van het eeuwige hellevuur dat zoveel zielen bedreigt…
Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar ik denk dat U begrijpt dat het feit dat iemand ‘geldt’ als Katholiek, weinig te maken heeft met hoe hij ‘leeft’ als Katholiek.
Spijtig genoeg…
Beste En,
De Kennedy’s gingen door voor katholiek. Maar grotere vrouwenlopers waren er niet, en Edward Kennedy schreef een brief aan de paus met een pleidooi pro abortus.
Yves Leterme is lid van een partij die zich christelijk noemt. Maar hij gelooft nog niet eens in de verrijzenis van Jezus, en lijkt me nogal een “vrouwenvriend”.
Ik wil maar zeggen : als je in naam katholiek bent, betekent dat nog niet dat je dat echt in de praktijk bent, en overeenkomstig handelt in je politieke activiteiten.
Ben je geïnteresseerd in een kritische kijk op geschiedenis, politiek, positieve discriminatie, het genderdebat en andere thema’s, steek je licht op bij een moderne Socrates: de Canadese klinische psycholoog en filosoof Jordan Peterson. Ook van hem zou deze politica veel kunnen leren. Op internet vind je via Youtube een massa aan speeches, interviews en lezingen van deze in mijn ogen grote meneer. Voor diegenen die het Engels niet zo goed beheersen, type gewoon Dutch subtitles als extra lemma in. Heel wat van zijn zinvolle en kritische woorden zijn ondertussen in het Nederlands ondertiteld.
Jordan Peterson is inderdaad een zeer interessante man. Ik heb er trouwens al een artikel over geschreven voor dit forum: http://www.katholiekforum.net/2018/05/25/dr-jordan-peterson-de-red-pill-wetenschapper-die-progressieven-slapeloze-nachten-bezorgt/