Mgr. Mutsaerts, hulpbisschop van Den Bosch, spreekt klare taal over de Amazonesynode

Eindelijk eens klare taal van een bisschop, en dan nog wel één uit Nederland! Hieronder integraal het opinieartikel van Mgr. Rob Mutsaerts:

Als je het Werkdocument van de zogeheten Amazonesynode leest, lijkt het wel dat het de bedoeling is dat de synode uitdraait op een nieuwe religie. Een soort eco-socialisme, een amalgaam van ecologie, klimaatverandering, oecumene, viri probati, wijding van vrouwen en, oh ja, een enkele keer een vermelding van Jezus, maar dan niet als Zoon van God, Verlosser, maar Jezus de filosoof, revolutionair en hippie. Jezus krijgt zijn plaatsje in het Pantheon, als een van de velen. De bisschoppensynode voor het Pan-Amazonegebied vindt merkwaardigerwijs niet plaats in het Amazonegebied, maar in Rome. Eveneens merkwaardig is dat talloze bisschoppen en kardinalen – allen van een en dezelfde signatuur – van buiten het Amazonegebied uitgenodigd zijn. En dan is er nog iets aparts: je vindt er tal van seculiere doelstellingen in. Integrale ecologie is er een van.

Het Werkdocument omarmt pantheïsme (hetgeen de Kerk altijd afgewezen heeft) en erkent heidens bijgeloof als bron van openbaring (alternatieve wegen die leiden tot verlossing; daarmee zeg je impliciet dat het verlossingswerk van Christus niet uniek is; Hij is gewoon één van de velen). Al bij al ontdoet het document – goedgekeurd door Franciscus – de Kerk van haar identiteit zoals zij die altijd verstaan heeft. Het gaat met geen woord over het verlossingswerk van Jezus, over bekering, misoffer of sacraliteit. Het omarmen van bomen wordt hoger aangeslagen.

De paus heeft onlangs nog eens opgemerkt met iedereen in debat te willen gaan. Behalve als je Burke heet, of Müller. Burke en Brandmüller wachten nog steeds op antwoord op enkele eenvoudige vragen (de zogeheten ‘dubia’). Het wonderlijke is dat zelfs de media geen kritiek op de paus dulden. Burke c.s. worden door de pers verketterd. Dat is buitengewoon verwonderlijk als je weet dat diezelfde media kritiek op Johannes Paulus II en Benedictus een vanzelfsprekende zaak vonden. Een ieder echter die kritiek heeft op paus Franciscus wordt weggezet als onderdeel van een complot om de paus weg te krijgen, terwijl ze alleen maar enkele vragen hebben gesteld. Je zou zeggen, geef gewoon antwoord, dan ben je er vanaf. Op vragen van journalisten over de verklaring van aartsbisschop Viganò antwoordde de paus dat ze dat maar lekker zelf uit moesten zoeken. En kritiek uit Amerika beschouwt hij als een eer. Een schisma vreest hij ook al niet, zo vertelde hij journalisten op de terugvlucht van Afrika naar Rome. Als het daar op uitdraait, het zij zo. Ik vrees een schisma wèl. Dat is werkelijk het slechtste dat de Kerk kan overkomen. Op de terugvlucht van Mauritius voegde de paus er nog aan toe dat kritiek heilzaam is. Vervolgens merkte hij op “dat niet alleen Amerikanen kritiek op mij hebben, maar ook binnen de curie zijn er kritikasters”. Waarom nodigde de paus de vier kardinalen van de ‘dubia’ niet gewoon uit om er eens over te praten. Dan was hij geloofwaardiger overkomen als bruggenbouwer (pontifex) en zou hij heel wat verwarring hebben kunnen voorkomen. De paus kiest er echter voor om hen tegenover de pers weg te zetten als rigide moralisten en afgegleden ideologen.

Tot slot nog dit. Hoe vaak hoor ik niet dat het allemaal een kwestie is van barmhartigheid. Ik geloof ze niet. Het is valse barmhartigheid. Men wil het celibaat niet liberaliseren om het priesterschap te heiligen, maar om een regel opzij te zetten die om heiligheid vraagt. Ze willen de leer over homoseksualiteit niet veranderen omdat ze barmhartig willen zijn tegenover de zware last van de zonde, maar om te zeggen dat zonde geen zonde meer is. Ze willen seks buiten het huwelijk niet toelaten omdat ze positief ingesteld zijn aangaande seksualiteit, maar omdat ze het huwelijk (m+v) niet als het enige door God erkende huwelijksverbond willen erkennen. Wees eens eerlijk en houd op met verborgen agenda’s.

Mgr. Rob Mutsaerts

Bron: Paarse Pepers

identicon

Auteur:Jozef Ivo

Een katholiek die bezorgd is over wat er in de Kerk gebeurt.

13 commentaren op “Mgr. Mutsaerts, hulpbisschop van Den Bosch, spreekt klare taal over de Amazonesynode

  1. Klare taal, die gezegd moet worden. Helemaal niet moeilijk, maar wel voor menig andere (aarts)bisschop, te merken aan hun oorverdovend zwijgen. Hier in Vlaanderen zijn ze daar erg goed in: stillekes zwijgen, totdat de storm voorbij is en dan voortdoen alsof er niks aan de hand is.
    Julius Caesar prees de dapperheid der Belgen. Daar is in de loop der eeuwen toch heel wat sleet op gekomen, zo blijkt.

    1. Julius Cesar prees de dapperheid der Belgen omdat ze de minst beschaafden waren van de Galliërs. Gelukkig zijn we nu beschaafd en moeten we niet meer luisteren naar valse profeten in de gedaante van bisschoppen en monseigneurs van de Katholieke Kerk.

  2. Dank u wel.
    Nu nog ijveren om op katholieke scholen opnieuw een duidelijke en diepgaande catechese in het katholieke geloof her in te voeren. Dat mag gerust in een modern kleedje, liefst met duidelijke foto’s van geaborteerde kinderen! En nog een goede raad: werk samen met de bisschoppen van België. Jullie hebben geprobeerd om samen te werken voor het nieuwe Onze Vader. Zet ondertussen die fout inzake beproeving / bekoring ook recht!

  3. Zal deze hulpbisschop er geen problemen door krijgen? Gelukkig zijn ze in Nederland veel meer ruimdenkender dat de kerk hier ten landen. Hier zwijgen die lafaards!!

  4. Goed gezegd van Mgr. Mutsaerts. Velen zaten te wachten op zijn klare taal.

  5. Wat een geweldige bisschop is Mgr. Mutsaerts, zijn geloofsovertuiging is belangrijker dan zijn positie.
    Helaas hebben we in Nederland maar twee echte bisschoppen, Mgr. Mutsaerts en Kardinaal Eijk, hebben beiden hun mening gegeven en hun universele katholieke geloof verdedigd, chapeau.
    Waar blijft de mening van de andere tien bisschoppen, of hebben we in Nederland maar twee echte bisschoppen?

  6. Dit is helemaal geen commentaar van Mutsaerts. Er is een blog waar iemand zich uitgeeft als Mutsaerts. Nepnieuws dus

  7. ‘All along the watchtower…” mgr Mutsaerts…wat is er mis met diakenwijding voor vrouwen,hun hart is dikwijls fijngevoeliger dan dat van mannen en de viri probati is een alternatief voor een zwart gat….vertrouwen/geloven

    1. Komen al die angstige, bezorgde reacties niet voort uit grote onwetendheid – en dus verwarring – over wat Jezus Christus nu in wezen voor ogen stond? Is het dus niet eerst zaak (voor de kerk en ieder van ons) om eens kort en bondig te omschrijven waar het de Messias om ging, en dus ook christusvolgers om zou moeten gaan? (Dan komt ook aan het licht dat de meeste gelovigen geen of heel weinig de Schrift lezen en overwegen. Dat zou dus als eerste moeten veranderen voor we de kerkstructuren enz. willen gaan veranderen!) Wat is dus op dit moment de core business of taak c.q. roeping van de religieuze christenmens? Als men dat weet, kan men naar een geestelijk gezonde strategie of werkwijze toewerken om het gestelde doel te bereiken. Van de zo bepaalde werkwijze zijn dan de functies weer proefondervindeljjk af te leiden en qua menskracht in te vullen; niet omgekeerd. Eerst het doel, dan de strategie enz.! De kerk gaat echter juist van de omgekeerde weg uit: men meent dat iedereen exact het doel en de middelen kent, maar feitelijk is dat zelden het geval. (Wie weet wat een sacrament is? Heeft U wel eens een diepgaande dialoog meegemaakt of gehoord over wat een sacrament betekent?) Men praat meestal zijn opvoeders, leraren, groepsleden, familie, spraakmakende would-be leiders, alfamannetjes, theologen en opiniemakers na. De eco-theologie en bevrijdingstheologiën zijn er het gevolg van; ideologische bevangenheid i.p.v. kennis en inzicht op grond van Schrift en menswetenschappen! Men meent dat het rijk Gods (vgl. ‘kalifaat’) hier op aarde door gelovigen o.l.v. de gewijde celibataire ambtsdrager (vgl. imam Abu Bakr alb..) gerealiseerd kan én moet worden als alternatief voor de vrije kapitalistische, communistische en dictatoriale samenlevingsordeningen. Wij mensen kunnen dat rijk Gods echter niet vestigen, alleen al omdat qua ontwikkeling de meerderheid van de mensen nooit op één lijn of niveau zullen zijn wegens verschil in leeftijd, ervaring enz. Arme en geestelijk beschadigde mensen zullen we bovendien altijd bij ons hebben; het verleden kunnen we niet afschaffen; met die erfenis moeten we dus altijd leven! Wij kunnen alleen onszelf bekeren tot alomvattende liefde voor de god-mens Jezus. De bevestiging of wederkerige liefde die we ervaren in de gods-ontmoeting maakt ons pas echt vrij, en in staat om er met hart en ziel voor anderen te zijn, eerlijk te delen, solidariteit op te brengen enz. Voordien blijven we opgesloten in onszelf, zo bemerkt elke aandachtige beschouwer met enige zelfkennis en levenservaring.
      De core business van de kerk is wat mij betreft dus: werken aan bekering: herhaalde liefdevolle overgave. zelfgave aan Jezus Christus via aanhoudend gebed, meditatie en Schriftlezing plus -overweging! Wie eenmaal zo ver is én wederkerige liefde heeft ervaren tot in het diepst van zijn/haar ziel, die kan de hele positieve én negatieve werkelijkheid dezer wereld aan. Volhouden te hopen, lief te hebben daar gaat het om. De vanwege God beloofde beloning zal t.z.t. groots en vervullend zijn!

  8. En toen waren er opeens twee op dit forum, maar de een is de ander niet.

  9. M.i. leggen we in de Kerk helaas veel te veel én vaak het accent op (weliswaar belangrijke) bijzaken i.p.v. op de wezenlijke Kern van ons geloven in Jezus de Christus die de Weg / Poort is naar onze Redding / Heil of Genezing én zelfs ons geluk hier op aarde. Alle nadruk ligt in 99 van de 100 gevallen op Hocus Pocus (ingeburgerde doch oneerbiedige afleiding van de Instellingswoorden van Jezus en in de Eucharistie herhaald), op wonderen alsmede het spreken over “de kracht van de sacramenten” enz. dat gemakkelijk en vaak verkeerde verwachtingen wekt hetgeen dan vaak weer tot onnodige frustraties en afhaken leidt.

    Eén Persoon God in Jezus Christus) liefhebben, vertrouwen, dankbaar-zijn, voorbij aan alle reserve, dat is de kern van het christelijk geloven, onze redding. Dat moet in wezen in alle verkondiging en liturgie dus ook centraal staan!

    Het zou fijn zijn als dat wat vaker én duidelijker zou worden voorgeleefd, gepredikt, uitgelegd en onderstreept. De rest is (soms zinvolle) franje, bijzaak die de kern echter nooit zou mogen overwoekeren en wegmoffelen.

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht