Vorige week lazen we dat de Salesiaanse Pater Luk Delft, ondanks een (voorwaardelijke) veroordeling voor pedofiele feiten in een Gents Don Bosco internaat in 2012, toch nog mocht verhuizen naar de Centraal-Afrikaanse Republiek. Daar misbruikte Delft opnieuw minderjarige jongens, waaronder één kind van 13 (zie CNN reportage onder), in het kader van zijn werk voor hulporganisatie Caritas.
De Amerikaanse zender CNN beschuldigde de Salesianen van een tekort aan communicatie rond de achtergrond van Pater Delft, zodat hij zijn pedofiele neigingen in het buitenland opnieuw de vrije loop kon geven. Dit werd met kracht ontkend door Carlo Loots, contactpersoon inzake seksueel misbruik voor de Salesianen in Vlaanderen en Nederland. De verhuis naar de Centraal-Afrikaanse Republiek verliep volgens Loots in alle transparantie en met toestemming van het Belgische gerecht, op voorwaarde dat Pater Delft zich aan zijn voorwaarden, waaronder een contactverbod met jongeren, zou houden. De kerkelijke autoriteiten in de Centraal-Afrikaanse Republiek en Caritas waren, aldus Loots, op de hoogte van zijn verleden. Delft werd ondertussen door de Salesianen teruggeroepen en verblijft momenteel in een Vlaams klooster. Zowel de Salesianen als Caritas kwamen in het vizier van de media, waardoor de Verenigde Naties hun samenwerking met Caritas in de Centraal-Afrikaanse Republiek hebben stopgezet.
Recidivisme bij pedofielen: waarom blijft men het probleem negeren?
Recidivisme bij pedofielen is een bekend fenomeen. Men kan zich daarom terecht de vraag stellen waarom men bij deze criminelen steeds opnieuw dezelfde fouten maakt. Men schijnt zowel binnen de Katholieke Kerk als Justitie nog steeds niet te begrijpen, dat pedofilie een permanente en gevaarlijke geaardheid is, die een zeer intense opvolging vereist. Een voorwaardelijke straf of een verhuis naar een ontwikkelingsland, waar een dader van seksueel misbruik in contact kan komen met kwetsbare kinderen en jongeren, vallen in geen geval onder een verantwoorde opvolging van personen met een pedoseksuele problematiek. Dat onze kerkelijke en wereldlijke overheden blijven volharden in hetzelfde lakse beleid is daarom onbegrijpelijk. Als praktiserende Katholiek kan ik niet anders dan mijn boosheid en ontgoocheling uiten over deze grove en destructieve vorm van onverantwoordelijkheid.
CNN reportage over misdaden van Luk Delft in de Centraal Afrikaanse Republiek:
Hier zijn mensen in het spel met een grote dosis naïviteit. Een contactverbod met jongeren … Wie gaat dat in het diepe Afrikaanse binnenland controleren ? Al te simpele veronderstellingen, ook bij de Salesianen.
Dat “pedofilie een permanente (dus altijd!) en gevaarlijke geaardheid is” ontgaat mij. Alle aspecten van leven zijn gevaarlijk. Niet alleen agressie, maar ook seksualiteit, of het nu een man of vrouw, homo-, hetero- of pedofiel en andere variant die de schepping (vondsten van God zelf) mogelijk heeft gemaakt, betreft. Alles kan schade veroorzaken. Alles hangt namelijk af van hoe de concrete mens met zijn / haar aard of ingeschapen kwaliteiten omgaat! Het per definitie opjagen van pedofielen is daarom dwaas, want lost niets op.
Wat kwetsbaar is moet uiteraard tegen mogelijke schade worden beschermd. Daarom is beschaving, dat is regulering, (zelf)ordening ofwel (zelf)disciplinering van in vrijheid doorgaans levende mensen – het enigste met rede en communiceerbare (zelf)reflectie begaafde zoogdier – onbetwist noodzakelijk.
Die zelfordening ontstaat echter niet vanzelf, maar is in de loop der tijden in gemeenschappen ontwikkeld en moet van generatie op generatie, steeds een beetje verbeterd en aangepast doorgegeven / geleerd worden, grotendeels By Trial and Error. Dat doet men (mede namens de samenleving) normaliter tijdens de opvoeding thuis en op school. Door toenemende instemming ontwikkeld men vervolgens steeds meer medeverantwoordelijkheidsgevoel.
Helaas is de werkelijkheid niet altijd zo simpel als hier voorgesteld. De ontwikkeling van de concrete individuele rede i.c. empathie en verantwoordelijkheidsgevoel is namelijk afhankelijk van de kwaliteit van de unieke hersenen van elk individu en de ontwikkeling die deze doormaken in een unieke tijd, plaats, cultuurgebonden sociale omgeving. (Denk ook aan de massamedia die uit winstbejag en zelfbehoud dagelijks werven om de gunst van kopers, kijkers en luisteraars door gemakzucht en heel veel vrijheden te promoten, m.n. waar het gaat om seksuele vrijheden die ontstaan zijn na de uitvinding van de anticonceptiepil en daardoor de loskoppeling van seksualiteit van voortplanting en huwelijk. Dat daar sinds kort een tegenbeweging op gang is gekomen – zie de metoo-beweging en het stopzetten van RTL-programma’s waarin grensoverschrijdend seksueel gedrag door ontremde jongeren was te zien, en toezichthouders zijn ontslagen omdat zij faalden in te grijpen – is een gelukkige omstandigheid van dit moment.)
Agressie en seksualiteit zijn dus op zich als geneigd- of geaardheid niet per se permanent gevaarlijk. Het is de unieke mens (of dier) die een bepaalde geaardheid gevaarlijk kan maken als hij / zij die geaardheid niet of slecht beheerst c.q. slecht weet te reguleren, gemeten aan de geldende moraal.
Oorzaak hiervan kan, zoals gezegd, liggen in en of buiten het individu; in een stoornis van de hersenen / of hormonale disbalans, in slechte opvoeding, in gebrek aan (zelf)kennis, in een omgeving / situatie waarin een slechte moraal op het gebied van seksualiteit en geweld heerst, of onder sociale druk de moraal makkelijk verslapt c.q. mensen met een afwijkende moraal (die bijv. het recht van de brutaalste of sterkste opteert) de overhand krijgen en zwakke karakters meesleuren.
Een pedofiel hoeft dus helemaal niet gevaarlijk te zijn. Je aard- of geneigdheid hoef je niet per se uit te leven om gezond te blijven. Net zomin als een homo of hetero per se met een fysiek persoon seks moet hebben. Seks met een ander mens of dier moet niet! Er bestaat ook geen natuurrecht op het lichaam van een ander! Er zijn ook wel degelijk natuurlijke, sociaal en moreel aanvaardbare manieren om van seksuele spanning door zintuiglijke of hormonaal gedreven overprikkeling enz. af te geraken. Dat men daar ruggenmergtering van krijgt o.i.d. is klinkklare nonsens!
Slechts wie onvoldoende empathie en verantwoordelijkheidsgevoel heeft ontwikkeld / weet op te brengen, of cerebraal te weinig remming op primaire gedragsimpulsen ervaart, kan gevaarlijk gedrag gaan vertonen. Het is daarom niet aan individuele burgers, noch aan kerkelijke autoriteiten (!), maar altijd aan artsen, endocrinologen, neuropsychologen en psychiaters om te bepalen waar iemands “ziekelijk geachte” gedrag vandaan komt, en welke maatsregelen nodig zijn om de samenleving te beschermen tegen eventueel gevaar dat voortkomt uit iemands onbeheerste geaardheid. Dat die medische en ggz-professionals hierbij soms lijken te falen kan bovendien zowel het gevolg zijn van persoonlijk tekort schieten of dat van het systeem waarin ze moeten werken.
Generalisaties lossen hier dus niets op; ze stigmatiseren slechts en doen de concrete, individuele mens al snel tekort door hem / haar voor onverbeterlijk te verklaren nog voordat een goede diagnose is gesteld en de juiste therapie / opvoeding is doorlopen!
Uw reactie symboliseert eigenlijk wat er fout gaat inzake pedofilie in ons land. Men heeft veel te veel empathie voor de dader van seksueel misbruik. Uiteraard is het niet de bedoeling om heksenjachten te organiseren, te stigmatiseren of personen onschuldig op te sluiten. De veelvuldige recidieven tonen echter aan, dat pedofilie niet door “zelfbeheersing” onder controle te houden is. Het is daarom de rol van van de wetgever, justitie en werkgevers (bij priesters is dit de Kerk) om hun verantwoordelijkheid op te nemen, met de nadruk op de bescherming van minderjarigen. Het geval van de Salesiaanse pater is hierbij het zoveelste symptoom van een falend systeem.
Kan er ooit teveel empathie zijn met mensen? Christus draagt ons op om gevangenen te bezoeken enz. Hijzelf had ook mededogen met zwakke mensen, tot op het kruis! Hoe kunnen wij volgers van de Heer dan teveel hoop en mededogen koesteren? Waar blijven we ook als we de hoop opgeven dat mensen kunnen leren én dus kunnen veranderen?
Het probleem is hier dus niet teveel empathie, maar defecte hersenen, slechte zelfbeheersing, slechte opvoeding / vorming, onwetendheid, en ik zou eraan willen toevoegen: een gebrekkig geloof in de Heer. Als wij – en m.n. de ambtsdragers – al niet meer genoeg van Jezus en zijn Blijde Boodschap voor Hier en Later houden, niet met Hem en zijn Woord leven via dagelijks (getijden-)gebed, meditatie en contemplatie; als priesters en religieuzen al niet meer Christus opdracht uit Mat. 6, 33 serieus namen en of nemen (‘zoek eerst het rijk Gods en zijn gerechtigheid’) en die queeste ernaar voltooien als er een godservaring op is gevolgd vóórdat zij als ‘middelaar tussen God en mensen’ (= priester) gaan optreden, waar blijven we dan als geloofsgemeenschap met roeping tot verkondiging van Gods Liefde? Als kerkmensen de liefde niet hebben, dan worden ook zij gemakkelijk tot rammelend bekken en rinkelend cimbaal: leugenaars en boosdoeners van de weeromstuit. Wie hen een functie verschaft als pastor is dus heel veel te verwijten, en zou flink gestraft moeten worden, evenals zijn superieuren (in het Vaticaan) die hem als incompetente figuur die macht daartoe gegeven hebben! (Moet die hele kerkelijke keuring van aspirant pastores dus niet op de schop, of is dat vloeken in de kerk?)
Overigens, het meeste misbruik van vrouwen en kinderen komt nog steeds voor in gezinnen, families en hun directe woonomgeving. Zijn alle (ongehuwde) mannen en vrouwen (jong en oud) dan ook per definitie altijd gevaarlijk? Natuurlijk niet, al zou je het sinds de start van de MeToo-beweging welhaast gaan denken. Het probleem zit dus niet in onze geaardheid, maar in cerebrale stoornissen, slechte opvoeding en vorming, in de cultuur die geen rekening wenst te houden met de aard van het noodzakelijk (maar altijd slechts ten dele lukkende) te temmen dier dat mens m/v heet, in de slechte voorbeelden die mensen elkaar geven, in de door de media en de daar actieve opiniemakers doorlopend uit eigen belang ondermijnde (seksuele) moraal, in de hiërarchische structuren in kerk en maatschappij die mensen de gelegenheid bieden om onder de radar te verdwijnen en hun persoonlijke verantwoordelijkheid niet te nemen c.q. het kwaad kunnen verdoezelen om het eigen schijnheilige imago overeind te houden enz. enz.
De salesiaanse oversten van genoemde pater valt dus veel te verwijten, alsmede hun opdrachtgevers, hogere oversten tot en met het Vaticaan, die verantwoordelijk waren voor het straffen en effectief cureren van genoemde pedofiele ambtsdrager die mogelijk hardleers bleek als de beschuldigingen op waarheid berusten. Immers, we moeten niet vergeten dat er heel wat rancune jegens de kerk en haar clerus heerst bij mensen die zich op een of andere wijze (terecht of ten onrechte) tekortgedaan voelen of dat tekortgedaan voelen aangepraat kregen door rancuneuze media en therapeuten met een twijfelachtige reputatie en competentie. (Hoeveel mensen hebben na ’therapie’ en z.g. ‘hervonden herinneringen’ – een mythe! – hun eigen ouders niet ten onrechte aangeklaagd voor seksueel misbruik? Ons geheugen is weinig betrouwbaar, zo tonen vele onderzoeken aan. Zie het onderzoek van de forensisch psychologe en geheugenonderzoeker aan de universiteit van Maastricht Linsey Raymaeckers, maar ook dat van illustere rechtspsychologen als prof. W.A. Wagenaar, dr. Hans Crombag, of de Amerikaanse psychologe Elisabeth Loftus, de Vlaamse psychologe Elke Geraerts en vele anderen!)
Het is dus de vraag of angst ook hier niet ervoor heeft gezorgd dat men spoken zag omdat men ze sterk verwachtte, of dat men emotioneel gedreven (afgunst, jaloezie), financieel en of ander belang had bij het nauwelijks op waarheid te controleren beschuldigen van een (blanke!) man én kerkelijk ambtsdrager. Het is beslist niet de eerste keer dat iemand zo wraak neemt en zijn of haar materieel voordeel zoekt. Voorzichtigheid bij het veroordelen en veralgemeniseren blijft dus geboden!
☩JMJ☩
Het Katholiek antwoord op kinderschenderij is dat het geestelijk gezag de daders laïciseert, waarna de wereldlijke arm hen onder zware folteringen ter dood brengt. Punt. Ingewikkelder dan dit is het niet.
De anti-katholieke satanisten die de Kerk geïnfiltreerd hebben en het Vaticaan in hun wurggreep houden denken dat zij van gevallen engelen magische krachten krijgen door sodomie en kinderschenderij te praktiseren; zij noemen dat “seksmagie”, en de occultist Julius Evola heeft hierover geschreven. De genoemde satanisten hebben doelbewust en systematisch de clerus gevuld met perverse figuren en authentieke roepingen geweerd met de bedoeling om de Katholieke Kerk van binnenuit te verwoesten (zij denken, tegen de rede in, dat zij tegen God kunnen winnen). Ik breng hier steeds opnieuw de duisternis der esoterie ter sprake, en ik doe dat omdat die esoterie de grote vijand is die de sociale en natuurlijke orde ondermijnt en de wereld teistert. Wie over de pornocratische gruweltoestanden in de clerus, de politiek etc. etc. spreekt zonder de internationale netwerken van de satanssynagoge te vernoemen, die blijft aan het oppervlak en houdt de sturende krachten buiten vizier.
Er zijn hopen documentatie op het internet waarmee het verband gezien kan worden, inclusief getuigenissen van “MKUltra”-slachtoffers, en waardoor men een algemeen zicht heeft op wat voor zwarte maatschappelijke onderwereld van verderf er zich achter de doodse lachgezichten van media-figuren en het politicaille bevindt, die de bevolking in een pseudo-realiteit houden.
St. Paulus, Romeinen 1 : 21-32,
“”……….Immers, ofschoon ze God hebben gekend, hebben ze Hem niet als god geëerd of gedankt ; maar hun bespiegelingen zijn uitgelopen op niets, en hun onverstandig hart werd verduisterd. Ze noemden zich wijs, en werden dwaas ; de glorie van de onsterfelijke God hebben ze verruild voor een beeld, dat lijkt op een sterfelijke mens, op vogels, op viervoetige en kruipende beesten. Daarom heeft God naar de lusten van hun hart hen prijsgegeven aan onreinheid, zodat ze hun eigen lichaam onteren. Ze hebben de waarheid van God tegen de leugen geruild, en liever het schepsel geëerd en gediend dan de Schepper, die geprezen moet worden in eeuwigheid. Amen ! En daarom heeft God hen overgelaten aan onterende driften. Hin vrouwen hebben de natuurlijke omgang met de tegennatuur verwisseld ; ook de mannen hebben de natuurlijke omgang met de vrouw laten varen, zijn in lust voor elkander ontvlamd, en mannen plegen ontucht met mannen. Zo hebben ze in zichzelf het verdiende loon voor hun afdwaling ontvangen. En daar ze kennis van God hebben versmaad, heeft God hen overgeleverd aan hun smadelijke instincten, zodat ze doen, wat niet past : vol zijn ze van allerlei ongerechtigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid ; vol van afgunst, moordlust, twist, bedrog en gemeenheid ; lasteraars zijn het, kwaadsprekers, godvergeten, onbeschaamd, verwaand, grootprekers en zinnend op kwaad ; ongehoorzaam zijn ze aan hun ouders, onbezonnen, onbetrouwbaar, harteloos en onmeedogend. En terwijl ze weten, dat God heeft verordend, dat wie dergelijke dingen doet, de dood verdient, bedrijven zij ze niet alleen, maar schenken hun bijval aan hen, die ze doen.””
De Heilige Schrift is steeds de duidelijkste!
Een schande is het, die horen Jezus toch niet toe? Waarom gaan zulke mensen in een klooster of kerk? Onbegrijpelijk!
Pater Luk Delft heeft dan wel pech vergeleken met christenhater Jef Geeraerts die vanaf 1968 roem oogste met de roman Gangreen 1 Black Venus waarin hij omstandig vertelt hoe hij in Belgisch Congo met minderjarige meisjes speelde. Is dat voor de media minder erg dan met jongens? Overigens stond Jef ook vooraan op de barrikaden van ‘studenten’-revolutie in Antwerpen. Altijd vooraan staan en veel erkenning genieten. Luk Delft had bij Jef in de leer moeten gaan, dan was hij nu ook een mediaheld, maar door verschoppeling te worden komt hij misschien tot bekering. Niets zo gezond als flinke vernederingen, tenminste indien hij ze wil aanvaarden, want dan kan het nog wat met hem worden, dan is er nog hoop!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gangreen_1:_Black_Venus
“Zwarte vrouwen bieden hem een ‘hogeschool van de wellust’ en geven, wanneer ze het puur lichamelijke overstijgen (Mbala, Cathérine, Julie), toegang tot het sacrale.”
Gewoon banale smerige hekserij dat sommige goddeloze slachtoffers tot zelfmoord brengt.
De verheerlijking van het seksueel misbruik van jonge Afrikaanse meisjes in Belgisch Congo door Jef Geraerts is inderdaad een schande. Tegenwoordig wil men allerlei “koloniale” standbeelden uit Belgische steden verwijderen, maar als het om de seksuele bevrediging van babyboomers gaat, is alles blijkbaar toegelaten. Hypocrisie troef….
Katharina Gabriels, het ‘Onze Vader’ leert ons: “en vergeef ons onze schulden zoals ook WIJ aan ánderen vergeven.”
Ik hoop voor U, dat God U oneindig maal meer vergeeft, dan Uzelf anderen vergeeft.
(Zo bid ik ook voor mijzélf ’t ‘Onze Vader’.)
Wij hebben allemaal ’n zeer vervelende eigenschap: metéén ’n oordeel over iemand vellen.
Nóg ’n vervelende eigenschap: meteen iemand VERoordelen.
Nóg ’n vervelende eigenschap: IK ben natuurlijk PERFECT.