Aartsbisschop Francisco Cerro Chaves van Toledo, voorzitter van de Spaanse bisschoppenconferentie, heeft de regering in Madrid van “totalitarisme” beschuldigd. Dit gebeurde na plannen van de Spaanse minister van onderwijs, de Baskische socialiste Isabel Celaà, om in het kader van een onderwijshervorming de subsidiëring van Spaanse privéscholen, die overwegend Katholiek zijn, af te schaffen. Daarnaast heeft Celaà ook de intentie om de les godsdienst te schrappen. Aartsbisschop Cerro Chaves hekelde de zogenaamde “modernisering” van het Spaanse onderwijs. Eigenlijk was er, aldus de aartsbisschop, niet “moderns” of “nieuws” aan de hervormingen, die “door links al tientallen jaren worden geprobeerd”, ten koste van de vrijheid van gelovige ouders om hun kinderen volgens hun religieuze overtuiging op te voeden.
Volgens observatoren komt de Katholieke Kerk in Spanje sinds de Corona-crisis steeds meer in het vizier van de antiklerikale regering van Premier Pedro Sanchez (PSOE). De Covid-19 maatregelen zijn hierbij een uitgelezen middel geworden om de invloed van de Katholieke Kerk in Spanje te beperken. Doelwitten waren onder andere Antonio Kardinaal Canizares Llovera van Valencia, die er in mei van vorig jaar van werd beschuldigd de Corona-regels te overtreden. Dit gebeurde in het kader van de processie van het miraculeus beeld van de Virgen de los Desamparados (OL Vrouw van de Hulpelozen). Sinds 1409 wordt dit beeld jaarlijks in de maand mei door de stad Valencia gedragen. In 2020 werd deze processie om sanitaire redenen verboden en hield Kardinaal Canizares Llovera een H. Mis achter gesloten deuren. Toch nam hij daarna het initiatief om het miraculeus beeld van Onze Lieve Vrouw van de Hulpelozen tot aan het portaal van de gelijknamige basiliek te laten dragen, om het aan de bevolking te tonen en de stad te zegenen. Omdat de kardinaal hiervoor geen toestemming had gevraagd, beschuldigde het linkse stadsbestuur van Valencia hem van “verraad” en “onverantwoordelijk gedrag”. Er werden juridische stappen ondernomen en de deuren van de basiliek werden verzegeld; toestanden die volgens lokale burgers sinds de Spaanse burgeroorlog (1936-39) niet meer gezien werden.
Wat een uitstekende actie vanj́ de Aartsbisschop, hier kunnen de Nederlandse bischoppen een voorbeeld aannemen. Nu zijn het de atheïstische marxistische linkse leiders, straks zijn het de atheïstische rechtse leiders. Het Universele Tridentijnse Rooms Katholieke geloof gaat niet samen met maatschappelijke politieke stromingen, niet met links maar ook niet met rechts.
Nu hun regering letterlijk aan de centen (euro’s) komen, laat de Spaanse aartsbisschop wat van zich horen. Inzake geloofskwesties is de Spaanse aartsbisschop net zo stil als de Nederlandse bisschoppen.
De tijd dat de Kerk het voor het zeggen had is voorbij. Wij katholieken moeten beseffen dat we maar een kleinere minderheid meer zijn. De secularisatie zet zich nog steeds door. In landen zoals Spanje, Portugal en Polen is ze wat later begonnen. Het Rijke Roomse leven is definitief voorbij.
Katholieken moeten beseffen dat de staatsmannen de morele plicht van Godswege hebben om de staatsstructuur confessioneel katholiek te maken. Secularisme is tegen het goddelijk recht en moet verworpen worden door alle katholieken; men heeft geen “democratische meerderheid” nodig om te vechten voor wat goed en juist is. Recht is recht, kwaad is kwaad.
Liberaal-katholieken proberen de dingen van God samen te smelten met de dingen van de satan door te betrachten de valse principes van de Verduistering te incorporeren in de Roomse religie; dat gaat niet en het is godslasterlijk om het toch te proberen.
Het Christendom is niet liberalistisch.
“……toestanden die volgens lokale burgers in Valencia, sinds de Spaanse burgeroorlog (1936-1939), niet meer gezien werden.”
Waarschijnlijk hebben de bisschoppen ouders en familie gehad die de burgeroorlog, nog aan de lijve hebben meegemaakt. Dat verklaart hun prompte reactie, en ook het militante karakter van het Spaanse episcopaat, dat schril afsteekt bij dat in NL, of België, of zelfs bij dat verschrikkelijk anti-traditioneel katholieke, Franse NOM episcopaat ! De Spaanse bisschoppen hebben bloed geroken. De herinnering aan de jaren 1930, is nog levend. Ook bij de Spaanse burgers, getuige het recente volks verzet, tegen de maçonniek socialistische regering, om het monumentale graf van de redder van het vaderland, Generaal Franco, te schenden en over te plaatsen naar Madrid, in de anonimiteit. De Kerk en de katholieke burgers kregen in de jaren 1930, een onvoorstelbare kerk vervolging te verduren, door twee concurrerende groepen. Enerzijds vrijmetselaars en liberalen, en anderzijds, communisten en socialisten. De eersten werden gesteund door de regeringen van Engeland en Frankrijk, de anderen door Moskou van Stalin en door Washington van Roosevelt, beiden joods. Maar om het kort te houden, beste lezers, beperken we ons tot het relaas van de bisschoppen uit de jaren 1930.
In die tijd telde Spanje 20.000 monniken, 60.000 kloosterzusters, 31.000 priesters en 5000 kloosters. Maar de religieuze praktijk van de grote massa was daarmee niet in overeenstemming. Hoewel het onderwijs in katholieke handen was, trouwen, dopen en begraven in de Kerk, usance bleef, had twee derde van het volk de Kerk de rug toegekeerd. De meerderheid was niet meer praktizerend, ondanks de gebruikelijke katholieke feestdagen, met processies en alle bellen en toeters. De Kerk was op afstand komen te staan van de massa. Waarom is niet geheel duidelijk, maar we kunnen ons voorstellen dat de Kerk, ook in het Zuiden van Europa, voornamelijk dreef op de gegoede burgerij en de middenstand. De clerus kwam voort uit die kringen en miste wellicht daardoor het engagement en de emotionele band met de arbeiders en de “kleine luiden” uit die tijd. Van deze stand van zaken profiteerden vele utopische en atheïstische stromingen in de politiek. Zij beloofden, “het paradijs op aarde.”
Vanaf 1808, na de Franse bezetting, tot begin jaren 1920, kende Spanje een chronische, politieke instabiliteit en vele wisselende regeringen. De Bourbon koningen waren geen mannen van stavast, net zo min als hun Franse familie tegenhangers, vòòr 1789. Het Spaanse volk was de politici beu. En in 1930, kwamen enkele leger onderdelen, aangestuurd door de vrijmetselarij, in opstand tegen de monarchie. Leidende, muitende officieren vrijmetselaar werden gefusilleerd. Maar de geest van revolutie, was uit de fles. Het buitenland begon zich ermee te bemoeien, en universiteiten kozen de cultuur – marxistische kant. Zij werden “bezet”, zoals jaren later, in 1968, in Parijs zou gebeuren. Maar net als De Gaulle en Pompidou, in 1968, in Frankrijk, bleven de Spaanse regering en de koning passief toe kijken. In April 1931, wonnen de monarchisten ruimschoots de verkiezingen, maar enkele grote steden werden door republikeinen veroverd. En zij zetten door met anarchie en agitatie tegen de koning. Hij voelde zich gedestabiliseerd. De regering bleef helaas blind voor de radicale aard van de subversieve, republikeinse vrijmetselaar plannen. In plaats van arrestaties en veroordelingen wegens subversie tegen de staat, liet de regering alles bij het oude. Dat was het zwakte bod. Invallen in loge broeinesten van de vrijmetselarij, hadden nauwelijks effect, maar wakkerde de steun aan, vanuit het buitenland. Op de beurs werd de Spaanse munt gedevalueerd, en de internationale vrijmetselaar pers demoniseerde het Spaanse bewind in Madrid. Maçonnieke legeronderdelen en het militaire vliegveld van Madrid, gingen muiten, en wilde stakingen van vrijmetselaars, anarchisten, communisten en socialisten, brachten de regering ten val. Daarop kwam een nieuwe socialistische, republikeinse regering aan het bewind van 11 ministers (11 is een maçonniek getal), waarvan 8 leden van de Spaanse Grand Oriënt. Zij knutselden een nieuwe grondwet in elkaar, en de koning vertrok naar het buitenland. De Grand Oriënt publiceerde in zijn bulletin, dat “de nieuwe republiek een perfecte afbeelding is van onze leer en onze principes.” Een ander maçonniek blad schreef over de scheiding van Kerk en staat, dat “twee wortels van de Middeleeuwen, eruit getrokken zijn, die van de monarchie en die van het Vaticaan.” Bepleit werden, laïcistisch onderwijs, vrijheid van geweten ook tegenover God, vernietiging van de kerkelijke macht en invloed, en tenslotte, het ombouwen van kerken in toneelzalen, stallen, of maçonnieke tempels !! Dit regiem startte tot aan 1936, de grote kerkvervolging, waaraan weinigen konden ontsnappen. Vele katholieke schrijvers, hoge geestelijken en katholieke prominenten vluchtten naar het buitenland. Vanaf Mei 1931, werden kerken en kloosters in brand gestoken, terwijl de politie toekeek.
Op 1 Juli 1937, hebben de bisschoppen over de internationaal gesteunde burgeroorlog vanaf 1931, een brief geschreven. Alle buitenlandse aantijgingen werpen zij van zich af. Zij zien Spanje als een proeftuin voor anti-klerikale, internationale, politieke experimenten. Spanje werd beroofd van haar historische wortels. De rechten van God werden opgeheven en de Kerk werd vervolgd. De grondwet van 1931, verordonneerde dat alles in Spanje dat naar God verwees, vernietigd moest worden. Alle kerkelijke gebouwen moesten gebruikt worden als badinrichting, winkel of magazijn. Zij wezen op 411 vernietigde kerken in de begin jaren 1931, en 3000 politieke aanslagen op de openbare orde. Het openbaar gezag bestond niet meer, het werd gedomineerd door geheime netwerken. Zij betreurden de funeste invloed van communisten op de massa, via theater en bioscoop. Februari 1936, wonnen de Volksfront communisten en socialisten de parlementaire verkiezingen. De Communistische Internationale en de Komintern, financierden de revolutie met exorbitante bedragen. Mei 1936, eisten groepen jongeren in Madrid, dynamiet en pistolen met munitie, voor de revolutionaire strijd. De Sovjet ambassadeur gaf instructies om, in Madrid, alle contra revolutionairen, ambtenaren, militairen en burgers, te vermoorden. Tezelfdertijd en met de wapens, kwamen 79 Sovjet beroepsrevolutionairen uit Rusland, de opstandelingen ondersteunen en leiden. De bisschoppen getuigen dat in geheel Spanje, een opstandelingen militie leger van 250.000 stormtroepen, gevormd werd. Daarvan maakten deel uit verschillende buitenlandse groeperingen, Rode Brigades met 32.000 vrijwilligers. Zelfs een Joods bataljon van 8000 strijders, de Compagnie Botwin, was daarbij betrokken. De voertaal was Yiddish. Dit was het grootste contingent buitenlandse vrijwilligers. Gestaafd met bewijzen, toonden de bisschoppen aan dat het ging om een marxistische revolutie. Deze moest in het hele land de macht over nemen. Contra revolutionaire burgers en alle geestelijken moesten vermoord worden, en de industrieën moesten worden gecollectiviseerd. De bisschoppen verwijzen naar de uitspraak van een leider der anarchisten, in Januari 1937, dat de revolutie te laat startte, en dat de contrarevolutionairen hen voor waren geweest. De nationalisten hebben belet, dat zij het voortouw konden nemen voor het uitvoeren van hun plannen. Want daarvoor, in Juli 1936, kwam generaal Franco aan in Spanje. Hij was overgevlogen vanaf de Canarische eilanden, met enkele medestanders generaal. Met Duitse en Italiaanse transport vliegtuigen werden Spaanse troepen ingevlogen, vanuit Marokko en van elders. Generaal Franco stelde zich aan het hoofd van het nationalisten leger om de strijd aan te binden met de revolutionaire milities der republikeinen. De oorlog zou duren tot 1939. De schade was immens. De bisschoppen wijzen op de schade die de Kerk geleden heeft. 20.000 vernietigde of volledig geplunderde kerken. 6000 vermoorde priesters. 300.000 vermoorde burger slachtoffers. In de eerste 3 maanden van de oorlog, werden in Madrid 22.000 burgers door de republikeinen vermoord. Zij kwamen vreselijk aan hun einde, gemarteld, levend geamputeerd, ogen uitgestoken, tongen uitgerukt, levend verbrand of begraven. De bisschoppen spreken van een barbaarse revolutie. Veel kunstwerken, kelken, monstransen, schilderijen werden vernietigd. De revolutie was antichristelijke en diabolisch. Tegen deze achtergrond van het geweld tegen de natie en tegen het Christendom, waren de legers der nationalisten een teken van hoop voor heel Spanje. Zij herstelden de maatschappelijke orde overal waar zij gezag hadden. Daarbuiten heersten anarchie en honger. De bisschoppen wijzen op de excessen van de regeringen vanaf 1931, en het systematische georganiseerde geweld door de republikeinen. Met een oproep aan alle mensen van goede wil om de inhoud van de brief te verspreiden en om de leugens en desinformatie tegen te gaan, besluiten de bisschoppen de brief van 1937.
De kerk dient zich zo weinig als mogelijk bemoeien met de politiek.
De 1e taak =:
De bisschoppen dienen de priesters in de gelegenheid te stellen, om veel van ons geloof te weten én dat geloof te verkondigen.
Bij voldoende aanhangers volgt automatisch de juiste politiek.
Sinds Vat II hebben de bisschoppen hebben hun taak volledig verwaarloosd.
Gevolg: de priesters volgden ogenblikkelijk het – verkeerde – voorbeeld van hun bisschoppen.
Gevolg: de gelovigen hebben de kerk volkomen gedesillusioneerd verlaten.
Gevolg: de huidige politiek is conform.
Dus de huidige gang van zaken (lees: malaise) is veroorzaakt door de top van de kerk en vindt daar nog stééds plaats. Dit kan hooguit van onderop hersteld worden.
Gelovigen dienen hun geloof vol Godsvertrouwen te dragen. Te zijner tijd zal dat goede priesters en bisschoppen voortbrengen. Een en ander zal vele jaren van opbouw kosten (afbreken is véél gemakkelijker dan opbouwen).
Er is een politieke theologie die onderdeel is van de onveranderlijke leer van de katholieke Kerk; de temporale overheid moet expliciet katholiek zijn en de goddelijke en de authentieke kerkelijke wetten eerbiedigen. Het desacraliseren van temporale regering onder de illusie van “neutraliteit” was een centraal thema van de liberalistische verduisteringsfilosofie waartegen Apostolisch Rome gedurende de negentiende eeuw streed. Het vals idee dat temporale regeringen zonder religie moeten zijn werd terecht veroordeeld door het kerkelijk magisterium.
Daarnaast is er nog het feit dat er helemaal niks mis is met hiërocratie (temporale regering door priesters). Ten tijde van de “middeleeuwen” was hiërocratie wijdverspreid in West-Europa, en vroeger was de Paus van Rome ook Koning van Rome; de Pauselijke Staten waren belangrijk in de verdediging van de heilige Kerk tegen haar subversieve, revolutionaire vijanden. Er zijn in de negentiende eeuw uit de Lage Landen nog jongemannen naar Rome getrokken om als Pauselijke Zoeaven de Pauselijke Staten te verdedigen tegen de revolutionaire dienaren der duisternis.
Politieke strijd is belangrijk voor het heil der zielen en vloeit logischerwijze voort uit de Rechten van God over al wat zich onder de zon bevindt, inclusief de temporale regeringsleiders die hun macht niet van de volkeren krijgen, maar van God.
@Theudmer,
hiërocratie: ik had nog nooit van gehoord, wel kende ik het woord: theocratie.
Daar ben ik absoluut tegenstander van. De reden is zeer simpel: dan krijg he automatisch ’n dictatuur (= IK/WIJ weet het beter). Denk daarbij aan het huidige Iran.
Democratie – in welke vorm ook – met vrije verkiezingen is beter. Dan krijgt iedereen te zijner tijd zijn/haar zin.
@Theudmer,
Een vrije samenleving staat niet toe dat één kant domineert, en alle oppositie als waardeloos uitschot wordt behandeld.
Dit begint al bij een gezin: als één persoon dominant is, en alle oppositie als waardeloos uitschot wordt behandeld. dan brokkelt het gezin langzaam maar zeker af totdat er geen gezin meer over is.
Dominantie dient dus zeer wantrouwend bekeken te worden.
De politiek in Nederland (met de VVD al vijftig jaar aan de macht) dient dus óók zeer wantrouwend bekeken te worden: in die vijftig jaar heeft de economie (lees: geld) de overmacht gekregen en is gezin + geloof (gesteund door Vat II) als onbelangrijk verworden.
Ofwel zullen in de samenleving goeden domineren over de kwaden, ofwel omgekeerd; een democratie die men haar gang laat gaan zal rap eindigen in een dominantie door een nieuwe machtsvestiging ofwel in een strijd tussen facties die kampen om zich een nieuwe machtsvestiging te verwerven. Dat is zo omdat anarchie repulsief is aan de menselijke natuur. Dit is de realiteit. In de westerse internationale cryptocratie wordt het natuurlijk proces van democratische anarchie naar nieuwe vestigingen van feodaliteit onderdrukt doordat de militaire en politieke functies in de greep liggen van het verborgen bestuur.
In een gezin is de vader de monarch; de kinderen moeten zijn gezag eren en eraan gehoorzamen. De vader van zijn kant heeft de plicht om volgens het goede zijn gezin te besturen, zorg te dragen voor zijn vrouw en kinderen en hen te beschermen tegen vijanden die hen bedreigen. Een gezin is geen democratie.
En zoals ik eerder reeds zei is liberalistische “vrijheid” slavernij aan het kwaad, aan de duisternis van de satan. Dat is geen maatschappelijk goed, maar een groot kwaad. Katholieken behoren te bidden voor de dominantie van de goeden over de kwaden in de samenleving. U kunt met uw eigen ogen zien wat voor dystopische wereld er opgebouwd is door het cement van het liberalisme, een samenleving die de ironie voorbij is, waarin de parodiërende satire tot realiteit is gemaakt; wanneer men een “The Babylon Bee”-artikel leest is de mogelijkheid groot dat de inhoud enkele maanden later naar de praktijk omgezet wordt door de politiekers. De meest vanzelfsprekende realiteiten worden geïnverteerd. Het liberalisme heeft de weg gebaand voor de krankzinnigheid van Klaus Schwab en zijn trawanten die een technocratisch “teletubbieland” willen opbouwen. Ik mag hopen dat er hier niemand van droomt om in een leefwereld te kunnen wonen waar palen uit de grond komen die u bevelen om te gaan slapen door “Tijd om dag te zeggen” te roepen, waar ge apparatuur “ingebouwd” krijgt om overal willens of onwillens de boodschappen van “het centraal bestuur” te horen, waar niemand privaat eigendom heeft maar iedereen zijn dagelijkse portie van “tubbie-pudding” krijgt terwijl “dissidenten” verdwijnen in de “tubbie-goelag” omdat ze “Tubbie-pudding is people!” roepen.
P. Derks schreef: “Democratie – in welke vorm ook – met vrije verkiezingen is beter. Dan krijgt iedereen te zijner tijd zijn/haar zin.”
Democratie die men democratisch zijn gang laat gaan eindigt weldra in de vestiging van de heerschappij van een sterke man of in een strijd tussen krijgsheren die elkaar de overmacht betwisten. Dus, neen, in democratie krijgt niet iedereen “zijn zin”, maar de sterkste, de overwinnaar, krijgt wat hij wil. De westerse “democratieën” zijn staande gebleven gedurende langere tijd omdat zij niet democratisch bestuurd werden, maar cryptocratisch (een cryptocratie is een heerschappij van verborgen figuren), door de occulte netwerken en de grootbanken. Democratie is tegenstrijdig met de menselijke natuur, want de mens heeft een natuurlijke impuls om leiderschap te volgen en het natuurlijk gezin, dat het door God verordend model voor bestuur presenteert, houdt in dat kinderen bestuurd worden door hun vader. Democratie is tegenstrijdig met het goddelijk recht, want het democratisch beginsel van een volksmassa die zichzelf bestuurt is een aanslag op de door God ingestelde scheppingsorde waarin groepen bestuurd worden door oversten. God heeft Zijn Kerk niet gesticht als een democratie, en wie naar de Hemel gaat komt niet terecht in een “Democratische Republiek des Hemels”, maar in een theocratische monarchie met God als Eeuwige Vorst.
Het liberalistisch, vals idee dat het goed zou zijn om aan iedereen “zijn zin” te geven is tegen het bovennatuurlijk geloof en tegen het gezond verstand; het is absurd om het goed te achten rechten toe te schrijven aan onrecht. Vrijheid voor het goede, de strafroede voor het kwaad. De liberalistische “vrijheid” is slavernij aan de zonde, aan het kwaad.
Correctie: “Democratie die men democratisch haar gang laat gaan”
@Theudmer,
God kent óók ’n democratie: respectievelijk
1. De Goddelijke Drie-eenheid
2. Zijn aardse ouders (Maria en Jozef)
3. de apostelen (Jezus noemde hen vrienden; Joh 15,12 vv)
4. de gelovigen, de vruchten van de apostelen
4. daarnaast kent God ook de engelen (de dienaren van God).
God is geen God van doden en is geen God van slaven.
Wij zijn uitdrukkelijk geen knechten van God (een knecht weet niet wat zijn meester weet
P. Derks schreef: “1. De Goddelijke Drie-eenheid”.
Er zijn niet drie goden; de H. Drievuldigheid is Drie Personen maar Eén Goddelijk Wezen. Eén God dus, en Hij regeert over hemel en aarde als Eeuwige Monarch. De H. Schrift spreekt over God als Koning, maar noemt Hem nooit een “gedelegeerde des volks”. In Apocalyps 19, 16 draagt Christus de titel “Koning der koningen en Heer der heersenden” (Clementijnse Vulgaat: “Rex regum et Dominus dominantium”).
De Allerheiligste Drievuldigheid is geen pantheon waar goden bijeenkomen om te stemmen over wat ze met de mensheid gaan doen.
P. Derks schreef: “2. Zijn aardse ouders (Maria en Jozef)”.
Christus gehoorzaamde in Zijn menselijke natuur aan de Maagd Maria, Zijn Moeder, en aan Sint Jozef. Lucas 2, 51.
P. Derks schreef: “3. de apostelen”.
Christus heeft Petrus aangesteld als hoofd van de apostelen; daarom is de Bisschop van Rome het hoofd van alle bisschoppen. De Kerk is ingesteld door Christus als een monarchie, niet als een democratie.
P. Derks schreef: “4. de gelovigen”.
De gelovigen zijn volgens de goddelijke inrichting van de Kerk onderworpen aan het gezag van de Paus en de bisschoppen. De Kerk is geen democratie.
P. Derks schreef: “4. daarnaast kent God ook de engelen (de dienaren van God).”
Er is hiërarchie bij de negen engelenkoren. Sint Michaël is de aanvoerder van Gods legerscharen; geen “gedelegeerde” van Gods legerscharen dus, maar de aanvoerder. Het hemels hof is niet democratisch. God heerst er als Koning over de negen engelenkoren en over de heiligen die gewassen werden in Bloed van het Lam.
P. Derks schreef: “God is geen God van doden en is geen God van slaven.”
Het liberalisme brengt de geestelijke dood over de mens en maakt hem tot slaaf van de zonde tegen het bovennatuurlijk geloof.
U bent verplicht om te gehoorzamen aan God en Hem te erkennen als uw Opperste Soeverein. Wie dat ontkent doolt in de voetsporen van Lucifer de rebel die in opstand kwam tegen het Gezag van God en daarom opgesloten werd in de duisternis van Sjeool, het rijk van schaduw en dood. Alleen de gehoorzamen zullen de eeuwige gelukzaligheid binnentreden.
Er zal een Laatste Oordeel plaatsvinden op de Laatste Dag waarbij Christus als Rechter zal optreden; dit is een dogma des geloofs. God is dus gezaghebbend en niet onderworpen aan een “wil des volks”.
Het geloof is niet alleen maar geloof: het is een levenswijze:
Niet klakkeloos de meerderheid volgen, maar het eigen verstand volgen.
Vergevingsgezind zijn in plaats van belust zijn op wraak.
Vol Godsvertrouwen in plaats van moedeloos worden.
Beste P.Derks, de Tien Geboden zijn niet voorwaardelijk, of afhankelijk van oppositie.
Beste P.Derks,
Toen de engel Gabriël van Godswege gezonden Maria bezocht zei Maria: “Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.”
— Zijn wij niet allen geroepen om uiteindelijk slaven van de Geestelijke Liefde te worden ?
— Waar vindt u daar democratische vrijheden in?
— Het wordt ofwel uw ja ofwel uw neen.
Voordat Jezus Zijn lijdensweg begon had moeder Maria van haar zoon kunnen eisen dat zij Hem Zijn gang liet gaan door Zich a.h.w. los te koppelen van haar hart. Maar zelfs indien zij dat gewild had zou ze toch in volle overgave haar hart zwaar laten verwonden door heel de lijdensweg onvoorwaardelijk mede te ondergaan.
— Ook van ons wordt uiteindelijk verwacht te groeien tot empatische deelneming aan het Offer van Jezus. Groeien in empathie is een weliswaar vrij maar toch door de Geestelijke Liefde gedwongen levenswerk.
@eric-b-l ,
Liefde is inderdaad DE voorwaarde om bij God te kunnen komen (wat ’n eerlijke en heerlijke voorwaarde).
Een bijkomende voorwaarde is: nederigheid: want alleen met de hulp van boven, kunnen wij bij God komen (logisch: het is ZIJN huis, door HEM gebouwd).
Iedereen die in of van de hemel is, houdt van God en van elkaar,
God is Al-Liefde.
Liefde kent geen dwang.
@eric-b-l ,
Ik vergelijk de hemel met een huis hier op aarde:
U heeft flink gewerkt en gespaard.
U heeft een huis gebouwd en volledig afbetaald.
Wie heeft ’n sleutel van Uw huis: Uw geliefde(n): eega, ouders, kinderen.
Wie laat U binnen?: Uw geliefden komen automatisch binnen + Uw vrienden +personen die komen helpen (zoals loodgieter).
Wie laat U tot aan de voordeur?: vreemden (bijv. de postbodes).
Wie laat U niét binnen? Alle overige personen (die mogen wel lángs Uw huis komen, maar mogen niét binnenkomen.
Anders gezegd: IN huis moet liefde heersen, liefde voor elkaar. Dát is de voorwaarde om (volledig onbelemmerd) binnen te komen.
P. Derks,
Zuivere Liefde kent wel degelijk dwang, namelijk om altijd alert te blijven en ik heb een sterk vermoeden dat dit de noodzakelijke basis is voor groeiende empathie. Democratie blijkt daarom onvindbaar in geestelijke beleving. Men kan te rade gaan in eendere biografie over heiligen en bemerken dat altijd de gehoorzaamheid aan God primeert. Het geduld van Jezus is oneindig waardoor men in toestand van onnadenkendheid meent dat men in de macht van Jezus kan delen naar eigen believen, maar dat is niet vergelijkbaar met de vrijheid die men kan ervaren door God in gehoorzaamheid getrouw te zijn. Hetzelfde grote geduld kan een vader beleven voor zijn gezin waardoor men democratie kan vermoeden, doch blijkt bij nader toezien dat in werkelijkheid de ouders hun kinderen onderrichtend begeleiden, dikwijls zonder dat die kinderen het als zodanig herkennen.
Leven de ouders onderling in een democratie? Neen, want zij volgen God’s Geboden en dat is hetgeen zij onderling bespreken.
@eric-b-l ,
liefde moet net zoals álle(!) andere zaken, beschermd worden (logisch).
Liefde kent geen enkele vorm van dwang.
Bescherming is iets totaal anders dan dwang.
@ P.Derks,
aan de mensen die echt heiliging van hun leven nastreven, zoals bijvoorbeeld Brigitta van Zweden, stelt Jezus nadrukkelijk een heel pakket eisen :
“Je moet gehoorzaam zijn zodat elk lichaamsdeel zich aan een waardige boetedoening en herstel onderwerpt. Alhoewel Ik barmhartig ben doe Ik geen afstand van mijn rechtvaardigheid. Daarom dien je nederig en blij te gehoorzamen aan wie je gehoorzaamheid verschuldigd bent, met dien verstande dat zelfs iets wat nuttig en redelijk lijkt zal moeten wijken voor de gehoorzaamheid aan Mij. Het is beter uit gehoorzaamheid afstand te doen van je eigen wil, zelfs als het een goed doel beoogt, en in plaats daarvan de wil van je oversten op te volgen tenzij dat tegen je zielenheil ingaat of tegen het gezonde verstand indruist.”
Daarna volgt nog een lijst van je moet dit en je moet dat. Moeten! Alle aankomende heiligen worden in kennis gesteld van het heiligende moeten, vanwege Jezus en Maria zelf.
Conclusie: democratie is niet christelijk. Moderne geestelijken en moderne kloosterlingen zijn democraten, geen christenen.
@eric-b-l ,
Blinde gehoorzaamheid aan iemand (bijv. aan je overste in ’n klooster) heeft één enórm nadeel:
Als die overste ook maar één fout kent (lees: zonde; en wie is zonder zonde?), dan wordt die zonde vermenigvuldigt met álle kloosterlingen.
Dát feit is voor mij voldoende om kloosters af te wijzen.
Mijns inziens dient er – ter contrôle – te állen tijde ’n vorm van democratie te zijn.
Wat daarbij als ‘democratie’ telt, is volgens mij aan de tijd onderhevig. Volgens mij bestaat dit uit:
minimaal(!!!) regelmatig verantwoording naar boven en naar beneden toe (minstens éénmaal per jaar) + vrije verkiezingen eenmaal in de paar jaar.
Daar binnen ’n gezin geen verkiezingen kúnnen zijn (vader- en/of moederschap is ’n feit), is overleg binnen ’n gezin zéér normaal en is dus een vorm van democratie.
Past in het straatje van het cultuurmarxisme, de Grote Reset. Waar een kleine elite het globalisme willen opleggen. Totalitair en dictatoriaal. Zij bepalen wat er gebeurt. Iedereen gelijk en geen prive-eigendommen. Geen vrijheid van meningsuiting. Contant geld eruit, zodat banken over u c.s. kunnen heersen. Het is het islamo-fascisme en het marxisme, allebei het Kwaad en de ellende voor de mensheid, dat het voor het zeggen wil hebben. Dus het christendom wordt tegengewerkt. In Openbaring staat al dat christenen steeds meer in de verdrukking zullen komen. Maar dat zij vol dienen te houden. Daarom blijf Hem volgen en ga niet mee in de verstikkende omslag, die zelfingenomen elite ons willen opleggen. Blijf trouw aan Christus en Zijn Woord.