Viganò verdedigt traditionele nonnen tegen pesten door Vaticaan.

Viganò verdedigt traditionele nonnen tegen pesten door Vaticaan.
‘Ik verzeker de vervolgde religieuze zusters van mijn voortdurende gebed en nodig hen uit om zich krachtig te verzetten en hun lijden aan te bieden voor de bekering van hun vervolgers.’

Vrijdag, 1 Oktober 2021 – 9u40

Met diep verdriet en sterke verontwaardiging volg ik de gebeurtenissen in verband met de Apostolische Visitaties die de Congregatie voor Instituten voor Gewijd Leven en Samenlevingen van het Apostolische Leven uitvoert in verschillende kloosters van contemplatieve vrouwen die religieus zijn in de Verenigde Staten.

 

De wijze waarop deze Apostolische Visitaties worden uitgevoerd, in strijd met de canonieke normen en de meest elementaire beginselen van de wet; de intimidatie en bedreigingen die kenmerkend zijn voor de ondervragingen waaraan de Nonnen worden onderworpen ; en het psychologische geweld dat wordt uitgeoefend op de leden van deze kloosters, tegen de beginselen van naastenliefde en rechtvaardigheid die het optreden van ambtenaren van een pauselijke dicastery zouden moeten inspireren – al deze onthullen in al zijn verontrustende bewijs het vooroordeel van de vervolgingsintenties van de visitatoren, die cynische uitvoerders zijn van de bevelen die al zijn gegeven door de prefect kardinaal João Braz de Aviz en door de secretaris-aartsbisschop José Rodriguez Carballo, volgens Bergoglio’s precieze instructies. Het maakt niet uit welke gemeenschap het doelwit is, het mobbing of groepspesten door de Visitators, met als doel de zusters te verdelen, is altijd hetzelfde, net als de poging om sterke psychologische druk te creëren, zelfs tot het punt van het schenden van hun persoonlijk geweten , en ernstige verstoring voor individuen die gewend zijn om in stilte te leven, gebedsvolle overweging, en boetedoening.

 

Achter deze zuiveringsoperatie zit, zoals alles wat het werk van de Bergoglian-kerk onderscheidt, een haat en een iconoclastische woede jegens de Gemeenschappen van contemplatief leven, en op een bepaalde manier tegen degenen die verbonden zijn met traditie en de oude ritus. Deze haat is gemeengoed geworden met de beruchte Instructie Cor Orans en zijn wrede en genadeloze toepassing. Wat ook opvalt is een krankzinnige interesse in de financiën en donaties die deze gemeenschappen ontvangen, die het Vaticaan voor zichzelf probeert te grijpen onder elk voorwendsel dat het kan.

 

Deze haat heeft geen juridische of disciplinaire rechtvaardiging, aangezien deze kloosters die het doelwit zijn van het Vaticaan zich beperken tot het leven volgens het charism van hun Orde, in trouw aan hun Heilige Stichters en in een geest van oprechte gemeenschap met de Kerk. Het aantal van hun roepingen neemt toe, zoals gebeurt voor alle instituten waarin de regel van de stichters in de praktijk wordt gebracht en de Tridentijnse Liturgie wordt gevierd. De “schuld” van deze religieuze zusters is dat ze trouw willen blijven aan het onveranderlijke Magisterium van de Kerk en haar tweeduizendjarige traditie, aan haar eerbiedwaardige liturgie. Uiteindelijk is dit de enige “schuld” van alle seculiere en religieuze gemeenschappen, zowel van mannen als van vrouwen, in het licht van de meedogenloze destructieve actie van Bergoglio.

 

Ik beschouw het als mijn precieze plicht als pastor om in niet mis te verstane bewoordingen het systematische sloopwerk aan de kaak te stellen dat wordt uitgevoerd door de Congregatie voor Instituten van Gewijd Leven, waarvan de leiders geen geheim maken van hun afkeer van enige vorm van gewijd leven, in perfecte harmonie met degene die hen hun mandaat heeft gegeven, en vergezeld van de meest verontrustende, inerte stilte van de Ordinaries, die niet in staat zijn om het meest kostbare en kwetsbare deel van het Mystieke Lichaam te verdedigen en te beschermen.

 

We mogen niet vergeten dat de genadeloze vervolging van het Vaticaan al andere bloeiende gemeenschappen van religieuze vrouwen heeft getroffen, die nu volledig zijn vernietigd: ik denk aan de Franciscanessen van de Onbevlekte (Italië), de Kleine Zusters van Maria van Saint-Aignan-sur-Roe (Frankrijk), de Zusters van Auerbach (Duitsland) en de Dominicaanse Zusters van de Heilige Geest (Frankrijk) – om er maar een paar te noemen.

 

Ik vermeld ook dat degenen die verantwoordelijk zijn voor deze actie de eersten zijn tegen wie een disciplinaire maatregel had moeten worden ondernomen, na de zeer ernstige financiële schandalen waarbij Carballo betrokken was toen hij minister-generaal van de Franciscaanse Minderbroeders was. Zijn positie is zo aangetast dat hij in het Vaticaan moest verblijven, ook al wonen de secretarissen van de Congregatie meestal buiten de Leonijnse muren. Kardinaal Braz de Aviz, een beruchte volgeling van de bevrijdingstheologie, werd door Bergoglio benoemd tot hoofd van de Congregatie voor religieuzen, juist om de leden van instituten van gewijd leven te “heropvoeden”, volgens de stalinistische methoden die de regering van de Bergogliaanse diepe kerk onderscheiden. Het is een zuivering die de ergste dictatoriale regimes waardig is, in overeenstemming met het klimaat van terreur dat sinds 2013 in het Vaticaan heerst.

 

Ik dring er bij mijn broeders bisschoppen, priesters en vooral de gelovigen op aan om hun stem te verheffen tegen de vernietiging van kloosters van contemplatief leven en traditionele religieuze gemeenschappen. Het is noodzakelijk om niet alleen geestelijke en morele steun te geven, maar ook materiële en media-steun aan de slachtoffers van een aanval die de afgelopen weken na de afkondiging van de Motu Proprio Traditionis Custodes steeds erger is geworden, zodat de vervolgde religieuze zusters kunnen worden verdedigd en degenen die verantwoordelijk zijn voor deze vervolging die haatdragend is in de ogen van God en de hele kerkelijke gemeenschap, kunnen worden blootgesteld.

 

Ik begrijp heel goed hoe moeilijk het is, in het licht van de perversie van kerkelijk gezag, om iemands plechtige Gelofte van Gehoorzaamheid aan zijn Superieuren te combineren met het bewijs van de slechte doeleinden die zij nastreven, en hoe pijnlijk het is om weerstand te moeten bieden aan hen die gezag zouden moeten uitoefenen in de naam van Onze Heer. Niettemin zou elke samenwerking met hen een vorm van medeplichtigheid en verwijtbaar samendoen zijn. Gehoorzaamheid aan God en trouw aan de kerk kunnen niet worden gekoppeld aan blinde dienstbaarheid tegenover degenen die zich vijandig tegenover beide tonen: “We moeten God gehoorzamen in plaats van mensen”, aldus de woorden van Sint Petrus (Handelingen 5:29). En dit geldt zowel voor religieuze als voor seculiere geestelijken, wier stilzwijgen in het licht van de ontbinding van het kerkelijk lichaam niet langer kan duren.

 

In het belang van dit ernstige gewetensdilemma dat de religieuze zusters verontrust, richt ik mij met name tot de gelovigen en de weldoeners van kloosters, zodat zij actief, ook met voldoende juridische middelen, werken aan het waarborgen en beschermen van de onafhankelijkheid van deze kloosters en hun eigendommen.

 

Ik verzeker de vervolgde religieuze zusters van mijn voortdurende gebed en nodig hen uit om zich krachtig te verzetten en hun lijden aan te bieden voor de bekering van hun vervolgers. Moge deze stille Bruiden van Christus zich geestelijk verenigen met de pijnlijke Golgotha van de Karmelieten martelaren van Compiègne, de zestien nonnen die tijdens de Terreur werden geguillotineerd omdat ze hun Karmel niet wilden verlaten of afstand wilden doen van hun religieuze geloften.

 

Moge het heldhaftige verzet van deze gewijde vrouwen, vervolgd in odium fidei door bloeddorstige revolutionairen, een voorbeeld voor hen zijn in deze tijden van afvalligheid, waarin anti-katholieke vervolging en ideologische woede in gang worden gezet door degenen die de gemeenschappen van contemplatief leven zouden moeten beschermen als de kostbaarste schat van de kerk en de meest effectieve barrière tegen de aanvallen van de vijand. Als het voortdurende gebed van deze gezegende zielen faalt, zal het kerkelijk lichaam nog meer ontwapend zijn op het moment waarop deze epochale strijd het hevigst woedt.

 

Net als de voorzichtige maagden van de parabel in het Evangelie (Mt 25:1-13), mogen religieuze vrouwen trouw blijven aan hun Goddelijke Echtgenoot en hem met verlichte lampen opwachten. Deze donkere tijden zullen voorbijgaan, en samen met hen de afvalligen die tegen hen woeden.

 

De hoogste niveaus van het Vaticaan, en in het bijzonder Jorge Mario Bergoglio, zullen zich aan God moeten verantwoorden voor deze zeer ernstige zonden van de Congregatie voor Instituten voor Gewijd Leven en Samenlevingen van het Apostolische Leven, die niet verstoken zijn van verontrustende ideologische connotaties, evenals voor het misbruik van hun gezag tegen het welzijn van de Kerk en de redding van zielen. Moge de Heer de ogen openen van velen die nog steeds de afvalligheid die de katholieke hiërarchie treft, niet willen erkennen.

 

+ Carlo Maria Viganò, Archbishop

Voormalig apostolisch nuntius voor de Verenigde Staten

1 Oktober 2021

 

Auteur:Hypoliet

11 commentaren op “Viganò verdedigt traditionele nonnen tegen pesten door Vaticaan.

  1. Wanneer men in deze tijd monastiek wil leven kan men dat best doen zonder canonieke kloosterstructuur; dat is niet strijdig met het kerkelijk recht op voorwaarde dat men niet doet alsof men een canonieke status als religieuzen heeft (men mag dan bijvoorbeeld niet het habijt van de Benedictijnen dragen, brieven ondertekenen met “Broeder”/”Zuster” etc.).

    Wanneer men een authentiek kloosterleven leidt in een kloosterorde met canonieke status staat men in het vizier van de kerkvervolgers in het Vaticaan die op korte tijd de levens van de religieuzen kunnen verwoesten. In de huidige omstandigheden acht ik het dus beter om dergelijke canonieke kloosterstructuren te mijden en als gewone leken ergens een de facto monastiek leven te leiden, bij voorkeur in de buurt van een wettige traditionele Mis. Op die manier is het landgoed ook eigendom van die gelovigen en kan Franciscus hen niet op straat zetten. Wanneer achteraf terug een goede paus op de Troon van Petrus komt te zitten kan die groep dan alsnog een canonieke structuur ontvangen.

    Men moet beseffen dat Sint Antonius de Grote eertijds begonnen is aan zijn monastiek leven zonder een canonieke structuur; zo ook Sint Paulus van Thebe. Het is mogelijk om de essentie van het monastiek leven te beleven zonder zo een structuur.

    1. Wil, lezers, bidden voor de Karmelietessen van Fairfield, Pennsylvania, die momenteel geviseerd worden ter vernietiging door de luciferianen in het Vaticaan. De priester-kluizenaar Maximilian Mary Dean, die officieerde voor de zusters daar, heeft over hun situatie gesproken in een interview door Jim Hale van LifeSiteNews.

      De genoemde priester wordt ook geviseerd en heeft duidelijk gemaakt dat hij geen zelfmoordneigingen heeft voor het geval dat ze hem zouden “zelfmoorden” voor zijn hulp aan de karmelietessen. De luciferianen zijn immers moordenaars zoals hun vader, de satan, een mensdoder was van in den beginne. Wil dus ook bidden voor de bescherming van deze priester.

      De satanisten vallen traditionele religieuzen aan omdat zij bidden en boete doen, omdat zij onder de leden van de heilige Kerk de sterkste geestelijke krachten zijn die de donkere krachten tegenhouden. Hoe minder authentiek contemplatief leven in de Kerk, des te meer bewegingsvrijheid hebben de donkere engelen in de mensenwereld.

      Weet, lezers, dat de orde van de Karmel gesticht werd door de Profeet Elias, nog in de tijd van het Oud Verbond; dezen waren het die in de H. Schrift de zonen van de profeten genoemd worden en die in latere tijden “Essenen” genoemd geworden zijn. De voorouders van de Heer Jezus Christus waren geassocieerd met deze monastieke orde. Door de predicatie van de heilige apostelen hebben de profetenzonen van de berg Karmel zich laten dopen, en later, door toedoen van de veroveringscampagnes van de heidenen van Mekka, zijn zij westwaarts naar Europa getrokken, waardoor de orde hier gevestigd werd.

      Belangrijk dus dat er gebeden wordt voor de bescherming van dochters van Sint Elias die volgens het authentiek charisma van de Karmelitaanse traditie willen leven.

    1. De aap komt uit de mauw, beste Jo, vermoedelijk bent U zelf niet katholiek als ik afga op bovengenoemde, protestante link.
      U wekt de indruk de lezers van dit voortreffelijke katholieke Forum zelfs te bedriegen, want in de tweede helft van de tekst uit de link, is wel degelijk sprake van de katholieke Leer. We kennen de regel uit ons hoofd, “Wier zonden gij vergeeft, hun zijn ze vergeven, wier zonden gij niet vergeeft, hun zijn ze behouden.” (Joh. 20 : 23)
      Is dat niet voldoende, beste Jo ?
      “Doe wat de Kerk van altijd, doet” !!
      Leg uit wat U precies te berde wilt brengen ?

  2. Aan Jules van Rooyen,

    Nu moet ik “lachen” 😁 met je 🙈 reactie..had je soms niet zoveel tijd ?! ..is je dan zeker niet kwalijk te nemen.🤣
    Ook wist ik niet dat ik chinees kon. 🤭..🤫

  3. Aan Jules van Rooyen..

    Zo is het wat makkelijker “praten”…
    CITAAT ‼️

    ONTDEK HOE JE ……de eeuwigheid met God kunt doorbrengen…vergeving van God kunt ontvangen

    VRAAG

    Wat zegt de Bijbel over het opbiechten van zonden aan een priester?

    Het opbiechten van zonden aan een priester is een idee dat nergens in de Schrift wordt onderwezen. Ten eerste leert het Nieuwe Testament ons dat er onder het Nieuwe Verbond geen priesters zijn. In plaats daarvan leert het Nieuwe Testament ons dat alle gelovigen priesters zijn. 1 Petrus 2:5-9 beschrijft gelovigen als een “heilig priesterschap” en een “koninklijk priesterschap”. Openbaring 1:6 en 5:10 beschrijven gelovigen als een “koninklijk geslacht van priesters”. In het Oude Verbond moesten de gelovigen God via de priesters benaderen. De priesters waren middelaars tussen het volk en God. De priesters gaven namens de mensen offergaven aan God. Dit is niet meer nodig. Vanwege de offergave van Jezus kunnen wij Gods troon nu zelf vrijmoedig benaderen (Hebreeën 4:16). Toen Jezus stierf, scheurde het voorhangsel in de tempel in tweeën, een symbool voor de vernietiging van de afzondering tussen God en mens. We kunnen God nu zelf rechtstreeks benaderen, zonder van een menselijk middelaar gebruik te hoeven maken. Waarom? Omdat Jezus Christus onze grote Hogepriester is (Hebreeën 4:14-15; 10:21), de enige middelaar tussen ons en God (1 Timoteüs 2:5). Het Nieuwe Testament leert ons dat er oudsten/ouderlingen (leiders of opzieners, 1 Timoteüs 3), diaken (1 Timoteüs 3), bisschoppen (Titus 1:6-9) en pastors/herders (Efeziërs 4:11) horen te zijn – maar geen priesters.

    1 Johannes 1:9 vertelt gelovigen dat zij hun zonden aan God moeten belijden. God is trouw en rechtvaardig en vergeeft onze zonden wanneer we ze aan Hem opbiechten. Jakobus 5:16 heeft het over het bekennen van onze overtredingen “aan elkaar”, maar dit is niet hetzelfde als het opbiechten van zonden aan een priester zoals de Rooms-katholieke Kerk dit onderwijst. Priesters/kerkleiders worden in de context van Jakobus 5:16 niet genoemd. Bovendien legt Jakobus 5:16 geen verband tussen de vergeving van zonden en het belijden van zonden “aan elkaar”.

    De Rooms-katholieke Kerk baseert haar gebruik van de biecht aan een priester vooral op de Katholieke traditie. Katholieken wijzen op Johannes 20:23: “Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden”. Katholieken beweren dat God in dit vers de apostelen het gezag gaf om zonden te vergeven. Dit gezag zou vervolgens aan de opvolgers van de apostelen zijn doorgegeven, dat wil zeggen aan de bisschoppen en de priesters van de Rooms-katholieke Kerk. Maar deze interpretatie kent verschillende problemen: (1) Johannes 20:23 noemt nergens dat zonden opgebiecht worden. (2) Johannes 20:23 belooft nergens dat het gezag om zonden te vergeven aan de opvolgers van de apostelen zou worden overgedragen en suggereert dit ook niet. De belofte van Jezus was specifiek tot de apostelen gericht. (3) Het Nieuwe Testament stelt zelfs nergens dat de apostelen opvolgers zouden hebben aan wie hun apostolische gezag zou worden overgedragen. Op eenzelfde manier gebruiken Katholieken Matteüs 16:19 en 18:18 (binden en ontbinden) als bewijs voor het gezag van de Katholieke Kerk om zonden te vergeven. De bovengenoemde drie argumenten kunnen ook op deze Schriftteksten worden toegepast.

    Nogmaals, het idee dat zonden aan een priester zouden moeten worden opgebiecht wordt nergens in de Schrift onderwezen. We moeten onze zonden aan God bekennen (1 Johannes 1:9). Als gelovigen onder het Nieuwe Verbond hebben wij geen middelaars tussen ons en God nodig. We kunnen dankzij de offergave die Jezus voor ons heeft gebracht zelf naar God toestappen. 1 Timoteüs 2:5: “Want er is maar één God, en maar één bemiddelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus.”

  4. Aan Jules van Rooyen..

    Maarten Luther kende de h.Schrift.. een ketter moet je niet weerleggen vanuit de h.Schrift ..maar vanuit zijn [in-consistent] denken [over] de h.Schrift.. in zijn samenhang.

  5. @Jo : De biecht is theologisch gebouwd op de woorden van de brief van Jacobus, daar staat; belijdt daarom je zonde aan elkaar zodat je genezing ontvangt. Einde citaat.

  6. Aan @: willy..

    De sola Scriptura christenen zijn ons tot “dwang” om ons [in]zicht over de h.Schrift aan te scherpen, ook hebben ze geen respect..om het zo te zeggen, voor de katholieke hemelse profetieën en [impliceren] dat ze uit de hel komen..dus op informatie uit de profetieën kunnen we ons niet beroepen.
    Verdedigen zoals @: Theudmer al eerder deed in zijn reacties.. in die richting moeten we het zoeken.

    Maanden geleden heb ik gewezen op de Katechon (woord te googlen) uit 2Thess.2 vers 7 de Weerhouder.. {zie de Petr.Can.vertaling}.. vandaag vernam ik voor de eerste keer een profetische verwijzing in de volgende link: https://youtu.be/7kAZb6Tm5c4 ..(1.47 min) ..het is wat ik al maanden geleden voorzegd heb als vanuit een Profetisch inzicht..maar dat wil niet zeggen dat ik een profeet ben..dit ter onderscheiding.

  7. @: Jules van Rooyen..

    Je schreef:▪︎Leg uit wat U precies te berde wilt brengen▪︎

    Die site waar ik in een van mijn reactie naar verwees wekt de indruk dat ze het juiste inzicht in de h.Schrift hebben, ((zoals trouwens alle kinderen van de reformatie doen))..en zelfs via de “waarheid” van het sola Scriptura “menen het patent op de h.Schrift te hebben”.

    Ze hebben geen grondslag vanaf het !! begin zoals de Rkk; het sola Scriptura is een soort bezwering waarin ze zich niet alleen afzetten tegen de Rkk maar ze ook wezenlijk bestrijdt en lastert..((door “opeens” blind te zijn voor verdere contexten die de Rkk wel in haar leergezag betrekt))..dus haar feitelijk naar het Leven staat, vandaar dat het H.Misoffer hun tot aanstoot, ergernis en godslastering is.

    Even wat gegoogled en kwam ondermeer de volgende link tegen: https://www.tongerlo.org/2016/06/04/het-ambt-van-bisschop-in-de-katholieke-kerk/

    Citaat::
    Hun punt >>(1) Johannes 20:23 noemt nergens dat zonden opgebiecht worden.
    Ergens staat er dat je de zonden moet berouwen én belijden, men kan “geen” vergeving krijgen zonder te belijden..althans sacramenteel.

    Als een protestant in een gebed met oprecht berouw om vergeving vraagt aan Jezus Christus dat zal hij zeker vergeving krijgen, maar het betreft géén sacramentele vergeving; zo is het ook met brood en wijn, Jezus de Heer kan daar onzichtbaar aanwezig zijn om de goede wil van de gelovigen maar het is niet de Tegenwoordigheid in het Altaarsacrament.

    Hun punt >> (2) Johannes 20:23 belooft nergens dat het gezag om zonden te vergeven aan de opvolgers van de apostelen zou worden overgedragen en suggereert dit ook niet. De belofte van Jezus was {‼️specifiek tot de apostelen gericht}…

    De bovenstaande link weerlegt hun kwaadaardige waan van hun zinnen..en betreft ook hun volgende standpunt..(3)
    (3) Het Nieuwe Testament stelt zelfs nergens dat de apostelen opvolgers zouden hebben aan wie hun apostolische gezag zou worden overgedragen.

    Ook brengen ze te berde dat het: -dit- is Mijn Lichaam- het {dit} niet in de grondtekst staat ..en “denken” dan dat ze een voldoende tegenargument hebben ..maar de waan van hun protesterende zinnen vergeten door-te-denken want als je het -dit- weglaat ..hetzelfde blijft ..want dan heft Jezus de Heer het brood op en zegt: Mijn lichaam ..dus dat Brood is dan ook Zijn Lichaam.

    Door de jaren heen heb ik mij steeds meer aan die sola Scriptura exegese geërgerd en hun oppositie tegen de kerk op Petrus.
    Zij moeten zich wel degelijk bekeren tot deze kerk op Petrus..maar zeker [niet] tot de kerk van Bergoglio..

  8. Aan Jules van Rooyen..

    Uit de link: https://www.gotquestions.org/Nederlands/zonden-aan-een-priester-opbiechten.html …het volgende CITAAT::

    ▪︎Ten eerste leert het Nieuwe Testament ons dat er onder het Nieuwe Verbond [[‼️geen priesters zijn]]. In plaats daarvan leert het Nieuwe Testament ons dat alle gelovigen priesters zijn. 1 Petrus 2:5-9 beschrijft gelovigen als een “heilig priesterschap” en een “koninklijk priesterschap”. Openbaring 1:6 en 5:10 beschrijven gelovigen als een “koninklijk geslacht van priesters”. In het Oude Verbond moesten de gelovigen God via de priesters benaderen. De priesters waren middelaars tussen het volk en God. De priesters gaven namens de mensen offergaven aan God. Dit is niet meer nodig. Vanwege de offergave van Jezus kunnen wij Gods troon nu zelf vrijmoedig benaderen (Hebreeën 4:16). Toen Jezus stierf, scheurde het voorhangsel in de tempel in tweeën, een symbool voor de vernietiging van de afzondering tussen God en mens. We kunnen God nu zelf rechtstreeks benaderen, zonder van een menselijk middelaar gebruik te hoeven maken. Waarom? Omdat Jezus Christus onze grote Hogepriester is (Hebreeën 4:14-15; 10:21), de enige middelaar tussen ons en God (1 Timoteüs 2:5). Het Nieuwe Testament leert ons dat er oudsten/ouderlingen (leiders of opzieners, 1 Timoteüs 3), diaken (1 Timoteüs 3), bisschoppen (Titus 1:6-9) en pastors/herders (Efeziërs 4:11) horen te zijn – {{maar geen priesters}}.

    In de waan van hun zinnen vergeten de sola Scriptura christenen dat in het oude testament wordt gewezen op het priesterschap in het nieuwe testament.
    Alle Christenen van alle tijden kunnen weten dat met het kruisoffer een einde kwam aan de oudtestamentische offerdienst.

    Als de Joden in de eindtijd zich bekeren, kunnen en mogen ze niet terugvallen in hun verlopen offerdienst, dat zou dan ook geen bekering zijn.
    Als dan in o.a. Jeremia 33:18 en Maleachi 3:3-4 gesproken wordt over het herstel van de offerdienst in de eindtijd, dan impliceert dat het H.Misoffer naar Dan.12:11.

    De reine Offerande in Maleachi 1:11..dat tot openbaring kwam in het nieuwe testament, was voor hun niet te begrijpen vandaar dat het in termen van het oude testament profetisch verkondigd werd.
    @:Theudmer had al eerder, vanuit een andere invalshoek de stellingnames van die protest-anten weerlegd.
    In hun hooghartigheid menen de kinderen van de reformatie dat ze H.Misoffer niet nodig hebben.. terwijl het in de h.Schrift duidelijk aangeven is om het tot zich te nemen..maar met de juiste gesteltenis.

    Ook is de koning in Zacharia 6:12 géén Hogepriester maar een “gewone” priester.
    Dit is dus niet Jezus Christus want Die is Koning én Hogepriester.
    Dus de Franse-Duitse Monarch wordt ook priester naast de Franse Hogepriester in vers 10
    En omdat hij leeft naar het voorbeeld van de H.Jozef mag hij ook getrouwd zijn zoals in Psalm 45 beschreven.🤗

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht