Kent u Ylva Johansson? Natuurlijk niet. Nochtans is zij sinds december 2019 Eurocommissaris voor Binnenlandse Zaken. Zij is niet na een democratische volksraadpleging verkozen. Neen, zoals dit voor de meeste andere Europese politici het geval is, werd zij gewoon door een partij, in dit geval de Zweedse socialisten, voorgedragen en werd zij na wat lobby-werk door Europees Links voor de functie aangeduid.
Ylva Johansson is geen nieuweling in de politiek. Oorspronkelijk maakte zij deel uit van de Linkse Partij, de Zweedse communisten. Zoals vele communisten en als goede leerling van Gramsci, stelde zij haar profiel wat bij en sloot zich aan bij de Zweedse sociaal-democratische partij . Vanaf dat moment werd zij beschouwd als lid van de linkervleugel van de sociaal-democraten. Zij was achtereenvolgens minister van Onderwijs, Sociale Zaken en minister van Arbeid.
Migratie is een van haar stokpaardjes en zij kiest rabiaat voor het Europa van de”open grenzen”, het Europa van de Omvolking! Onder degenen die strijden tegen grenzen en naties, is zij een van de meest hardnekkige. Bijna dagelijks klaagt zij “de muren” aan, “die bepaalde landen willen laten bouwen”. Zo stelde zij onlangs in het Franse blad Le Figaro dat ” muren en prikkeldraad geen oplossing zijn, omdat migratie normaal is, altijd heeft bestaan en altijd zal bestaan. Er kan geen sprake van zijn, dat Europa een fort van muren en prikkeldraad wordt”…
In de Vlaamse media wordt het verzwegen, maar bepaalde Zweedse steden zoals Malmö, zijn al verregaand geïslamiseeerd en de criminaliteit is er onrustwekkend gestegen. Johansson aarzelt niet om de waarheid geweld aan te doen en de feiten te verdraaien. Zo vertelde zij in maart 2018 aan de BBC dat het aantal gevallen van verkrachtingen en seksuele intimidatie in Zweden ” steeds verder daalde”. Een flagrante leugen, waarvoor zij zich later verontschuldigde en toegaf dat de cijfers het tegenovergestelde aantoonden!…Moet men zich hierover verbazen, wanneer ideologie voorrang krijgt op de feiten?
De laatste tijd legt de Eurocommissaris voor Binnenlandse Zaken steeds meer verklaringen af. Vele Europese politici maken zich zorgen over de demografische evolutie in Europa. Zij vragen zich af welke de beste oplossing is om de neerwaartse demografische spiraal om te keren, een beleid, dat de jonge bevolking financieel stimuleert om meer kinderen te krijgen, zoals Victor Orban in Hongarije doet en zoals ook de Franse presidentskandidaat Eric Zemmour in zijn programma aankondigt, of nog meer migratie…
Voor de Eurocommissaris is er slechts één weg: ” Wij hebben migranten nodig. Onze samenleving veroudert. Wij moeten nieuwe legale migratiekanalen aanboren”. Het lijkt wel een obsessie, de manier waarop zij steeds meer pleidooien in die richting houdt, zonder enige nuance. Haar boodschap is dus duidelijk: open de grenzen en draai de migratiekraan volledig open. Men zou bijna denken dat zij bij Bergoglio op theevisite geweest is…
Op 28 januari hielden de Europese ministers een virtuele vergadering over de strijd tegen het terrorisme. Zoals verwacht ziet zij geen enkel verband tussen terrorisme en islam. Zij vindt dat er een onderscheid moet gemaakt worden tussen een echte en een gevoelsmatige ongerustheid. ” De islam vormt geen bedreiging”, zo stelt zij. ” Die religie is geen bedreiging. Het zijn de extremisten, die lijken op moslims en uiterst-rechts, waartegen gestreden moet worden. In migratie schuilt geen enkel gevaar voor Europa”. Hetzelfde ideologische gif wordt in Vlaanderen door een hele schare linkse politici als evangelie verkondigd en door hun pennevrienden in de media verspreid.
Hoe Europa zijn kop in het zand steekt… De nooit verkozen Europese nomenclatura weigert te erkennen dat er zich in sneltreinvaart een islamisering aan het voltrekken is. Zichtbaar en tastbaar in Brussel, Antwerpen, Gent… maar ook kleinere steden als Aalst, Halle, Ronse en zoveel andere, ontsnappen er niet aan.
Wij zijn gewaarschuwd! Het Europa van Brussel wordt gekaapt door figuren die de christelijke identiteit en de soevereiniteit van de Europese volkeren verachten en zich steeds meer autoritair gaan opstellen. Dat Europa is een gevaar voor ons voortbestaan en onze vrijheid. Het moet dan ook als dusdanig bestreden worden.
“Die religie is geen bedreiging. Het zijn de extremisten, die lijken op moslims en uiterst-rechts, waartegen gestreden moet worden. In migratie schuilt geen enkel gevaar voor Europa”.
Denk jij nu echt dat wij alle andere volkeren blijvend en eeuwig konden kolonialiseren? Dat we de armoede daar blijvend ingebakken kregen? Konden tolereren? En dat er van daaruit nooit reactie zou komen? En dat jij jouw god overal en voor eeuwig zou kunnen implementeren?
Natuurlijk gaat het Westen naar de kl*ten. Tenzij we eindelijk eens leren samenwerken, en we dat walgelijke superioriteitsgevoel van ons af kunnen zetten. Dat we eindelijk eens luisteren naar de andere mensen en de andere culturen.
Sorry Veroon, maar wij zijn écht niet beter dan al die anderen. Wat jouw god ook mag beweren.
Frank,
Ik neem twee zinnen van je;
“Denk jij nu echt dat wij alle andere volkeren blijvend en eeuwig konden kolonialiseren?”
Antwoord: Ten eerste waren het geen ‘wij’, maar zij, die zich schuldig maakten aan verovering, diefstal, en andere misdaden. Deze fout maken veel mensen. Men denkt, omdat men bijvoorbeeld Nederlander van geboorte dan ook aansprakelijk is voor de daden van anderen (Nederlanders.)
Wie die wij waren is een tweede, maar het waren in ieder geval geen ‘wij’.
“Tenzij we eindelijk eens leren samenwerken, en we dat walgelijke superioriteitsgevoel van ons af kunnen zetten.”
Antwoord: Weer zo een attributiefout: ‘We’ zouden een walgelijk superioriteitsgevoel hebben. U gaat blijkbaar uit van een realiteits–beeld dat voor u de waarheid is. Voor u zijn Westerlingen (ik neem even aan dat u dat bedoelt.) mensen met een walgelijk superioriteisgevoel? Dat ziet u zo? En bovendien vermeldt u ook nog even dat die mensen niet luisteren naar anderen en ‘de andere culturen’? U doet grote uitspraken, vind ik.
Wat heeft u Frank, voor wereldbeeld? Wie heeft u toch al de gemeenplaatsen ingefluisterd? Boeken? Leraren? Media? Of denkt u dat u van zichzelf zulke kennis hebt? ‘Dat weet toch iedereen?’, of zo?
Zo dacht ik vroeger ook wel, dus ik herken het wel een beetje, maar toen ik wat verder ging kijken, zag ik dat wij ‘Westelingen’ toch in doorsnee heel gewone mensen zijn hoor. Net als Eskimo’s of Negers, of Indianen.
Ik vrees dat u wellicht de geschiedenisboeken een ietsje te serieus neemt. U begrijpt toch wel dat deze door de overwinnaars geschreven zijn? En die zullen zich er dus wel positief in ‘uit laten komen’. Dat het nu tegen de boeven zelf werkt, is apart en ‘grappig’. (Gekken en dwazen schrijven hun namen op muren en glazen.) Helden blijken soms, bij nader inzien, helemaal niet zulke helden geweest te zijn, maar wel sluwe dieven of zo. Veroveraars blijken nare mensen te zijn die ik hier maar liever niet beschrijf.
Maar, Frank. Wat anders. Om een en ander in een psychologisch perspectief te zetten, op de wereld komen er naar schatting zo een 4% psychopaten voor, die de meest nare dingen doen, zegt men. Een psychopaat zou niet zoveel last van geweten hebben, daar hem dat ingeboren gevoel ontbreekt.
Zo is de natuur, en toen we nog niet ver gevorderd waren in de techniek konden die types weinig kwaad, maar wee als zulke mensen NU macht krijgen. Dan gebeuren er grote ongelukken. Immers, de techniek geeft hen veel macht, wel 100.000 meer macht dan – zeg- 2000 jaar geleden.
Maar dat, die mensen, die psychopaten bijvoorbeeld, dat zijn ‘wij’ niet, die aan het hoofd van zo een – bende- stonden. Dat waren zij. Dat sommige onwetenden meehielpen aan de rooftochten, is van alle tijden. Ook in deze bizarre tijden zijn de meelopers er velen.
Dat komt weer door andere omstandigheden zoals het willen hebben van brood op de plank. Velen worden ook met mooie praatjes verleid voor dat snode werk.
De media zijn supersterk geworden, ook dat speelt mee.
Zo zijn de tijden, meen ik. De naarste mensen staan vaak aan de top. Zo is de natuur, want die nare lui hebben dus vaak ook de grootste mond. Ook nu, in deze tijden, kan men, als men goed oplet, deze aspecten herkennen. Ook vroeger waren er journalisten (de barbier, de minstreel, de omroeper, de dichter enzovoorts) die het volk met de ‘juiste’ gedachten bevruchtten. Soms met oorlogs-ideeën, soms met belastingbetaling-ideeën, net wat nodig geacht werd door de ‘leiders’. Net zoals nu de massamedia het volk bespeelt. Dat is dus van alle tijden.
Relativerend,
Ach. Alles was al en alles komt weer. Er is niets nieuws onder de zon. Er zijn maniakken en er zijn normale lieden. Er zijn lieve en nare mensen. Eerlijke en oneerlijke. Maar, nogmaals, dat leerde ik als eerste van mijn leraar geschiedenis; wie het verleden niet kent, zal het heden niet kunnen herkennen. Logisch immers? Wat men niet kende zal men niet herkennen. En wie de psyche van de mens vergeet in zijn beschouwing is daarvoor als een niet-ziende. Hebzucht is het dat vele drijven. Verkleed in schaapskleren. Maar het is vaak hebzucht dat de mens drijft en waar men de snoodaard aan kan herkennen.
πάντα ῥεῖ Maar wat is verder jouw punt?
Mijn verdere punt was dat ik een aantal gemeenplaatsen bij u lees, zoals “Dat we eindelijk eens luisteren naar de andere mensen en de andere culturen.”. Daar zit een soort ‘positiebepaling in’ een geestelijke ‘overtuiging’, een idee dat de door u waargenomen realiteit zo is.
En dat, beste Frank is niet zo, vrees ik. De realiteit en de waarnemer lopen vaak door elkaar en bepalen zo de waargenomen realiteit.
Het klinkt wellicht wat te ‘filosofisch’ in uw oren, maar ik meld dit toch maar even, omdat die interpretatie van de werkelijkheid vooraf gaat aan het oordeel daarover. Dus wanneer u kritiek heeft op iets, dan vertelt dat veel over uw zelf.
Wanneer men dat niet begrijpt, dan kan ik dat niet helpen, maar het maakt een wat ‘realistischer’ discussie over het waargenomene en het ingenomen standpunt tamelijk lastig en eigenlijk ondoenlijk.
Dat wilde ik eigenlijk zeggen.
En u zit niet in soort geestelijke overtuiging, een soort van waargenomen realiteit? Alleen al het idee van een mogelijke ‘dialoog’ doet u steigeren. Wie de Waarheid kent kan nooit deelnemen aan een dialoog tussen mensen. Wie de Waarheid kent is een probleem voor de mensen, en zal dat altijd zijn. Want die verdeelt: wij tegen zij. Wie twijfelt zoekt, en leert samenleven. Wij, verbindend, misschien wel samen. Als dat een ‘gemeenplaats’ is, wil ik graag veel gemeenplaatsen.
Frank Dierickx,
“Alleen al het idee van een mogelijke ‘dialoog’ doet u steigeren.”.
Waar haalt u dát nu weer vandaan? Leest u dat uit wat ik schrijf? Dan is dat toch echt uw interpretatie. En dat leidt wellicht ook tot verdeling en dat is wat ons (nu even) scheidt?
(Dit is niet persoonlijk bedoeld. Het is mij opgevallen dat bij geschreven tekst de verbale communicatie ontbreekt en dat maakt deze communicatie wel heel gebrekkig. Vaak bepaalt de lezer wat de schrijver (vooral een slechte) bedoelt. Dit is nu eenmaal een fenomeen van geschreven tekst.)
Natuurlijk geldt wat ik schrijf ook voor mij zelf. Wie ben ik? En De Waarheid? Tja. Goed eten drinken en een dak boven het hoofd hebben is al heel wat. Een te grote broek aantrekken wat betreft de Waarheid doet me denken aan Oidipoes. Doen we maar liever wellicht eigenlijk beter enzovoorts . . . .
Raphael. Als bij een geschreven tekst de verbale communicatie ontbreekt, en jij terloops met een te grote broek aanzit… Het betreft hier wel het respectabele Katholiek Forum hé. Fijne avond verder.
Dank u voor uw opmerkzaamheid.
Ik vergiste me en bedoelde de non-verbale aspecten.
Het grootste deel van de communicatie is non-verbaal. O.a. lichaamstaal, de stem, maar ook de geur, de emotie . . .
Ja, u ook gedag.
Grappig. Zo’n reacties mochten er meer zijn, op dit forum.
God heeft alles geschapen, ook de mens.
Hij schiep hem, en even later was die zondig.
Daarom stuurde God zijn zoon, Jezus,
om de mens van alle zonden te bevrijden.
God liet zijn zoon vermoorden
En daarom zijn wij gered.
Dat is het?
Geachte Dierickx
U schrijft: “Wie de Waarheid kent kan nooit deelnemen aan een dialoog tussen mensen. Wie de Waarheid kent is een probleem voor de mensen, en zal dat altijd zijn.”
Maar gesteld nou dat God Zich volgende week donderdag aan u openbaart, dan zult u toch hopelijk wel de grootheid kunnen opbrengen om daarover op dit forum te komen getuigen? En dan zult u toch wel inzien dat u middels de geciteerde zinnen geestelijk bijdraagt aan een schandelijke poging tot isolatie van gelovige mensen?
Kunt u uitsluiten dat God Zich ooit aan u zal openbaren?
Dat kunt u niet, tenzij u kunt bewijzen dat God niet bestaat, en dat kunt u ook niet.
De vroege Christenen, de Joden die Jesjoea van nabij hebben meegemaakt, die zagen de waarheid van de bestaande God en die zijn op reis gegaan om andere volkeren daarover te vertellen. Daarbij hebben ze wrede vervolgingen moeten trotseren. Hun dialogen met die andere volkeren hebben, zoals u moeilijk zult kunnen ontkennen, nogal succesvol uitgepakt – het lijstje van Europese landen die het Christelijke kruis als symbool in hun vlag hebben opgenomen, mag er zijn.
U en velen met u mogen daarvan denken wat ze willen, bijvoorbeeld: “Zo’n kunst was het niet om in die tijden talloze ongeletterde mensen een bijgeloof aan te praten”. Gelovigen weten wel beter, die weten hoe God hen in hun leven bijstaat.
En u misschien ook, vanaf volgende week donderdag.
Groetend, Richard
Hey Richard
Ik denk dat de mensheid en wetenschap vooral immer opzoek geweest zijn naar wat wél bestaat.
Bewijzen dat iets niet bestaat, is knap lastig. Dat geldt voor God, maar ook voor het monster van Loch Ness en elfjes, en vooral voor virussen (zoals ik reeds mocht ervaren) of voor de hypothese dat we allemaal in een computersimulatie leven.
We kunnen al die hypothesen bijzonder onwaarschijnlijk vinden, maar strikt bewijzen dat ze niet kloppen, is onmogelijk.
In de geschiedenis van de mensheid zijn er talloze logische godsbewijzen bedacht. De verleiding van dat soort logische kunstgreepjes is begrijpelijk. Mar godsbewijzen zonder enige vorm van empirisch onderzoek? In werkelijkheid is het voor mij een vorm van flessentrekkerij (Belgische uitdrukking).
Salman Rusdhie zei: “de mens heeft God van het begin af gebruikt om het onrechtvaardige te rechtvaardigen”. en meteen lapte Khomeini een fatwa aan zijn broek en leeft hij nu nog onder constante politiebescherming.
Maw hij werd het levende bewijs van zijn stelling.
Maar omtrent die ‘schandelijke’ poging van Frank tot isolatie van gelovigen. Die zou ik wat nuanceren.
Als ik die artikeltjes van Frank lees over die streng Katholiek school in Overijse, dan twijfel ik niet aan de overtuigende goede bedoelingen van de stichters. Maar ik zie het zelf wel als een vorm van fundamenteel zelf-isolement van de wereld, omdat je het met de wereld niet eens bent.
En dan denk ik aan die kinderen: is die vorm van onderwijs, die zelfs Lieve Boeven (hoofd Katholiek Onderwijs) afkeurde, wel een meerwaarde voor die kinderen? Hoe zullen ze omgaan met de vele tegenovergestelde feiten en uitdagingen van onze samenleving eenmaal ze de schoolpoort dichttrekken? Is het geen betere strategie om vanaf de gepaste leeftijd jongeren te confronteren met de verschillende opvattingen maar om deze vooral ook niet te verwerpen, noch de jongeren zelf vanaf puberteit op te zadelen met gevoelens van zonden?
Hoe zie je dit Richard, als gelovige?
Op de link onder (radio 1) vind je de voor mij zeer ontroerende en pakkende getuigenis van de Jonge Uroloog Karel Decaestecker.
Hij was de eerste uroloog in Europa die een niertransplantatie deed via robotchirurgie: precisiewerk waarbij hij handen én voeten nodig heeft. Een geknelde zenuw zorgde ervoor dat hij onlangs zélf onder het mes moest. En dat doet hem twijfelen over zijn eigen toekomst.
Is er leven na de robotchirurgie: een specialiteit waar hij zo hard aan gewerkt heeft? Te meer omdat het hem van thuis uit niet werd gegund. Hij groeide op als Jehova’s Getuige maar brak met de gemeenschap en zijn familie om te kunnen studeren. Maar hoe moet het verder? En waarin gelooft hij nog?
Tis een lang interview (2u) Start eventueel op Deel 2 daar heeft het over het ‘levensbeschouwelijk misbruik’’ dat hij mocht ondergaan..
Kortom hoe nefast kan ‘shunning’ of psychologisch en sociale uitsluiting zijn op een jong mensenleven?
Ik wil dit niet vergelijken met Overijse. Ik stel alleen de vraag: vanaf wanneer moeten de rechten voor de kinderen optreden? Er is trouwens in het geval van Decaestecker een rechtszaak geweest, maar luister u zelf.
https://radio1.be/wat-raakt-karel-decaestecker
Beste Ongelovige Tom,
U schrijft: “Bewijzen dat iets niet bestaat is knap lastig.” Dat is ook zo, en afhankelijk van het ‘iets’ kan het zelfs onmogelijk zijn, maar het volgende is ook waar: als niet te bewijzen valt dat iets bestaat, bewijst dat nog niet dàt het niet bestaat. Ik heb helemaal niks met Donald Rumsfeld, Amerika’s defensieminster tijdens de aanval op Irak in 2003, maar die zei het eens heel mooi: “The absence of evidence is not the evidence of absence.”
Gaat het om de vraag of God al dan niet bestaat, dan zeg ik: ik ben ervan overtuigd dat God bestaat en dat het Christus is die ons mensen de juiste weg wijst. Ik weet echter ook dat ik in een wereld leef waar ontelbaar veel mensen niet in God geloven, of in een andere god. Overigens, als het over andersgelovigen gaat, ik respecteer de oprechtheid waarmee ze in hun god geloven. Ze vergissen zich, maar zijn te goeder trouw.
Maar ook al zijn er dus talloze mensen die er geen boodschap aan hebben wat ik zeg, evenzogoed blijf ik op gepaste momenten zeggen dat Hij wel degelijk bestaat, en daar laat ik het dan bij, maar dan heb ik elk geval even van Hem getuigd.
Maar ik ga het niet voor me houden, uit bedeesdheid om het mikpunt te worden van de verbazing, de spot en het wantrouwen van anderen.
Dan kies ik liever voor solidariteit met andere Christenen, en ik heb nog een andere reden om van het bestaan van God te getuigen. Niet alleen weet ik dat Hij bestaat, ik besef tevens dat Hij weet dat ik het weet. Daarom wil ik voorkomen dat Hij het mij na mijn overlijden kwalijk zal nemen dat ik tijdens mijn leven over Zijn bestaan heb gezwegen.
Ongelovige Tom, misschien mag ik u eens in een vergelijkbare situatie projecteren, in een denkbeeldig lastig parket, bij wijze van gedachtenexperiment.
Gesteld, u loopt op een zwaarbewolkte novembernamiddag op het strand van Terschelling, een van de Waddeneilanden. De omgeving is totaal van mensen verlaten. Of u nu in westelijke richting over het strand kijkt, in oostelijke richting over het strand, naar de duinen of naar de zee, u ziet geen levende ziel. U hoort hooguit een paar meeuwen in de verte lawaai maken.
Dan krijgt u opeens de schrik van uw leven: uit het niets, en vrijwel geluidloos, landt er een ruimtevaartuig op drie meter afstand van u. Het kwam met een noodgang recht van boven naar beneden, remde met precies de juiste vertraging af en het rust nu op het zand, bewegingsloos – even maar, want versteend kijkt u toe hoe er een luik opengaat, u hoort uw eigen hart bonzen en daar verschijnt een alien. Uw leven lang hebt u gehoord over de groene mannetjes, dus u betrapt zichzelf erop dat u onmiddellijk waarneemt dat de alien toch wat meer aan de turquoise kant is, meer groen-blauw.
Van enig helder denken is bij u geen sprake meer. Als in een automatisme zoekt uw hand in de binnenzak van uw jas naar de smartphone om een foto te maken, maar – en dat zal je nou àltijd zien – de batterij is op, en de alien lijkt u om die reden zowaar enigszins meewarig toe te lachen.
Zo soepeltjes als u in het normale leven met anderen communiceert, zo hakkelend en stamelend staat u er nu bij, wegens deze ultra-uitzonderlijke ontmoeting. Meer dan ‘wie?’ en ‘wat?’ weet u niet uit te brengen. Maar de alien maakt het u makkelijk en zegt via een vertaalapparaatje dat hij en de zijnen elke tweehonderd jaar even bij de Aarde langskomen, om te zien hoe het hier gaat. Met die boodschap moet u het doen. Hij stapt weer in, het luik sluit zich, u hoort iets zoemen en omdat u weleens science-fiction-films hebt gezien, denkt u onwillekeurig: misschien is dat zo’n ionenmotor, en als een reuzevlo schiet het ruimtetuig (typisch Vlaams woord, is mij als Nederlander weleens opgevallen) weer recht omhoog, u in verbijstering achterlatend.
Weer kijkt u om zich heen, naar de verte over het strand in beide richtingen, u kijkt naar de duinen, naar de zee – geen mens te bekennen. U kijkt weer omhoog, naar de grijze hemel die de buitenaardse bezoeker heeft opgeslokt.
In de verte hoort u die paar meeuwen weer.
En daar staat u dan, op dat strand van Terschelling. U bent nu de enige mens op de wereld die iets ongelofelijks weet. Het is een fantastische ervaring waarop niets in uw voorgaande leven u ooit heeft voorbereid – maar u staat daar meteen ook met een verschrikkelijk moeilijke vraag: gaat u dit aan iemand vertellen?
U hebt het toch ècht meegemaakt, verdomme nog aan toe, dus waarom niet? U ziet de afdruk van het vaartuig in het zand, en bijna denkt u hoopvol: ik heb nu tòch bewijs, maar meteen daarop kunt u zich reeds het hoongelach voorstellen van hen die gaan zeggen dat u die sporen zelf hebt gemaakt, in een zielige poging om uw flauwekulverhaal oprecht te doen lijken. Iemand zal gierend uitroepen: “Met zo’n kinderschepje!”, en het gelach zal aanzwellen.
De mensen die u het meest na aan het hart liggen, zo vreest u, zullen u voortaan aankijken met een blik die een mengeling is van bezorgdheid, niet-begrijpende gespannen aandacht en misschien ook wel een tikkeltje angst.
Het punt dat ik hiermee wil maken is dit: kunt u zich vóórstellen dat u zoiets zou kunnen meemaken, een alles op z’n kop zettende ervaring die niet bewijsbaar is aan anderen? En zou u daar dan over praten?
Zo staan nou die mensen erin die absoluut zeker weten dat God bestaat.
U schrijft: “Maar godsbewijzen zonder enige vorm van empirisch onderzoek? In werkelijkheid is het voor mij een vorm van flessentrekkerij (Belgische uitdrukking).”
Die uitdrukking kennen we in Nederland ook. Empirisch onderzoek… tja, God laat Zich niet wegen, Hij laat Zich niet opmeten, je kunt Hem zien door microscoop noch telescoop. Joeri Gagarin, een Rus, was de eerste mens in de ruimte. Daar zei hij in zijn boordradio dat hij nergens God zag. Zo behaagde hij de communistische machthebbers in Moskou die het dogma van het atheïsme verkondigden.
Het Sovjet-systeem is inmiddels al lang geleden in elkaar gezakt, ondanks zijn wetenschappelijke pretenties dat het communisme de toekomst had, en steeds meer Russen hebben het traditionele Christelijke geloof hervonden. In Moskou is de magnifieke Christus Verlosser-kathedraal herbouwd, die in de jaren ’30 door de rode vandalenregering was gesloopt. Dat is dus een ontwikkeling waarin volgens mij de hand van God te zien is, maar dat zal ook niet iedereen als bewijs aanvaarden.
Voor alle duidelijkheid: ik begrijp helemaal het punt dat u maakt en ik weet dat heel veel mensen er zo over denken. Het idee dat er buiten al onze zintuiglijke waarnemingen om, buiten de waarneming van alle instrumenten om, zoiets als een Schepper zou kunnen bestaan, de Schepper van alles en iedereen, eeuwig en overal aanwezig …. ja, dat is inderdaad ook iets dat je verstand te boven gaat; het mijne zeker.
Maar ik houd het voor een vergissing als iemand zegt: “Iets kan alleen bestaan als ik het kan begrijpen”. Dan gaat zo iemand blijkbaar uit van de aanname dat zijn of haar bevattingsvermogen en waarnemingsvermogen een soort absolute grens vormen, zo van: wat ik me niet kan voorstellen en wat ik niet kan waarnemen, kan dáárom niet bestaan. Als je het zo formuleert, dan kom je toch al aardig in de buurt van het besef dat dat weleens een grote denkfout kan zijn.
De door u geciteerde stelling van Salman Rushdie, daar ben ik het mee oneens. Een áántal mensen, dus niet allemáál, en doorgaans machthebbers, maar die óók niet allemaal, hebben door de eeuwen heen getracht om religies voor een onrechtvaardige karretje te spannen, maar zo eendimensionaal en generaliserend zoals Rushdie het formuleert (“dé mens”) was en is de werkelijkheid niet.
Zo’n uitspraak valt bij Christenen net zo verkeerd als bij moslims en andere gelovigen. U lijkt echter te denken – corrigeer me anders – dat de God van Christus identiek is aan Allah en dat het Christendom wel ongeveer net zo’n geloof zal zijn als de islam. Dat is niet zo. Een Christen zal erover met Rushdie in gesprek willen en mocht dat onverhoopt vruchteloos blijken, dan neemt hij afscheid. De Koran daarentegen schrijft: zo iemand moet dood.
U verwijst naar streng-Katholiek onderwijs dat kinderen in een isolement zou brengen ten opzichte van de tegenwoordige samenleving waarin een bonte variëteit van geloven en niet-religieuze overtuigingen voorkomt.
Wat er in de genoemde school precies wordt onderwezen weet ik niet, maar ik denk dat het verstandig zou zijn om te proberen de kinderen enerzijds de Christelijke leer bij te brengen, en anderzijds hen er wel op voor te bereiden dat ze na school in een samenleving komen waarin heel veel mensen met de beste bedoelingen totaal andere opvattingen koesteren.
Ik denk dat het raadzaam is om de leerlingen bij te brengen dat het van belang is trouw te blijven aan Christus, dat ook niet te verzwijgen op dié enkele momenten dat je innerlijke stem zegt: nu moet je toch ècht even tegengas geven, maar dat het verder het beste is om je een beetje afzijdig te houden van discussies die gemakkelijk oververhit kunnen raken. Je zult namelijk toch in deze wereld, zoals die nu is, een opleiding, een werkkring, een maatschappelijk bestaan moeten zien te krijgen, en niemand is tot heldendom of een isolement verplicht.
U vraagt: “Is het geen betere strategie om vanaf de gepaste leeftijd jongeren te confronteren met de verschillende opvattingen maar om deze vooral ook niet te verwerpen, noch de jongeren zelf vanaf puberteit op te zadelen met gevoelens van zonden?”
Over die “verschillende opvattingen”: als die apert anti-Christelijk zijn, dienen die natuurlijk te worden verworpen. Je bent een Christelijke school of je bent het niet. Het is, denk ik, wel heel belangrijk dat je de mensen die heel anders dan jij over de dingen denken, ziet als je medemensen die het goed menen, zolang als dat maar in redelijkheid mogelijk is.
Wie weet veranderen ze op een dag wel van mening, en misschien komt dat dan mede omdat jij altijd rustig, vriendelijk, en geïnteresseerd bleef. Bovendien: in het Christendom zelf is natuurlijk ook lang niet iedereen het met elkaar eens.
Als u denkt dat het Christelijk geloof eropuit is om jongeren “op te zadelen” met gevoelens van zonden, dan ziet u de helft van het geloof over het hoofd. De in uw vraag ontbrekende helft houdt in dat Jesjoea (Christus) met Zijn leven geboet heeft voor de zonden van alle mensen, en dat elke mens die dat gelooft en die Hem daarvoor in ere houdt, en die, met verwijzing naar Zijn naam, God om vergeving vraagt, kan rekenen op vergeving van die zonden. Het Christelijk geloof leert dus niet alleen over de ernst van de zonden, maar zorgt tevens voor opluchting wegens God’s vergeving van die zonden. Per saldo brengt het Christelijk geloof levensgeluk met een grote diepgang.
Bovendien neem ik stelling tegen het denigrerende woord “opzadelen”. Het is juist heel waardevol dat we op jonge leeftijd leren welke van onze gedragingen zondig zijn, al was het alleen maar om het belang van gewetensvorming. Dat is trouwens ook maatschappelijk gezien van groot belang.
Verder is het helemaal in overeenstemming met het Nieuwe Testament om de kinderen te leren dat het uiteindelijk God is die het laatste woord zal spreken, niet enige politicus, media-tycoon, hitech-personality, filmster, grootindustrieel, YouTube-influencer, afgedwaalde Christelijke herder of wie dan ook. Die troostende en hoopvolle les zal de leerlingen helpen om de schijnbare alomtegenwoordigheid en onomstotelijkheid van de tegenwoordige nefaste tijdgeest te relativeren.
Kortom, dat lijkt mij bij elkaar genomen de basisaanpak die voor dit tijdperk het meest geschikt is. Alle leerlingen krijgen zo toch het Nieuwe Testament mee, maar ook het besef dat deze tijd voor Christenen een bijzonder moeilijke tijd is, waarin je nog het beste een weg voor jezelf kunt vinden door een ‘low profile’ aan te nemen.
Diegenen onder de leerlingen die het qua karakter en achtergrond in zich hebben om een stap verder te gaan met het getuigen van Christus, die komen vanzelf wel tot bloei, mede gevoed door deze basisaanpak, en zij zullen op een dag wellicht, zoals de Engelstaligen dat zo mooi zeggen, “rise to the occasion”.
En verder zullen de mensen die van Christus weten natuurlijk altijd vriendschap, bemoediging, troost en volharding kunnen vinden in het gezelschap van gelijkgestemden, en/of in het gebed.
Groetend, Richard
@ Richard,
Je betoog van 12/02 11:17 meegenomen. Kon er daar niet meer op reageren.
Je schrijft: dat je ziet hoe mooi geloof en wetenschap elkaar aanvullen en dat niemand moet kiezen.”
Ik weet niet Richard, bij mij is dat toch enigszins anders gegaan; hoe meer de wetenschap mij antwoorden kon bieden, hoe minder ik die antwoorden moest gaan zoeken in één of ander geloof.
Dat gebeuren is voor mij eerder een factor van verlossing geweest.
Ik dacht dat ze daar in de ultrakatholieke school in Overijse de Mechelse Catechismus als leidraad hanteren? Die dateert van voor het 2e VC. Waardoor de vraag hier bij toch wat blijft kleven nl: of ze jongere wel echt voorbereiden op het feit dat er totaal andere opvattingen zijn.
Ik kijk terug naar mijn eigen schooljeugd en de eerste kennismaking met de totale ongerijmdheid van het scheppingsverhaal, de onbevlekte ontvangenis, de verrijzenis, het opstaan van Lazarus, de mirakels enz…versus de wetenschappelijke inzichten.
Hoe deze contradicties kunnen gerijmd worden was 40 jaar geleden voor mij al een raadsel. Maar laat ons beiden hopen dat ze dat anno 2022 daar in Overijse wel logisch-wetenschappelijk verkocht krijgen.
Op basis van eeuwenoude teksten zijn er in de 21ste eeuw nog altijd honderden miljoenen mensen die de evolutietheorie verwerpen.
De uitspraken van de Bijbel en de Koran over de vrouw hebben nu nog immense maatschappelijke gevolgen. De katholieke hiërarchie verdedigt op basis van de Bijbel nog altijd het exclusief mannelijke priesterschap of het zondig karakter van homoseksualiteit, enz….
Ook op ethisch gebied kan je over religies oordelen vellen.
De jongeren die naar Syrië trekken vinden de zingeving van hun bestaan in vrees ik hun alles-behalve-vrij gekozen geloof.
Ook de Ouders van Karel Decaesteecker meenden het goed met hun zoon. Ik respecteer hen misschien als medemensen omdat ze wellicht nooit hebben kunnen kiezen voor een eigen levensbeschouwing maar dat geldt niet voor de manier waarop ze hun ideologieën opleggen aan hun kinderen, en ik denk dat u zich daar wel kan in vinden.
Ik zie in je redenering van 12/02 11:17 omtrent het feit dat elke nieuwe feitenkennis nieuwe vragen zal opwerpen, waardoor zo het mysterie immer zal blijven, niet echt een denkfout maar eerder een drogreden in een poging om geloof en wetenschap te verzoenen.
Zolang voor mij de religieuze dogmatiek buiten het wetenschappelijk domein blijft en zolang de moraaltheologie niet pretendeert normen te stellen die ook voor niet-gelovige gelden, moet geloof/wetenschap voor mij zeker geen “wij-zij” verhaal worden.
Mijn boodschap is: leer uit de verschillende geloven en leer uit de wetenschappen en laat vooral ieder kind op gepaste leeftijden kiezen en …leer hen vooral respect te hebben voor de grondwettelijke vrijheid om een eigen levensbeschouwelijke keuze te kunnen maken!
Maar die weg is voor velen nog lang vrees ik.
Greets
Ongelovige Tom,
Bij deze wil ik ingaan op één onderdeel van uw bericht.
Het is natuurlijk waar dat naarmate de eeuwen verstreken, de wetenschap steeds vaker verklaringen kon geven voor zaken als hemelverschijnselen, besmettelijke ziekten, mislukte oogsten e.d., zodat de mensen die dingen steeds minder vaak als een daad van God konden duiden. Je kunt dus zeggen dat de wetenschap al een paar eeuwen het tij mee heeft.
Dat dreigt echter door te schieten naar de notie dat wetenschap het énige is waarop we hoeven te bouwen en waarop we kunnen bouwen. Dat houd ik voor een formidabele vergissing; de wetenschap zal nooit àlles kunnen verklaren.
Zeker, als vrucht van wetenschapsbeoefening neemt de hoeveelheid kennis toe, en daarom verliest het nog onbekende voortdurend terrein aan die toenemende kennis.
Dat onbekende bestaat echter uit twee delen. Het ene deel van het onbekende is alleen nú nog onbekend; met het verstrijken van de tijd zal het door wetenschapsbeoefening ontsleuteld en doorgrond worden.
In de astronomie bijvoorbeeld, zal de recente succesvolle lancering van NASA’s James Webb Space Telescope daar ongetwijfeld aan bijdragen.
Omdat echter elke ontdekking nieuwe vragen oproept, zal het vergaren van kennis nooit een voltooid werk zijn. Er zal dus altijd iets overblijven dat voor ons mensen onbevattelijk is, en dat is het andere deel van het onbekende.
De ongelovige zal anders omgaan met het permanent ondoorgrondelijke dan de gelovige.
Wie ongelovig is mag wat mij betreft zijn hoofd breken over een vraag als ‘Why is anything existing at all?’, die ik zoals gezegd op YouTube tegenkwam.
Ik als gelovige daarentegen aanvaard in nederigheid dat wij mensen nooit even veel zullen weten en begrijpen als de Schepper, en ik aanvaard dus het Goddelijke mysterie.
U noemt dat “een drogreden in een poging om geloof en wetenschap met elkaar te verzoenen”, maar het woord “drogreden” gebruikt u ten onrechte.
Volgens mij is iedereen in de wetenschappelijke wereld het erover eens dat nieuwe ontdekkingen altijd nieuwe vragen doen ontstaan, en dat kan een niet-wetenschapper ook wel inzien.
Groetend, Richard
U kunt ook niet bewijzen, Richard, dat er géén gigantische mammoet bestond, in rood-geel-groene kleuren en met 23 slurven. Ooit vinden ze hem. Misschien donderdag al.
Geachte Dierickx,
Voordat ik inga op die grote driekleurige veelslurvenmammoet van u, wil ik u iets vragen over de reactie die ik geplaatst heb bij ‘Club Coronacriminelen ontmaskerd’ op 9 februari om 14:43. In deze reactie toon ik aan dat een zekere bewering van de Humo-journalist een verdachtmaking is, en een heel akelige bovendien. Ik herhaal mijn reactie hier, want u hebt er daar niet op gereageerd. Mijn reactie luidde als volgt:
“Aan Frank Dierickx
In het door u geplaatste Humo-artikel over ‘de religieuze antivaxgemeenschap in Gistel’ wordt over een zekere onderwijsinstelling deze zin geschreven:
“Een school die met ‘reactionaire cantussen’ heimwee naar het Derde Rijk lijkt uit te wasemen”
Nergens komt de auteur echter met een concreet voorbeeld die zo’n opmerking rechtvaardigt. Zag hij in het gebouw hakenkruisbanieren hangen? Brachten deze en gene elkaar de Hitlergroet? Werden in een filmzaal redevoeringen van Hitler en Goebbels vertoond? Was dat het geval geweest, dan zou de auteur daar zeker melding van hebben gemaakt, en terecht, en na publicatie in Humo zou daarover ophef zijn ontstaan, en dat zou ook terecht zijn geweest.
De auteur noemt echter geen enkel concreet voorbeeld, het blijft bij deze insinuatie, die daarom niet meer dan een laaghartige verdachtmaking is.”
Mijn vraag: bent u het met mij eens dat het een verdachtmaking is?
Groetend, Richard
Dat zou kunnen, Richard. Dat die woorden een verdachtmaking zijn zonder voorwerp. Ik kan daar niet over oordelen, omdat ik de ‘lijst van de gezongen liederen’ niet heb. Misschien was dat de insteek voor die ‘verdachtmaking’. Maar bon, het mag niet gebeuren, en gelukkig komt dat op dit KF nooit voor, verdachtmakingen zonder voorwerp, gelukkig maar.
Dit gezegd zijnde: U heeft bijzonder veel woorden nodig om in te gaan op een aantal eenvoudige vragen. En behalve dat u weet dat u gelijk heeft, haalt u niet één overtuigend argument aan. U probeert de vis (Ischus) te verdrinken, maar verder dan een dreiging/voorspelling/belofte met een alles-verhelderende-nakende-verschijning komt u niet. Vandaag viert uw club de verschijning van Maria in Lourdes. Voor mij geen probleem, integendeel, ik gun iedereen zijn troost en toeverlaat.
Maar speel het spel eens eerlijk. Ofwel zit je op het pad van het ongenaakbare geloof, en dan heb je niets meer met wetenschap te maken. Ofwel zit je op het pad van de wetenschap, en dan ben je verplicht om elke dag weer aan alles te twijfelen, om zo dichter bij kennis te komen.
Ps. U schrijft wel lang maar vrijwel foutloos, en u scheldt niet. Dat vind ik fijn. Groet.
Geachte Dierickx,
U sloot vriendelijk af. Dat vond ik op mijn beurt aardig.
U schrijft: “Dat zou kunnen, Richard. Dat die woorden een verdachtmaking zijn zonder voorwerp. Ik kan daar niet over oordelen, omdat ik de ‘lijst van de gezongen liederen’ niet heb. Misschien was dat de insteek voor die ‘verdachtmaking’. Maar bon, het mag niet gebeuren, en gelukkig komt dat op dit KF nooit voor, verdachtmakingen zonder voorwerp, gelukkig maar.”
Als de gezongen ‘reactionaire cantussen’ een aanstootgevende regel hadden bevat, dan had de auteur in zijn artikel die regel moeten citeren. Dat heeft hij niet gedaan. Dat bedoelde ik met zijn verzuim om een concreet voorbeeld te geven, die zijn verdachtmaking zou hebben gerechtvaardigd.
U schrijft: “U heeft bijzonder veel woorden nodig om in te gaan op een aantal eenvoudige vragen.”
Eenvoudige vragen? Ik heb moeite om iemand serieus te nemen die de vraag of God bestaat, “eenvoudig” noemt.
U schrijft: “En behalve dat u weet dat u gelijk heeft, haalt u niet één overtuigend argument aan. U probeert de vis (Ischus) te verdrinken, maar verder dan een dreiging/voorspelling/belofte met een alles-verhelderende-nakende-verschijning komt u niet.”
Ik schrijf nota bene zèlf dat mijn overtuiging dat God bestaat voor een ander natuurlijk geen Godsbewijs is. “De vis verdrinken”, die begreep ik niet. Is het een Vlaamse zegswijze? Achter vis schrijft u “Ischus”. Bedoelde u soms het Griekse woord Ichthus, dat zowel ‘vis’ betekent als een afkorting is die op Christus betrekking heeft?
Ik zou een “dreiging/voorspelling/belofte” hebben geuit aangaande een “alles-verhelderende-nakende-verschijning”. Nee, dat heb ik niet. Hoe komt u daarbij?
U schrijft: “Vandaag viert uw club de verschijning van Maria in Lourdes.” Op grond waarvan meent u dat ik katholiek ben? Ik ben het namelijk niet. Ik ben geen protestant en geen katholiek; ik vind het al moeilijk genoeg om een Christen te zijn.
U schrijft: “Maar speel het spel eens eerlijk.” Daar gaat een vervelende suggestie van uit. Voelt u dat zelf nou niet aan? Bovendien, “spel”? “Spel” zou niet het eerste woord zijn dat in mijn hoofd opkomt als het over deze zaken gaat.
U schrijft: “Ofwel zit je op het pad van het ongenaakbare geloof, en dan heb je niets meer met wetenschap te maken. Ofwel zit je op het pad van de wetenschap, en dan ben je verplicht om elke dag weer aan alles te twijfelen, om zo dichter bij kennis te komen.”
Ik herhaal: ik schrijf nota bene zèlf dat mijn overtuiging dat God bestaat voor een ander natuurlijk geen Godsbewijs is. Daarmee erken ik dus volmondig dat het zeker voor een wetenschapper geen bewijs is, en met die erkenning betuig ik dus mijn respect voor de wetenschap. De wetenschap moet twijfelen, inderdaad ja, de wetenschap wil reproduceerbare bewijzen zien, de wetenschap kan alleen die theorieën serieus nemen die falsifieerbaar zijn, en de wetenschap mag nooit de ogen sluiten voor welke feiten dan ook.
Het lijkt wel alsof u voor iedereen wilt beslissen dat hij of zij moet kiezen: geloof òf wetenschap. Wat verbeeldt u zich wel? Ik zie het anders, ik zie juist hoe mooi geloof en wetenschap elkaar aanvullen. Bij ‘Club coronacriminelen ontmaskerd’ schreef ik op 7 februari om 14:03:
“(…) En toch is er een factor die als een blokkade werkt op weg naar het weten van àlles, het doorgronden van àlles. Die factor is het feit dat elke nieuwe wetenschappelijk verworven kennis altijd weer nieuwe vragen zal opwerpen. Of het nu gaat om deeltjesonderzoek of kosmologie, elke nieuwe ontdekking roept nieuwe vragen op. Daarom zal de wetenschap nooit af zijn, en zal er een mysterie overblijven, en dat is wat ik als gelovige het Goddelijke mysterie noem.”
Ziet u hier ergens een denkfout in? En beoefent u zelf een wetenschap, als ik vragen mag?
Over uw tekst van 9 februari om 21:23: wat uw grote driekleurige veelslurvenmammoet niet voor elkaar heeft gekregen, is Onze Lieve Heer wel gelukt, namelijk het inspireren van een aantal Joden die lang geleden leefden, tot het schrijven van onder andere het Nieuwe Testament, dat na negentienhonderd jaar, ondanks talloze woelige perioden in de wereldgeschiedenis – en in zo’n soort periode zitten wij ook – toch nog niet door iedereen vergeten is, om het zachtjes uit te drukken.
Het ‘Vliegende Spaghettimonster’, waar de Britse atheïst professor Richard Dawkins het weleens over heeft, heeft het ook niet voor elkaar gekregen om zulke inspiratie te schenken.
Groetend, Richard
Beste Richard, ik zal even herhalen wat ik een aantal dagen geleden al schreef:
Wat steek je nog tijd in een trol als Frank die enkel de boel wil opnaaien. Hij is niet hier voor een Godsbewijs, hij is niet hier uit “nieuwsgierigheid”. Hij is hier enkel om mensen te sarren en ons mooie Katholieke geloof compleet belachelijk te maken. De constante spottende toon in al zijn berichten spreekt wat dat betreft boekdelen. Gaat U daar werkelijk nog langer uw kostbare tijd in steken?
Vriendelijke groet, Kurt
Een streng mediterende Boeddhistische monnik kan kwade geesten onderscheiden van goede geesten, kan hen bij gelegenheid zelfs zien met de innerlijke ogen van de ziel. Maar wanneer hij Jezus leert kennen verlaat hij het Boeddhisme en wordt christen.
Veel verklaring is daar niet bij nodig.
Ach eric en co. Wat steek je nog tijd in een trol als Frank die enkel de boel wil opnaaien. Hij is niet hier voor een Godsbewijs, hij is niet hier uit “nieuwsgierigheid”. Hij is hier om mensen te sarren en ons mooie Katholieke geloof compleet belachelijk te maken. De constante spottende toon in al zijn berichten spreekt wat dat betreft boekdelen. Gaat U daar werkelijk nog langer uw kostbare tijd in steken?
Negeer hem toch compleet. Hij komt hier enkel om kwade reacties uit te lokken en verder helemaal niks.
@ Frank Dierickx,
Moslims van eender welke soort zijn zwaar bewapend en krijgen gratis bewapening ter waarde van vele miljarden vanwege o.a. de USA zoals de hele wereld heeft kunnen zien. De weinige Traditioneel Katholieken bezitten nauwelijks nog iets en dat weinige wil U hen nog afnemen, ten voordele van de Moslims?
Trouwens, God, Schepper van hemel en aarde, God wordt met hoofdletter geschreven, moge Hij U nog genadig zijn in Uw innerlijke ellende.
@ Frank Dierickx,
China bezit nu meer kolonies dan ooit.
Past dat in Uw ideologie?
Wedden dat U China en het communisme verdedigt zoals de “democratische” leiders van de USA dat voor iedereen zichtbaar doen.
@ Frank Dierickx,
was Congo indertijd niet het persoonlijk bezit van een Belgische koning, verkozen door de Engelse en Brusselse vrijmetselarij?
Hoe gaat het daar bij die vrijmetselaars, alles goed?
En lopen er nu geen communistische Chineesjes rond in Congo?
O ja, Frank Dierickx, het superioriteitsgevoel van de Chinese overheid. Zelfs Kim Jong Un buigt (een heel klein beetje) voor hen. Welke blanke kan daar nog tegen op?
U buigt bij voorbaat voor het Chinese superioriteitsgevoel via Uw socialistische en “democratische” ideologie. Hoe rijmt dat met het superioriteitsgevoel van de Moslims? Belgische politieke Moslims spreken wel “democratische” taal maar dat past enkel en alleen binnen het politieke veld.
Ik had in Antwerpen omgang met gewone vriendelijke Moslims zonder politieke ambities, ook in Genk. Deze gewone volksmensen weten niet meer waar zij aan toe zijn. Zij zijn de slachtoffers van harteloze Europese politici. Maar wanneer straks de grootste der grote Moslim-ideologen aantreedt en de wereldpolitiek gaat dirigeren dan is het nog de vraag of de gewone Moslims zich veilig zullen voelen. Volgens mij komen zij dan tussen twee vuren te staan maar ze zullen hoogstwaarschijnlijk kiezen voor de Traditionele Katholieke Kerk vermits zij van Moeder Maria houden zoals al ontelbare keren bleek.
Hoe U het ook draait of keert, Uw ideologie heeft nog slechts enkele jaartjes voor de boeg en dan verdwijnt ze weer in de modder.
Ze kunnen geen werkvolk niet meer krijgen, dus hoe lossen ze dat op? Met nog meer migratie! En wie komt er dan naar het aards paradijs wat West-Europa is? De moslims! Want hier krijg je toch alle voordelen. Het is in feite het evolutiemodel dat m’n bij migratie toepast. Ze willen gewoon vermenging van de volkeren waarbij ze een kapitale fout maken! Er bestaat geen één godsdienst, mensen zijn gelukkig divers en hebben hun eigen tradities.
@ Frank Dierickx : God liet zijn zoon vermoorden???? waar haal je deze onzin. Jezus werd gekruisigd op een Romeins marteltuig niet omdat hij Jood was, maar omdat zijn volk in hem niet de Messias zag. De joodse wet liet geen terechtstelling toe, dus moesten ze het aan de Romeins autoriteiten overlaten. En de stadhouder Pilatus was nu eenmaal een wreed man die over lijken ging. De kruisdood van Jezus zat verweven in Gods plan, trouwens Jezus is niet dood, hij verrees drie dagen later lichamelijke hij was geen levende dode. Trouwens Jezus was veel meer dan dat, Jezus veranderde te geschiedenis zoals onze jaartelling. Zoals u het voorstelt is natuurlijk wat we later het christendom noemen onnozel. Maar dat was nu juist te bedoeling. Het was Gods bedoeling dat hij door iets zo onnozel het offer van een mens, de weg naar redding openlag. De dood die in de wereld kwam, werd juist overwonnen door die ‘ Zoon’ en dus bezit die ‘ Zoon’ het eeuwig leven. Al wat wij moeten doen is gewoon geloven in die ‘ Zoon’. Dus de God van het christendom is een relatie God die zich kenbaar gemaakt heeft.
Dus God liet zijn zoon niet vermoorden, maar het zat wel verweven in zijn plan? Een moderne onderzoeksrechter zou zich daarbij, net als Pilatus, toch ook wel eens even in de haren krabben…
Zoals ik al zei, Willy, ik gun je jouw geloof. Er kan schoonheid en troost zitten in al die symboliek. Maar als je alles letterlijk, als feit, als ware gebeurtenis blijft lezen, dan rijd je je onvermijdelijk vast.
De Heer Jezus Christus is Eén in Natuur, in Wezenheid, met de Vader, de Tweede Persoon van de Allerheiligste Drievuldigheid; de Drie Personen zijn dus in volmaakte harmonie en Hun wil is één en dezelfde; het is dus als Drievuldigheid dat God het H. Kruisoffer wilde voor de afbetaling van de schuld van de proto-vader Adam.
Alleen door bloed kon de zonde van Adam kwijtgescholden worden, maar het was een zonde tegen de oneindige God en zodus moest het Bloed dat die zonde kon uitwissen van oneindige waarde zijn; het moest dus goddelijk Bloed zijn, want de mens is eindig en zijn bloed heeft dus geen oneindige waarde; geen loutere mens kon met zijn bloed de schuld van het Huis van Adam afbetalen. De Goddelijke Wezenheid is echter puur geest; daarom heeft de Tweede Persoon van de Drievuldigheid een menselijke natuur aangenomen in hypostatische vereniging met Zijn goddelijke natuur, waardoor Zijn Bloed, van nature onderdeel van Zijn aangenomen menselijke natuur, oneindige waarde had vanwege Zijn goddelijke natuur, want de Godmens was één Persoon met twee naturen, een goddelijke en een aangenomen menselijke.
Dit is de doctrine van de heilige, rechtbelijdende vaders.
Quod erat demonstrandum. Het gaat om een doctrine.
Frank Dierickx: “Het gaat om een doctrine.”
Een ware doctrine. Uw atheïsme is een valse doctrine.
Dat zegt iedereen met een doctrine. Lijkt me niet het sterkste argument.
Ik heb u reeds bij een vorig artikel aangetoond hoe het bewijsbaar is dat de christelijke doctrine de ware is. U aanvaardt de bewijsvoering niet, maar het is niettemin wel echte bewijsvoering.
Nee, dat is geen bewijsvoering. Dat is geloof.
Ik kan aan de hand van geschiedenis bewijzen dat Napoleon bestaan heeft, en ik kan op die manier ook bewijzen dat de christelijke godsdienst van goddelijke institutie is.
Doen! Publiceer uw bewijsvoering, als is het maar voor één mirakel. Maar dan niet hier, maar in een internationaal erkend wetenschappelijk tijdschrift. U wint vast een Nobelprijs (natuurkunde, geneeskunde, scheikunde). En kom nu niet af met een boycot, of een internationaal complot dat uw studies overal weert. Eén wetenschappelijk bewijs. Ga er voor!
Frank Dierickx: “Doen! Publiceer uw bewijsvoering”
Dat heb ik al gedaan, hier op KF, maar u aanvaardt, zoals eerder gezegd, de bewijsvoering niet omdat u niet wilt dat de christelijke God bestaat; dat is de slechte motivatie die de aanhangers van het gepopulariseerd atheïsme van de twintigste eeuw beweegt.
Vragen zoals “Waarom heeft God dit gedaan?” en “Waarom heeft God dat gezegd?” tonen duidelijk aan dat de genoemde atheïsten het simpelweg niet eens zijn met het beleid van God en dat zij daarom Zijn existentie niet willen aanvaarden. Het kwaad zit in de wil.
Men kan een dik boek schrijven voor iemand die niet wil geloven dat Napoleon bestaan heeft ter weerlegging, maar zolang die persoon de bewijsvoering niet wil aannemen zal hij het ook niet doen.
Blijft mijn vraag: Waarom schept God een mens die meteen in de fout gaat, met in zijn achterhoofd al het (allicht eeuwig-bestaande) plan om zijn zoon dan maar op te offeren?
Onze vader Adam is niet alleen in de fout gegaan maar heeft achteraf ook berouw gehad en werd verlost door het Heilig Bloed van Christus; heden zetelt hij in glorie in de hoge regionen en aanbidt hij zijn God in eeuwig leven. Ook onder zijn afstammelingen zijn er velen die in vriendschap met God gestorven zijn en heden het Hemels Visioen aanschouwen. God heeft de mens als wezen met een eigen wil willen schapen, en niet als een robot; de mens heeft dus de macht om te kiezen tussen goed en kwaad en de plicht om voor het goede te kiezen.
De engelen hebben ook moeten kiezen. Lucifer en zijn aanhangers hebben voor rebellie gekozen; Sint Michaël heeft voor de zijde van God gekozen en werd door Hem als aanvoerder aangesteld over Zijn heir.
Dat u het niet eens bent met het beleid van God is geen argument tegen de waarheid van het Christendom. Hij hoefde geen Frank Dierickx te raadplegen vooraleer Zijn wil uit te voeren.
En de Zoon is God Zelf; niet vergeten. In het H. Kruisoffer werd de liefde van God voor het Huis van Adam gemanifesteerd in dat Hij de erfschuld, waarvan de betaling vereist was door de Goddelijke Rechtvaardigheid, in Zijn Goddelijke Liefde Zelf uitgeboet heeft in Zijn aangenomen menselijke natuur op het Altaar van het Heilig Kruis.
Nu ben je me weer een beetje kwijt. Toch bedankt.
@Frank Dierickx: Bedankt voor je reactie, je vraagt je terecht af waarom schiep god de mens, terwijl hij toch wist dat het fout zou lopen?? Een zeer terechte vraag. God schiep geen robotten, zo van die ‘ ja’ knikkers, neen hij gaf ons deze vrijheid om te kiezen. Ik heb alle respect voor je mening want ik was vroeger ook een atheïst dus ik kan je even volgen. Voor mij was God ook een verzonnen verhaal voor mensen die troost nodig hadden bij die verdomde onvermijdelijke dood. Maar nu speelt de mens zelf voor god en hij zal zelf die dood overwinnen. De mens zal’ god’ worden. Dit zal de grootste ramp worden, en daar zijn vele wetenschappers het met mij eens….. behalve……
Ikke. En ik ken alvast niemand persoonlijk die denkt dat hij, zij of de wetenschap, de dood zal overwinnen. Integendeel. De dood hoort bij het leven. Hoe meer je je daarvan bewust bent, des te meer doe je je best om er hier iets van te maken. Waarom zou ik iemand doden of kwaad doen, die er binnen hooguit honderd jaar toch niet meer kan zijn? Persoonlijk denk ik dat de boodschap van het christendom herdacht kan worden. Dat er leven is na de dood is bijzonder twijfelachtig. Dat je pas voluit kunt leven als je aanvaardt dat je eindig bent, dàt opent pas perspectieven. En die persoonlijke vrijheid… Sorry, ik heb in mijn loopbaan weinig ‘vrije’ mensen ontmoet. Hoe vrij is een baby, een verwaarloosde puber, een man met schizofrenie? Hoe vrij is iemand die ergens ter wereld in een onmogelijke toestand moet overleven? Als God al die mensen heeft geschapen, dan weet, wist en zal hij altijd weten dat die mensen maar heel weinig ‘vrijheid’ hadden, toch? Ik ben hier op aarde liever een wezen van het Lot, dan het wezen van een God. Het Lot is er voor iedereen. En goden, daar zijn en waren er héél veel van. En geen enkele god was mild of hard voor iedereen op dezelfde manier. Het Lot wel.
@F rank Dierickx,
voor wie niet weet wat geloven betekent zijn er nog de wonderen.
Op verschillende plaatsen kan men wenende en zelfs bloedende beelden zien, echt tranenvocht en echt mensenbloed. In Belgie kan je op bezoek bij een vrouw die in haar thuiskapel een volkomen doorzichtig kristallen bekertje bezit dat altijd beetje bij beetje gevuld wordt met zuivere witte olie. Niemand weet hoe dat mogelijk is. De bisschop van Luik had het bekertje enkele weken bij zich thuis maar sprak er achteraf met geen woord over. Al die verschijnselen zijn grondig onderzocht en niemand weet er raad mee.
In Medjugorje konden de aanwezigen zien hoe een door een duivel bezeten vrouw tijdens de duur van een verschijning van Maria hevig begon te klagen en na de verschijning helemaal van slag was.
MEDJUGORJE: WHEN THE DEVIL ARRIVES | STRANGE EVENTS ON APPARITION HILL
Vooral erg sceptische onderzoekers zwijgen er liever over, dat is dus liegen tegenover zichzelf. Bent U ook scepticus? In dat geval kan niemand U helpen. Beter is de feiten te onderzoeken.
Type in google of beter duckduckgo: “wenende en bloedende beelden” en ga zelf op onderzoek zonder u te laten ontmoedigen door de linkse media.
Theudmer zal de feiten onderzoeken en een wetenschappelijk rapport maken, denk ik. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. PS. Zo’n website EendjeEendjeGa, denk je niet dat dat cynisch bedoeld is?
In duckduckgo kan men wel verschillen merken met google.
Indien men een zogenaamd “wetenschappelijk bewijs” zou kunnen tonen dan zou er geen geloof meer nodig zijn. Dan heeft het aardse leven geen betekenis meer. Wij zijn hier om gezuiverd te worden o.a. door nederig God te erkennen en Hem respect te betonen en vooral beetje bij beetje te leren Hem te gehoorzamen vanuit vrije wil, vanuit vrije liefde.
Wetenschappelijke bewijzen kunnen niets anders doen dan ten dienste staan van werelds profijt.
Het leven van de ziel wordt nooit en kan nooit gediend worden met wereldse dingen.
U weet best wat wetenschappers wel konden bewijzen, namelijk dat tijd en materie slechts relatief zijn.
Trek dus de enige mogelijke conclusie.
Tijd en materie zijn slechts illusies omdat zogenaamde sub-atomaire deeltjes slechts velerlei energieveldjes zijn die met geen mogelijkheid op zichzelf kunnen bestaan.
Uw ziel kunt u zelf waarnemen. Gewoon doen. Het zit niet in uw hersenen, die zijn slechts een interface tussen lichaam en ziel. U bent slechts Uw ziel net zolang tot Uw innerlijke Geest volwassen wordt. Wanneer dat gebeurt door de Wil van God dan noemt de Kerk U een heilige. U en wij allen hebben nog een lange nederige en smalle weg voor de boeg.
@ Theudmer,
u spreekt over bewijzen en over christelijke doctrine,
akkoord, maar dat is geestelijke wetenschap,
wordt nooit aanvaardt door wereldse mensen.