Katholieken weten beter, dat willen we hopen,
toch wordt er veel geleden — tot dieper besef,
terwijl zovele modernen, socialen, libertijnen,
zoveel zielen, nooit tot dat bepaalde besef groeien.
Men zoekt uitwegen, abortus, euthanasie, drugs,
geen soelaas — vermeerdering van zielepijn.
Jezus en Maria werden slaven van de Zuiverste Liefde,
zij volgen de Wil van de Vader.
Overweeg dit Madrigaal van Claudio Monteverdi (1567-1643)
als niet al te wereldse inleiding
tot de Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament.
Mocht dit blinden de ogen openen.
Beluister de muziek terwijl u de verzen volgt:
Monteverdi – “Si dolce è’l tormento” – Accordone
Ablacsia
1.
Zo zoet is de marteling levend in mijn hart
Sì dolce è il tormento che in seno mi sta
Dat ik vreugdelijk leef door zijn wrede schoonheid
ch’io vivo contento per cruda beltà…
In hemelse schoonheid, de onstuimige wreedheid groeit wild zonder medelijden
nel ciel di bellezza s’accreschi fierezza et manchi pietà
Geloof, vertrouwen, zullen altijd mijn rots zijn tegen golven van hoogmoed
che sempre qual scoglio all’onda d’orgoglio mia fede sarà…
2.
Dat mijn valse hoop ver van mij vlucht
La speme fallace rivolgami il piè
Moge noch genot noch vrede over me komen
diletto né pace non scendano a me
En dat de ongelukkige die ik bewonder me de barmhartige opluchting weigert
e l’empia ch’adoro mi nieghi ristoro di buona mercè
Mijn trouw zal leven, desondanks, omgeven door pijn, verraden hoop
tra doglia infinita, tra speme tradita vivrà la mia fe’…
3.
Ten prooi aan vuur en ijs, geen rust kan ik vinden
Per foco e per gelo riposo non ho
Slechts aan de hemelpoort zal ik de rust vinden
nel porto del Cielo riposo haverò…
Moest de dodelijke slag me treffen van een pijl door mijn hart
se colpo mortale con rigido strale il cor m’impiagò
Veranderende mijn bestemming, die dodelijke pijl zal mijn hart genezen
cangiando mia sorte col dardo di morte il cor sanerò…
4.
Indien dat onbuigzaam hart dat het mijne gevangen nam
Se fiamma d’amore già mai non sentì
Nooit voelde de vlammen van de liefde
quel rigido core ch’il cor mi rapì
Indien de wrede schoonheid die me tot slaaf maakte medelijden weigerde
se nega pietate la cruda beltate che l’alma invaghì
Moge die dan opwellend, in pijn, berouwvol, smachtend, op een dag zuchten voor mij
ben fia che dolente pentita e languente sospirami un dì…
Let wel ! Helaas voor u ?
God’s barmhartigheid komt nooit tot u zonder gerechtigheid !
Recente reacties