Spaans regime start nieuwe Kerkvervolging…zijn er nog niet genoeg martelaren?

In Spanje zwengelt de (ultra)-linkse regering van Pedro Sanchez de vervolging aan tegen al wat katholiek is. De”Linksen” of “Roden”, zoals u verkiest, hebben nooit hun nederlaag in de bloedige Spaanse burgeroorlog verteerd  en willen zich nog altijd wreken, 83 jaar na het einde ervan… Dat bewijst nogmaals dat haat een van de grondbeginselen is van de marxistische ideologie.

Zo wil de Spaanse regering, een coalitie van socialisten en Podemos, communisten onder een nieuwbakken vlag, maar even fanatiek, de Benedictijnen uit hun klooster in de Valle de Los Caidos, naast het Escoriaal, verjagen. Zij bidden er immers voor de slachtoffers van beide kampen, en dat kan niet, volgens de linkse machthebbers… Er is veel protest tegen deze vijandige beslissing, met petities, betogingen , oproepen aan de bisschoppen( die zich eerder gedeisd houden…) en nu zou ook het bestuur van de stad Madrid zich officieel tegen de plannen van de regering gekant hebben.

In juni nog werd een groep van dominicanen, die als martelaar in het stadje Almagro stierven, door paus Franciscus zalig verklaard, wat het totaal van de martelaren van de Spaanse burgeroorlog in de huidige kalender van de Kerk op meer dan tweeduizend brengt. En dat is nog maar het topje van de ijsberg! Moest hij willen, het zouden er veel meer zijn! In tegenstelling tot vorige eeuwen, waarin er maar weinig persoonlijke gegevens over de martelaren voorkwamen, is nu de naam van elk van hen bekend, met zijn  geboortedatum en zelfs meestal foto’s.  Alleen al op 23 juli 1936 werden zevenenveertig mensen gedood, uitsluitend omdat zij katholiek waren en hun geloof niet wilden verloochenen, zonder proces en meestal in gruwelijke omstandigheden.

In ons land, waar geschiedenis meestal een eenzijdig, politiek correct verhaal geworden is, wordt dit alles systematisch verzwegen. Alleen de geschiedenis van de Spaanse burgeroorlog, gezien door de bril van marxistische geschiedschrijvers, wordt onderwezen en in mythes vertaald. Zelfs tot in romans, die nu nog in Vlaanderen verschijnen, zoals de moeder van Frankenstein, van een zekere Almudena Grandes, worden die leugens nog steeds herhaald.

In Spanje zelf is daar verandering in gekomen. Ook daar was het officiële verhaal dat van “Links”, zeg maar van de communistische ideologen. Tot in 2003 een zekere Pio Moa zijn werk De mythes van de Spaanse burgeroorlog  1936-1939 publiceerde.  Dat leidde tot  een ware aardbeving!

Pio Moa kwam immers niet van de rechterzijde, integendeel. Hij was militant geweest van de Spaanse communistische partij en daarna stichter van de maoïstische weerstandsgroep GRAPO. Als vurig anti-Franco strijder nam hij deel aan verschillende gewelddadige acties, vooraleer te beginnen aan een lang onderzoekswerk, waarbij hij inzage kreeg in het documentatiefonds van de socialistische stichting Pablo Iglesias. Daar kwam hij in contact met het “andere gezicht” van revolutionair Links.

Hij kon niet langer meer zwijgen! Zijn boek van 700 bladzijden bewijst de verpletterende verantwoordelijkheid van Links in de uitbraak van de Spaanse burgeroorlog. Het is de radicalisering van de linkse partijen(communisten, anarchisten, socialisten en anti-klerikale liberalen), verenigd in het Frente popular, met moorden op militanten en politici van de democratische rechterzijde, vernieling van kerken en kloosters, moorden op geestelijken, dat de weerstand van de conservatieven veroorzaakt. En dan gaat de bal aan het rollen: Op 18 juli 1936 breekt een militaire opstand uit onder leiding van generaal Francisco Franco, terwijl de communist Largo Caballero en zijn medestanders al sinds 1934 een revolutionair proces opgestart hadden gelijkaardig aan dat van oktober 1917, dat het democratisch bewind van Kerensky in Rusland ten val bracht. Dat proces was in volle uitvoering en zou geslaagd zijn, was er niet ingegrepen.

Het gepeupel kreeg wapens en het gevolg daarvan was voorspelbaar: een kerkvervolging kwam op gang en nam gigantische proporties aan, veel groter dan die tijdens de Franse revolutie en hoogstwaarschijnlijk op grotere schaal dan tijdens het Romeinse keizerrijk! Ongeveer 7000 priesters en kloosterlingen werden in die periode gedood, waaronder 13 bisschoppen en meer dan 3000 katholieke leken, alleen omwille van hun godsdienstige overtuiging!

Pio Moa schuwt de details niet en die getuigen van een extreme wreedheid. Toch wil ik er enkele voorbeelden van geven.

Een oude kanunnik werd, helemaal naakt, gefolterd en daarna werden zijn geslachtsorganen hem in de mond gestoken. Een andere werd stukje voor beetje neergeschoten, terwijl de schutters opeenvolgend slechts op de niet-vitale lichaamsdelen mikten. Velen werden aan stieren uit de arena’s overgeleverd en bij sommigen werd eerst hun ogen uitgestoken en daarna gecastreerd. Van een onderpastoor werd eerst één oog weggehaald, daarna werd één van zijn oren en zijn tong afgesneden, vooraleer hem te wurgen. Nog een andere werd voor de ogen van zijn bejaarde moeder met breinaalden gemarteld en een andere vastgebonden aan een rijdende tram, tot hij bezweek. Een laatste voorbeeld nog…elf gevangen genomen priesters werden geslagen en opengesneden met hamers, stokken en messen, tot er slechts kleine stukjes van overbleven…

Mijn bedoeling is zeker niet een horrorverhaal te schrijven, het is de rauwe werkelijkheid, die de geschiedschrijver in zijn werk beschrijft.

De mythes van de Spaanse burgeroorlog, nu eindelijk vertaald in het Frans ( voor wanneer in het Nederlands?) en gepubliceerd bij de uitgeverij l’Artilleur doorprikt de mythes en de leugens, die door die door de linkse elites op universiteiten en in de media verspreid werden en worden. Een echte verademing, een waarschuwing ook voor dezelfde ideologieën, die nu in een woke kleedje gestoken, dezelfde methodes van toen gebruiken en onze godsdienstige- en andere vrijheden bedreigen.