Vlaanderen is overleden !

Vlaanderen is overleden ! Neen, dat gebeurde niet gisteren op Goede Vrijdag, maar veel eerder !
We moeten terugggaan tot 3 april 1990 toen koning Boudewijn voor 36 uur van zijn functie werd ‘ontheven’.
Het is geen toeval dat wikipedia het woord ‘ontheven’ tussen aanhalingstekens plaatst. Een koning die even uit zijn functie stapt om ‘zijn’ goddeloze schijnchristelijke ministers een wet te laten ondertekenen die lijnrecht tegen God’s Geboden ingaat is geen koning maar een schertsfiguur. Dat het volk, meer bepaald het eertijds zo Katholieke Vaanderen, dit zomaar slikte betekent dat Vlaanderen toen al zwaar ziek was.

In 1989 had ik een van mijn allerlaatste zeer heldere dromen: ik zag de lucht dichttrekken door inktzwarte wolken. Dan leek het of er een zwarte waterval uit die wolkenmassa stroomde en over de hele aarde uitvloeide. Maar bij nader toezien bleek het om een onoverzienbare stroom van zwarte duivels te gaan. Zij verspreidden zich over heel de aarde. Ik wilde meteen vluchten naar mijn zielehuis maar tot mijn afgrijzen lagen deuren en ramen uit hun scharnieren en het dak was als door een hevige wind weggeblazen. Vluchten kon niet meer !

De gezondheid van Vlaanderen werd beetje bij beetje aangetast door een vijand die eerst traag en voorzichtig optrad met een vriendelijk gezicht en mooie praatjes in alle media. In 1962 was het socialisme al zover gevorderd dat de eerste moderne missen werden ‘gevierd’. Meer bepaald in het college van Bilzen kwam de priester-directeur trots in alle leslokalen vertellen dat wij de eerste Limburgers waren die dit ‘mochten’ ondergaan.

Onze instemming werd niet gevraagd.
We moesten met onze tijd meegaan !
Is dat geen dwang ?

Nu bestaat Vlaanderen nog slechts in naam. Bij de ‘gratie’ van koning, ministers en bisschoppen werden wij allen socialist zonder het goed te beseffen. Nu nog even doorzetten om ons definitief over te geven aan het wereldwijd groeiende communistisch bewind.

Vermits Vlaanderen niet meer leeft is het christendom overwoekerd door onstuitbaar socialisme. Daar diep verborgen onder onkruid en geheel verspreid liggen nog wortels en zaadjes en bestaan nog christelijke groene plantjes met zelfs nog bloeiende bloemen. Niemand die het nog ziet.

Dit is reeds als het einde.

Vanwege de verspreiding, versplintering, kunnen we niet meer spreken van een levende christelijke gemeenschap.

Wat was dat ook al weer, een levendige christelijke gemeenschap ?

Als we nu eens al die alleen staande gezinnen en personen konden samenbrengen in een werkelijke werkzame hechte gemeenschap, misschien per provincie of desnoods voor geheel Vlaanderen een leefgemeenschap oprichten !

Is dat geen mooie gedachte ?

Te mooi ?

Wat is daar voor nodig, om te verrijzen ?

Dat is het heikele punt !
Wat is nodig om te verrijzen ?

De dood. Heel gewoon.

Het is simpel: Vlaanderen is al dood sedert jaren,
dus hoeven we gewoon een nieuw leven te beginnen !

Vergeet dus uw wereldse toekomst in deze dode omgeving !
Hier is niets meer voor uw kinderen, niets meer voor ouderlingen, geen normaal leven meer voor volwassenen.

Verlaat deze onnatuurlijk geworden woestenij !
Met de Overwinning van Christus en met Moeder Maria verhuizen we naar een Nieuw Vlaanderen.

Laten we rustig, voorzichtig en doordacht ons voorbereiden op een verhuis naar een eenvoudige leefgemeenschap en stilaan op gang komen en het nodige ondernemen.
Niet van vandaag op morgen, dat is niet mogelijk. Maar we moeten het zonder onderbreking voor ogen houden: het dode Vlaanderen is erg klein en de versplintering van christenen is funest.

Alleen door geheel vertrouwen in God kan Vlaanderen verrijzen.
Dat is onze toekomst, er is geen andere mogelijkheid meer over !