Binnenkort komt Kerstmis er weer aan: de dag dat we samen de komst van onze Redder vieren in de vorm van een pasgeboren kindje. Zoals bij vele moeders vandaag, kwam Maria’s zwangerschap voor haar omgeving misschien onverwacht; toch was haar kindje zeer gewenst. Jammer genoeg kon de kleine Jezus door omstandigheden niet op een comfortabele plek geboren worden. Maria en Jozef moesten verplicht op reis, en er was geen plaats meer in de herberg. Dus schonk Maria haar Zoon het leven in een stal, weg van de beschaafde wereld. Ook vele aanstaande moeders vandaag bevallen nog in de grootste materiële en morele armoede, vaak nog ergere dan die van Maria. Hoeveel moeders worden niet zwanger onder de moeilijkste omstandigheden, zonder steun van een liefhebbende echtgenoot of familie, zonder (degelijke) woonplaats, of zelfs normen en waarden waarop ze kunnen steunen?
Niet alle zwangerschappen zijn gelijk
Gelukkig bevallen tegenwoordig de meeste vrouwen, in het rijke Westen althans, in moderne ziekenhuizen en worden ze omringd door uitgebreide pre- en postnatale zorgen. De medische opvolging van zwangere vrouwen in ons land is er één van de beste ter wereld. We mogen dan ook fier zijn op onze historisch lage moeder- en kindersterftecijfers. Met lage kindersterfte bedoel ik dan gewenste kinderen, want de neonatale afdelingen van onze universitaire ziekenhuizen, waar extreme prematuurtjes aan de hand van de nieuwste technologieën in leven worden gehouden, staan in schril contrast met de abortusklinieken, waar kinderen van vaak dezelfde leeftijd brutaal het leven verliezen. Koning Herodes zou jaloers zijn op de efficiënte manier waarop we ons ontdoen van kinderen die we, individueel of collectief, als bedreigend zien voor onze welvaart.
Moederschap onder druk
Maar zelfs na de geboorte loopt het voor alle kinderen in ons land niet op dezelfde manier verder. Sommige kinderen hebben het geluk om een warme thuis te krijgen, maar vele anderen zullen al snel gedumpt worden in een opvang of opgroeien in een gescheiden of kansarm gezin. Moeders, onder druk gezet door een politiek van verplichte “emancipatie”, kunnen vaak niet anders dan de opvoeding van hun kinderen uitbesteden. Huwelijken zijn broos geworden en de (weduwe)pensioenen of alimentatie voor huisvrouwen of part-time medewerksters zijn vaak onvoldoende om menswaardig te leven. Vrouwen zijn dus verplicht om te kiezen tussen hun eigen toekomst of die van hun kinderen. Dank u, vrouwenbeweging en neoliberalisme, om gezinnen op deze manier te behandelen.
De heilige familie: een voorbeeld dat niet politiek te recupereren is
Maria, Jozef en het kindje Jezus zijn daarom een teken van hoop. Onze Moeder Maria is op geen enkele manier te integreren in de moderne ideologieën rond vrouw, moederschap en maatschappij. Ook de H. Jozef, de eeuwig trouwe, zorgende echtgenoot, staat ver van alle clichés rond mannen vandaag. Daarom bieden Maria en Jozef een alternatief aan hedendaagse koppels. In hun levensstijl is er namelijk geen plaats voor moderne streefdoelen rond zelfverwezenlijking, carrièrewaan en individualisme. Integendeel, Maria, Jozef en het kindje Jezus staan voor tederheid en zelfgave, liefde en een absoluut vertrouwen op God. Kortom, ze zijn het symbool bij uitstek van vrede en het gezinsgeluk, waar we met z’n allen naar streven. Met deze laatste woorden, wens ik aan alle lezers van het Katholiek Forum een gezegend Kerstfeest!
niet alleen het moederschap staat onder druk, ook het hele gezin staat onder druk. De meeste jongeren trouwen niet meer en gaan gewoon bij elkaar wonen en brengen zo kinderen groot het boterbriefje is niet meer nodig. Ook in deze dagen valt het mij op dat vele nog wel kerstmis vieren maar dat ze de ware zin van kerstmis niet meer weten , dat ze maar goed eten en drinken, en een redder geboren? Juist als de keizer op z’n troon, niks van gehoord . Gisteren is het mij weer duidelijk geworden begin je in een cafe over Jezus te praten dan wordt het aan te toog akelig stil en niemand die nog reageert dan alleen met deze woorden ” ik geloof die sprookjes niet meer, men heeft ons teveel wijsgemaakt ” dit zijn te gevolgen van het tweede Vaticaans concilie vele mensen zijn God moe geworden! Prettige feesten aan alle lezer onze redder is geboren!
– Er kan niet genoeg gezegd worden hoe belangrijk het gezin is : man en vrouw, christelijk gehuwd in een trouwe relatie, die hun kinderen in een liefdevolle christelijke geest grootbrengen.
– Alles wat goed is aan een mooi gezin wordt nu aangevallen of op losse schroeven gezet. De betekenis van het huwelijk wordt ondergraven door het aan homoseksuelen of lesbiennes “toe te kennen” ; huwelijken worden beëindigd “omdat de liefde op was” ; men “geeft elkaar de vrijheid” tot men vaststelt “dat er niets meer is”, enzovoort.
– En nog gekker : sommigen maken ons wijs dat we zelf kunnen kiezen wat ons “eigenlijke” geslacht is, keuze die dan tot stand zou moeten komen “tussen de oren”.
– Arme kinderen die in een gescheurd gezin moeten opgroeien.
– Niet voor niets heeft Maria in Fatima laten uitschijnen hoe belangrijk huwelijkstrouw en gezin zijn.