In het geseculariseerde Westen zijn God en het Christendom voor een groot deel uit de maatschappij verdwenen. Dit wil echter niet zeggen, dat mensen in niets meer geloven of niets meer aanbidden. “Religie” blijft voortbestaan, maar dan zonder God en in een seculiere vorm. Vaak draaien zulke religies rond een aantal pseudowetenschappelijke kerngedachten, geput uit verschillende onderzoeksdomeinen, zoals de biologie, economie, psychologie, sociologie etc. Soms zijn ze gewoon een verbasterde versie van het traditionele geloof. Graag zou ik willen stilstaan bij deze seculiere religies, die voor velen herkenbaar zullen zijn…
De evolutietheorie als religie
Men heeft over de evolutietheorie al veel gediscussieerd en gepalaverd. Voor sommigen gaat het om een wetenschappelijke aangetoonde “waarheid”, die met hand en tand tegen “religieus obscurantisme” verdedigd moet worden. Anderzijds zijn elementen uit de evolutietheorie een eigen leven gaan leiden, aangezien ze in de volksmond, maar ook in populaire artikels, wel vaker gebruikt worden om sociaal minder aanvaardbare gedragingen te verantwoorden. Mensen zijn ontrouw aan hun partner, egoïstisch of asociaal, omdat de “evolutie” hen zo gemaakt heeft. De bikkelharde concurrentie tussen individuen of de vervanging van de partner door een steeds succesvoller exemplaar zijn “natuurwetten” waaraan niemand kan ontsnappen, volgens volgelingen van de evolutie-sekte. Adepten van deze “religie” hebben het moeilijk met de moraal, die de menselijke driften onder controle zou moeten houden. Volgens hen moeten we ons neerleggen bij de “evolutionaire” realiteit, dat mensen in wezen amorele naakte apen zijn, die instinctief handelen. Deze “evolutionaire” driften zijn niet in te tomen; ze houden geen rekening met culturele en religieuze normen of zelfs met de nadelige gevolgen voor de eigen kinderen of geliefden. In deze zin is de evolutionaire religie zeer fatalistisch en meedogenloos te noemen. Zonder God, zijn mensen eigenlijk niet meer dan intelligente dieren.
De vrije markt als religie
De vermarkting van onze ganse samenleving is meer dan ooit een feit geworden. Volgens de marktreligie wordt onze maatschappij in evenwicht gehouden door de onzichtbare hand van de afgod van de vrije concurrentie. Het in vraag stellen van dit mechanisme is voor de marktreligie pure godslastering. De goede adept wordt er verplicht om alle politieke en persoonlijke beslissingen te baseren op rendabiliteit en niet op reële maatschappelijke noodzaak, want dat kost geld en onderhoudt het profitariaat. In de marktreligie bestaat er trouwens geen solidariteit, tenzij deze past in de marketingstrategie en het commercieel imago. Solidariteit en verantwoordelijk rentmeesterschap werden in de marktreligie vervangen door “vrije” concurrentie en consumptie. Zelfs over leven en dood wordt er beslist op basis van economische criteria, want mensen zijn slechts nuttig als ze in de bedrijfswereld ook kunnen dienen als “human resources” (menselijke grondstoffen). We denken hier onder andere aan de verplichte “flexibiliteit” op de arbeidsmarkt, waar oudere of minder performante werknemers willekeurig ontslagen kunnen worden, maar ook de economische aspecten van abortus en euthanasie, waarbij “te dure” zieken en mindervaliden om “humanitaire” redenen uit hun lijden worden verlost. In deze zin kan de marktreligie als een belangrijke pijler beschouwd worden van de cultuur van de dood.
De “politiek correcte” religie
Volgens de “politiek correcte” religie zijn er geen vaste normen en waarden, maar wel duidelijk ingedeelde “onderdrukkers” en “onderdrukten”. Belangrijk in de “politiek correcte” religie is dat de “onderdrukten” (met name etnische minderheden, holebi’s en vrouwen) met de fluwelen handschoen aangepakt worden. Dit houdt ook een maximale economische en sociale compensatie in voor hun vermeende onderdrukking. “Onderdrukten” hebben volgens de “politiek correcte” religie altijd gelijk, ook als hiervoor geen enkel bewijs is. Bv. Transseksuelen zijn mensen die in het “verkeerde lichaam” geboren worden en dus recht hebben op een geslachtsoperatie, ongeacht of die medisch verantwoord is of niet.
In de “politiek correcte” religie, zijn de “onderdrukkers” de “onderdrukten” op onvoorwaardelijke wijze medelijden verschuldigd, omdat zij collectief verantwoordelijk zijn voor deze onderdrukking. Mensen die onder “onderdrukkers” worden ingedeeld, bijvoorbeeld blanke mannen of conservatieve Christenen, kunnen in geen geval slachtoffers zijn, ook niet als hen iets ergs overkomt, zoals dakloosheid.Volgens de “politiek correcte” religie moeten leden van de klasse der “onderdrukkers” desnoods manu militari ervan overtuigd worden, dat ze latent racistisch, homofoob, seksistisch en intolerant zijn, ook wanneer zij dat zelf nog niet beseffen. Van deze “geprivilegieerden” wordt dan ook een perpetuele schuldbelijdenis verwacht. Zij zijn de facto schuldig en moeten dit dan ook voortdurend laten zien.
De natuur als religie
Het is hier zeker niet mijn bedoeling om de noodzaak van natuurbescherming in vraag te stellen. Wel wil ik het hier hebben over de “donkergroene” religie, beleden door bekrompen geitenwollen sokken, die kost wat kost hun ecologische voetdruk willen reduceren. Vaak hebben ze een zweverige relatie met de natuur, die ze als een verloren tuin van Eden willen beschermen tegen het door mensen veroorzaakte Armageddon van global warming en vervuiling. Het gaat hier voornamelijk om utopisten, wiens levensstijl meer op perceptie dan realiteit gebaseerd is. Het liefst zouden ze onze vervuilende bedrijven willen sluiten, onze parkeerplaatsen afschaffen, zodat we allemaal vrolijk kunnen rondfietsen op een verkeersvrije autosnelweg. Allemaal zonder hun comfortabele en energieverslindende villa in het groen te moeten verkopen. Deze utopische religie is uiteraard niet leefbaar en al zeker niet met onze huidige bevolkingsdichtheid. De “natuurreligie” heeft dan ook antinatalistische trekjes. Vele volgelingen kiezen ervoor om kinderloos te blijven, omdat de mens de ultieme vijand is van de natuur. De “natuurreligie” wordt er zo één van genocide op de eigen cultuur.
Gezondheid als religie
Een sportieve levensstijl en goede eetgewoonten worden door de media agressief gepromoot als pijlers van een lang en gezond leven. De wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beschrijft gezondheid als een “staat van compleet fysiek, mentaal en sociaal welbevinden”. Dit gezondheidsgeluk is voor sommigen een levensfilosofie en zelfs religie geworden, vooral onder leden van de middenklasse die zich in de professionele wereld als doeltreffend en gedisciplineerd willen voorstellen. Managers van vandaag kunnen zich geen dikke buik meer veroorloven. Een gezond gewicht en goede fysieke conditie worden op deze manier statussymbolen. Volgens de gezondheidsreligie, zijn mensen zelf verantwoordelijk voor hun gezondheid. Ze denken hun toekomst te kunnen controleren door trouw te sporten en ook culinair niet te “zondigen”. Dat zondigen is trouwens ook al een religieus concept, dat leidt tot schuldgevoelens wanneer men geen tijd of discipline heeft voor sport of een optimaal dieet. Mensen die ondanks hun perfect gecontroleerde levensstijl alsnog ziek worden, krijgen vaak te maken met een gevoel van ontgoocheling en verraad. Wat kan men daarop zeggen? Dit gebeurt wel vaker met pseudo-religies…
De pseudo-religie van het hedonisme
Sinds mei ’68 en de seksuele revolutie, zagen we een ware explosie van plezier en hedonisme. De beheersing van de lusten, zoals aangemoedigd door het Christendom, werd vervangen door het nahollen van alle soorten plezier en dan vooral van seksueel plezier. Het ultieme overgangsritueel van de hedonistische “religie” is het verliezen van de maagdelijkheid. Seksuele onervarenheid wordt door de hedonisten niet gezien als een bron van deugd, maar één van schaamte. Mensen die als onvoldoende sociaal vaardig of seksueel aantrekkelijk beschouwd worden, zijn bijgevolg de verschoppelingen van deze tijd. Ik denk onder andere aan de Incels (involuntary celibates), een groeiende groep (jong)volwassenen, die helemaal geen relaties meer hebben en lijden aan sociaal isolement. Het hedonisme is er dus niet voor allen, maar enkel voor de happy few, die een maximaal aantal partners kunnen aantrekken. Deze “uitverkorenen” moeten voortdurend hun seksuele praktijken laten escaleren, om er nog enig plezier uit te halen. Voor velen onder hen is continu plezier echter een “recht” geworden. Dit leidt tot uitspattingen en zelfs seksueel grensoverschrijdend gedrag. De trieste gevolgen hiervan zien we tegenwoordig in de bijna dagelijkse rapportering in de media over seksueel misbruik of de bekende #metoo Internet campagne tegen ongewenst seksueel gedrag.
Vlaams Katholicisme as seculiere religie
Door zijn extreem inclusieve aanpak, kan men de modernistische Katholieke Kerk in Vlaanderen eveneens als een seculiere religie beschrijven. Men kan zich afvragen hoe “religieus” huwelijks-, doop- communie- of uitvaartceremonies nog zijn, aangezien deze in vele gevallen op de meest vrijblijvende manier worden georganiseerd voor “gelovigen” die enkel nog een culturele band hebben met het Katholicisme. Deze secularisering is ook duidelijk, wanneer men naar de inhoud van het vak Katholieke godsdienst in onze scholen kijkt. De vage “Christelijke waarden”, die er onderwezen worden door soms openlijk atheïstische leerkrachten, verschillen nauwelijks van het vak niet-confessionele zedenleer. Het gevolg is dat het Katholicisme in Vlaanderen eigenlijk een uitgehold verhaal is geworden. Niemand heeft er nog interesse in na een halve eeuw antiklerikale propaganda. Ook de recente misbruikschandalen hebben het imago van het Katholicisme op geen enkele manier bevorderd. Integendeel. De Kerk in Vlaanderen dient tegenwoordig voornamelijk nog als organisator van overgangsrituelen, wanneer hier nog geen burgerlijk alternatief voor gevonden is. En haar bisschoppen vinden dit helemaal niet erg..
Seculiere religies en culturele zelfhaat
Wanneer ik de inhoud van al deze seculiere “religies” bekijk, is hun intellectuele oppervlakkigheid het eerste wat we opvalt. Seculiere religies zijn echter niet enkel de vruchten van onwetendheid, maar ook van spirituele en empathische verarming. De seculiere religies kennen geen genade of bevrijding. De lotsbestemming van individuen wordt er geleid door koude marktmechanismen, een meedogenloze evolutietheorie, politiek correcte verplichtingen, een ijzeren gezondheidsregime, seksuele verplichtingen en een uitgeholde Christelijke cultuur. En als het erop aankomt, zijn we als mensheid zelfs milieuverontreinigend en een gevaar voor de toekomst van onze planeet. Zo komen we terug op een thema dat ik al in eerdere artikels heb besproken, namelijk de zelfhaat van de Westerse mens, die onder allerlei invloeden zijn eigen religie, cultuur en identiteit heeft verworpen. Tijd om hier verandering in te brengen door bekering en culturele ontwaking. Er is op dit vlak nog veel werk aan de winkel.
Weer een goed artikel waar bij seculiere religie ik ook de islam reken die God niet kennen als hun Vader en nooit zeker zijn van hun redding!! De Westerse mens is in zijn voortbestaan bedreigd door allerlei vormen van religie die zijn logica misvormen en dan heb ik het nog niet over migratie! Het Vlaams katholicisme is ook aan het verdwijnen men ziet soms nog wat volk in bedevaartsoorden waar vele zich soms zelfs komen amuseren maar niet tot de levensvragen komen . De mens zijn lijfspreuk is nu geworden ” we leven toch maar één keer” en dat is een fatale vergissing leven in het hier en nu houdt geen rekening met de toekomst van de mens! Nogmaals goed artikel !!
Een accurate, overzichtelijke reminder, dit artikel. Dank u mevrouw Gabriels.
– Dank mevrouw Gabriels, voor dit verhelderend artikel met klinkende waarheden.
– Soms hoor je : er is geen God nodig, want de mens is er gekomen door evolutie. Een hoogst onbevredigend antwoord natuurlijk, want je moet eerst iets hebben om mee te beginnen, en enkel God kan uit het niets scheppen. De mens is niet toevallig ontstaan.
– Tegenwoordig mag je gelijk wat aanhangen, als het maar niet de katholieke godsdienst is. Die wordt als verfoeilijk en achterlijk beschouwd. En als dat geen voldoende ontrading geeft, dan wordt er snel bijgezegd : die katholieke Kerk, met al haar pedofiele priesters zeker ?
– Toch moeten we FIER ZIJN OP ONS MOOIE, BELANGRIJKE KATHOLIEKE GELOOF, en beslagen om het te verdedigen en het bekend te maken.
… Goed gezien van Katharina Gabriels, als ze het heeft over het slappe godsdienstonderwijs in Vlaanderen.
… Soms wordt gezegd dat de bisschoppen niets kunnen doen aan de secularisatie. Dat klopt dus niet. Dat ze beginnen met te maken dat het godsdienstonderwijs op zijn poten staat, en dat in de katholieke scholen (of wat daarvoor moet doorgaan) ook een godsdienstcultuur komt, met gebed, liturgie enzovoort. En men moet het niet erg vinden als men daardoor wat leerlingen zou verliezen (hetgeen te betwijfelen valt).
… In de “dialoogschool” van Boeve zie ik in dit verband weinig of geen geen heil.
Helemaal akkoord, AG Stinus. De bisschoppen zijn 100% verantwoordelijk voor de inhoud van het vak Katholieke godsdienst in onze scholen, zowel in het Katholieke net als het GO!. Het moet dus gedaan zijn met de excuses. Hoewel er ook maatschappelijke factoren spelen, kan men gerust beweren dat de Katholieke hiërarchie de voornaamste oorzaak is van de teloorgang van de Kerk in West-Europa.
LS,
goede analyse, de kerk echter denkt en leeft in eeuwen, millenia, dit speelde al eerder, niet de gehele hierarchie is verantwoordelijk echter, de strijd in die hierarchie is verantwoordelijk voor de verwatering van de wijn.
Inderdaad, beste Katharina, U bespreekt de hedonistische en nihilistische symptomen als gevolg van “een uitgeholde Christelijke cultuur”. Maar die uitgeholde cultuur is een gevolg van het uitgeholde katholieke geloof en de NOM liturgie , de vrucht van dat vervloekte V2 concilie van 1962.
Voorts legt U dit op het bord van de mensen in het algemeen, terwijl dit veeleer een kwestie is van de clerus, de NOM clerus, sinds de jaren 1960, en daarvoor.
Zij hebben het vacuüm getrokken, waardoor allerlei valse leren, utopieën, en het hedonisme met abortus en anti-conceptie, gemeengoed zijn geworden. Zij hebben kunnen binnendringen in het leven van de Christelijke Europese volken, de “nieuwe uitverkorenen”, “talrijk als de zandkorrels aan zee”, uit Jaweh’s belofte aan St. Abraham, 4500 jr. terug. De gelovigen hebben niet gevraagd om een revolutie, beste Katharina. Revoluties komen nooit van onder af, maar komen altijd van boven naar beneden, aangestuurd door de al twee millenia opererende “Synagoge van satan” (Ap.2:9,3:9). Dat was ook met de Reformatie het geval.
In het afgelegen Scandinavië in die tijd, waar het Lutheranisme wortel heeft geschoten, beseften de mensen niet eens dat de koers verlegd was, ook niet in Engeland met de Reformatie van de beruchte koning Hendrik VIII, die de bisschoppen tyranniseerde en hen dwong mee om te gaan. De directe zielzorgers vertelden dat niet.
Die eerste generaties protestanten in Scandinavië, dachten dat ze nog steeds trouw waren aan Rome. Het verraad lag op het niveau van de clerus. Ook in onze tijd is dat verraad van de clerus niet veranderd, dat toont U zelf aan. Maar dan stopt U, zonder de consequenties te trekken.
De weg terug binnen de Kerk, is een eerste vereiste, voor herstel van cultuur en beschaving. Dat mis ik in uw pleidooi. Terugkeer naar de Traditie is een conditio sine qua non, met als kernpunt, herstel van de traditionele liturgie, die van Golgotha. Daar ligt het enige moment dat de mens hier op aarde God kan ontmoeten, in het wonder van het Tridentijnse Heilige Misoffer van altijd. Want bij Hem begint alles (2 Kor.3:5).
Dus beste Katharina, een complete ommekeer is vereist, van U, van mij, en van ons allemaal. Weg van de protestante NOM, weg met die abjecte tafel, zet die buiten op de stoep, zoals een moedige pastoor in Leiden gedaan heeft, en bel de gemeente om op te halen. Doe wat in die NOM kerken, zet die clerus voor het blok. Het is buigen of barsten.
De culturele ommekeer waar U om vraagt begint niet in de politiek of op het maatschappelijke vlak, maar in de kerk, in de parochies van de Traditie, in de parochies waar het Heilig Misoffer van altijd, wordt opgedragen. Of ik nu in Zuid-Frankrijk ben, hier in Toulon, of in Leiden bij de PX, of bij mijn jongste dochter in Tulsa, Oklahoma, of bij de paters van de FSSP (Petrus Priester Broederschap), overal zie je hetzelfde beeld. Het tegenbeeld van de grijze NOM parochies : uitermate devoot, overvolle kerken gevuld met jongeren en jonge gezinnen, vaders en moeders met vele kinderen, prachtige zangkoren, vele kleine misdienaars, en vooral, en nu komt het, beste Katharina, vele jonge moeders met dikke buiken omringd door kleine, zoete kinderen vol aandacht. Een totaal nieuw beeld, dat nieuwkomers het meest frappeert, de grote aantallen kinderen in die parochies. Je zou dus kunnen zeggen dat ook de rampzalige, vacuüm trekkende demografische neergang van Europa, enkel te stoppen is met de innerlijke bekering van ons katholieken, weg van de NOM, weg van dat verschrikkelijke concilie, en terug naar de Traditie, en de Kerk van altijd.
Beste Jules, U hebt gelijk dat een traditioneel Katholicisme de toekomst is. De modernisten zijn weinig inspirerend voor jongeren en zijn bovendien niet bijzonder vruchtbaar. Ik zou niet verbaasd zijn, indien een toekomstige generatie clerici de klok zou terugdraaien.
Niet het 2e vaticaans concilie en de NO heilige Mis zijn de oorzaak van de kerkelijke teloorgang – de mensen weten niet eens meer wat het laatste concilie verteld heeft. De kerkelijke teloorgang werd en wordt vooral veroorzaakt 1) doordat de pers en de ganse clerus er indertijd (en nu nog) een potje van gemaakt heeft, en men ging denken dat nu alles mocht en kon, en daaraan gekoppeld het verwaarloosde godsdienstonderricht 2) doordat de huidige mens zowat in slaap gewiegd wordt door de technische vooruitgang en de materiële welstand, waardoor er geen aandacht meer is voor het spirituele (“houd ze bezig en laat ze verbruiken” lijkt de moderne slogan ; zonder God lijkt alles even goed te gaan).
Goede analyse van u. Dat heet cultuurmarxisme. Joden, Christendom bashen. Uiteraard wordt het islamfascisme de hand boven het hoofd gehouden. Van LHBT en andere letters van het alfabet.Van genderideologie.Van diversiteit enz.Daarbij wordt tegen de kerk geageerd omdat het soms een ander geluid laat horen. Dat moet kostte wat kost verhinderd worden.De kerk maakt m.i.niet voldoende duidelijk wat van het Wereldse en wat van het Geestelijke is/komt. Wat ook bij jezelf begint. De overwegingen zijn vooral sociaal geworden. Wat ik jaren geleden mooi vond. Mede omdat ik in een sociaal beroep zat en de toen genoemde sociale academie in de jaren 80 heb gevolgd.Daarna verdere studie waar ik meer aan heb. Nu vind ik die academie weinigzeggend en het is beperkt. De mens was (in de kerk) meer het middelpunt, terwijl de Heer dat dient te zijn. Waarbij nederigheid en Hem boven alles stellen het uitgangspunt hoort te zijn. Maar ik mis de bijbelse uitleg in en buiten de RKKerk. Het accent ligt m.i.teveel op vroomheid en wordt het weinig geduid waar het overgaat.Vertel in godsdienstlessen meer over kerkelijke aangelegenheden/rituelen. Vertel waarom dat zo gebeurt. Leg de Bijbel meer uit.Niet buiten jezelf staat, maar dat te maken heeft met jezelf in relatie met de Heer. Een boek jaren geleden heeft mijn ogen open gedaan. Nu vooral een Amerikaanse protestantse voorganger op de NL tv zender Family7. Die de Bijbel handen en voeten geeft en ons een spiegel voorhoudt. Zo boeiend. Daar kun je ook wat mee voor jezelf en de kijk op de samenleving. Die hij erbij betrekt en hoe als Christen daarin te kunnen staan. Geeft bijv. opvoedings stijlen vanuit Bijbelse principes voor ouders. Daar zou de RKK wel eens meer in de kerk, bijeenkomsten, scholen, seminaars aktief kunnen zijn in relatie met een devote kerk. De RKK is wat dat betreft stil. Goed geschreven. Dank u.