Syrië lijkt op een keerpunt. Een stroomversnelling. Oost-Aleppo is begin december heroverd. De Russen en Turken coördineren hun luchtaanvallen op Al Bab en volgens geruchten zouden de Russen op 23 januari bij hun precisiebombardement op Deir Ez Zor (Dayr az Zawr op de kaart) Amerikaanse “intel” (inlichtingen) gekregen hebben.[1] Vertegenwoordigers van Rusland, Turkije, Iran en de VN onderhandelen met de gewapende oppositie (het niet jihadistische deel) in de Kazachse hoofdstad Astana om de wapenstilstand van december te consolideren. Het Pentagon past zijn strategie voor IS-bolwerk Raqqa (Ar Raqqah) aan onder de nieuwe minister van defensie Mattis. Buigen of barsten.
Er is dus hoop dat Syrië niet helemaal de weg opgaat van Libië en dat in het centrum en westen een niet-confessioneel regime met verschillende minderheden kan blijven. Wellicht een Koerdische zone maar dan zo ver mogelijk naar het noordoosten en in het noorden een dunne strook met Turkmenen verwant met Turkije en onder Turkse invloed.
De vraag is waarom die lijdensweg, waarom die calvarie van zo veel Syrische christenen, minderheden en ook meerderheden?
Om dat te beantwoorden moeten we de opinie bij ons in het Westen onderzoeken. De Franse conservatieve filosoof Soral [2] ziet “ethisch rechts” (droite morale) en “zakelijk rechts” (droite d’ affaires) en daarnaast “sociaal links” (gauche sociale) en “humanitair links” (gauche droit de l’ hommiste). Je kunt “sociaal links” zijn en “ethisch rechts”. Journalisten plakken je dan het etiket “populist” op. Juncker van de EU ziet daar een gevaar in voor Europa: “het galopperende populisme”[3].
Zakelijk rechts of “neoconservatief” met de Amerikaanse benaming is economisch neoliberaal en is securitair gericht met focus op business, veiligheid en militaire bondgenootschappen. Humanitair links of “neoprogressief” is economisch ook neoliberaal maar focust wat meer op mensenrechten, ecologie, holebi enz. De twee overlappen echter. Toen de neoconservatief Bush II Afghanistan binnenviel in 2001 haalde hij ook humanitaire redenen (vrouwenrechten, democratie brengen) aan. De neoprogressieve intellectueel Bernard Henry-Lévy inspireerde Sarkozy om in 2011 Libië te bombarderen om “humanitaire redenen”.
Wat is nu het verschil tussen sociaal links en de neoprogressieven? Sociaal links heeft nog prioriteiten en ordewoorden, de neoprogressieven hebben dat niet meer. Voor hen zijn er alleen nog deelgroepen (vrouwen, zwarten, holebi’s, moslims..) en elke strijd is “nevengeschikt” aan elke andere zoals de filosoof Thomas Decreus dat uitdrukt in De Wereld Morgen [4]. Wie echter geen prioriteiten meer heeft, heeft ook geen strategie meer. Er rest alleen nog tactiek. Die tactieken zijn genoegzaam bekend. Heb je kritiek op het vluchtelingenbeleid van Merkel en de EU, dan ben je een “racist” of een “nazi”. Had je kritiek op Hillary Clinton haar beleid dan ben je een “seksist”, heb je kritiek op de officiële uitleg over 11 september dan ben je een “samenzweringstheoreticus”. Zo zijn de progressieven die zich ooit konden beroepen op hun analysevermogen (de dialectiek van Hegel en Marx), een schim van zichzelf geworden. Ze zijn vervallen tot etiketten plakken en zwart-wit moraliseren.
De neoprogressieven en de neoconservatieven zijn beiden globalisten. Het is de default modus van hun mentale computer. Die modus is de neoliberale globalisering van de laatste 30-35 jaar of de (neoliberale) “Nieuwe Wereldorde” (NWO), door Bush I zo benoemd in 1991 na de opheffing van de Sovjet-Unie. Die NWO is de poging om via de financiële markten, organisaties en handelsakkoorden (IMF, WTO, TPP enz.) en het militair industrieel complex (VS, NATO en interventies veelal via plaatsvervangers) de Westerse dominantie over de wereld na de val van het communisme te verankeren. Hier vullen de neoconservatieven en neoprogressieven mekaar aan: militaire en financiële dominantie kan niet zonder humanitaire inkleding. Omgekeerd gaan mensenrechten vaak niet zonder bommen, dat hebben de Serviërs ondervonden in 1998-99 en de Syriërs sinds 2011.
In de consolidatie van de NWO is Syrië net zoals Oekraïne (staatsgreep op 21 februari 2014) een sluitstuk. Oekraïne en Syrië liggen op de route naar het “hartland” van Azië, Oekraïne op de noordelijke “Zijderoute”, Syrië op de zuidelijke (Syrië, Irak, Iran, Pakistan). Als Syrië en Oekraïne gedestabiliseerd zijn, dan is de nieuwe zijderoute, de “One Belt One Road” (OBOR) [5] geblokkeerd. Daarmee zijn China en Rusland dan ingekapseld. De Britse strateeg Mackinder zag het al in 1904: het “hartland” van Azië moet ingekapseld worden en het “randland” ervan gecontroleerd via basissen (Golfstaten, Filipijnen, Korea, Japan) en allianties (India).
Syrië moest dus vallen. Niet omdat het autocratisch was, de tribale vorstendommen zoals Saoedi-Arabië, Qatar, VAE zijn veel erger. Het is strategisch, het volgde een eigen koers, het was een van de laatste niet confessionele regimes in het Midden Oosten. Het had zelfs geen schuld bij het IMF. Hier een affiche die Facebook eraf gehaald heeft. Wellicht omdat de site nogal sterk op het “zionisme” focust, het streven naar een “Groot Israël”. Daarover zullen we het straks nog moeten hebben. Syrië als geografische plaats speelt een grote rol in het millenarisme, de speculatie over het einde van de tijden, bij fundamentalistische joden, moslims en “herboren” protestanten in de VS.
Eerst nog een beschouwing over de strategie die de NWO gevolgd heeft. Minister van buitenlandse zaken Kerry geeft het antwoord in de gelekte audio van een gesprek met vertegenwoordigers van “rebellen”. Het gebeurde op 30 september 2016 in een UNO-conferentiezaal [6]. Het doel van de VS was “regime change”. De hoop was dat IS Assad in Damascus zou omverwerpen en er dan een verdeling zou volgen. Maar dan kwam Putin binnen (september 2015) en was het scenario niet meer geldig, aldus Kerry. Hier geeft hij impliciet toe dat Rusland (en het Syrische leger) het terrorisme in het westen van het land efficiënt aanpakt. We weten van generaal Flynn (een tijd lang adviseur van Trump) hoe IS bewapend werd [7]. Het Amerikaanse leger moest van hogerhand (Clinton, Obama) wapens voor IS laten passeren, aldus Flynn op Al Jazeera op 13 januari 2016. Flynn was voorheen directeur van de Defense Intelligence Agency. Er is een document van de DIA van 2012 vrijgegeven via Judicial Watch [8] Dat voorziet in 2012 al dat er een “salafistisch vorstendom in Oost-Syrië” zal worden opgericht en dat dat precies is wat de “ondersteunende mogendheden” wensen, m.a.w. de VS, de Golfstaten, Frankrijk, Groot-Brittannië.
Neoprogressieven (en unisono neoconservatieven) blijven erop hameren dat dat allemaal misschien wel waar is maar dat er toch een enorme kans is gemist in 2013 toen Assad direct kon worden uitgeschakeld. De neoprogressief Hollande en de neoconservatief Cameron waren klaar om hem te bombarderen ook zonder VN-mandaat. Toen stemde het Britse parlement tegen. Assad, zo de neo’s unisono, was en is een Hitler. De zoveelste Hitler in de Westerse “mainstream” pers met in 1991 Sadam, in 1998 Milosevic, dan weer Sadam, later Khadafi, Assad, Putin. Op 21 januari 2017 doet ook paus Franciscus zijn duit in het zakje en waarschuwt voor “populisme” en “een nieuwe Hitler” [9]
Het tot de draad versleten argumentum ad Hitlerum. Een foto van een jaar geleden.
Assad wordt geblameerd voor het beleid van zijn vader. Die had in 1982 een opstand van de Moslim Broederschap in Hama bloedig onderdrukt. We moeten er wel bij vermelden dat de islamisten van de Moslim Broederschap van 1976 tot 1982 een langdurige terreurcampagne hadden gevoerd (volgens Wikepedia). Er zijn uitstekende bronnen van Westerse onderzoekers, Curtis en Dreyfuss [10] Constante is dat de Britten en de Amerikanen systematisch de fundamentalistische groepen steunen om de nationalisten te verzwakken. Dat was zo onder Nasser in Egypte en onder Assad I en Assad II in Syrië. Je onafhankelijk ontwikkelen mag niet in de NWO. Fundamentalisten, zo dachten ze in het Westen, kun je manipuleren, tegen de nationalisten en ook tegen mekaar opzetten, soennieten tegen sjiieten, meerderheden tegen minderheden. Verdeel en heers. Ook Israël kwam het goed uit. Laat ze maar onder mekaar vechten.
De Vlaamse pater Maes, die al lang in Syrië verblijft, heeft gelijk [11] Op 8 februari stelt hij in Zerohedge dat de behandeling van Syrië de grootste medialeugen van onze tijd is. De berichtgeving is je reinste oorlogspropaganda: de goeden tegen de slechten, wij met onze plaatsvervangers, de rebellen en de NATO in de lucht, tegenover de tiran. De Standaard heeft het op 3 december over “De val van Aleppo”, de goeden hebben daar verloren, de stad is gevallen. Ze hebben het niet eens over Oost-Aleppo (nog enkele tienduizend inwoners) maar spreken over “Aleppo” in het algemeen. West-Aleppo was al lang onder regeringscontrole. Weken ervoor werden we bestookt met oncontroleerbare berichten over “massaslachtingen” veroorzaakt door de Syrisch-Russische coalitie. Kerry riep op 5 oktober op tot een onderzoek naar oorlogsmisdaden. De mainstream pers haalde het Neurenberg Tribunaal van 1946 boven. Na “de val van Aleppo” hoorden we daar niks meer over. De mainstream pers vond het ook niet de moeite om de bewoners van Oost-Aleppo na de herovering te interviewen over hun ervaringen hoe de Al Nusra en anderen de waterbevoorrading afsneden, het meel buit maakten en op de zwarte markt verkochten. Die interviews konden we wel zien op Russian Television. Maar dat is fake news natuurlijk..
Het krasse is dat er op hetzelfde moment een beleg in Irak bezig is, het beleg van Mosoel. In een moedig artikel van 21 januari in De Wereld Morgen [12] schrijft Dirk Adriaensens: “Westerse coalitie richt bloedbad aan in Mosoel”. Daarin constateert hij dat de duizenden burgerdoden bij de herovering van de stad bij de mainstream pers geen verontwaardiging wekken in tegenstelling met de burgerdoden in Oost-Aleppo. Volgens VN-schattingen zitten er eind januari nog 750000 mensen vast in Mosoel, veel meer dan de enkele tienduizenden die nog in Oost-Aleppo vastzaten. Het is allemaal twee maten en twee gewichten in de berichtgeving zoals bij oorlogspropaganda als je land effectief in oorlog is.
Een ander voorbeeld is de sarin-gasaanval bij Damascus op 21 augustus 2013. Dat wordt in onze pers nog altijd met Assad geassocieerd alhoewel dat verhaal al lang weerlegd is. Een Turks parlementslid van de CHP-partij vertelde op 16 december 2015 [13]dat IS-leden via Turkije sarin binnensmokkelden om in labo’s in Syrië te mengen. Er was al een gerechtszaak geweest in 2013 met enkele Turkse smokkelaars maar die zaak was van hogerhand stopgezet. In het aangehaalde artikel vindt u ook de links naar de bevindingen van Carla del Ponte en MIT. Die wijzen niet naar de Syrische regering. Carla del Ponte is een UNO “investigator” en de Massachusetts Institute of Technology (MIT) had een ballistische analyse van de banen van de bommen gemaakt. De onderzoeksjournalist Seymour Hersh volgde de zaak jaren lang [14]. Was Hillary Clinton als minister en brein van de Libië-interventie op de hoogte van het overbrengen van sarin van Libië naar Turkije/ Syrië? Hersh antwoordt niet duidelijk “ja” maar de vermoedens blijven.
Syrië was dus het mikpunt van de globalisten omwille van zijn strategische ligging, zijn onafhankelijke koers, zijn vrij zelfstandige economische ontwikkeling. Maar het was en is ook het mikpunt van de millenaristen. De eindtijdverwachting of apocalyptiek is vanuit Perzië binnengedrongen in het jodendom (bepaalde boeken in het Oude Testament en ook in de commentaren, de Talmoed) en via het jodendom in het christendom. Het heeft ook sterk vanuit Perzië de islam beïnvloed. In het Nieuwe Testament is het vrijwel niet aanwezig in de evangelies, zeker niet dat van Johannes, maar wel in enkele brieven en uiteraard in het Boek van de Openbaring. De grote kerkleraar Augustinus heeft heel die eindtijdspeculatie op zijn plaats gezet: er is een strijd bezig in ons “wereldbestel”, maar het is aan ons niet gegeven om het precieze en concrete verloop, laat staan de precieze en concrete afloop te voorspellen laat staan te beïnvloeden.
Het millenarisme heeft echter in de Middeleeuwen regelmatig de kop opgestoken en met het protestantisme van Luther e.a. is het in vele sekten sterk gaan doorwerken. Het verklaart de onvoorwaardelijke steun van vele Amerikanen voor Israël. “Herboren” christenen geloven dat wanneer de joden zich opnieuw in het Heilig Land vestigen (in zijn maximale interpretatie het “Groot-Israël” van de zionisten), dan het einde van de tijden nabij is en de ware gelovigen dan in de hemel opgenomen worden. De zionisten houden het westen van Syrië, het bijbelse Syrië dus zeker in hun vizier.
Wat leeft er bij de jihadisten? Een citaat van forums.marokko.nl. Dit is een mainstream forum van Marokkanen in Nederland [15] :
Volgens sommige islamitische opvattingen zal het einde der tijden namelijk aanvangen met de komst van de islamitische heiland, de Mahdi, of zijn helper, de profeet Isa (Jezus), en hun heerscharen in het huidige Syrië, in de buurt van Damascus. Vooral bij het al-Nusra Front is die opvatting sterk. Het mediakanaal van deze groep heet al-Manarah al-Bayda, oftewel de Witte Minaret. Volgens soennitische overlevering zou deze ten oosten van de Syrische hoofdstad zijn gelegen. Aan het einde der tijden zal Isa/Jezus op deze minaret neerdalen om de strijd aan te binden met de troepen van de dajjal (=equivalent van de Antichrist). Ook in bepaalde sjiitische opvattingen heeft Syrië een belangrijke betekenis in het einde der tijden. Naar verwachting zal hier de valse profeet As-Sufyani een opstand beginnen, Syrië veroveren en vervolgens Irak binnenvallen, waarna vanuit Khorasan (samenvallend met het huidige Iran) weerstand zal worden geboden die zal leiden tot de terugkeer van de Twaalfde Imam, de messianistische figuur van de sjiieten. In de ogen van veel Iraniërs die zich hebben aangemeld voor de strijd in Syrië is duidelijk dat de rebellen aldaar het leger van As-Sufyani zijn. Het heeft er intussen de schijn van dat met de toenemende rechtstreekse confrontaties tussen enerzijds leden van de Iraanse Revolutionaire Garde en Hezbollah en anderzijds de met al-Qaeda verbonden strijdgroepen er sprake is van een wederzijds opzwepen in apocalyptische verwachtingen.
Dat verklaart waarom jongeren die nauwelijks de spelconsoles ontgroeid zijn en niks afweten van de meerzinnigheid en gelaagdheid van heilige teksten, gegrepen worden door de strijd tegen Assad nog meer dan pakweg de strijd tegen Khadafi of Putin. Die strijd tegen Assad door het Westen logistiek begeleid en door de Golfstaten gesponsord, past in dat kader van de eindtijdspeculaties. Internet chatrooms zijn echokamers die de apocalyptische spreuken, die zeker niet tot de mainstream van gezegden van de eerste islam behoren, schier eindeloos verspreiden en versterken. Dat verklaart dat het aanvankelijk vreedzame protest in een aantal steden in 2011 heel vlug door buitenlandse jihadisten is opgeslorpt. Het volgende forum citeert een bericht van Die Welt van september 2012 [16]. Volgens de BND, de Duitse spionagedienst, zijn 95% van de rebellen buitenlanders, en dat al in 2012!
De katholieke theoloog en filosoof Marco Vannini waarschuwt in “De Antichrist” [17] voor apocalyptische speculatie. Hij houdt zich aan het Johannes-evangelie. God is “Geest” en wie Hem niet erkennen in de “Geest”, zijn de eigenlijke “antichristen”. Ze zien God in het “vlees”, d.w.z. ze interpreteren de schriften in een letterlijke zin i.p.v. de allegorische zin en zien Hem als een wereldheerser. Ook hun voorstelling van het leven na de dood is “vleselijk”, denk aan de voorstellingen van het paradijs bij joden en moslims. Het ontketende millenarisme bij fundamentalische joden, christenen en moslims lijkt op het nihilisme dat Dostojevski analyseerde in “Demonen”, het “Alles is toegestaan voor de superieure mens” van ontspoorde atheïstische anarchisten in de tweede helft van de 19de eeuw.
Geen mooi vooruitzicht. We zijn gewaarschuwd. Gelukkig is er in Syrië alvast een keerpunt. De kansen zijn gekeerd. Trump wil zich terugtrekken uit het Midden-Oosten en samen met Rusland IS opdoeken. Aan de andere kant wordt de spanning met Iran aangewakkerd. Hopelijk is dat krachtpatserij die enkel voor de eigen achterban bedoeld is. Laten we hoopvol blijven.
[1] https://warisboring.com/if-america-tries-to-team-up-with-russia-in-syria-it-will-face-two-big-problems-32b8783ba816#.g7n4xr683 (31 januari 2017)
[2] SORAL A., Comprendre l’ Empire. Demain la gouvernance globale ou la révolte des Nations? Essai, Editions Blanche, 2011
[3] http://www.cnbc.com/2016/09/14/europe-faces-galloping-populism-juncker-warns-in-state-of-the-union-address.html
[4] http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2016/11/16/nee-het-waren-niet-de-slachtoffers-van-de-globalisering-die-trump-verkozen
[5] De OBOR of nieuwe zijderoute is volgens Wiki een ontwikkelingsstrategie voor Eurazië voorgesteld door de Chinese leider Xi Jinping. Er is de landroute (noordelijk en zuidelijk) en de zeeroute.
[6] https://theconservativetreehouse.com/2017/01/01/absolutely-stunning-leaked-audio-of-secretary-kerry-reveals-president-obama-intentionally-allowed-rise-of-isis/
[7] http://www.aljazeera.com/programmes/headtohead/2016/01/transcript-michael-flynn-160104174144334.html
[8] http://www.judicialwatch.org/wp-content/uploads/2015/05/Pg.-291-Pgs.-287-293-JW-v-DOD-and-State-14-812-DOD-Release-2015-04-10-final-version11.pdf
[9] http://www.independent.co.uk/news/world/europe/donald-trump-pope-francis-adolf-hitler-rise-of-populism-walls-barbed-wire-a7539936.html
[10] DREYFUSS R., Devil’s Game. How the United States helped to unleash fundamentalist islam, Macmillan, 2006
en CURTIS M., Secret Affairs, Britain’s Collusion with Radical Islam, 2010
[11] www.zerohedge.com/news/2017-02-08/media-coverage-syria-biggest-media-lie-our-time
[12] www.dewereldmorgen.be/long-read/2017/01/21/westerse-coalitie-richt-bloedbad-aan-in-mosoel
[13] 21stcenturywire.com/2015/12/16/mafia-state-turkish-mp-now-faces-treason-charges-for-revealing-how-isis
[14] www.washingtonsblog.com/2016/05/seymour-hersh-says-doesnt-know-whether-hillary-clinton-knew-sarin.html
[15] http://forums.marokko.nl/archive/index.php/t-4934189-derde-wereldoorlog-of-apocalyps-in-syrie.html
[16] http://forum.politics.be/archive/index.php?t-177532.html
[17] VANNINI M., L’ Antichristo, Storia e mito, Mondadori, 2015
Recente reacties