De Franse ‘Assemblée nationale’ heeft een wet goedgekeurd die het runnen van een pro-life website met een boete van 30.000 euro en een gevangenisstraf bestraft, die kan oplopen tot twee jaar. Het strafbare feit zou hier bestaan in het ‘verspreiden van misleidende informatie’.
De wet doelt specifiek op de ‘elektronische’ en ‘online’ media, die proberen zwangere vrouwen te overtuigen om hun kindje te behouden. De bewoording van de wet lijkt bewust vaag te zijn gehouden, waardoor elke persoon of groep die waarschuwt voor de gevaren en risico’s van abortus onder deze wet vervolgd zou kunnen worden.
De stemming vond vorige week donderdag plaats en luidde het laatste stadium in van het wetmakend proces. De senaat probeerde een wat minder stringente formulering te bekomen, zonder echter de wet in zijn geheel te laten vallen. De ‘Assemblée nationale’ had uiteindelijk het laatste woord en bereikte haar doel door het illegaal maken van bijna elke vorm van pro-life meningsuiting.
De criminalisering van negatieve informatie over abortus is het resultaat van een proces dat begonnen is tijdens de regeringsperiode van Hollande. De socialistische regering van Hollande werd zich bewust van het feit dat Googles zoekmachine vrouwen in nood naar pro-life groepen doorverbond. Deze websites verklaren de risico’s van abortus en de realiteit achter deze procedure. Er wordt ook doorverwezen naar hulpcentra zodat vrouwen hun kindje kunnen behouden.
Het ministerie van gezondheidszorg reageerde op deze pro-life-websites door een overheid gestuurde informatiesite over abortus in het leven te roepen. De bewering dat abortus negatieve gevolgen kan hebben voor de moeder en zelfs gezondheidsproblemen of psychologische schade wordt door deze overheidssite als een ‘misvatting’ bestempeld. Een hele pagina is gewijd aan de zogenaamde ‘desinformatie over de vrijwillige onderbreking van een zwangerschap,’ zoals het Franse eufemisme gaat. Men beweert dat pro-life-sites zich voordoen als informatiesites en daardoor misleidend zijn. Vrouwen worden aangespoord om verder te zoeken op de website van Planned Parenthood en aanverwante sites, die lijsten van adressen van abortuscentra hebben staan. Informatie en overheidssubsidies voor moeders in verwachting zijn er echter niet.
De pro-life-sites konden hierdoor echter niet worden gemuilkorfd. Dus werd er een nieuwe wet gestemd.
De republikeinse (centrumrechtse) partij bestempelde de wet als een bewuste inperking op de vrijheid van meningsuiting en stemde tegen. Ook zijn ze van plan om de tekst naar het grondwettelijk hof te sturen. Ze hopen dat de tekst daar ongrondwettig zal verklaard worden.
Laurence Rossignol, minister voor vrouwenrechten, zei evenwel dat pro-life activisten verder hun verzet tegen abortus mogen tot uitdrukking brengen, zolang zij dit ‘onder de voorwaarde doen dat ze openlijk aangeven wie ze zijn, wat ze doen en wat ze willen’.
De formulering van deze wet garandeert deze vrijheid echter niet. Zoals het er nu uitziet, kan deze wet gebruikt worden om iedereen te vervolgen die abortus in een negatief daglicht stelt en vrouwen afraadt om een abortus te kiezen. De wet definieert niet wie de autoriteit heeft om te oordelen of bepaalde informatie al dan niet ‘misleidend’ zou zijn. Dit voorrecht zal in principe toekomen aan de rechters en meer bepaald de gezondheids- en overheidsambtenaren.
Als we de overheidsinformatieverstrekking over abortus mogen geloven, dan kunnen we ons nu al zorgen beginnen maken over desinformatie. De abortusoperatie wordt een ‘aspiratie (= zuigcurettage) van het ei’ genoemd, en verder durft men beweren dat ‘abortus niet het verwijderen is van een levend wezen,’ zoals vrouwe Rossignol het ook al eens zei voor de Assemblée nationale.
Bron: LifeSiteNews: France passes law imposing up to two years prison for running pro-life websites
Aanklagers van genocide het zwijgen opleggen is een typische handelswijze van de Jacobijnen. Was het soms anders onder de Terreur van Robespierre? Ondertussen dreigt in de Verenigde Staten van Amerika de zogenaamde “PedoGate” in hun gezicht te exploderen. Hoogstwaarschijnlijk staan de Franse ripouxblikeinen daar ook om te daveren op hun benen. Ik kan bevestigen dat die pederast-satanistische netwerken bestaan, gezien ik jaren geleden gesproken heb met een slachtoffer die als kind in Engeland ontvoerd werd, tezamen met andere kinderen, door haar schoolmeester die een satanist was. De politie deed er niets aan en was medeplichtig door de smeerlapperij te doofpotten.
De Franse revolutie is terug ! Wie het Evangelie nog voorleeft zal de andere discrimineren !