Het geval van Antipaus Anacletus II bewijst dat het mogelijk is dat een meerderheid van kardinalen beweert dat een man de paus is, terwijl die in werkelijkheid een antipaus is.
Het geval Anacletus II – Inocentius II
In 1130 stemde de meerderheid van de kardinalen voor Kardinaal Peter Pierlone om paus te worden. Hij noemde zichzelf Anacletus II. Hij werd tot paus uitgeroepen en regeerde 8 jaar lang in Rome, met de stem en de goedkeuring van de absolute meerderheid van de kardinalen. In 1130, net vóór de verkiezing van antipaus Anacletus, koos een kleine groep kardinalen de echte paus: Paus Innocentius II. Hoe is dit mogelijk?
Het is zo dat een Paus een canonieke regeling mag voorzien voor de verkiezing van zijn opvolger – bepaalde regels die dienen nageleefd te worden, en die de geldigheid of ongeldigheid (in geval van niet naleven van de regels) van de verkiezing verzekeren. De historicus Warren Carrol legt dit uit: “De canonieke wet bindt een paus niet over hoe zijn opvolger moet worden gekozen. De Pauselijke kanselier Haimeric stelde een commissie van acht kardinalen voor, die geselecteerd zouden moeten worden om de volgende paus te kiezen. Sterk bewijs toont aan dat Paus Honorius II onderschreef wat Haimeric deed, inclusief de instelling van een electorale kiescommissie (van acht kardinalen).”
De meerderheid, vijf van de acht kardinalen van de ‘electorale kiescommissie’ verkoos Paus Innocentius II, zoals St. Bernardus aangaf, en zoals het bewijs aantoont dat dit de wil was van de voorgaande paus, in wat we kunnen noemen een constitutie voor de verkiezing van zijn opvolger. Het probleem was dat de andere kardinalen de geldigheid van deze verkiezing (ten onrechte) betwistten en daardoor overgingen tot een algemene verkiezing van een andere paus (waarbij de vastgestelde constitutie van Paus Honorius II werd overtreden). Paus Innocentius leefde tot aan de dood van Anacletus in ballingschap.
Het geval Franciscus I – Benedictus XVI
De Vaticaanse theoloog Mgr. Nicola Bux, Mgr. René Gracida en Kardinaal Burke hebben reeds aangegeven dat de verkiezing van Franciscus ongeldig zou kunnen zijn. Mgr. René Gracida en Mgr. Bux stelden bovendien dat de geldigheid van het aftreden van Benedictus (die afstand deed van het ministerium (de uitoefening van het ambt), maar niet van de munus zelf (het Petrusambt), en dat zelfs bevestigde in zijn afscheidsrede op 28 februari; nog steeds in Pauselijke gewaden rondloopt en zich laat aanspreken door “Zijne Heiligheid”) zou moeten onderzocht worden.
Tijdens zijn laatste audiëntie op 27 februari zei Benedictus letterlijk voor iedereen hoorbaar: “Mijn beslissing om de actieve versie van het ambt te verlaten betekent niet dat het wordt teruggetrokken (het paus zijn).” Hij zei dat hij bij zijn verkiezing besefte dat het pausschap “eeuwig” is en dat dit zo blijft, ook nadat hij de actieve uitoefening van het ambt heeft verlaten. Hij koppelde deze verklaring aan de aankondiging dat hij verder het gewaad van een paus en het pauselijk wapenschild zou dragen, en dat hij nog steeds bij zijn pauselijke naam wilde genoemd worden, inclusief de eretitel “Zijne Heiligheid”.
In mei 2016 zei Gänswein: “Het is een stap die nog nooit eerder gebeurd is, omdat Benedictus XVI nooit zijn Petrusministerie opgaf, maar het “vernieuwde”, zo zei Gänswein. Deze nieuwigheid ligt in het verlengde van het pausschap van een “collegiale en synodale dimensie” tot een ambt dat “quasi gemeenschappelijk” uitgeoefend wordt. Hoewel er eigenlijk geen twee pausen zijn, is het een de facto “uitgebreid pausschap” met een actieve en een contemplatieve paus,” aldus de visie van Gänswein. De visie van Gänswein is uiteraard kletspraat. Als Benedictus nooit zijn Petrusministerie opgaf, dan wil dat zeggen dat hij nog altijd Paus is. En volgens de Kerkelijke Wet kan er maar één Paus tegelijk zijn…
De situatie wordt hoe dan ook almaar problematischer. Dit negeren is ziende blind willen zijn.
Doordenkertje over het Petrusambt
Want toen Hij Simon vroeg wat de mensen dachten over Hem, antwoordde hij: “Gij zijt de Christus, de Zoon van de Levende God.” Waarop onze Heer, Messias en Verlosser antwoordde: “Gezegend zijt gij, Simon, zoon van Jona, want niet vlees en bloed hebben dit aan u geopenbaard, maar mijn Vader die in de hemel is. En ik zeg tot u: Gij zijt Petrus, en op deze steenrots zal ik mijn Kerk bouwen, en de poorten der Hel zullen haar niet overweldigen. En ik zal u de sleutels van het koninkrijk der hemelen geven. En wat gij zult binden op aarde, zal ook gebonden zijn in de hemel; en wat gij zult ontbinden binden op aarde, zal ook worden ontbonden in de hemel.” (Matt. 16)
We slagen er vaak niet in te begrijpen, dat door een Goddelijke belofte, God, die niet kan gebonden zijn aan en geen verplichtingen kan hebben tegenover de mens, zich desalniettemin heeft gebonden aan de mens en zichzelf heeft verplicht wat Hij heeft beloofd. Met betrekking tot het Petrusambt (munus petrinum), heeft Christus zelf zich in feite verbonden aan de officiële daden van de Roomse Paus en diens woorden. Hij heeft dus gewild als God, om niet te handelen indien de Roomse Paus Hem dit niet toestaat, en om te handelen wanneer de Roomse Paus Hem toestaat dit te doen.
Terwijl dit binden van God aan Petrus niet universeel is, betreft het niettemin de Pauselijke Daden, waar de man die Paus is, handelt als paus. Het betreft ook de man die de paus is, terwijl hij ook een gewone mens is, in de kwestie van het aanvaarden en afstand doen van het Pauselijk Ambt (munus petrinum). Want wanneer een man zijn verkiezing of acclamatie tot Paus aanvaardt, verleent Christus aan die man het ambt en de gave van de genade (munus) die Hij aan Sint Petrus gaf, en die doorgegeven moet worden aan de bisschoppen van Rome tot het einde der tijden. De Kerk, in haar wijsheid, heeft dit ambt en deze gave van genade met het enige Latijnse woord aangeduid, dat zowel ambt als gave betekent: “munus.” Geen ander Latijns woord heeft zo’n betekenis. Paus Johannes Paulus II, als wetgever van de Nieuwe Codex van de Canonieke Wet, die in 1983 werd afgekondigd, voegde dat woord toe aan Canon 332 § 2, als de fundamentele voorwaarde, om de erkenning van een pauselijk ontslag in gang te steken.
CANON 332 § 2.
Si contingat ut Romanus Pontifex muneri suo renuntiet, ad validitatem requiritur ut renuntiatio libere fiat et rite manifestetur, non vero ut a quopiam acceptetur.
De wet van de Kerk is duidelijk: een paus treedt af wanneer hij afstand doet van zijn munus (muneri suo renuntiet). En de geldigheid van zo’n aftreden komt voort uit de daad zelf wanneer het gebeurt conform de normen van de wet (rite manifestetur) en vrij is (dus niet gedwongen).
Terwijl mensen dat woord in Canon 332 §2 kunnen negeren, kan Christus dat niet. Dit is geen overdrijving, niet zomaar een menselijke opinie. Omdat het vanuit Goddelijk Geloof is dat Christus beloofde te binden en los te maken volgens het woord van zijn Vicaris. Zijn Vicaris, in het toevoegen van dat woord aan de canon betreffende het pauselijk aftreden, deed Christus zich ertoe binden om het ambt en de gave van genade (munus) niet te ontnemen, indien er geen afstand werd gedaan van de munus.
Benedictus heeft herhaalde keren benadrukt dat hij vrijwillig aftrad, dat zijn aftreden geldig is enz… maar verandert niets aan het feit dat hij geen afstand deed van de munus. Benedictus deed in zijn toespraak op 11 februari, en op 28 feburari 2013 afstand van het “ministerium” of de uitoefening van het ambt, maar niet van de munus of het ambt zelf. Vandaar dat hij ook verder als “Zijne Heiligheid” wilde aangesproken worden, witte gewaden, het Pauselijk pectoraalkruis enz wilde blijven dragen, en het Pauselijk wapenschild wilde blijven gebruiken.
Kerkjurist Stefano Violi onderzocht de verklaring of “Declaratio” waarmee Benedictus zijn aftreden aankondigde, en hij kwam tot de conclusie: “Benedictus ging akkoord om het ministerium (de bediening) te verlaten: niet het pausschap onder de bepalingen van Bonifatius VIII, noch de munus (het ambt zelf) volgens Canon 332 §2, maar het ministerium, of zoals verklaard in zijn laatste audiëntie: de actieve uitoefening van het ministerie.
De heilige Hiërarchie, en in het bijzonder het College van Kardinalen, moet deze fundamentele theologische waarheid erkennen, en terugkeren naar een correcte erkenning van de feiten van dit geval. Ze moeten negeren wat de mensen zeggen over wat gebeurde op 11 februari 2013, op basis van wat een verslaggever met weinig kennis van Latijn dacht dat Benedictus zei. Ze moeten negeren wat allen denken dat wat die daad betekende. Ze moeten enkel en alleen zich baseren op Canon 332 §2, volgens wat die canon zegt in z’n officiële Latijnse tekst. Ze moeten het lezen in samenspraak met canon 17 en de tekst Non solum propter.
Ze moeten erkennen dat, wanneer de Vicaris van Christus geen afstand doet van het ambt en de gave van genade die Christus aan hem alléén gaf, Christus dit niet aan een ander kan doorgeven, zelfs indien de hele Kerk wil dat Hij het doorgeeft. Hij kan niet handelen totdat zijn Vicaris handelt. En zelfs indien Zijn Vicaris verward is ten gevolge van hoge leeftijd, kan Hij niet handelen. God zelf kan niet anders handelen. Hij kan zijn belofte aan Petrus niet breken.
Bron: Abyssum; Restkerk; FromRome
_-_stained_glass%2C_sacristy%2C_Immaculate_Heart_detail.jpg){kind=avatar}
An excellent summation! thank you!
Dit verhaal kun je een beetje vergelijken met deze tijd, twee pauzen waarvan maar één de echte kan zijn, dus het is altijd goed om deze lijnen te trekken. We leren eigenlijk niet veel van de geschiedenis.
☩JMJ☩
De joodse infiltrant Pierleoni werd op geen enkel moment door alle bisschoppen als “paus” aanvaard; geen enkele antipaus in de geschiedenis werd door alle bisschoppen als “paus” aanvaard, en dat komt omdat een antipaus per definitie iemand is die het Pausdom tracht te usurperen en die zo doende ofwel geen aanhang van bisschoppen heeft, ofwel slechts een gedeelte van de bisschoppen achter zich meetrekt. Wie echter door alle bisschoppen als Paus erkend wordt is de wettige Paus, want het gaat dan om de onfeilbaarheid van de Kerk in het herkennen van haar hoofd. Franciscus, die zeker een rotslechte mens is, werd niettemin door het algemeen episcopaat erkend als Paus in 2013, waardoor het onfeilbaar zeker is dat hij de wettige Paus van Rome is; het zoeken naar procedures en mogelijke juridische afwijkingen die tijdens het conclaaf zouden kunnen geschied zijn is daar overbodig bij, want het genoemd principe van algemene episcopale acceptatie heeft voorrang omdat het deel uitmaakt van de goddelijke constitutie van de Kerk.
Er is ecclesiologisch geen verschil tussen de woorden “ministerium” en “munus”, ongeacht de hersenspinsels die in de hoofden van Ratzinger en anderen kunnen rondwaren. Benedictus XVI heeft zich in 2013 teruggetrokken en heeft met actieve instemming Franciscus laten regeren als paus in Rome tot op heden. Zelfs een paus die geen enkele declaratie van aftreden zou uitspreken of laten publiceren zou door dat gedrag juridisch afgetreden en niet langer paus zijn, dus het naspeuren en analyseren van inhoud van abdicatieteksten etc. is dan irrelevant. Hetzelfde geldt voor de ongeldigheid van aftreden van een paus wanneer dat onder bedreiging geschiedt; wanneer zo een paus na de bedreigingen weigert om ondubbelzinnig en publiekelijk de ongeldigheid van zijn aftreden te affirmeren, dan treedt hij zo doende alsnog geldig af en dan is het absurd om jaren later vol te houden dat die man nog steeds de wettige paus zou zijn.
Waarom zoveel waarde hechten aan de paus en zijn uitspraken? Ook dat is en blijft immers feilbaar mensenwerk! Met speculatie en hocus pocus schieten we als mens(heid) niet veel op. Kijk daar dus doorheen, en laat het rusten. De enige remedie is dus: leer zwijgen EN lees, overweeg, bid en studeer de Schrift (zonder relativerende aantekeningen in de kantlijn; dus onthecht, liefdevol, met open hart en geest, met overgave) tot je het “Rijk Gods”, “het rijk der hemelen” vindt, dat niet aan wijzen en verstandigen is geopenbaard, maar aan kleinen (kinderen, armen, eenvoudigen van geest enz.) (Mat. 11, 25) Word dus arm, en volg dan Jezus, Zoon van God, en je zult rust vinden voor je ziel én blij zijn, telkens opnieuw! Wie in Hem geloofd, zal nooit bedrogen worden.
Het allermoeilijkste is te gehoorzamen aan Jezus, dus niet aan valse of misleide gemoderniseerde geestelijken, maar daar blijft het niet bij want het is ook noodzakelijk om misleide zielen trachten wegwijs te maken, stapje voor stapje en met veel geduld. Dat gaat niet door te zwijgen en alleen jezelf te helpen en de anderen achter te laten in wereldse schijnvrede. De vrede van het hart is inderdaad van een heel andere orde.
‘Misleide zielen wegwijs maken’? Op grond waarvan; waarop berust uw of andermans gezag en dat van al die kletsmajoors op Internet? Gedegen zelfkennis zou ieder van ons tot grote bescheidenheid (en dus vaker zwijgen) nopen dan nu getoond wordt in het publieke domein. Maar helaas ontbreekt dat inzicht, met toenemende chaos en geestelijke verwarring tot gevolg.
Daarom blijf ik zeggen: we moeten meer zwijgen, en vooral steeds weer terugkeren naar Jezus Christus zelf en zijn Woord. Pas als we ons Ego voorbij zijn (regelmatig, soms even!) én weer in Hem gegrond (ons geborgen en bemind wetend door Hem) na heel veel zwijgen en bidden, kunnen we misschien, soms iets voorzichtig te berde brengen op uitnodiging van een ander. Eerder valt ook niet te verwachten dat Gods zegen rust op ons spreken. Gods spreken kan pas gehoord en verstaan worden als wij stil zijn en kwetsbaar open!
Niet het vele is goed, maar het goede is – als het schaars is en blijft – veel! En dat geldt ook voor pausen, bisschoppen en priesters en hun vaak nodeloos geklets, dat het mensen veel te moeilijk maakt om het Rijk Gods te vinden en betreden! (Zie Jezus waarschuwing in Mat. 23.)
Jezus – en niet ik of jij – is de Weg, de Waarheid en het Leven, dat moeten we ALTIJD voor ogen houden. (We kunnen dat niet vaak genoeg herhalen.) Zijn pedagogiek moet ons richtsnoer zijn, en niet de baaierd aan stemmen waarin niemand nog de weg vindt naar ware Vrede, Geluk en gelukbrengende sociale inzet dat pas bereikbaar / ervaarbaar wordt als we iemand – liefst Jezus zelf – doorlopend onvoorwaardelijk onthecht liefhebben met heel ons hart en verstand.
Ascese – voor velen tegenwoordig een vies woord omdat hun Ego zo veeleisend en dwingend lijkt dat ze het niet meer durven negeren – ja, zelfbeperking is en blijft gevraagd, m.n. op het verbale vlak! Vroeger was dat een deugd voor alle religieuze mensen. Vandaag lijkt men dat helaas vergeten! Toch maar weer in acht nemen en stelselmatig oefenen. Dat is beter voor ieder van ons, en daarmee voor heel de schepping. Deze kersttijd is daarvoor een goed beginpunt! Zalig Kerstmis.
http://www.bloggen.be/levend_geloof9/archief.php?ID=3195495 (23 dec 2019)
twee essentiële deugden:
WIJSHEID en VOORZICHTIGHEID
zoals naastenliefde het hoogtepunt is van de wil, zo is ook wijsheid het hoogtepunt en perfectie van kennis en begrip.
Dit volgt uit gehoorzaamheid aan Jezus — Eerste Gebod.
Het geduld kijkt waakzaam uit naar het moment waarop de voorzichtigheid wat wijsheid kan schenken aan een dwalende ziel.
Veel woorden zijn daar niet voor nodig, maar helaas, dwalende zielen zijn talrijk dezer dagen.
Wanneer dan een dwalende ziel God begint te ontdekken besef je wat ware vreugde betekent.
Dit is te vinden in de bijbel, maar ook bij de nieuwe profeten, zelfs bij de nieuwe profeten die niet aanvaard worden.
Met dank aan Claudia (levend_geloof9), Vassula en zelfs Jakob Lorber.
Wereldse kinderen hebben is niet zo belangrijk, geestelijke kinderen kan iedereen krijgen.
Ik moet nog steeds dankbaar zijn voor de ontmoeting, jaren geleden, met de volgelingen van een verschrikkelijke dominee. Van hen kreeg ik een bijbel en dat was het begin van een nieuw leven.
Men kan die dominee terecht verwensen maar hij leide talrijke dwalende zieltjes terug naar God, zelfs Katholieke modernistisch-misleide zieltjes uiteindelijk terug naar de RKK!
David Berg, hij heeft zijn naam niet gestolen, koning David was ook een groot zondaar.
Zodoende.
Wat de onfeilbaarheid van een wettig gekozen paus betreft wil ik wijzen op de profetie “wat op aarde gebonden zal zijn, zal ook in de hemel gebonden zijn” (wat trouwens overeenkomt met de Joodse zienswijze over de uitspraken van de hogepriester) en ook de profetie dat er een tijd komt dat niemand de ander meer hoeft te leren over God omdat tegen die tijd de wet in ieders binnenste zal staan geschreven; iedereen zal dan inzake moraliteit onfeilbaar het verschil weten tussen goed en kwaad. Welnu, het is logisch dat iemand die Christus op aarde vertegenwoordigt, de paus dus, reeds nu die wet in zijn binnenste geschreven heeft gekregen (ten aanzien van morele zaken). En hoe anders zou God die bindingsmacht aan een menselijk sterveling toekennen als dat niet samenging met onfeilbaarheid?
Eindelijk klaar en duidelijke taal. Bijzonder wanneer hij schrijft: Dit is geen wanhoopskreet, het is een frontale aanval op een despoot die de Kerk in de vernietiging stort.
” De tragische parabool van dit Pontificaat zet zich verder, met een opeenvolging van gerichte ” coups de théatre “, zo stelt aartsbisschop Vigano. Er gaat geen dag voorbij of Bergoglio breekt weer een steen af van de Zetel van Petrus. Hij gebruikt en misbruikt het opperste gezag, niet om te getuigen, maar om te loochenen; niet om in het geloof te bevestigen, maar om te misleiden; niet om eenheid te brengen, maar om verdeeldheid te zaaien; niet om op te bouwen, maar om af te breken.”
” Zes jaar lang reeds, worden wij vergiftigd door een vals magisterium, een soort synthese van alle foutieve conciliaire ideeën en post-conciliaire misvattingen die zich op giftige wijze verspreid hebben, zonder dat de meesten onder ons dit bemerkten. Dit is mogelijk geworden omdat Vaticanum II niet alleen de doos van Pandora heeft geopend, maar ook het venster van Overton, en dit op een zo geleidelijke manier, dat niemand zich rekenschap heeft gegeven van de omwentelingen die plaatsvonden en van hun dramatische gevolgen.Wij hebben er zelfs niet aan gedacht achterdocht te koesteren tegen degene die werkelijk aan het roer stond van deze gigantische subversieve operatie, die de modernistische kardinaal Suenens het ” 1789 van de katholieke Kerk ” noemde.”
” De jongste decennia heeft het Mystiek lichaam al zijn bloed verloren, een bloeding die niemand kon stelpen. De Schat van het geloof werd verkwist, de dogma’s afgezwakt, de eredienst werd geseculariseerd en geleidelijk aan van zijn sacraal karakter ontdaan, de moraal werd vernietigd, het priesterschap belasterd, het eucharistisch offer werd geprotestantiseerd en omgevormd tot een vrolijke maaltijd…”
“Met paus Bergoglio is het onmogelijk-zoals met alle modernisten trouwens- naar klaarheid te zoeken, omdat het kenmerk van de modernistische ketterij juist de huichelarij is. “
“Nog recenter zo gaat hij verder, ter gelegenheid van de viering van Onze Lieve Vrouw van Guadalupe, heeft Bergoglio zich schamper uitgelaten over De Maagd Maria, die hij herleidt tot ” de buurvrouw ” of “de vluchtende migrante”( wij kennen zijn obsessionele, bijna ziekelijke voorkeur voor “de migrant”) of nog de leek of de leerling, die ons eigenlijk niets te vertellen heeft. Erger nog, juist zoals de Duitse feministen en hun beweging “Maria 2.0 ” die Maria willen moderniseren en er een schertsfiguur willen van maken naar hun beeld en gelijkenis, spreekt Bergoglio over een een vrouw die zich ” tot halfbloed met de mensheid gemaakt heeft en God zelf tot halfbloed gemaakt heeft .”
Aartsbisschop Vigano sluit af met een oproep tot ons:
“De komst van de antichrist is onvermijdelijk.Hij maakt deel uit van het einde van de Heilsgeschiedenis. Maar wij weten ook dat dit het begin inluidt van de universele triomf van Christus en van zijn glorievolle Bruid”.
” Nu is het aan ons om te handelen. Zonder dubbelzinnigheid, zonder ons te laten verjagen uit een Kerk, waarvan wij de wettige kinderen zijn en waarin wij het heilige recht hebben om ons thuis te voelen, zonder dat de haatdragende horde van de vijanden van Christus erin slaagt ons gemarginaliseerd, schismatiek of geëxcommuniceerd te laten voelen.”
“De Kerk is omhuld door de duisternis van het modernisme, maar de overwinning behoort toe aan Christus en aan zijn Bruid. Wij willen blijven getuigen van het eeuwige geloof van de Kerk tegenover het gebulder van het Kwaad die haar belegert. Wij willen waken met haar en met Jezus, in dit nieuwe Gethsemani van het einde der tijden, om te bidden en boete te doen als eerherstel voor de talloze beledigingn die hun worden aangedaan.”
Is dit uiteindelijk niet de strijd tussen goed en kwaad, tussen David Vigano en Goliath Bergoglio? In welk kamp staan wij?
Benjamin in zijn relaas:
“Volgens uw denksysteem dus hebben de poorten van de hel de Kerk overwonnen, dwars tegen de goddelijke belofte van de Heer Jezus Christus in dat dit nooit zou gebeuren.
De geesten van Wycliffe en Hus spoken op dit forum.”
De Belofte van Jezus Christus is dat de leugens van de Hel NOOIT de Kerk zullen overwinnen. De Waarheid is HIJzelf. Ik Ben de Weg de Waarheid en het Leven. Niet uw Bergoglio!!!!
De Katholieke Kerk is aanwezig WAAR DE WAARHEID WORDT ONDERWEZEN en nergens anders, mijnheer Benjamin.
☩JMJ☩
Aartsbisschop Viganò erkent Franciscus als de wettige Paus van Rome, dus die staat niet aan uw kant, “Ward”.
Geef mij namen van tien mannen die u als zijnde kerkelijke hiërarchen acht; Thuc-bisschoppen zijn geen geldig antwoord, want die beweren zelfs niet dat zij bisschopszetels zouden bezitten. U kunt geen namen geven omdat uw schismatieke leegzetelaarskerk een lekenkerk is zonder pauselijke successie en zonder formele bisschoppen. In de katholieke en apostolische Kerk, echter, zijn de perpetuele pauselijke successie en het formeel episcopaat van goddelijke institutie; uw schismatieke lekenkerk is dus niet de Kerk die Christus gesticht heeft.
Gaat u misschien een garage-“conclaaf” organiseren om uzelf tot antipaus van uw “petite-église” te laten kiezen en vervolgens toespraken “urbi et orbi” geven vanop uw balkon?
“Benjamin ” schrijft: “Gaat u misschien een garage-“conclaaf” organiseren om uzelf tot antipaus van uw “petite-église” te laten kiezen en vervolgens toespraken “urbi et orbi” geven vanop uw balkon?”
U bent toch jurist nietwaar “Benjamin” maar u hebt geen respect voor de waarheid. Treurig. U speelt op de man, mij “Ward”. Wanneer gaat u dat eens te biechten???
Kijk eens wat Bisschop Vigano schrijft dan. “” Zes jaar lang reeds, worden wij vergiftigd door een vals magisterium, een soort synthese van alle foutieve conciliaire ideeën en post-conciliaire misvattingen die zich op giftige wijze verspreid hebben, zonder dat de meesten onder ons dit bemerkten.
” Zes jaar lang reeds, worden wij vergiftigd door een vals magisterium, een soort synthese van alle foutieve conciliaire ideeën en post-conciliaire misvattingen die zich op giftige wijze verspreid hebben, zonder dat de meesten onder ons dit bemerkten. ”
Nogmaals herhalen want “Benjamin” denkt gelijk te hebben.
” Zes jaar lang reeds, worden wij vergiftigd door een vals magisterium, een soort synthese van alle foutieve conciliaire ideeën en post-conciliaire misvattingen die zich op giftige wijze verspreid hebben, zonder dat de meesten onder ons dit bemerkten.“
VALS MAGISTERIUM beste “Benjamin” U leest wel! Dat schrijft Bisschop Vigano, VALS MAGISTERIUM en niets anders.
En vergeet nu maar uw belachelijke OPMERKINGEN aan “Ward” WArd” gericht. : “ “Gaat u misschien een garage-“conclaaf” organiseren om uzelf tot antipaus van uw “petite-église” te laten kiezen en vervolgens toespraken “urbi et orbi” geven vanop uw balkon?”
Echt belachelijk. Hou er mee op “Benjamin” ik geef u een goede raad!!!!
☩JMJ☩
Ik heb hier nergens gezegd dat ik een jurist ben.
Met een “vals magisterium” bedoelt Aartsbisschop Viganò dat Franciscus een valse leer verspreidt, en niet dat hij geen wettige paus zou zijn. De manier waarop hij in het algemeen over hem schrijft toont duidelijk aan dat hij hem als Paus van Rome erkent.
Ware het geweest dat Viganò Franciscus niet als Paus erkende, dan zouden de leegzetelaars en/of mensen die Ratzinger als zijnde paus achten dat al lang rondgetoeterd hebben. Het was Viganò die Franciscus aanspoorde om af te treden; hij zou dat niet gedaan hebben indien hij hem niet als paus zou erkend hebben, want een valse paus kan niet abdiceren omdat hij reeds niet in bezit is van het ambt.
Citaat “Ward”: “Echt belachelijk. Hou er mee op “Benjamin” ik geef u een goede raad!!!!”
Gaat u geen collega-antipaus van “Pope Michael” in Kansas worden? Hoe gaat uw eigen lekenkerkske dan aan een “paus” geraken? De Heer Jezus Christus zal u er geen geven, hoor, want Hij heeft reeds eeuwen geleden een Pausdom gesticht in de persoon van Simon Petrus.
Mijn schrijven over “garage-conclaven” en de “Paus van Kansas” is bedoelt om aan te tonen hoe belachelijk en absurd uw positie is en tot wat voor zotte toestanden die leidt. Victor von Pentz en David Bawden waren sedevacantisten voordat zij “conclavisten” werden, en de zot Clemente Domínguez van de Palmar de Troya-sekte ontving de bisschopswijding van dezelfde Thuc die aan de momenteel bekendste leegzetelaars hun schismatieke episcopale linies gegeven heeft.
Ik weet hoe die kleine, duistere wereld van het sedevacantisme eruit ziet; mensen die zich door een dergelijke hellekrocht van immer fragmenterende kleine sekten laten vangen zijn zeer te beklagen.
U ontwijkt het volgende omdat u weet dat u mij niet kunt weerleggen: “Geef mij namen van tien mannen die u als zijnde kerkelijke hiërarchen acht; Thuc-bisschoppen zijn geen geldig antwoord, want die beweren zelfs niet dat zij bisschopszetels zouden bezitten.”
Correctie: “is bedoeld om aan te tonen”
Ik beweer dus helemaal niet dat u van plan bent om een “lekenconclaaf” te organiseren, maar wel dat dergelijke “conclaven”, die schering en inslag zijn in het sedevacantisme, gevolgen zijn van het giftig individualisme dat eigen is aan de leegzetelarij. Het zegt dan ook veel dat er reeds opvallend veel antipausen uit de leegzetelarij opgestaan zijn sinds de tijd van het Concilie.
Heeft Jezus indertijd over de toenmalige hogepriesters gezegd dat zij ongeldig waren? Ik dacht van niet. Maar Hij noemde hen wel huichelaars en addergebroed. Blijkbaar was hun goddeloze toestand noodzakelijk opdat het volk zou kiezen voor of tegen de Waarheid van het Licht dat Christus is. Op welke wijze dergelijke huichelaars tot het hogepriesterschap doordrongen werd ons niet medegedeeld, wellicht volgen zij onbewust God’s plan.
Er staat immers geschreven dat Zijn vijanden een voetbank zijn voor God.
Exodus 32:1
Toen Mozes lang wegbleef — sedert de Waarheid wegblijft en zelfs wordt vervalst door paus Franciscus — vroegen zij Aaron om hen goden te maken — nu het modernisme de waarheid verborg schenkt paus Franciscus ook nog misleidende goden aan het volk, op onbewuste vraag van het gemoderniseerde volk want de vraag komt vanuit vele verduisterde zielen!!!
— Werd Aaron daardoor vervloekt ? Ik dacht van niet.
Exodus 32:25…!
Als Mozes zag, dat het volk ontbloot was, (want Aaron had het ontbloot tot verkleining onder degenen, die tegen hen hadden mogen opstaan),
Zo bleef Mozes staan in de poort des legers, en zeide: Wie de Heer toebehoort, kome tot mij! Toen verzamelden zich tot hem al de zonen van Levi.
— Het Christelijk volk is wereldwijd door paus Franciscus doelbewust ontbloot van de Waarheid en velen kleden hun ziel nu wellustig met socialistische leugens.
— Het vervolg leest u beter zelf in het Oude Testament want het is te gruwelijk om hier weer te geven!