Het draait uiteindelijk altijd rond seks

De crisissen en het verderf in de Kerk en in de wereld: het draait uiteindelijk altijd rond één iets…: seks. Het is nu niet anders dan vroeger. Hoe komt dat toch? 

Het zesde gebod van de Decaloog, die God aan Mozes gaf: luidt:

“Gij zult geen echtbreuk plegen.” (Deut. 5,17)

Waarover gaat dit gebod nu eigenlijk? Het gaat over seks: dat men geen gemeenschap mag hebben met een ander buiten diegene waarmee men gehuwd is. Dat is overspel, of als diegene waarmee men gehuwd is, permanent wordt verstoten, echtbreuk.

Toen Koning Salomo van zijn geloof afviel, en afgoden begon te vereren, kwam dat door zijn veelwijverij en dus zijn overdreven drang naar… seks. Hij had wel 700 vrouwen en 300 bijvrouwen, waardoor hij Gods gebod voor de koning van Israël , bepaald in Deuteronomium, overtrad. David had ook enkele vrouwen, maar lang geen zo’n harem als Salomo. Salomo wilde zijn vrouwen behagen, en omdat heel wat van zijn vrouwen heidense prinsessen waren, begon hij ook aan hun afgoden te offeren.

Toen Jezus met de Farizeeën discussieerde over de onverbreekbaarheid van het huwelijk, ging het over…seks.

“Er kwamen Farizeeën naar Hem toe om Hem op de proef te stellen met de vraag: “Staat het een man vrij zijn vrouw te verstoten om welke reden dan ook?” Hij gaf hun ten antwoord: “Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper in het begin hen als man en vrouw gemaakt heeft 5en gezegd heeft: Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw en deze twee zullen worden een vlees? Zo zijn zij dus niet langer twee, een vlees als zij geworden zijn. Wat God derhalve heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.” Zij zeiden Hem: “Waarom heeft Mozes dan voorgeschreven bij het wegzenden van een vrouw een scheidingsbrief te geven?” Hij antwoordde: “Om de hardheid van uw hart heeft Mozes u toegestaan uw vrouwen weg te zenden; aanvankelijk was dit echter niet zo. Ik zeg u dus: wie zijn vrouw wegzendt en dit niet wegens ontucht en een ander huwt, begaat echtbreuk; (en wie een weggezonden vrouw huwt, begaat echtbreuk).”” (Matt. 19,3-9)

Jezus kwam in een tijd dat de wereld verdorven was op seksueel vlak. Bij de opgravingen in Pompeii en Herculaneum, die in 79 na Christus onder ziedende lava werden bedolven, vond men een groot scala aan erotische en zelfs pornografische muurschilderingen en beeltenissen. Dat getuigt van de decadentie in het Romeinse Rijk. Maar God heeft deze twee uiterst decadente steden vernietigd, net zoals Hij Sodom en Gomorra vernietigde, omwille van de onkuisheid.

Christus kwam het huwelijk herstellen zoals God het bedoeld had bij de Schepping, en verzette zich fel tegen de toen wijdverbreide praktijk van het hertrouwen.

Eventjes een sprong in de tijd… Toen Luther zich afgescheurd had van de ware Kerk, huwde hij in 1521 met een uitgetreden non, waarbij hij zes kinderen verwekte. Zij hielp mee het protestantse familieleven ‘definiëren’, en zette de toon voor latere huwelijken van (afvallige) geestelijken. In het protestantisme wordt het huwelijk niet langer als een sacrament beschouwd, en is “iedereen door zijn doopsel priester.”

De afscheuring van de Engelse Kerk, beter bekend als de Anglicaanse Kerk, van de Rooms-Katholieke Kerk, draaide eveneens rond seks. Toen Luther zijn ketterijen bekend maakte, schreef Hendrik VIII nog een verdediging van de H. Sacramenten tegenover Luther, en hij werd door Paus Leo X tot ‘Defensor Fidei‘ uitgeroepen. Maar Hendrik VIII heeft uiteindelijk zes vrouwen gehad, waarvan hij er twee liet onthoofden. Toen zijn eerste vrouw, Catharina van Aragon, hem geen zoon bleek te kunnen schenken – zij had zes kinderen gebaard van wie er slechts één, Mary Tudor, in leven gebleven was – zag hij dat als een ernstig probleem: alleen voortzetting van de Tudordynastie door een mannelijke troonopvolger kon volgens hem het land behoeden voor een nieuwe burgeroorlog. Hij vroeg om nietigverklaring van zijn huwelijk met Catharina aan Paus Clemens VII, die op dat moment de gevangene was van keizer Karel V. Hendriks argument dat Catharina de weduwe was van zijn oudere broer was al niet sterk en bovendien was het onrechtvaardig tegenover Catharina, zuster van Karels moeder. Paus Clemens VII ging er dus niet mee akkoord. Daarop brak Hendrik definitief met Rome, wat werd vastgelegd in de Act of Supremacy van 1534. Thomas More, die zich hiertegen fel verzette, werd in het jaar daarop onthoofd. De vijf andere vrouwen die hij had, was het gevolg van het feit dat, telkens hij met een nieuwe vrouw gehuwd was, hij een andere vrouw begeerde. Zo kwamen twee vrouwen onrechtvaardig aan hun eind door onthoofding, als gevolg van lasterlijke valse beschuldigingen.

Nu weer een hele sprong verder in de geschiedenis: toen eind de jaren 1960 de “seksuele revolutie” uitbrak, vonden sommige modernistische bisschoppen dat de Kerk de wereld hierin moest volgen. Toen Paulus VI dan zijn encycliek “Humanae Vitae” schreef, kreeg hij zeer veel verzet vanuit het wereldepiscopaat. Velen vonden zijn benadering te “ouderwets” en te “streng”. De bisschoppen wilden namelijk dat de Kerk contraceptie (gebruik van condoom etc.) zou gedogen. Eén van de bekende figuren die dit nog altijd nastreven is de Antwerpse bisschop Mgr. Johan Bonny. Het ging dus weer over… seks. En in die periode vlak na het Tweede Vaticaans Concilie hebben grote aantallen priesters hun kap over de haag gesmeten, en zijn vervolgens in het huwelijk getreden…

Dan anno 2016 verscheen de exhortatie “Amoris Laetitia” van de hand van paus Franciscus. Daarin werd bewust de voorwaarde voor hertrouwde gescheidenen – dat men als broer en zus in onthouding moet leven – voor het naderen tot de HH. Sacramenten, weggelaten. Toen vier kardinalen hierover om opheldering vroegen middels vijf dubia, kregen ze geen antwoord. Achteraf bevestigde Bergoglio de heterodoxe interpretatie van de Argentijnse bisschoppen: dat mensen die in staat van echtbreuk leven nu de H. Communie mogen ontvangen. Seksuele onthouding is niet langer vereist. Het draaide dus weer rond… seks.

Nu, in 2020, ligt het celibaat onder vuur. Zoals reeds in het ketterse werkdocument van de Amazonesynode staat, wil men een opening maken om gehuwde mannen tot het priesterschap toe te laten. Met andere woorden: men wil het verplichte celibaat afschaffen (de priester is een Alter Christus – en Christus had géén vrouw!). En weeral draait het rond…seks. Toen Kardinaal Sarah en Paus Benedictus een boek schreven ter verdediging van het celibaat, waren ze kop van jut!

Ook de misbruikschandalen in de Kerk, orgieën in de seminaries in Rome, priesters die samenleven met een vrouw, waardoor de Kerk momenteel in een zeer zware crisis verkeert,… het gaat allemaal over…

En het hele morele verderf in deze wereld gaat voornamelijk over één ding: seks. Seksprogramma’s op tv met Goedele Liekens, seks in films, seks in de weekbladen, seksuele “opvoeding” in de klas, overal… seks en bloot.

En dan nog niet te vergeten: al die abortussen die simpelweg worden beschouwd als een vorm van anticonceptie! Het draait allemaal rond seks.

Een mens zou willen wegvluchten van deze verrotte en onkuise wereld, naar God, naar Jezus en Maria in de Hemel, waar niets dan zuiverheid, schoonheid, liefde… is, waar er geen duivels meer zijn die ons bekoren en ons tot zonde willen brengen, waar ons eigen door de zondeval mismaakt lichaam ons niet langer kwelt…

Want jawel: lust, onkuisheid,… het is een gevolg van de erfzonde. De erfzonde was geen seksuele daad, maar het had gevolgen voor de seksualiteit. En het is doordat (in het huwelijk) om kinderen te verwekken, de echtgenoten nooit seksuele gemeenschap kunnen hebben zonder lust, dat de erfzonde wordt doorgegeven. Door het Doopsel wordt de erfzonde dan wel uitgewist, maar de kwetsuur blijft, waardoor wij vatbaar zijn voor bekoringen en zonde.

Door bijzondere genade werden de H. Joachim en de H. Anna van de lustgevoelens gevrijwaard, waardoor de H. Maagd Maria zonder erfzonde geboren werd, en dus nooit voor zonde vatbaar was.

De lustgevoelens, en het lichamelijk genot bij seks, zijn de reden dat de mens geneigd is om al gauw te ontaarden op seksueel vlak.

Onze Lieve Vrouw zei in Fatima dat de meesten die in de hel zitten, daar zitten omwille van zonden van het vlees: ofwel: onkuisheid. Vele zonden van onkuisheid worden door God ook reeds in dit leven gestraft door seksueel overdraagbare aandoeningen, als een manier tot boetedoening, waarbij de kans tot inkeer wordt gegeven. Het is een vorm van “immanente gerechtigheid”, zoals Mgr. Léonard ooit zei.

Laten wij overgebleven trouwe katholieken, in navolging van de Heilige Familie de kuisheid hoog in ere houden.

Dit zeer voornaam boekje kan daarbij een leidraad bieden:

Laten we bidden en ons wapenen tegen de duivel met alle wapens die God ons heeft gegeven. En wijden wij ons elke toe aan het Heilig Onbevlekt Hart van Maria, zoals Onze Lieve Vrouw vroeg in Fatima, “om de zondaars te redden.”

Bron: Restkerk.net