De progressieve Reinhard Kardinaal Marx, aartsbisschop van München, heeft bij Paus Franciscus een verzoek ingediend om met pensioen te gaan omdat hij naar eigen zeggen geen vrede kan nemen met de aanpak van seksueel misbruik in de Kerk. Sinds het recente uitlekken van misbruik-schandalen in het aartsbisdom Keulen, is deze problematiek opnieuw zeer sterk aanwezig in de media. Kardinaal Marx was tot 2018 voorzitter van de Commissie van Bisschoppen van de Europese Gemeenschap en heeft nu de functie van coördinator van de Pauselijke Raad voor de Economie. Daarnaast zetelt hij ook in de Raad van Kardinalen, die Paus Franciscus moet adviseren in de hervorming van het Vaticaan. Of de Paus zijn verzoek zal aanvaarden aan de “jonge” leeftijd van 67, terwijl de gebruikelijke pensioenleeftijd voor bisschoppen op 75 ligt, is ten zeerste de vraag.
In een afscheidsbrief, achtte Kardinaal Marx zichzelf “institutioneel medeverantwoordelijk” voor de “catastrofe” van seksueel misbruik in de Kerk. Hij vroeg zich hierbij af, of hij zelf geen voorbeeld was geweest van “negatief klerikalisme” door vaker bezorgd te zijn om de reputatie van de Kerk dan het lot van de slachtoffers. Marx schreef dat de Katholieke Kerk zich momenteel op een “dood spoor” bevindt, omdat seksueel misbruik te administratief wordt aangepakt, waardoor er te weinig gedaan wordt aan de “systemische oorzaken” van deze misdaden. Marx vond dit een gemakkelijkheidsoplossing, waar hij niet langer mee geassocieerd wil worden. De problematiek van seksueel misbruik kan enkel rechtgetrokken worden door enkele fundamentele theologische vragen te beantwoorden, benadrukte Marx, die de “synodale weg” voor kerkelijke hervormingen bleef steunen.
Het is opmerkelijk dat Kardinaal Marx, één van de machtigste bondgenoten van Paus Franciscus, zijn grote voorbeeld plots laat vallen. Of misschien vindt hij dat de Kerk naar zijn zin niet snel genoeg evolueert. In de voorbije jaren verdedigde Kardinaal Marx heel wat ultraprogressieve standpunten, zoals het zegenen van homorelaties, de vrouwelijke priesterwijding, de afschaffing van het verplichte priestercelibaat, de intercommunie met Protestanten, het “aanpassen” van de Christelijke moraal aan hedendaagse normen en de afbouw van fossiele brandstoffen. Daarnaast viel hij een initiatief van de staat Beieren aan om kruisen in openbare gebouwen te plaatsen, omdat dit verdelend zou werken. In 2020 doneerde hij 50,000 euro kerkelijk geld aan United4Rescue, een NGO die zich bezighoudt met het redden van illegale migranten in de Middellandse Zee. Critici beschuldigden Marx toen van het financieel ondersteunen van mensensmokkelaars.
Een strategische stap voorwaarts, Kardinaal Marx wil de Kardinaal van Keulen door paus Franciscus laten ontslaan en als redder van de Rooms Katholieke kerk wil hij graag tot Paus worden gekozen.
Slim gespeeld, wat zal Paus Franciscus trots op hem zijn.
@Joseph,
U heeft gelijk met Uw wantrouwen.
Dat ontslag zal wel met ‘paus’ Franciscus doorgesproken zijn (of door hem geadviseerd zijn). Beiden zijn sluw (= op ’n gemene manier slim).
Voor beiden geldt: een vos verliest wel z’n haren, maar niet z’n streken.
Je kent jezelf goed Derks! Dat blijkt …. ijzersterke reactie… “zal wel….” “of door hem” Zoals zo vaak Derks pure speculatie.
@juuls,
Eindelijk een correcte reactie van U:
U heeft gelijk: het door mij vermelde is puur speculatie.
De geschiedenis zal het U en mij leren.
Ik heb echter geleerd, om een vos nooit – maar dan ook echt nóóit – te vertrouwen.
Bovendien, kardinaal Marx heeft al pensioen. Dus zijn financieel risico is dus nul.
HLN.BE
Paus Franciscus weigert ontslag van Duitse aartsbisschop
Paus Franciscus heeft het ontslag van Reinhard Marx als aartsbisschop van München en Freising geweigerd. Dat staat donderdag te lezen in een brief van de Heilige Stoel. Kardinaal Marx, een vertrouweling van Franciscus, had eind vorige maand zijn ontslag ingediend omdat hij zich medeverantwoordelijk voelt voor de schandalen rond seksueel misbruik door kerkelijke gezagdragers.
De vroegere voorzitter van de Duitse bischoppenconferentie schreef de paus op 21 mei een brief waarin hij zegt dat er in de afgelopen tien jaar van onderzoek naar de “catastrofe” van misstanden in de Duitse rooms-katholieke kerk erg veel is misgegaan.
KERKNET.BE
Moed
Dierbare broeder, allereerst dank u voor uw moed. Het is een christelijke moed die niet bang is voor het kruis en die niet bang is om zich te vernederen tegenover de verschrikkelijke realiteit van de zonde, begint paus Franciscus zijn brief.
Ramp
De paus schrijft dat hij het eens is met de vaststelling van kardinaal Marx dat er sprake is van een echte ramp: Het trieste verhaal van seksueel misbruik en de manier waarop de Kerk daar tot voor kort mee omging. Ons bewust worden van hypocrisie in de manier waarop wij het geloof beleven is een genade en een eerste stap die wij moeten zetten.
Hoewel de paus het mea culpa van kardinaal Marx aanvaardt, weigert hij desondanks hem te ontslaan van de plicht om door te gaan met het weiden van de kudde.
Kardinaal Marx schreef in zijn ontslagbrief van 21 mei: Ik zou de volgende jaren van mijn ambt meer willen wijden aan pastorale zorg en aan het werken aan een geestelijke vernieuwing van de Kerk, waar u zo onvermoeibaar op aandringt.
Weid mijn schapen
De paus reageert daarop als volgt: En dat is precies mijn antwoord, dierbare broeder. Ga door zoals u voorstelt, maar dan als aartsbisschop van München en Freising. En als u geneigd bent te denken dat deze bisschop van Rome (uw broeder die u liefheeft), door uw zending te bevestigen en uw ontslag niet te aanvaarden, u niet begrijpt, denk dan aan wat Petrus hoorde in de tegenwoordigheid van de Heer toen hij Hem op zijn manier zijn ontslag aanbood: ‘Ga weg van mij, want ik ben een zondaar’ – en het antwoord vernam: ‘Weid mijn schapen’.
@Marie-Elisabeth,
Uw vertaling z.q. de paus moet fout zitten:
Het betreft Johannes 21,15-17.
Dus, de volgende woorden zijn verzonnen: ‘Ga weg van mij, want ik ben een zondaar’
Nee, P. Derks, ze zijn niet verzonnen.
Vertalen is hertalen, ook als het om de Schrift gaat. Leestekens en hoofdletters zijn daarbij essentieel voor het goede begrip. De Paus geeft in zijn brief aan kardinaal Marx bovendien geen exegese van het evangelie (de officiële tekst – zie vatican.va – geeft ook niet aan wat de Paus eventueel citeert!) maar hij spreekt zijn medebisschop spiritueel toe met behulp van Schriftwoorden. Dat is ware christelijke spiritualiteit én pedagogiek, die te omschrijven is als: de Geest ofwel diepere, meer algemene, universele betekenis van een tekst opnemen én toepassen in een iets andere tijd en of situatie dan de originele.
Dat is een heel oude spreek- en verteltraditie (maar ook een sport), welke bijv. bij de Egyptische christenen, de Kopten, nog tot in de jaren vijftig bestond: uitsluitend m.b.v. Schriftcitaten enige tijd met elkaar converseren. (Wie dat het langst volhoudt, heeft gewonnen.) In het werk van de dichter/schrijver journalist Bertus Aafjes (o.a. bekend van ‘Een voetreis naar Rome’) vind je daar voorbeelden van; zie zijn boek ‘Morgen bloeien de abrikozen – op reis door Egypte’ uit 1954.)
Het gaat in de brief van de Paus om een belangrijk element van de roepingsgeschiedenis van Petrus (niet louter de eigen goesting volgen, maar gezonden worden door de Heer), te vinden in Lucas 5, vs. 8, en om die toe te passen op een mens en situatie NU. (Hij, Petrus, heeft er geen zin meer in om door te gaan met vissen op een plek en tijd dat geen vissen zitten die te vangen zijn. [vergelijk dat maar met Marx positie] Jezus maakt hem dan tot “visser van mensen”, zoals we vernemen uit Lucas 5, 10. [vergelijk: Mgr. Marx moet niet zijn eigen goesting volgen, maar zich blijven inzetten voor Christus, kerk en mensen waarvoor hij is aangesteld.])
Het ‘Weid mijn schapen’ komt inderdaad uit Joh. 21. Dat is ook zo’n vertelling die begint bij mannen die concreet hebben gevist op nijlbaars enz. Jezus gaat van dit concrete naar het geestelijke: Hij vraagt Petrus driemaal ‘Hebt ge Mij meer lief dan deze’ (dit zijn de andere zes aanwezige mannen/vissers). In vers 18 staat dan: ‘Voorwaar, voorwaar Ik zeg u: toen ge jong waart, deedt ge zelf uw gordel om en ging waarheen ge wilde, maar wanneer ge oud zijt, zult ge uw handen uitstrekken, een ander zal u omgorden en u brengen waarheen ge niet wilt.’ Ook hier hebben we dus te maken met een roepings- c.q. zendingsverhaal. Petrus moet geen vissen vangen, maar mensen voor de Blijde Boodschap van Jezus! Dus handwerk verruilen voor geestelijke, begeesterende arbeid.
De Paus knoopt in zijn brief allereerst aan kardinaal Marx (en niet meteen aan ons!) twee roepings- of zendingsverhalen aaneen in de manier waarop hij – toch zijnde de plaatsvervanger van Christus Jezus – zijn Duitse broeder toespreekt. Is dat verkeerd? Een goede, ingewijde verstaander heeft daar geen moeite mee, dunkt mij; die kent de context uit Lucas 5 en Joh. 21, of zoekt die op, en begrijpt al snel de bedoeling van de Paus: hier spreekt – via de Paus – Christus tot jou, Reinhard Marx; doe daar je voordeel mee en ga door met je geestelijke arbeid.
Dat de vertaling zonder vermelding van de context misverstanden kan oproepen, begrijp ik wel. Let men echter op de leestekens en hoofdletters, dan moet men er uit kunnen komen, en begrijpen wat er bedoeld wordt. (o.a.: Niet Jezus zegt ‘Ga weg van mij, want ik ben een zondaar’, maar Petrus! enz.) De Geest van iets vatten is voor eenieder mogelijk door veel oefenen, en vooral veel lezen en overwegen.
@Basilius minor,
Dan is Uw vertaling en de vertaling van @Marie-Elisabeth wel ’n zéér vrije ‘vertaling’ te noemen.
Nee, P. Derks, vanwaar weer zo knorrig. Het is een spiritueel juiste vertaling: naar de liefdevolle geest speurend van de schrijver. Het zou fijn zijn als U daar in het vervolg ook werk van zou gaan maken, zodat de Vrede van Christus in U gaat rijpen, en voortaan door uw spreken en schrijven gestalte krijgt richting uw medemensen (i.c. paus, bisschoppen plus vooruitstrevende katholieken / christenen enz.), en God de eer krijgt die Hem toekomt, o.a. via deze site.
M.vr.gr.
“Lieber Bruder, vor allem: Danke für Deinen Mut.” Zo heeft paus Franciscus de kardinaal inmiddels schriftelijk laten weten. De rest laat zich raden: hij heeft zijn ontslag geweigerd. (“Und genau das ist meine Antwort, lieber Bruder. Mach weiter, so wie Du es vorschlägst, aber als Erzbischof von München und Freising.”)
Het is allemaal één grote gepremediteerde poppenkast. De o zo ‘nederige’ kardinaal uit Beieren die de Kerk in Duitsland naar de afgrond leidt en het kindermisbruikschandaal aangrijpt in een poging om van zijn conservatieve ambtsgenoot uit Keulen af te geraken, opdat de synodale weg in Duitsland nog wat sneller en verder ontsporen kan.
Inmiddels is er echter nog een ander motief opgedoken, dat Marx’ vlucht naar voren goed zou kunnen verklaren: slachtoffers van homoseksueel misbruik uit het bisdom Trier – waar Marx bisschop was in de periode van 2002-2008 – werpen hém persoonlijk falen tegen. Hij zou ertoe hebben bijgedragen daders te beschermen, gesprekken met betrokkenen te weigeren, mensen te intimideren en misbruik toe te dekken. Zou dít de reden kunnen zijn waarom hij zich dun wilde maken, alvorens het bommetje ontploffen zou?
https://www.swr.de/swraktuell/rheinland-pfalz/trier/marx-ruecktritt-und-die-missbrauchsopfer-aus-trier-100.html
Alles wat figuren zoals Reinhard Marx doen is tactische zet, en als zij werkelijk kinderschenderij en de sodomitische wantoestanden zouden willen bestrijden, dan zouden zij de gnostische infiltratie binnen de clerus publiekelijk ter sprake brengen, want dergelijke duistere praktijken in netwerken georganiseerd zijn eigen aan de gnostische sekten (waaronder de vrijmetselaarsloges) en niet aan het katholiek priesterschap, en zo was het veel eeuwen geleden al. De middeleeuwse luciferianen hadden al rituele sodomie in hun cultus zoals het kerkdocument “Vox in Rama” vernoemt.
De gnostische sekten planten hun chantabele mannekes in machtsposities in de Kerk, in de politiek etc. om er hun agenda door te duwen tot grote schade aan de kerkelijke maatschappij en aan de temporale maatschappij, en, tot grote schade aan de slachtoffers van hun gruwelpraktijken in de schaduw gepleegd. Het is geen toeval dat we gezien hebben hoe Franciscus gedurende zijn regeringstijd zich omringd heeft met corrupte figuren.
De maçonnerie en de frankistische opperfamilies aan de top ervan; ziedaar, de grote vijand. Het is nodig dat er na Franciscus een krijger-paus verkozen wordt die alle infiltranten identificeert en uit de clerus smijt.
De kinderschenders moeten gelaïciseerd worden en vervolgens behoren zij het doodsvonnis te krijgen van de wereldlijke arm. Dat de pedosatanisten in de politiek in Europese landen de doodstraf afgeschaft hebben is ook weer geen toeval.
Ik voeg nog het volgende toe: Momenteel is het de maand juni, en op zomerzonnewende in die maand brengen de pedosatanisten mensenoffers aan de gevallen engelen. Daartoe proberen zij op voorhand mensen te ontvoeren en in gevangenschap te houden; dat betreft volwassenen en kinderen. Dutroux werkte als ontvoerder voor de satanisten ter overlevering van gevangen mensen in hun handen. Vanuit het getuigenis van voormalig Brussels parlementslid Albert Mahieu lijkt het erop dat Godfried Danneels, complotteur tegen de katholieke godsdienst, aanwezig was bij de rituele moord op Julie Lejeune en Melissa Russo; toen Mahieu over de videotape sprak waarop beelden van de rituele moord stonden (de videotape was in handen van de Gentse vrijmetselaars) vroeg Danneels of hijzelf erop stond.
Bij de Joodse trawant van Dutroux, Bernard Weinstein, werd een schrijven aangetroffen ondertekend door een “Anubis”; iemand die de esoterische naam “Anubis” droeg was Francis Desmet, hogepriester van de Waalse gnostische sekte waar vervolgens de politie binnengevallen is in het kader van de zaak Dutroux.
Het nieuws gaat bijna sneller dan het zonlicht, beste lezers, want de “combi” (1+1=2) van de twee meest bekende gemijterde schurken, Franciscus en Karl, oh nee, pardon, Reinhard, is te doorzichtig, en te snel achter elkaar opvolgend, om door ons allen serieus genomen te worden. Zijn beruchte en zwaar belaste naam, wijst op joods, kabbalistische roots. Daarmee komt hij uit hetzelfde revolutionaire schuitje als de joodse vrijmetselaar revolutionair Montini, alias paus Paulus VI, die met het vervloekte V2 concilie (1965), de Kerk en het geloof van altijd, heeft willen vernietigen en een nieuwe kerk heeft willen stichten met een nieuw V2 geloof, de “conciliaire kerk”, waarmee wij de afgelopen halve eeuw monddood werden geslagen.
De kardinaal staat te boek als “orthodox” op de Wikipedia bladzijden, maar dat lijkt op een dekmantel, nog uit de tijd van Benedictus. De meesten van ons weten wel beter. Hij maakt deel uit van de kleine groep revolutionairen, rond de paus, om de Kerk om te bouwen in de richting van een synodale weg, dus iedere kerkprovincie voor zich, God voor ons allen, en Rome als het epicentrum van de nog op te richten “wereldgodsdienst”.
De Eeuwige stad Rome wordt daarmee ook feitelijk de zetel van de anti-Christ. Althans dat zijn de plannen.
De kardinaal kreeg, na een week, van de paus te horen dat zijn “verzoek”, niet ingewilligd wordt. Maar hij voelde zich wel “begrepen” door Rome en na zijn stap, “zou hij niet meer op de oude weg door kunnen gaan. Dus moet er een nieuwe weg gevonden worden, om het Evangelie te verkondigen en te onderwijzen.” Hypocrieter kan niet.
Tevreden stelt hij vast dat de paus, “een groot deel van de motivatie in mijn ontslag brief heeft overgenomen, hetgeen ons een nieuwe impuls geeft om verdere plannen te ontwikkelen, in het kader van mijn institutionele mede-verantwoordelijkheid.”
Voorts concludeert hij, dat de synodale weg, de enige richting is, om voortgang te boeken. Hij waarschuwt ons dat hij sterk betrokken is om een transformatie van de Kerk te bewerkstelligen. Daarover gaat hij nadenken, met de steun van de hoogste autoriteit in de Kerk. Het lijkt erop dat het Duitse schisma in wording, een prelude voor de wereldkerk, de steun van de paus heeft gekregen. De ontslag brieven wisseling, lijkt het voorwendsel te zijn geweest om het startschot te kunnen lossen, van de mechaniek die de revolutie in gang moet zetten. Het Duitse schisma in wording, is de voorproef, van wat ons allen, katholieken, wereldwijd, te wachten staat.
Het zal een zegen zijn om verlost te zijn van het radicale Katholicisme… Wat mij betreft kan de kerkscheiding niet snel genoeg volgen. Zodat wij verder kunnen met onze eigen Kerk!
Marx is één van de leden van de zogenaamde “raad van kardinalen” rond Franciscus; men moet er dus niet aan twijfelen dat die twee kerkvorsten zeer gecoördineerd te werk gaan. Wat Marx de voorbije jaren in Duitsland gedaan heeft is een weg banen voor Franciscus, wanpraktijken als voldongen feiten in stand houden opdat Franciscus achteraf de voldongen feiten zou aanvaarden onder de vlag van “tolerantie”. Het is een tactiek om het concentratiepunt van de kritiek vanuit de katholieke wereld weg te leiden van de persoon van Franciscus en een narratief te creëren dat het revolutionair proces van de anti-katholieke hiërarchen valselijk beschrijft als uitgaand vanop het grassprietniveau opdat toeschouwers zouden denken dat het om een spontane, organische ontwikkeling gaat die niet van hogerop gepland wordt.
De aanval van de modernisten richt zich niet enkel op de hiërarchische structuur, maar ook op de liturgie. De “conciliaire kerk” heeft de kern in het vizier, het geloof, de basis van ons bestaan. Na 50 jr. lijkt deze bezig met een “come back”. En dit wordt gevoed door de liturgie, het Heilig Misoffer van altijd, die vorm geeft aan het belangrijkste, de ontmoeting met God. De tafeldienst van Montini, faalt hierin, zij is niet pakkend, zij protestantiseert, zij liberaliseert, zij verwereldlijkt de gelovige, zij ontwortelt. De geloofs insteek in het dagelijks leven verbleekt en de deur voor het ongebreidelde oecumenisme staat wijd open, vanaf de jaren 1960, en dit heeft het relativisme van de waarheid, de wereld in gebracht waarbij geen enkele norm van de Natuurlijke Orde, nog heilig is. Alles staat ter discussie. Daarentegen, stimuleert het Heilig Misoffer van altijd, de persoonlijke heiliging, en zij bevestigt het kerkelijke monopolie op de waarheid, die van de Openbaring, de Overlevering en de Traditie.
De kern van de Vaticaan 2 revolutie (V2), is vervat in de liturgie hervorming. Dat was de kernbom die het bouwwerk van 2000 jr. heiliging, missionering en beschaving, zou opblazen. De rest van de revolutie zou als vanzelf volgen.
De liturgist en vrijmetselaar pater Bugnini, besefte dit maar al te goed. Hij en zijn medestanders richtten al jarenlang, de pijlen juist daarom op de liturgie. De Kerk verandert als de liturgie verandert. De joodse vrijmetselaar Montini, alias Paulus VI, wist dat als geen ander, en hij heeft de hervorming doorgedrukt. Vanaf eind jaren 1960, werd de V2 Mis, de tafeldienst, als alleen zaligmakend voor de wereldkerk, doorgedrukt. Priesters die niet volgden, werden door hun V2 bisschop op straat gezet. Die coup tegen de Kerk van altijd was geslaagd, maar de oorlog, zo blijkt nu nog niet verloren te zijn.
Na een halve eeuw rampspoed, woekert de V2 revolutie voort met een opleving in Rome en in sommige bisdommen. Paus Franciscus werkt aan een document dat het Motu Proprio van paus Benedictus, ter discussie stelt. Het vrije herstel en de praktizering van het Heilig Misoffer van altijd, voor iedere priester, los van de hiërarchie, moet ofwel worden ingetrokken, ofwel worden gekortwiekt.
De liturgie is immers bepalend voor de geloof beleving. Maar twee denk stromen binnen de Kerk, zijn ongewenst en onhoudbaar, met de opkomst van “eerste rang en tweede rang” katholieken. Het is het één of het ander.
De V2 revolutionairen voelen aan dat zij de revolutie en de binnen kerkelijke strijd, aan het verliezen zijn tegenover de bloei van de Traditionele parochies en seminaries. Geen gebrek aan gelovigen, noch aan devotie, noch aan roepingen, noch aan financiën.
Maar twee tegenovergestelde groeperingen onder één dak, zijn onhoudbaar en dat moet voorkomen worden. Dus de macht van de V2 clerus, wil zich laten gelden en de Traditie, elimineren. Zij vreest de tweedeling. Derhalve heeft de radicale V2 adept, de Aartsbisschop van Dijon, Mgr. Roland Minnerath (1946), een tweede vervolging van traditionele priesters opgestart. De al meer dan 20 jr. werkzame priesters van de FSSP, in het bisdom Dijon, moeten verdwijnen, en de gelovigen moeten hun heil zoeken bij andere parochies in de buurt. Het gehele Traditioneel georiënteerde, pastorale bouw werk moet verdwijnen. In plaats van de Traditie te bevorderen, wil de verblinde Mgr. alles weghebben. Want, met een voortdurende twee spalt onder één dak, beseft hij, dat de vergrijzende V2 parochies het loodje zullen leggen. Dat realisme zal tot in Rome zijn doorgedrongen. Alle Traditionele ordes, Priester Broederschappen, en kloosters, zijn op de korrel genomen.
Onlangs nog vernoemde ik hier nog het gerucht dat er een document in de maak was om Summorum Pontificum neer te halen en de katholieke Mis verder te supprimeren. Over de toestand met Roland Minnerath heb ik ook gelezen. Het lijkt er ongetwijfeld op dat de liturgische wapenstilstand van Benedictus XVI op het punt staat van opgeblazen te worden, maar dat was eigenlijk voorspelbaar; we weten al jaren dat Franciscus in overeenstemming met de occulte krachten de katholieke Mis wil supprimeren.
De liturgie is het meest tastbaar aspect van het kerkelijk leven. De katholieke Liturgie drukt de godsdienstige orthodoxie van het Christendom uit en doordringt het leven van de christen hiervan. Wanneer de katholieke cultus dus vervangen wordt met een protestantse cultus worden christenen doordrongen van een niet-katholieke, protestantse lering. De iconoclast Bugnini wist wat hij deed met het maken van zijn protestantse tafelcultus.
In het informatielek op het internet in 2013 over hoe er gepland was om één van de Argentijnse kardinalen op de Troon van Petrus te krijgen werd vermeld dat de Argentijn beschouwd werd als de “laatste paus”. De occulte krachten willen uiteindelijk de katholieke Kerk vernietigen. Dat kunnen zij niet, want God garandeert de onverwoestbaarheid van de Kerk, maar toch willen zij het proberen en daarom willen zij eerst de oud-rituele weerstand in de Kerk doorklieven. Zij weten immers dat daar de regeneratieve katholieke krachten werken tot herstel van de kerkelijke orde, herstel dat zij willen verhinderen.
Correctie: “Onlangs vernoemde ik hier nog het gerucht”
Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard” (Matteus 10:34).
De wereld (= de ongelovigen) versus het geloof = vechten.
Wil je terug naar de kruistochten?
@Robbe,
Bah, wat ’n niveau.
Kinderlijke kinderachtige reactie van U; bent U nú al kinds geworden?
U weet blijkbaar nog niet hoe je vechten moet: standhouden met correct weerwoord.
Aan Jules van Rooyen…
Het onderstaande citaat is van de site: restkerk en bevestigt hetgeen je hierboven zeer goed analyseert.. onlangs hoorde ik een profetie op YouTube dat de beschreven kliek een volgende paus kiezen die nog erger is dan de huidige usurpator antipaus.. en die over zal gaan op vervolging van de ware katholieken en waarschijnlijk ook andere christenen..[misschien] is deze valse paus er een van de valse profeet maitreya…..https://youtu.be/S3hzvClKJPo— zelf plakken anders kans dat de gehele reactie niet verschijnt.
Basilius minor is een fan van het onderstaande.. hetgeen Zum kotzen is..ze zijn walgelijk en smerige verraders van het ergste soort…van de bovenste plank 😱
Citaat:
Hij verwees onder meer naar de verhouding man-vrouw in het kloosterleven. Hij beschouwt de Katholieke Theologie hierover van vóór Vaticanum II als [onwenselijk].
“Er is niet langer ruimte voor een statische vorming, die ééns en [voor altijd heeft afgedaan].”
Braz de Aviz deelt Bergoglio’s antipathie tegenover traditionele Katholieke standpunten. Hij omschreef de traditionalisten ooit eens als “{zichzelf vermoordend}.” Hij waarschuwde in 2015: “Distantieer jullie niet van de grote lijnen van het Tweede Vaticaans Concilie.”
@Jules van R. en Jo
De vraag is: hoelang leeft U beide nu al onder een steen?
De crisis van de kerk komt niet voort uit pogingen tot vernieuwing, maar doordat die verbetering tegengehouden wordt door zelfgenoegzame lieden die niets willen weten van veranderen/verbeteren/ vernieuwen!
Terwijl de kerk (ca. 2000 jaar) terug zou moeten gaan: naar de Bron van het christelijk geloven (Christus zelf en zijn eerste volgelingen), willen de zelfgenoegzame conservatieve en fundamentalistische gelovigen slechts terug naar het concilie van Trente (1545-1563) of (ca. 150 jaar) naar Vaticanum I (1869-1870).
Maar wat is nu het belangrijkste: opnieuw proberen te verstaan wat Christus Jezus wilde en voorstond, OF teruggrijpen op wat er in de loop van de eeuwen van Jezus Boodschap is gemaakt? U mag het zeggen en onderbouwen!
Voor wie een beetje thuis is in de wereld is het zonneklaar: erop blijven hameren dat magie, het ritueel van de Eucharistie enz., de kern van het katholiek geloven c.q. de r.-k. kerk zou zijn, zal die kerk nooit redden van de langzame ondergang die thans gaande is. Die r.-k. kerk wordt feitelijk een steeds kleiner wordende club van bijgelovige, cargo-cult aanhangers, complotdenkers en gelovers in magie/hocus pocus en valse profeten en volksmenners. Een beetje ontwikkelde mens wil daar niet bijhoren omdat hij/zij het nut en de zegen of het heil ervan niet inziet!
De meeste mensen in het Westen hebben genoeg van flauwekul, apekool, van oude meuk en praktijken die niets opleveren van waarde en of geestelijke substantie dan humeurige oude mannen en vrouwen die altijd uitgaan van het slechte, verdorvene; zij die ook overal antichristenen en boosdoeners menen te zien die uit zouden zijn op overheersing, knevelarij en andere kwalijke zaken of toestanden. Zelfs voor een goedwillende paus of directe naaste kan er zelden een goed woordje vanaf. (Vooruitstrevende gelovigen hebben geen kinderen, en conservatieve kennen geen humor, zegt men!)
Ja, wij zijn zondaars, maar niet alleen de mensen waarnaar wij wijzen. Wij dus allemaal. Wie wil dan nog bij zo’n club van zichzelf beter en heiliger wanende lieden horen? Uit mijn omgeving hoor ik nu al meer dan 55-60 jaar: we kennen die verhaaltjes van de pastoors enz. nu wel; ik/wij hebben er niets aan, want kunnen er niets positiefs mee. En: van jou en jouw kerk mogen we nooit wat! Maar, met een zwaard in de hand en of op hoge toon orerend komt men nooit tot een echt gesprek; dat is een feit! Nederigheid is gevraagd van ALLE partijen!
Ieder zijn meug, maar wat heeft uw liefdeloos geloof dat door vrijwel iedereen hier wordt afgewezen nog met Christus Jezus van doen? Als die kerk van U niet in staat is om haar ‘product’ c.q. core business op geloofwaardige wijze over het voetlicht te brengen, dan verzaakt ze aan haar opdracht / missie om God, de Heer in en aan de wereld present en kenbaar, tastbaar concreet te maken. Dan mist die kerk de juiste houding, begeestering en overtuiging. Haar marketing deugt gewoon niet. Men zou m.i. eerst terug moeten naar een goed en eerlijk antwoord op de vraag: wat heeft de kerk de mensen nu feitelijk echt substantieel van waarde te bieden; wat is haar “product”? Pronkt de kerk dus niet ten onrechte met ‘nieuwe kleren van de keizer’ die in feite naakt uit wandelen ging maar dat uit ongepaste trots niet wilde erkennen als realiteit?
Veel te snel wordt heengestapt over de vraag wat geloof / geloven nu eigenlijk inhoudt! Dat je dat nu eenmaal van God zelf krijgt of moet ontberen zonder daar zelf iets aan te kunnen doen dan op je knieën gaan voor een priester, is een dooddoener. Fides en Ratio gaan wel degelijk samen. Welnu, Kerk, doe daar dan ook wat aan! Eis niet het onmogelijke. ‘Weid mijn lammeren / schapen’ kreeg Petrus tot opdracht.
@Basilius Het is natuurlijk makkelijk om het falen van Vaticaan II te steken op een paar conservatieven. Is de tabula rasa strategie van de jaren 60 op zichzelf geen arrogantie? Ik denk dat dialoog mogelijk is, maar dan moeten onze lieve wereldverbeteraars wel even uit hun narcistische roes stappen. Als er een generatie liefdeloos was, was het wel die van Vaticaan II. Daarvan getuigt het verdriet van de kinderen van de babyboomers, die vaak moesten opgroeien in gebroken gezinnen, zodat hun ouders zichzelf konden verwezenlijken. Het Christendom bestond al 2000 jaar voor Vaticaan II en hopelijk zullen we deze treurige periode snel kunnen verbannen naar de marge van de geschiedenis.
“Millennialen” en “zoomers” zijn in de dystopische moderniteit opgegroeid en bij velen is het verdriet omgeslagen in ziedende haat waardoor zij in een verlangen naar wraak zich bij radicaal marxistisch militantisme aangesloten hebben, bij groepen zoals Antifa dus, van waaruit zij nihilistisch alles willen vernietigen; zij willen wraak tegen de generatie die hen geproduceerd heeft, maar omarmen radicaal de wortel van het kwaad in die generatie waartegen zij zich willen wreken. Anderen meenden heil te vinden in de naturalistische ideologieën van het fascisme en het nationaal-socialisme; sommigen zijn, onder invloed van het “fantasy”-escapisme (“Elder Scrolls” en soortgelijke fictie) waarmee zij de moderne dystopie probeerden te ontvluchten, traditionele vormen van paganisme gaan aannemen en propageren nu esoterisch polytheïsme.
Anderen nog zijn katholieke monarchisten en anti-liberalisten geworden; zij hebben de juiste weg gevonden. Het christelijk theocratiseren van de samenleving is de radicale, juiste remedie tegen de vele kwaden van de moderniteit die de mensheid teisteren. Het concept van het “peuple-dieu” moet omvergeworpen worden en de mens moet opnieuw zijn ware plaats erkennen als schepsel van de soevereine God om genezing te vinden voor zijn diepe wonden.
Het horizontalisme van de vrijzinnigen pretendeert de mens tot heil te strekken maar berokkent hem in werkelijkheid grote schade en stuwt hem voort op de kronkelpaden richting de afgrond.
De meeste mei-acht-en-zestigaards beseffen echter niet wat voor vulkanische onderstromen zich rusteloos bewegen onder het oppervlak van de samenleving; als de flierefluiters die zij zijn huppelen zij vrolijk verder op hun zelfzuchtige kromme paden. Totdat de vulkaan barst, want de geschiedenis leert dat de Revolutie steeds haar kinderen verslindt.
@Katharina G. Een deel van uw kritiek deel ik zeker. De veranderingen zijn te snel gegaan; het Concilie was een grote theologenbubbel waarbinnen men veel verder was dan het gewone volk; de uitleg van de gehanteerde en geaccordeerde theologie is te summier geweest. Er is best nog meer hierover te zeggen.
Waarom U spreekt over “een liefdeloze generatie van Vaticaan II” gekoppeld aan “het verdriet van de kinderen van de babyboomers, die vaak moesten opgroeien in gebroken gezinnen, zodat de ouders zichzelf konden verwezenlijken” is een koppeling die bij mij tamelijk vreemd overkomt. Het 2e Vat. Concilie is niet belegd door gewone gelovigen; de welvaartsgroei door inkomensgroei na 1965 is niet door Vat II veroorzaakt, noch de uitvinding en beschikbaarstelling van de anticonceptiepil door de kerk. Toevallig vielen al die dingen samen en veroorzaakte, algemeen gesproken, een kinderlijk euforisch vrijheidsgevoel plus kinderlijk onverantwoord gedrag. Leidinggevenden in kerk en maatschappij hadden daar geen goed (steekhoudend en begrijpelijk) antwoord op, en raakte de grip op de massa kwijt. E.e.a. liep daardoor uit de hand.
Maar was dat te voorzien? Wat door Vaticanum I en twee wereldoorlogen plus nasleep nog enigszins werd getemperd, brak halverwege de zestiger jaren toch door. Ook wat in de culturele “lucht’ zit hou je niet tegen. Het was dus eenvoudig niet in de hand te houden; het hele politieke en kerkelijke landscxhap ging langzaam maar zeker op de schop. En die verbouwing is nog lang niet klaar! Ook nu nog zitten leidinggevenden dus met de handen in het haar omdat zij niet geleerd hebben om superieur om te gaan met vernieuwing en verandering. Ze zijn geselecteerd op hun meegaande en kerk en al het bestaande verdedigende karakter. (Zie hun gedrag in de zaken van seksueel misbruik in pastorale situaties.) De kerk mist dus echte persoonlijkheden die herbronning van de kerk van acceptabele geestelijke leiding en inhoud kunnen voorzien. Door de nood gedwongen komen sommigen nu langzaam op stoom met hun analysen.
Mijn suggestie zou daarom zijn: niet weg of te hoop lopen tegen goedbedoelde initiatieven, maar geduld en vertrouwen koesteren. Mgr. De Kesel bijv. heeft ook geen panacee voor handen. Zijn analyse is ook maar één aspect van de benodigde visie op de toekomst. Neem die analyse dus serieus. Animeer tot aanpak van al die andere aspecten van kerk-zijn in het voetspoor van Christus Jezus. Stop evenwel met alleen maar klagen en nodeloos anderen onderuithalen en dwarsliggen.
Het goede bewaren is zeker waardevol, maar het is altijd de vraag of dat goede ook (nog) effectief en doelgericht is (op wat Jezus wilde bereiken met en in mensen!) in deze en de toekomende tijd. Er moet dus ruimte zijn / komen voor gesprek, dialoog. Jullie kunnen daar ook zeker aan bijdragen als jullie wat liefdevoller reageren en het anti-intellectualisme laten varen. Men kan eenvoudig niet meepraten als men niet goed geïnformeerd is. Veel lezen, studeren, bidden en overwegen kan dus niet gemist worden. Tijdig je mond weten te houden kan ook beslist geen kwaad.
Sorry dat mijn verhaal zo lang is geworden. Neem me niet kwalijk, maar waar het hart vol van is …..
@Basilius. De reden waarom ik Vaticaan II in dezelfde zin vermeldt als de babyboomers en hun scheidingscultuur, is dat de kerkelijke hervormingen niet los te koppelen zijn van maatschappelijke ontwikkelingen uit die tijd. Men wou toen afstand nemen van de “oude maatschappij” en haar “bekrompen normen en waarden”, om persoonlijke emancipatie na te streven. Het probleem met hervormingen is echter dat ze vaak een doel op zich worden en aan hun doelstellingen voorbij gaan. Bij de Kerk lijkt dit het leidmotief sinds einde vorige eeuw. Gelovigen kunnen zich niet meer in de hervormde structuur herkennen, de interesse neemt af en de gemeenschap vergrijst. Ik ga me u akkoord, dat het niveau van de clerus is afgenomen. De hervormingen schijnen trouwens weinig invloed te hebben op oude ons-kent-ons reflexen, waardoor men vaker kiest voor de collega priester, dan zijn seksueel misbruik publiekelijk te veroordelen.
Persoonlijk ben ik opgegroeid in de post-Vaticaan II Kerk, en heb ze letterlijk zien wegkwijnen onder de vaak inhoudsloze en saaie liturgische experimenten, simplistische vormsel catechese, kleinzielige rivaliteiten onder “geëngageerde leken”, naïef idealisme en afstandelijke priesters. De modernisten moeten qua liefdeloosheid, intellectuele armoede en spirituele oppervlakkigheid zeker niet onder te doen voor de tegenstanders die zij zo misprijzen. Ik heb in het buitenland gewoond, en daar kwam ik wel priesters tegen, die een oor hadden voor de leergierige jonge volwassene die ik was. Toevallig waren het geen modernisten. Geen wonder dat ik me weinig aangesproken voel door hypermodernisme binnen de Vlaamse Kerk, hoewel ik wekelijks wel naar een gewone lokale eucharistieviering ga. Zelf idealiseer ik geen enkele gemeenschap binnen de Kerk, of ze nu modernistisch, charismatisch of traditionalistisch is. Wel vind ik dat men de vele kapellen in onze Kerk een kans moet geven. Het is duidelijk dat de traditionalisten veel jongeren aantrekken. Waarom zou men dit dus ontmoedigen en wie zijn wij om te oordelen “wat Jezus wil”? Dat zal Hij zelf wel bepalen. We zien wel, waar de Heilige Geest ons naartoe leidt.
@Basilius minor,
U heeft zich lang rustig gehouden, maar op déze manier kennen we U alweer.
@Katharina Gabriels,
U geeft ’n correct antwoord, maar aan @Basilius minor zal dat antwoord niet besteed zijn (daar is ie compleet doof voor wegens zijn haat jegens R.K. gelovigen).
@: Basilius minor: nav. (13 juni 2021 om 14:37),
@ B.m. heeft volledig het masker laten zakken ..en hangt onder zijn kin ..net zoals je het vaker ziet bij mensen die al zo gewend zijn hun muilkorf, slavenmasker ..dat ze dat masker steeds bij de hand willen hebben.. voor Bm dient het zeker als opvanger voor zijn vals humanistisch gezever.
Hij herkende zichzelf direct in mijn reactie van [12] juni 2021 om 23:26 aan Jules van Rooyen:
▪︎“Er is niet langer ruimte voor een {statische vorming}, die ééns en [voor altijd heeft afgedaan]▪︎
..volgens Kardinaal Braz de Aviz, adept van de zielenrover usurpator antipaus Bergoglio, zijnde meer dan een smeerlap.
En de passage:
▪︎Hij verwees onder meer naar de verhouding man-vrouw in het kloosterleven. Hij beschouwt de Katholieke Theologie hierover van [vóór] Vaticanum II als [onwenselijk]▪︎een zeer welgevallige opvatting waar de Illuminati-vrijmetselarij ook dankbaar zal voor zijn.. en dacht:: Nu moet ik getuigen van de ware humaniteit van mijn favoriete paus Franciscus en zijn ware leeropvattingen.
Wat P.Derks schreef was zeer juist: …••@ Katharina Gabriels,
U geeft ‘n correct antwoord, maar aan @Basilius minor zal dat antwoord niet besteed zijn (daar is ie compleet doof voor wegens zijn haat jegens {{ware}} R.K. gelovigen)••
De gedachtegang van B.m en Bergoglio roept een sfeer op van tweespalt die zal leiden tot vervolging van de ware christenen.. ((trouw aan het voorbeeld van alle heiligen doorheen de eeuwen vanaf de H. Apostelen)).. door illusionaire christenen van de snelle hap.. zoals B.m.
Dat vreselijk mens Bergoglio, legt de bases van een nieuwe leer voor de volgende paus https://youtu.be/PE3AQvHvcqA van de valse..profeet maitreya.
@Jo,
Bedankt. U heeft mijn zin correct verbeterd door het woord ‘ware’ toe te voegen.
@: Basilius minor zal zich zien als een ware volgeling van ‘paus’ Franciscus.
Als dat waar mocht zijn, dan is ‘paus’ Franciscus óók ’n hater van de ware christenen.
En dáár zit ‘m precies de pijn: die haat komt van binnen de kerk-zelf: van ‘paus’ Franciscus, ‘onze’ anti-paus.
Hierboven met de vervolging in Dijon van de paters FSSP, ja, inderdaad, beste lezers en reageerders hierboven, de collega’s van de bekende en voortreffelijke pater Knudsen in Amsterdam, zijn niet de enigen die te lijden hebben onder de starheid en ingehouden woede van figuren als de Aartsbisschop Roland Minnerath. Die woede richt zich tegen het succes van de FSSP. Pater K. heeft de snelst groeiende parochie in de NL kerkprovincie opgebouwd, nu met 3 à 4 Heilige Missen op Zondag. En er staat meer in de steigers.
Een poging om de FSSP paters naar Den Haag te kunnen halen, lijkt veelbelovend en met succes te kunnen worden afgerond.
Een tweede voorbeeld van kerk vervolging in FR is niet minder schrijnend.
Niet zo lang geleden verhuisden de Traditionele paters Dominicanen vanuit Zwitserland, Clairval, naar Flavigny, in de Bougogne. De paters waren één van de vruchten van het verzet van Mgr. Lefèbvre. Zij startten in 1972. Maar voor de vestiging en erkenning in de Bourgogne, moesten ze zich aanpassen, en verlangde de bisschop dat de paters weliswaar door konden gaan met de Traditie, maar in contact met de gelovigen, enkel de moderne Mis konden “vieren”.
Nu hebben de paters recent, de bekende maar leegstaande abdij in Solignac aangekocht. Een terug keer naar de roots, van de paters Dominicanen op het honk, sinds het failliet van het vervloekte V2 concilie, en enkel onderbroken sinds het jaar 638, tijdens de FR revolutie in 1789. Weer werden vanuit het bisdom Limoge, dezelfde eisen gesteld. De reeds aanwezige pastoor moet blijven, en het Zondagse H. Misoffer voor de gelovigen moet worden omgezet in de Mis “viering” van de joodse vrijmetselaar Montini, de alias paus Paulus VI.
De paters zijn door de knieën gegaan, ongetwijfeld met in het achterhoofd de gedachte dat die dwarsliggende V2 bisschoppen, niet het eeuwige leven hebben, en dat na hen, en het versterven van al die V2 revolutionairen in de kerkelijke hiërarchie, de Traditie van de Kerk van altijd, zal zegevieren, wereldwijd.
@Basilius minor,
Het moet zelfs Ú duidelijk zijn, dat ‘paus’ Franciscus geen paus (vertaling = papa) voor ál ‘zijn’ kinderen.
Met andere woorden: Hij heeft compleet gefaald als papa.
Het is nóg erger: hij voedt (= van voeding voorzien) zelfs de eenzijdige(!) haat.
Wie Vaticaan II niet aanvaardt stelt zich op buiten de Kerk. Met deze groep moet geen rekening meer gehouden worden. Laat ze maar sudderen in eigen nat. Het steeds kleinere groepje zal vanzelf uitsterven. Het heeft geen enkele toekomst. In onze parochie dachten enkele traditionalisten de zaak ook op stelten te zetten maar ze werden door de parochianen uitgejouwd en door onze pastoor aan de deur gezet. Ze zullen nu 100 km moeten rijden om nog een schaarse traditionele mis te kunnen bijwonen.
Buiten de Kerk wordt men geplaatst doordat de kerkelijke overheid de persoon publiekelijk afkondigt als ketter of schismaticus of door een rechtstreekse uitgesproken sententie van excommunicatie. Als u bijvoorbeeld de ketterij van het theologisch liberalisme aanneemt, dan bent u een ketter, maar uw lidmaatschap in de Kerk wordt pas gebroken wanneer de kerkelijke overheid u als ketter afkondigt of een sententie uitspreekt van excommunicatie.
Voor het behouden van het katholiek geloof kan men echter niet rechtsgeldig buiten de Kerk geplaatst worden. De Vaticanum II-teksten bevatten theologische dwalingen, en geen prelaat in de Kerk kan het geweten van de gelovige binden om die dwalingen aan te nemen, ook de Paus van Rome niet. Ook de tafelritus van Bugnini kan niet opgedrongen worden aan de gelovigen, want alleen een katholieke ritus heeft rechtsgeldigheid in de Kerk, en een katholieke ritus is per definitie substantieel afkomstig van minstens één apostel. De Romeinse Ritus werd substantieel geschreven onder goddelijke inspiratie door de Heilige Apostelen Petrus en Paulus in Rome. Bugnini was geen apostel, maar een twintigste-eeuwse vrijmetselaar en iconoclast; zijn ritus is dus niet apostolisch en niet katholiek, en deze heeft geen plaats in de Latijnse Kerk. Ontologisch wettelijk is de oude ritus nog steeds de ritus van de Kerk van Rome.
U noemt de oud-rituele katholieken een steeds kleiner groepke, maar de werkelijkheid is dat in de katholieke wereld de oud-rituelen juist steeds talrijker worden terwijl uw bugniniaans kamp steeds kleiner wordt in aantallen. Ik vraag mij trouwens af met hoeveel “de parochianen” van uw parochie zijn die nog wekelijks de tafelcultus van Bugnini komen bijwonen; indien dat zoals de meeste parochies in Vlaanderen is dan zullen zij met niet zoveel zijn. Zijn zij met vier man, misschien?
Dat een handvol oude grootmoeders van Mei ’68 misschien katholieken uit uw parochie hebben verjaagd omdat zij in een katholieke parochie de katholieke Mis wilden kan zijn, maar met dergelijke figuren de la race soixantehuitarde wordt de spot gedreven door katholieken van jongere generaties.
Neen, “lena” (“Jerome”? “Firmin”? “Irma”? “Robbe”? Eén en dezelfde persoon?), de toekomst van de Kerk ligt bij de katholieke godsdienst, niet bij het pseudokatholicisme van een De Kesel en een Bonny. U en uw logemeesters (met of zonder schort, u bent de facto een dienaar van de loges) zullen er nooit in slagen om de katholieke godsdienst uit de katholieke Kerk te verbannen, en God zal ons uiteindelijk een Paus van Rome geven die deze katholieke godsdienst zal wreken tegen de ketters die hun blasfemieën binnen de rangen van de Kerk etaleren.
Het bugniniaans kamp kan de strijd tegen de katholieken niet winnen. Dat kamp is nu trouwens veel zwakker dan in de jaren zeventig; de aanval die Franciscus volgens de geruchten zou voorbereiden zal, als het doorgaat, een laatste stuiptrekking zijn van een stervend monster. Een laatste knauw van de dodelijk gewonde hydra naar het Schip van Petrus vooraleer het monster ten onder zinkt in de waterdiepte en neerstrijkt in het waterig graf waar de andere gevelde kettermonsters liggen die doorheen de geschiedenis de Kerk van Christus geteisterd hebben. En het Petrijns Schip zal ongeschonden verder varen op de woeste baren van de tijd, de Gezegende Oever van de Paroesie tegemoet.
Ik ben zelf geen traditionalist en ga op zondag naar een gewone Mis. Opvallend is het hoge aantal (hoog)bejaarden. Mijn vraag aan u is: hebt u kinderen? Indien ja, gaan ze nog elke week naar de Mis? Indien het antwoord neen is, hoeft u zich geen zorgen te maken. Bij de traditionalisten zijn er genoeg kinderen.
@lena,
Wat zoekt U dan op deze site? Dit is een werkelijke vraag aan U.
Ongeacht van welke [artij men is, men kan minstens stellen, dat ‘paus’ Franciscus geen paus (vertaling = papa) heeft overduidelijk partij gekozen. Daarmee laat hij ál zijn andere kinderen compleet in de steek.
Élke ouder weet en beseft zeer goed, dat al zijn kinderen verschillend zijn. Deze ‘paus’ voedt die verschillen en voert die verschillen naar een maximum (= oorlog).
Een vader (of moeder) die zich zó gedraagt, heeft – zeer welbewust – afstand genomen van zijn vaderschap. Dit betekent, dat hij zich geen papa voelt van ál zijn kinderen.
Anders gezegd: dhr. Bergoglio heeft zélf afstand gedaan van zijn pausschap.
Nóg anders gezegd: hij is zélf afgetreden als paus.
@P. Derks, U bedient zich van een walgelijke gedachtegang om uw haat en rancune jegens de huidige paus maar weer eens prijs te kunnen geven in de publieke ruimte. Dat is en blijft volkomen onchristelijk en verwerpelijk. Het is bovendien volstrekt buiten de waarheid. Paus Franciscus ontdoet zich slechts van mensen met de verkeerde geestelijke gesteldheid: mensen die hem en anderen nodeloos tegenwerken en zo schade toebrengen aan de Blijde Boodschap zoals het gros van de rk kerk die verstaat in de slip stream van Vaticanum II. Vergeet niet dat de Constituties en Decreten van dat Concilie stuk voor stuk door 1960 tot ruim 2300 concilievaders c.q. -bisschoppen zijn goedgekeurd! (Er waren max. 2400 stemgerechtigden aanwezig. Het maximum aantal tegenstemmers bedroeg 164 t.a.v. ‘Inter Mirifora’, het decreet over de publiciteitsmedia!) De voorstemmend concilievaders kunnen er alsnog met zijn allen in hun oordeel naast hebben gezeten, maar wie bent U en de uwen om dat te bepalen? Heeft U soms een rechtstreekse telefoon- of Internetlijn met de Heer en of de H, Geest zelve? Lever dan het bewijs daarvan of hou uw rancuneuze kritiek op paus en bisschoppen voor U. Laster is er al genoeg in de wereld. Gelovige christenen moeten daar geen schepje bovenop doen!
@Basilius minor,
Ik weet de betekenis van haat, doch gelukkig ken ikzélf géén haat.
Het is Franciscus-zélf (ik kan hem met de beste wil van de wereld geen paus noemen) die zijn haat jegens de orthodoxe christenen niet onder stoelen of banken steekt.
Hij doet alsof de christenen van vóór Vat. II achterlijk waren en nog steeds zijn.
En als achterlijken behandelt hij ons ook.
Dat hoort een vader nóóit te doen, maar dan echt: NÓÓIT.
@Basilius minor,
U zegt het 100% zelf: Franciscus ontdoet zich van mensen.
Daarmee zegt Uzélf dat hij van vele christenen niet de paus (vader) is.
Daarmee erkent U, dat Franciscus zichzelf heeft ontheven van zijn pausschap.
Het is zelfs nóg erger:
Franciscus verlaat die kinderen + neemt (nul!) maatregelen om hen geestelijk en financieel op te vangen.
Als een natuurlijke vader of moeder dat zou doen, zou hij langdurig in de gevangenis terecht komen wegens geestelijke en lichamelijke mishandeling..
@P. Derks.
Het gaat hier om mensen in bestuursfuncties die op een zijspoor worden gezet. Mensen die het beleid van paus en bisschoppen saboteren en of onnodig frustreren, o.a. door gezag ondermijnende uitspraken en of handelingen. Zulks wordt in geen enkele hiërarchische organisatie geaccepteerd omdat men het effectief werken onmogelijk maakt of minstens zwaar voor de topbestuurder m/v.
Uw aanval op het vaderschap” van de huidige paus is bepaald niet oprecht, maar een handvat dat U aangrijpt om de man weer eens rancuneus onderuit te halen. U zou daar eindelijk eens mee behoren te stoppen omdat het onchristelijk en on-katholiek gedrag betreft dat U hier weer eens aan de dag legt. Heeft U echt niets anders te doen? Wat zou U ervan denken om de H. Schrift ter hand te nemen en uw binnenkamer op te zoeken om uw zonden te belijden en te bidden om genade van Godswege?
@P. Derks
Correctie: het gaat om mensen in bestuursfuncties én hun aanhang van de weeromstuit.
@Basilius minor,
U zoekt uitvluchten.
Papa laat zijn kinderen volledig in de steek. (zie U die punt?) Punt.
U zoekt een reden waarom papa z’n kinderen in de steek mág laten!
Nógmaals: een échte vader laat z’n kinderen NÓÓIT in de steek.
Bergoglio = ’n vader abcoluut ÓNwaardig.
Hij stuurt zijn kinderen zelfs als waardeloos afval weg.
DE functie van Begoglio: uitsmijter.
@P. Derks, En U kent geen haat of rancune??? De werkelijkheid laat iets heel anders zien!
U kent uzelf gewoon onvoldoende. Heel uw reageren is een en al haat en rancune; een stok zoeken om de hond te slaan. Stop daar nu eens mee; het komt uw bloeddruk en humeur zeker ten goede!
correctie:
‘[artij’ moet zijn: partij.
Een échte vader of moeder bevordert de LIÉFDE tussen zijn/haar kinderen.
@ P. Derks
Bent U volgende Schriftpassage nu al weer vergeten; zopas heeft U het begin nog geciteerd waarin Jezus zegt: “Denkt niet, dat Ik vrede ben komen brengen op aarde; Ik ben geen vrede komen brengen maar het zwaard. Tweedracht ben Ik komen brengen tussen een man en zijn vader, tussen dochter en moeder, schoondochter en schoonmoeder; en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden zijn.” (Mat. 10, 34-36) Die tweedracht stond niet op zichzelf, maar is het natuurlijke gevolg van de confrontatie met een andere opvatting / mening die sommigen niet kunnen of niet willen accepteren. Opvattingen en meningen die dus niet terwille van de huiselijke vrede te allen tijde verzwegen moeten of hoeven worden. Kinderen, jongeren enz. hebben het recht op hun eigen zienswijze. Het feit dat iemand vader of moeder is gaat nergens gepaard met het bezit van DE waarheid. Het gesprek blijven aangaan zonder dwang, drang of intimidatie c.q. manipulatie is dus van groter waarde dan opgedrongen gelijkgestemdheid! Dat kan pijnlijk zijn, maar hoort nu eenmaal bij het mens-zijn in de wereld.
Wat moeten kinderen overigens met ouders die gestoord zijn door een trauma (ongeluk, oorlog e.d.) of slachtoffer van ‘zwarte pedagogiek’ zoals tot in de jaren zestig gebezigd m.n. in Duitsland, in militaristische milieus en door dictatoriale ouders en andere opvoeders overal ter wereld, die van mening waren dat de kinderlijke wil tot elke prijs gebroken moest worden?
Wat moeten ouders ook met kinderen die psychisch gehandicapt zijn door hun natuur (erfelijke belasting en dus een of ander cerebraal defect), en kinderen met broers of zussen die psychisch gestoord zijn? Liefde van ouders is dan mooi, maar in de fase dat de kinderen opgroeien is uiteen gaan vaak wel beter voor alle partijen!
De enig juiste spirituele verhouding ouders-kinderen is wellicht het mooist beschreven door de Libanese christelijke dichter en schilder Kahlil Gibran in zijn boek ‘The Prophet’, (Knopf, New York, 1923) De hoofdpersoon (de profeet) wordt door een vrouw met een kindje aan haar boezem gevraagd:
‘Spreek tot ons over kinderen.
En hij zeide:
Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochteren van ’s levens hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel zij bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Jij moogt hen geven van je liefde, maar niet van je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Jij moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Jij moogt proberen hun gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie bent de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.
De boogschutter (i.c. God, B.M.) ziet het doel op de weg van het oneindige en hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn:
want zoals hij een vliegende pijl liefheeft, zo mint hij ook de boog die standvastig blijft.’
(Vertaling uit het Engels door Liesbeth Valckenier, Den Haag, 1927.)
Orthodoxie / Letterlijk geloof
letterlijke affirmatie van geloofsinhouden
• Direct en letterlijk geloof in een transcendente God. Letterlijke aanname van doctrinaire geloofsinhouden.
• Eerste naïviteit: letterlijk in God geloven. Men meent onmiddellijk tot het transcendente toegang te hebben.
• Bijbelteksten worden letterlijk gelezen en aanvaard. Bijvoorbeeld: de wereld werd geschapen in zeven dagen, de ark van Noach
heeft echt bestaan, God sprak vanuit de braamstruik, Jezus wandelde over het water, en de dode Lazarus werd tot leven gewekt.
• Objectivisme: religieuze metaforen worden geobjectiveerd en letterlijk opgevat. De letterlijk gelovige
onderstreept de objectiviteit van de geloofswaarheid, en wil haar beschermen tegen aanvallen van buitenaf.
Bijvoorbeeld: een kaars branden voor een examen, een kruisteken maken voor een strafschop, een rozenkrans bidden voor mooi weer, …
en geloven dat dit daadwerkelijk invloed heeft, en zelfs proberen het empirisch te bewijzen.
• Een verdienstelijk aspect van letterlijk geloof is de zorg voor de ontologische referent van het christelijk geloof:
het geloof mag niet in die mate verwateren, dat geloof in het objectief bestaan van God niet langer significant
zou zijn.
• Geloof in een persoonlijke, onveranderlijke God.
• De waarheid van het geloof kan niet veranderen doorheen de tijd.
• Op elke geloofsvraag kan en moet één enkel, exact, zeker en onveranderlijk antwoord gegeven worden.
• Een vrije, subjectieve interpretatie van geloof is riskant, want interpretatie brengt onzekerheid met zich mee.
Het is niet wenselijk kritisch over het geloof na te denken. Geloof heeft prioriteit op de kritische rede.
• Een verlangen naar absolute zekerheid over geloofszaken. Kritische vragen, twijfel en onzekerheid zijn te
vermijden. Onzeker en angstig over nieuwe, complicerende problemen.
• Complexe geloofsvragen worden dan ook best uit de weg gegaan.
Centrum Academische Lerarenopleiding, Faculteit Godgeleerdheid, K.U. Leuven, © 2009
D. Pollefeyt & J. Bouwens, Centrum Academische Lerarenopleiding, © 2009
• Hecht groot belang aan autoriteit, kerkelijke hiërarchie en gehoorzaamheid. De inhoud en betekenis van
geloof wordt afgeleid van (kerkelijke) autoriteit.
• Hecht een grote waarde aan traditie: de dingen moeten blijven zoals ze altijd geweest zijn. In zekere zin
verwant aan conservatisme.
• De Bijbel wordt in het algemeen letterlijk gelezen. Dit sluit echter niet uit dat er tegelijk een openheid kan
zijn voor een (bijkomend) symbolisch bewustzijn, ook al is dit niet dominant en vaak selectief.
• Orthodoxie hanteert het mono-religieus leren en een deductieve didactiek als pedagogische grondopties.
Godsdiensonderwijs is de jure catechese.
• Gekenmerkt door een sterk waarden- en normenbesef. Met name familiale en seksuele waarden draagt
men hoog in het vaandel.
• Niet zelden treffen we letterlijk geloof aan bij angstige mensen die verlangen naar stabiliteit, zekerheid,
veiligheid en vertrouwdheid, en godsdienst hanteren in functie van het reduceren van deze angst.
• Deze geloofshouding heeft een positieve relatie tot God en geeft over het algemeen een positief gevoel
van stabiliteit en bevestiging. Om deze reden hechten sommige mensen sterk aan een letterlijke
geloofshouding.
• Maar tegelijk kan dit positieve gevoel ook overschaduwd worden door angst en schuldgevoelens die in
godsdienst hun oorsprong vinden: de geest is sterk, maar het vlees zwak…
• Loopt het risico op een rigide, geforceerde geloofsbeleving.
• Orthodoxie wordt gekenmerkt door een relatieve intolerantie voor alternatieve (religieuze) posities.
• In extremis kunnen we spreken van religieus fundamentalisme en fanatisme.
@lena,
Orthodoxie / Letterlijk geloof: in welke tijd leeft U?: in de vroege middeleeuwen?
@P. Derks. Geef er voortaan dan ook even de juiste vertaling bij.
Die is: zij die (monomaan) recht in een bepaalde (godsdienst)leer zijn.
Basilius minor, inzake Uw reactie op 14 juni 2021 om 16:31 uur
“@P. Derks, En U kent geen haat of rancune??? De werkelijkheid laat iets heel anders zien!”
Absoluut neen, haat en rancune zijn mij gelukkig vreemd.
Ook is mij vreemd, om mensen iets op de mouw te spelden.
De waarheid vertellen komt vaak harder over dan leugens vertellen.
Daarom blijf ik erbij: Bergoglio heeft volkomen uit vrije wil zélf zijn pausschap opgegeven.
En dat heeft hij correct gedaan: hij is het pausschap (lees: vaderschap) compleet ÓNwaardig.
Nu ‘moet’ hij dat alleen nog officieel bekend maken.
@Basilius minor,
Ik heb tweemaal meegemaakt, dat een haar kind afwees. U wilt en kunt niet weten wat daarvan de zeer langdurige gevolgen zijn (zoals: het laat je nimmer meer met rust).
Nogmaal (ik kan het niet genoeg herhalen: Bergoglio is compleet ongeschikt als paus (lees: papa).
correctie:
@Basilius minor,
Ik heb tweemaal meegemaakt, dat een moeder haar kind afwees. U wilt en kunt niet weten wat daarvan de zeer langdurige gevolgen zijn (zoals: het laat je nimmer meer met rust).
Nogmaal (ik kan het niet genoeg herhalen: Bergoglio is compleet ongeschikt als paus (lees: papa).
Ik hoop nooit meer zo’n paus te hebben (ongeacht hoe die gelooft of niet gelooft).
@Basilius minor,
Afwijzing door je vader of moeder beïnvloedt je hele ik; je karakter verandert zelfs voorgoed.
Mocht U nog niet overtuigd zijn, dat Bergoglio ongeschikt is als paus, dan begrijp ik dat U totaal ongeschikt was als monnik.
@@@@
De paus…. http://www.medjugorje-bn.efpk.net/?archief=269 ..die Theudmer zich wenst.🤭
@ Lena, ( 14 juni 2021 om 13:48 )
hetgeen u vertelt herinnert me aan een paginagrote foto uit Humo ergens in de zestiger jaren: een jonge moeder draagt op haar armen een heel klein babytje en zij vertelt aan dat babytje zo ongeveer hetzelfde als u deed.
Babytje roept: “MOEOEOEDER!!!!”
Die paginagrote foto bewaar ik nog steeds.
De ononderbroken filosoferende academicus tegenover de praktijkgerichte en devote volksmens.
Kortom, begin gewoon en oprecht te bidden als een eenvoudig kind en wanneer u daar een gewoonte van maakt zult u allerhande geestelijke ervaringen ontvangen, waaronder veel goede maar af en toe ook een kwade om u er aan te herinneren dat de duivel jaloers is op God.
Dan zult u als vanzelf afstand nemen van modernisme, en, indien uw –persoonlijk– gebed reikt naar hartsbeleving, zult u hartpijn ervaren bij het aanschouwen van socialisme en andere vormen van modernisme en vooral van geestelijk onbegrip door gebrek aan de noodzakelijke eenvoudige praktische kennis. De levendige hartsbeleving in nederige eenvoud is de enige weg naar de ware wetenschap van Het Unieke Offer van Jezus en Maria.
@@@
De koning die Theudmer zich [niet] wenst ..citaat uit de link van mijn vorige reactie::
Johannes Lichtenberger
In 1488 publiseerde Johannes Lichtenberger, de hofastroloog van Frederick III, zijn populaire Encyclopedia Prognostico in Latino, die voorspellingen van de derde wereldoorlog bevatten, de grote keizer en de heilige paus:
Er zal een tijd komen dat de volkeren van de woestijn zich zullen verzamelen in de Germaanse landen en de cirkel van de aarde bestrijden. Zij zullen steden en rijken vernielen. Zij zullen uit heilige vaten drinken en priesters zullen gewurgd worden in heilige plaatsten. Maar ze zullen vernietigd worden nabij Keulen…
Er wordt gezegd in het Boek van de Frankische koningen dat het zal zijn van de Carolingers, dat is van het ras van koning Charles van Frankrijk, dat een keizer ‼️ ((genaamd P.)) zal opstaan in de laatste dagen. Hij zal een prins zijn en een monarch en hij zal de kerken van heel Europa hervormen. Na hem zal er geen keizer meer komen▪︎.. ‼️ onjuist..daar de afstammeling van koning David hem opvolgt en die is wel de laatste.
Koning John betreft Jesaja 9:5 ..Jeremia 23:5-6 ..33:15-16 ..Jesaja 32.. Zacharia 6:12. o.a.
In andere profetieën heet de (vóórlaatste) Monarch John en begint zijn achternaam met een [P] en eindigt op een s.. dus John P🦋s ..uit de stam Zebulon-Nederland…uit de link blijkt dat andere koningen dezelfde Verlichting krijgen.
Dhr. Bergoglio heeft zichzélf in de huidige positie gebracht, door het pausschap aan te nemen terwijl er al een paus is.
Ook is hijzélf de oorzaak van de onderlinge verdeeldheid van de katholieken,
Dit doet hij door de traditionele katholieken regelmatig te schofferen (bijvoorbeeld met de “aanbidding” van en dansuitvoeringen ter ere van ‘moeder aarde’).
en wat te denken van het artikel van deze site:
Franciscus hekelt conservatieve jonge priesters in soutane
Ja, Bergoglio schoffeert regelmatig(!) God + Maria + traditionele katholieken.
Door dat alles toont hij de wereld, dat hij absoluut geen vader is van alle katholieken.
Anders gezegd: hij heeft afstand gedaan van het pausschap.
Dus, Bergoglio, wees eindelijk ’n vent en doe officieel en publiekelijk afstand van het pausschap.
Dat kán ook: wij hébben al ’n paus: Benedictus.