Deze keer is hij te ver gegaan. Met de hulp van een van zijn spitsbroeders, de aartsbisschop van Marseille, Mgr Aveline, die merkwaardig genoeg op de lijst van de nieuw te benoemen kardinalen staat, heeft paus Franciscus tien wijdingen van priesters en diakens van het Franse bisdom Fréjus-Toulon geblokkeerd. Deze zouden binnen enkele weken plaatsvinden. Ongezien in de geschiedenis van de Kerk!
Het bisdom Fréjus-Toulon heeft als bisschop de charismatische Mgr. Dominique Rey. Deze heeft een bloeiend seminarie, dat in de loop der jaren uitgroeide tot een aantrekkingspool voor alle jonge mannen, op zoek naar een echte geloofsgetrouwe priesteropleiding, zoals het seminarie dat onze aartsbisschop-emeritus André-Mutien Leonard met succes in Namen oprichtte toen hij nog bisschop van dit bisdom was.
Wat is de reden: Wordt aan de seminaristen geleerd de communie uit te delen aan protestanten of moslims, zoals dit officieel in Duitsland gebeurt, wordt hen geleerd homo-koppels te “trouwen”, zoals bij ons gebeurt, is het seminarie een kweekvijver van pedofielen, zoals het Brugse seminarie was ? Neen, voor de Paus is het veel erger: ook seminaristen, die de traditionele mis genegen zijn, worden immers toegelaten, op voorwaarde dat zij in beide vormen celebreren! Volgens de nieuwe canon van de Bergogliaanse Kerk, die haaks staat op de verordeningen van paus Benedictus, is dit een onvergeeflijke zonde!
Het seminarie van de Onbevlekte Ontvangenis La Castille telt meer dan veertig seminaristen en daarbij nog eens twaalf eerstejaars. Van alle seminaries van de Franse bisdommen, waarvan er steeds meer gesloten worden omwille van een gebrek aan kandidaten, is het het tweede grootste, na het seminarie van het grote aartsbisdom Parijs. Er zijn priesterkandidaten met heel verschillende achtergrond en spiritualiteit. Sommige komen uit andere bisdommen, ook uit het buitenland. Verschillende Belgische(en Vlaamse !)priesters hebben er een vorming gekregen. Het zijn nu de enkelingen, die nog geloof uitstralen en in ons land de nieuwe evangelisatie van Johannes-Paulus II vorm geven…
Bisschop Rey ontvangt liefdevol de nieuwe gemeenschappen, zoals de Neo-catechumenen, die er hun internationaal seminarie hebben, de charismatische Emmanuel-Gemeenschap en de grote en bloeiende Saint-Martin Gemeenschap.
Deze verscheidenheid van “nieuwe gemeenschappen” en de levenskracht die zij uitstralen, heeft het wantrouwen opgewekt van de progressieve kringen rond de paus, zodat, na het ” broederlijke” bezoek van Mgr Aveline, beslist werd de wijdingen te bevriezen!
In het sybillijnse communiqué van deze “visitator” wordt gesproken over < vragen met betrekking tot de herstructurering van het seminarie en de onthaalpolitiek van het bisdom>… Het Vaticaan zou ook kritiek hebben op de<methodes> die in het seminarie gebruikt worden, na enkele vijandige artikels verschenen in linkse Franse media, zoals Libération, Le Canard enchaîné, het zogezegd katholieke modderblad Golias en Mediapart, die op kringen rond Bergoglio veel invloed hebben.
Vier priesters en zes diakens, die hun leven aan Christus zouden offeren, zullen moeten wachten… Hun wijdingen zijn sine die opgeschort. Hun families blijven verbitterd achter. Sommigen, die van ver kwamen, hadden alle reservaties reeds verricht! Intussen zal Mgr Aveline van de goede” paus Franciscus” de kardinaalshoed krijgen, waarschijnlijk een cadeau voor zijn verraad!
In hun kruistocht tegen de Traditie kennen de paus en zijn kompanen geen grenzen meer. Zij hebben alle normbesef verloren. Wat een triomf voor de vijanden van de Kerk, wanneer zij vaststellen dat diegenen, die belast zijn met de verdediging van het geloof, dat geloof juist vernietigen!
De verbijsterende beslissing van Rome tegen het bisdom Toulon belicht eens temeer de razernij van de huidige paus tegenover degenen die het”ongeluk” hebben zich te herkennen in Johannes-Paulus II en Benedictus XVI. Voor hen, geen enkele barmhartigheid, de woorden “welwillendheid”, “synodaliteit”,”respect” en”sympathie” zijn alleen weggelegd voor bisschoppen die de leer verdraaien of verloochenen ten gunste van een wereldse ideologie die zich onderwerpt aan de LGBT lobby en de woke razernij. Een verschrikkelijke onrechtvaardigheid. Een duivelse omkering van de waarden van het evangelie. Het is een apostasie van 2000 jaar christendom! De “rook van Satan” aan de top van de Kerk !
Een nieuwe vernedering voor de getrouwe bisschoppen en aartsbisschoppen, die zoals Mgr Leonard, het ruim verdiend zouden hebben de purperen baret in ontvangst te nemen. Deze paus vernietigt doelbewust de katholieke Kerk. Hij haat de Kerk en haar leer. Met de creatie van steeds nieuwe kardinalen, die volledig in zijn lijn liggen en die hij volledig in zijn greep heeft, wil hij vermijden dat de volgende paus zijn koers zou wijzigen en de afbraak tegenhouden. De term <duivels> is hier niet overdreven!
Het is vandaag Pinksteren. Wij moeten bidden dat de Heilige Geest aan moedige en doortastende christenen de kracht geeft om dit vernietigingswerk te verhinderen. In Frankrijk is een storm van protest opgestoken. De beslissing van “Rome” kan in Frankrijk en elders grote gevolgen hebben. Vele katholieken beginnen in te zien wat er aan de gang is en zeggen nu “neen”. Er is een mobilisatie aan de gang van vele katholieken, intellectuelen en gewone gelovigen, om het schandaal van Toulon aan te klagen en wereldwijd kenbaar te maken. Er werd reeds een protestbrief, gericht aan Bergoglio, gepubliceerd, die iedereen kan ondertekenen. In deze tijd van internet en sociale media kan dit een doeltreffend wapen zijn. Andere acties zullen volgen.
Bidden en handelen, onlosmakelijk met elkaar verbonden. Niet berusten, wakker worden en het tij doen keren. Dat is onze opdracht.
Ik hoop het niet voor Jorge Bergoglio, maar als hij, zoals hij nú Christus’ Kerk ten grave draagt, ooit voor God verschijnt, zal hij in God geen Barmhartige Vader, maar een Strenge Rechter ontmoeten.
Bergoglio denkt waarschijnlijk dat hij eeuwig leeft en nooit rekenschap hoeft af te leggen voor zijn kerkelijke afbraakwerkzaamheden. Welnu, hij leeft inderdaad eeuwig, maar ik ben bang dat het NIET in een verheerlijkte staat is.
Van kapitaal belang voor de kering van het tij zullen de daden zijn van de kardinalen-electoren in het volgend conclaaf; zonder campagne te voeren voor die of die persoon is het wel nodig om te betrachten zoveel mogelijk kardinalen te beïnvloeden om zich tegen de luciferiaanse initiaten in het Vaticaan te keren en een “reactionaire” contra-revolutionair tot de Troon van Petrus te verkiezen. Het kan ook geen kwaad om hen eraan te herinneren dat het wettig is in een conclaaf om iemand te verkiezen die geen kardinaal is; het is in principe zelfs wettig om een leek tot het Pausdom te verkiezen, maar die behoort na de acceptatie van de Sleutelmacht dan wel de heilige orden te ontvangen.
Als Malachias gelijk krijgt, is Fanciscus de laatste paus. Wie of wat er ná hem komt, ligt in de toekomst verborgen. En dan hebben de ultra-moderne kardinalen niets meer in te brengen.
Wat een gezever, Kees H. Als de nieuwe tijd aanvangt (na de zuivering) zullen we een heilige paus krijgen, die zelfs wonderen kan doen en die door alle katholieken heel erg geliefd wordt en aanvaard wordt. Ook zal er een koning aangesteld worden in Frnakrijk. Als deze op zijn troon zit, dan zullen we een mooie tijd tegemoet gaan, nl. het 1000-jarige vredestijd. Niemand zal dan iets tekort hebben.
Er zal dan wel enorm veel veranderen.
Het is te hopen. Maar vrees dat ik dat niet meer zal beleven. Je verwijst naar Nostradamus denk ik.
@ Lilly
Indien je in de voorspellingen gelooft van Nostradamus, dan lees je wel de foute literatuur. Lees de visioenen van heiligen (offerzielen). Hun visioenen kunnen nog zelfs gewijzigd worden door gebed, boete, en … van alle gelovigen.
Het gaat er niet om wat er zal gebeuren en wanneer! Er zal een tijd komen dat de levenden de doden zullen benijden. Veel belangrijker is dat je er klaar voor bent met je geweten.
Enkel O.L.H. en Zijn Moeder weten wat en waar er zal gebeuren. Om de straffen te verzachten lijden de Offerzielen dag en nacht. Ze bidden voor de zondaars.
Vorige week las het boek van de H. Birgitta van Zweden (visioenen). Eén zin trok mijn aandacht. Ik citeer:
“De duivel is gemaakt door Mijn goed, maar viel door zijn eigen kwade wil en is, als het ware, Mijn dienaar geworden ten behoeve van het teweegbrengen van straffen voor de goddelozen.”
Hier draait alles om.
Indien Kees H. en Lily meer willen weten omtrent de profetieën omtrent de terugkeer van de katholieke theocratische monarchie kunnen zij de profetische brieven opzoeken van de heilige Franciscus de Paulo aan Simeon de Limena, de heer van Montalto. De eerbiedwaardige Bartholomeus Holzhauser heeft ook geschreven over het onderwerp.
Ik acht de genoemde brieven van heer sint Franciscus als authentiek, want reeds de beroemde Vlaamse Cornelius a Lapide verwees ernaar in zijn commentaar op de Apocalyps.
Het Duizendjarig Rijk versta ik echter als plaatsvindend na de nederlaag van de antichrist, en die antichrist verschijnt pas na enkele decennia van de rust en triomf der heilige Kerk ten tijde van de herstelde theocratische monarchie in Europa. Maar misschien zal het rijk van sint Lodewijks erfzoon één van de weinige zijn die de antichrist niet ten val zal kunnen brengen en zal het staande blijven in die jaren van duisternis; de antichrist zal een wereldheerschappij hebben, maar dat betekent niet dat hij letterlijk alle landen tot het laatste onder zijn heerschappij zal hebben. Om de kroon van de heilige Lodewijk bij de stamlijn van Faramund te houden heeft God eertijds de heilige schildmaagd Johanna d’Arc gezonden; het is niet onmogelijk dat de erfzoon, eenmaal hersteld op de troon van zijn langvaderen, eenzelfde soort bescherming zal krijgen tegenover de oorlogsmachinaties van de antichrist.
De vergelijking met de vernietiging van ‘la Fraternité des Saints-Apôtres’ door Danneels favoriete opvolger in 2016 dringt zich op.
Om het failliet van de overige Franse bisdommen te verdoezelen, moet het goede zaad opnieuw eraan geloven. De onchristelijke, perverse vernietigingsdrang van de Roomse elite en haar hielenlikkers (excusez le mot) – die nochtans de mond vol hebben van barmhartigheid en dialoog – is gewoonweg stuitend. Een schrikbarender voorbeeld van clericalisme is haast ondenkbaar.
En toch, de Geest zal waaien waar HIJ wil. Dat is onze troost en houvast.
“Veni, Sancte Spiritus,
et emitte caelitus
lucis tuae radium.”
Voor de velen die nog moeten beginnen met levendig respect voor God is het nu te laat geworden om nog innerlijke kracht te kunnen opbouwen vanuit het geloof. De vervolging is nu op hoog niveau begonnen. Wel kan men uiteraard altijd nog nederig en berouwvol zich aan God toewijden als bekeerling maar men mist de nodige ervaring van het innerlijk gebed. Hiermee wordt de geestelijke macht van de heilige Traditie nog maar eens bevestigd.
Zie: bloggen.be/levend_geloof9/archief.php?ID=3292157
“De molensteendroom – Dana Coverstone”
Altijd al gedacht dat deze paus te dom is om te helpen donderen.
De Heilige Kerk van Christus nadert langzaam maar zeker haar Goede Vrijdag; Pasen ligt dan in het verschiet.
Ik ben geschokt. Iedere christen zou dat moeten zijn
Zijn (Bergoglio) entourage bestaat uit logegebroed. Vrijmetselarij is door rituelen omtrent satanisch kindermisbruik, dat wordt gefilmd, een netwerk van chantage en intimidatie. Bij niet opvolgen en uitvoeren van bevelen zal logemedia (broeder-journalisten wereldwijd) ingeschakeld worden om de vuile was buiten te hangen. Gruwelijk te bedenken dat van deze geïnfiltreerde anti-kerkleiders er wellicht velen bloed van kinderen aan hun handen hebben. De judassen zijn in de greep van satan. De poorten der hel zullen de kerk echter niet overstijgen. De wederkomst van onze redder en heiland kan niet veraf meer zijn!
De huidige paus volg ik al jaren niet, onbetrouwbare herder.
Mijn respect voor paus Benedictus, nooit begrepen dat hij desrijds een stap opzij heeft gezet, de hemel wellicht ook niet.
Op zeer hoge leeftijd is hij, wat ons betreft, gelukkig nog in ons midden; maar je kan je ook dé vraag stellen “hoe het komt dat paus Benedictus nog bij ons is en waarom”? Vanuit de hemel zal daar wellicht een reden voor zijn… van op zij mag hij nu dagelijks toekijken op het wangedrag van zijn opvolger… toekijken op de geleidelijke wurggreep van de Kerk… als een gevangene toekijken op de gevolgen van zijn gewetensvolle beslissing om afstand te nemen van zijn ambt waar hij voor gekozen is. Er moet wel degelijk een reden zijn waarom paus Benedictus nog in ons midden is.
Het lijkt ongelooflijk en canoniek onmogelijk dat een dicasterie een canonieke basis zou kunnen claimen om te voorkomen dat de legitieme ordinaris van een bisdom zijn bisschoppelijke jurisdictie uitoefent in de normale gang van zaken bij het wijden van priesters voor zijn eigen bisdom. Het enige wat hij nodig heeft zijn brieven van oversten, of het nu van zijn eigen seminarie is of van het instituut waartoe ze behoren. Het is een recht dat elke bisschop heeft bij apostolische verordening. Het kan zelfs door een legitieme paus niet worden ontkend. Maar door afstand te doen van wijdingen, zien we dat de Tradi’s, die de doctrines van Bergoglio omarmen, volharden in het vasthouden aan hem, zelfs ten koste van het beroven van toekomstige gezonde katholieke priesters. — Ik waarschuw hem al bijna 6 jaar: stevig vasthouden aan Bergoglio betekent totale afvalligheid van het geloof.
“Je begrijpt misschien niet de canonieke argumenten die aantonen dat Benedictus XVI de paus is, maar knijp alsjeblieft niet de ogen uit voor dit soort gebeurtenissen die SCHREEUWEN dat Bergoglio van de duivel is.
@Walter Covens,
Het is letterlijk ónmogelijk om U hersengekronkel te volgen.
@ P. Derks
Ik deel je mening.
“Je begrijpt misschien niet de canonieke argumenten die aantonen dat Benedictus XVI de paus is, maar knijp alsjeblieft niet de ogen uit voor dit soort gebeurtenissen die SCHREEUWEN dat Bergoglio van de duivel is.
Ik vind het heel erg wat erg in de kerk gebeurt. Zelfs hier te lande voel ik me
wees. Laten we bidden en hopen dat er onder ons moedige mensen zijn
en durven opstaan en weerstand bieden tegen deze satanische waanzin.
Er scheelt wat met het toelatingsbeleid van het bisdom met als gevolg ongeschikte kandidaten. Het Vaticaan heeft eerder al aangedrongen op een herstructurering van het betrokken seminarie.
Heb altijd een grote bewondering gehad voor paus Benedictus, ik hield van zowel van zijn nederige uitstraling als van zijn wijsheid, een ware “docent” van de Kerk.
Met zijn “gewetensvolle beslissing” (zijn eigen woorden) om destijds afstand te nemen van zijn ambt heb ik nooit kunnen plaatsen noch aanvaarden.
Van Godswege mag hij lijdzaam toezien op de gevolgen van zijn persoonlijke keuze, toezien op de afbraakwerken van zijn opvolger die ik in het minste volg.
Quo vadis… waar ga je heen mijn geliefde paus Benedictus? Waarom heb je een stap opzij gezet?
Mijn herder is weg, in naam van veel oprechte gelovigen is onze ware herder verdwenen. (Dit komt niet vanuit een vreemde hersenkronkels, weliswaar vanuit mijn gezond verstand en diep geloof en de liefde voor mijn Kerk).
Diep teleurgesteld in mijn Kerk, de ware herder is weg gegaan en je ziet hoe het Schip daardoor al jaren kapseist naar de verkeerde richting, benoemingen door Bergolio zal de Kerk een onomkeerbare weg inslaan, zolang paus Benedictus nog in ons midden is mag hij dit aanzien !
Ik hoop altijd dat Benedictus XVI publiekelijk zal verklaren dat hij door kardinalen gedwongen is om af te treden, dat de katholieken niet naar de verrader Bergoglio moeten luisteren en dat zowel Bergoglio, alsmede de vaticaanse kardinalen in werkelijkheid satan dienen. Paus Paulus VI zei niet voor niets dat ‘met het openzetten van de ramen (het 2e vat.concilie) de rook van satan de kerk binnen is gedrongen’. De RK kerk moest vernieuwen, opgeschoond en bij de tijd gebracht worden. Men ziet waar dit toe geleid heeft: de RK kerk is een sterfhuisconstructie geworden, maar gelukkig was er één bisschop die ‘opstandig’ was en niet mee wilde doen met die moderne fratsen. Dankzij hem zal de RK kerk weer bloeien. Men kan het nu al zien. Aan de vruchten herkent men immers de boom. De conciliaire kerk werpt alleen maar wrange vruchten af, terwijl de traditionele kerk groeit en bloeit.
Benedictus XVI zit gevangen “in sede impedita”. Daarom kan hij geen publieke verklaring hieromtrent afleggen. Maar sinds 9 jaar gebruikt hij de zogenaamde Ratzinger Code (Andrea Cionci) om het duidelijk te maken.
De gewetensvolle beslissing niet om afstand te nemen van zijn ambt (munus), maar van het uitoefenen van zijn ambt (ministerium) ! Dus, BXVI is nog altijd de paus, en Mgr. Bergoglio is niet zijn “opvolger” maar een antipaus.
Zie hierover :
– Estefania Acosta, Benedicto XVI: ?Papa “Emérito”?
– Andrea Cionci, Codice Ratzinger
Dit is een correcte aanvulling op mijn bericht, heb de nederigheid om dit te aanvaarden.
De échte Christenen zwijgen hier. Zij bidden in stilte voor Paus Franciscus alsook voor de emeritus Paus Benedictus.
De échte Christenen herinneren zich de 10 geboden, waarvan het 7de, het 8ste en het negende gebod hieronder vermeld staan:
…
Vlucht het stelen en bedriegen,
ook de achterklap en ’t liegen.
Wees steeds kuis in uw gemoed …
Dan moest Sint-Paulus destijds ook zwijgen?
En vele andere zoals Thérèse van Avila, Franciscus, Ignatius, abbè de Nantes, enz. Zij waren niet meteen de vriendjes van wat daar in dat Vaticaan zat destijds, pas vele jaren na hun dood. Maar goed dat zij bij tijd en stond hun mond hebben open gedaan !
Missie geslaagd: het mozaïek is eindelijk gereconstrueerd. Het was niet gemakkelijk: twee jaar studie, zo’n 800 uur werk (en meer dan een paar slapeloze nachten) om meer dan 200 artikelen te produceren. Het volledige overzicht is nu beschikbaar in een boekdeel van 340 pagina’s, “Codice Ratzinger” (ByoBlu edizioni, 2022), dat eindelijk de Magna Quaestio verduidelijkt over de “twee pausen”.
Inmiddels hebben een twintigtal specialisten, theologen, canonisten, juristen en Latinisten de Declaratio correct vertaald uit het Latijn, waar het werkwoord vacet niet “sede vacante”, maar “lege stoel” betekent; maar bovenal is het paus Benedictus zelf die het in uiterst precieze, maar subtiel logische taal uitlegt, omdat hij, legaal in gevangenschap, niet vrijuit kan spreken. Dit is wat we de “Ratzinger-code” hebben genoemd, een communicatiestijl die volledig die van Jezus met zijn vijanden volgt en die bedoeld is voor degenen die “oren hebben om te horen”.
Het boekonderzoek is als volgt georganiseerd: een contextueel deel waarin de vijanden binnen en buiten de Kerk van paus Benedictus en zijn machteloosheid om te regeren worden gedocumenteerd.
Vervolgens wordt het canonieke aspect geïllustreerd, op een toegankelijke manier, maar met uitgebreide notities voor “specialisten”, met alle scenario’s voor de post-Benedictus XVI of post-Bergoglio-periode. Veel ervan is gewijd aan de Ratzinger-code, dat wil zeggen de tientallen zinnen waarin hij zelf precies uitlegt hoe hij zich in sede impedita terugtrok. De hoeveelheid voorbeelden vormt een ware “encyclopedie van het bewijs”.
Dan is er een sectie gewijd aan het katholieke “verzet”, praktisch onbekend bij het grote publiek, met bisschoppen Lenga, Gracida, Viganò, don Minutella, don Bernasconi en vele andere geestelijken die de waarheid hebben gesproken en een hoge prijs hebben betaald; dan zijn er verschillende hoofdstukken die gaan over het “taboe” van de Magna Quaestio: hoe deze realiteit wordt verworpen, bestreden, gemanipuleerd en verborgen door de mass media, geestelijken en seculiere en katholieke intellectuelen, zelfs – ongelooflijk – door traditionele conservatieven.
Een belangrijk deel van het boek legt uit hoe Bergoglio, behalve dat hij geen paus is, zelfs niet katholiek is, maar integendeel ronduit anti-katholiek, zoals blijkt uit de poging tot leerstellige omverwerping uitgevoerd met behulp van een subtiel “Overtoniaans” type techniek.” en een mediamacht die de emotionele manipulatie van de massa misbruikt.
“Codice Ratzinger” is geen boek over Franciscus, maar de focus op de antipaus en zijn zeer bijzondere spiritualiteit verklaart eens te meer hoe en waarom Benedictus XVI zijn toevlucht moest nemen tot het noodplan – 30 jaar jaar geleden opgesteld – om de ware Kerk te redden.
Bovendien bevestigt dit feit – of men nu gelovig is of niet – het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid: Franciscus kan het zichzelf permitteren het katholieke geloof omver te werpen en voortdurend blunders te begaan omdat hij niet de paus is, hij beschikt niet over de munus, de goddelijke inhuldiging behouden door de Heilige Vader Benedictus XVI.
Dit boek, geschreven voor leken en gelovigen, legt het grootste bedrog van de afgelopen eeuwen bloot: het zal daarom door de mainstream genegeerd blijven worden, wees er maar zeker van. De basistechniek bestaat erin te doen alsof je de vraag negeert, omdat het extreem riskant zou zijn om het debat te openen.
Geen probleem: de waarheid dringt zichzelf op en verspreidt zich nu al over de hele wereld. Al is de leugen snel, de waarheid achterhaalt haar wel. En het zal veel ophef veroorzaken.
N.B: ik heb getracht dit artikel te publiceren in de Vlaamse pers. Onnodig te zeggen: tevergeefs…
Dag Walter,
Ik wens graag met u persoonlijk in contact komen, deel uw inzet en uw genegenheid jegens onze paus Benedictus, dank ervoor.
te**********@li**.be
Ik heb u ingeschreven op mijn blog. U moet desgewenst nog bevestigen. Via mijn blog kan u ook contact met me opnemen.
https://www.homelie.biz/
Beste Walter, het boek “Codice Ratzinger” is in het Italiaans geschreven. Wij kunnen die taal niet lezen, dus wellicht kunt u meer info geven ?
Met name is van belang de vraag hoe het volgend conclaaf zal verlopen met al die nieuw benoemde nep kardinalen, en punt 2, in wiens handen ligt de organisatie van het volgend conclaaf ?
@Jules van Rooyen : het boek van Estefania Acosta is vertaald in het Italiaans, het Portugees en het Engels.
Dat van Adrea Acosta is nog maar pas verschenen in het Italiaans. Ik denk wel dat er vertalingen zullen komen, want in Italië is het boek al #3 op de ranglijst van de meest verkochte boeken.
In afwachting kan ik u verwijzen naar de vertalingen van de 200 artikels die Cionci sinds meer dan twee jaar heeft gepubliceerd :
ENGELS – SPAANS / https://sfero.me/users/andrea-cionci
FRANS : https://www.over-blog.com/community/le-pape-benoit-xvi
Erratum
Het Boek van Andrea CIONCI is nog maar pas verschenen in het Italiaans. Het staat nu al #1 op de ranglijst van de meest verkochte boeken in Italië.
Ik erken de zittende paus, Franciscus, als de wettige opvolger van Petrus; dat betekent niet dat ik steun geef aan zijn vernietigend revolutionair werk in de voorbije jaren van zijn pontificaat, maar de bewering dat Jozef Ratzinger nog de bisschop van Rome zou zijn is een dwaalweg.
Men kan niet door meningen over canonieke taal en woordgebruik een negatie onderbouwen van het publiek feit van een pauselijk aftreden; Benedictus XVI is feitelijk en zichtbaar afgetreden en heeft achteraf het aftreden niet openlijk gecontesteerd. “Munus” en “ministerium” zijn, nota bene, synoniemen in de canonieke taal en betekenen hetzelfde.
De bewering dat Ratzinger nog paus is is tegenstrijdig met de katholieke ecclesiologie, want een pseudopaus kan nooit het geheel episcopaat van bisdommen achter zich scharen omdat het onmogelijk is dat de gehele Ecclesia docens (de Lerarende Kerk, het corpus van diocesane bisschoppen) een vals hoofd gaat volgen en dus in schisma valt; het is tegenstrijdig met de eigenschap van indefectibiliteit (onverwoestbaarheid) van de apostolische Kerk en het onderwerp betreft de onfeilbaarheid van de Kerk. Er is immers de persoonlijke onfeilbaarheid van de paus wanneer deze ex cathedra spreekt (Franciscus heeft, nota bene, geen enkele van zijn dwalingen ex cathedra gedefinieerd alsof zij apostolische dogmata zouden zijn; indien hij de intentie zou maken om dat te betrachten zou God het hem verhinderen), maar er is ook de algemene onfeilbaarheid van alle diocesane bisschoppen (het diocesaan episcopaat is van goddelijke institutie) samen met de paus van Rome, de diocesane bisschop van Rome, wanneer zij unaniem een leer als apostolisch onderrichten en diezelfde unanimiteit is onfeilbaar bij de identificatie van de wettige paus van Rome. Welnu, alle diocesane bisschoppen hebben in 2013 Franciscus erkend als de wettige opvolger van Petrus.
De bewering dat Ratzinger nog de paus is is dus schismatiek; en, ja, ik weet dat in zogenaamde “trad”-kringen het gebruik van het woord schismatiek niet populair is, maar schisma, id est kerkscheuring, is zoals ketterij een misdaad tegen het goddelijk recht. Denk na over het feit dat de donkere machten die hebben kunnen bereiken dat Benedictus aftrad toch toelaten dat hij in pauselijk wit gekleed in Rome blijft en dat zij toegelaten hebben dat hij doorheen de jaren in foto-ops participeerde met Franciscus; het is duidelijk dat hun bedoeling de bevordering van schismata is om zo de weerstand tegen de revolutionaire agenda in het Vaticaan te verzwakken.
Aanhangers van de genoemde bewering beseffen niet wat er al decennia lang gaande is binnen de heilige Kerk; reeds voor het pontificaat van Franciscus werden kardinalen in conclaven beïnvloed door de judeo-maçonnieke donkere machten. Dezelfde donkere machten die druk uitoefenden op Benedictus XVI om af te treden hebben eerder Johannes Paulus I vermoord (de schuldigen waren de vrijmetselaars Jean-Marie Villot en Paul Marcinkus; zie hun namen op de Lijst Pecorelli). Uit het conclaaf van 1958 kwam de revolutionaire paus Johannes XXIII, Angelo Roncalli, die het Tweede Vaticaans Concilie geconvoceerd heeft; de heterodoxe Lambert Beauduin, beschermeling van de subversieve kardinaal Mercier, wist op voorhand dat indien Roncalli gekozen zou worden deze een concilie zou convoceren met de bedoeling om het oecumenicalisme geaccepteerd te maken, een dwaalleer waarvoor Beauduin militeerde. Dat één van de beruchte revolutionairen in de clerus dit zei, waarna Roncalli verkozen werd en een algemeen concilie opende tijdens hetwelk een golf van verwoesting ontketend werd, waarvan één van de aspecten het oecumenicalisme was, toont aan dat er uitgewerkte plannen waren. De pausen die geregeerd hebben na Pius XII waren echter wettige opvolgers van Petrus; te midden van de judeo-maçonnieke machinaties binnen en buiten het Vaticaan moet en zal de opvolgingslijn van Petrus ongebroken doorgaan op een zichtbare wijze, en uiteindelijk zal een man in die successie komen te staan die de revolutie verbrijzelt en de juiste doctrinaire en liturgische orde herstelt binnen de heilige katholieke Kerk.
Ik heb geobserveerd dat de aanhangers van de genoemde bewering dat Ratzinger paus is dikwijls mensen zijn die zeer enthousiast waren en zijn over het pontificaat van Johannes Paulus II, terwijl in werkelijkheid zeer erge dingen geschied zijn in het kader van dat pontificaat. Men ziet dus niet het subversief revolutionair proces dat al lang aan het werk is binnen het Vaticaan; esoteristische sekten zitten geïnfiltreerd in het Vaticaan en houden, in zekere zin, de Troon van Petrus gegijzeld; prelaten die maçonnieke initiaten zijn, of initiaten van aanverwante sekten zoals de “Ordo Templi Orientis” van Crowley of het Theosofisch Genootschap van Blavatsky, hebben wereldmachten achter zich en daarom durven prelaten die niet in dergelijke sekten geïnitieerd zijn niet intensief te spreken of handelen tegen die satanische initiaten. De situatie in het Vaticaan kan dus niet los gezien worden van de wereldpolitieke situatie, want dezelfde donkere machten zitten achter de ellende op de beide terreinen. En weet dat die donkere machten praeternatuurlijk zijn; de magiërs van de esoteristische sekten ontvangen bevelen van gevallen engelen via satanische verschijningen die zij oproepen via magische rituelen die in hun kringen “theürgie” genoemd worden. De negentiende-eeuwse Eliphas Levi was zo een magiër in Frankrijk. Eeuwen geleden zei John Dee, hermetische hofmagiër bij het protestants Engels koningshuis en één van de grondleggers van het Brits zee-imperium, dat hij met engelen sprak via zijn magische rituelen; maar dat waren gevallen engelen, dienaren van de donkere vorst. De katholieke zieneres Jeanne Le Royer zag hoe de antichrist geboren zal worden binnen het kader van een dergelijke satanische sekte; volgens haar zal hij verwekt worden bij een “vestaalse maagd” van de satan binnen het kader van een nachtelijk ritueel. Ik denk dus dat hij één van de nefilim zal zijn, zoals de halfengelen in de Ouderdagen voor de Wereldvloed die verwekt werden door de ongehoorzame wachters; dat waren tijden waarin gevallen engelen in zichtbare gedaanten op aarde tirannieën uitbouwden tot groot tranenleed van de kinderen van Adam. De esoteristische sekten zijn het mysterium iniquitatis, het mysterie van de ongerechtigheid, dat vernoemd wordt in de Heilige Schrift, en de sektariërs zijn de geesteskinderen van de oude gnostici, waaronder Cerinthus, Marcion en Simon Magus. De sekten zijn de kerken van de satan die strijd voeren tegen de heilige Kerk van Christus, en zij doen dat via infiltratie, subversie, leugens, bedrog en manipulatie.
Degenen die “verboden” geschiedenis willen ontdekken omtrent de judeo-maçonnieke infiltratie in het Vaticaan kunnen de “Permanente Instructie van de Alta Vendita” lezen, een document van de carbonaristen van Mazzini, een vrijmetselaar van de 33ste graad, dat onderschept werd en in opdracht van de paus Pius IX gepubliceerd werd om de machinaties van de geheime sekten te ontmaskeren; de carbonaristen waren de sekte die de Pauselijke Staten in de negentiende eeuw ten val brachten ter opbouw van de maçonnieke unitaire staat van Italië. Er is ook de encycliek “Humanum Genus” van de paus Leo XIII tegen de vrijmetselarij, en op het internet kan men “Papacy and Freemasonry” vinden, een Engelse vertaling van een toespraak van monseigneur Ernest Jouin in 1930 over de tegenstand van de pausen van Rome tegen de vrijmetselarij.
Aan lezers die lijden door de huidige ellende binnen de Kerk zeg ik dit: Bid intensief en onophoudelijk dat de Heer zal ingrijpen in het volgend conclaaf en dat een heilige “dwarsligger” verkozen zal worden die dapper en onbevreesd voor moordpogingen tegen zijn leven een katholiek herstel zal doorvoeren doorheen het kerkelijk landschap.
U hebt klaarblijkelijk geen enkel benul van de stand van zaken sinds negen jaar. Als ik u was zou ik toch eens eerst aandachtig de twee bovenvermelde boeken lezen. Daarna kunnen we verder spreken. En wacht niet op het aftreden of het afsterven van Mgr. Bergoglio. Alleen de kardinalen benoemd door Johannes Paulus II en Benedictus XVI kunnen geldig een nieuwe paus verkiezen als Benedictus XVI sterft of geldig aftreedt: Conclave ad eligendum novum Summum Pontificem AB HIS QUIBUS COMPETIT convocandum esse.
Tien jaren geleden waren sedevacantisten die meenden dat Pius XII de laatste wettige paus was aan het zeggen dat de laatste bisschoppen nog door de genoemde paus benoemd uiteindelijk een nieuwe paus gingen kiezen. Ondertussen zijn zij allen overleden. Kardinalen die door Johannes Paulus II en Benedictus XVI gecreëerd werden zullen ook allen overlijden, maar de successie van Franciscus zal ongebroken blijven doorgaan, want dat hangt niet af van de aard van de private persoon van de wettige paus, maar is gegarandeerd door de goddelijke beloften van Christus over Zijn Kerk.
Ik ben op de hoogte van de tenenkrommende waanzin die in recente jaren uit Rome gekomen is, en ik ben ook op de hoogte van hoe mensen van uw strekking denken; ik ben de ongegronde argumenten al dikwijls tegengekomen en zij kloppen niet.
Nemen we aan dat hetgeen Walter Covens schrijft waar is, waar blijft dan de zichtbare Kerk? Wie is dan nog geldig? Wie zal dan als geldig kardinaal de volgende paus kiezen?
Dit is tijdverlies zonder praktische oplossingen. Ook als Benedictus onder druk zou hebben gestaan: hij is duidelijk teruggetreden en heeft zijn opvolger herhaaldelijk erkend.
Volgens de goddelijke constitutie van de katholieke Kerk, die niet door mensen veranderd kan worden, heeft de Kerk een zichtbare transmissie van gezag met op de hoogste plaats de paus die zijn gezag rechtstreeks van God ontvangt, en de opvolging van die pausen is ook zichtbaar en ongebroken doorheen de eeuwen. Een neppaus heeft nooit alle diocesane bisschoppen achter zich omdat het onmogelijk is dat de gehele Lerarende Kerk in een schisma valt; een vals hoofd volgen is een schismatieke daad. Het is om hetgeen ik hierover geschreven heb dat Louis Billot, één van de grootste ecclesiologen van de twintigste eeuw, in zijn De Ecclesia schreef dat de unanieme erkenning van een paus door de Kerk een onfeilbare bevestiging is van de wettigheid van die paus.
Mensen van de strekking van Walter Covens staren zich blind op de Latijnse tekst van Benedictus’ aftreden maar negeren de fundamentele ecclesiologische principes van de katholieke doctrine waarmee hun strekking in tegenstrijd is.
Ik weet waar hun manier van denken toe leidt, want zij zijn zoals de sedevacantisten die meerdere “conclavistische” antipausen voortgebracht hebben en tot op heden in sektarische twist verstrikt zitten, want de ene denkt dat hij de “echte kerk” is, maar de andere is het daar niet mee eens, en zo heeft op den duur elke wildgewijde bisschop daar zijn eigen kerk. Elke groep denkt de Ark van Noë te zijn waar de geesten redding vinden, maar de werkelijkheid is dat de zichtbare Kerk nog steeds de Kerk van Christus is, ook al zijn haar rangen geïnfiltreerd door vijanden.
Wat mensen moeten horen is: “Keer terug naar het geloof en de cultus van onze katholieke voorvaderen.”
Niet: “Seg, hebde al gehoord over het verschil tussen “munus” en “ministerium”?”
Beste Kees, Antwoord op uw vraag vindt u in dit artikel :
HOW TO CANONICALLY SOLVE THE PROBLEM OF 2 POPES
https://www.fromrome.info/2022/04/07/how-to-canonically-solve-the-problem-of-2-popes-2/
Hoe kon het in Egypte verloren gewaande volk toch nog bevrijd worden? Hoe kon zelfs een vermeende zoon van de Farao bovendien na verbanning de grote geestelijke leider worden ? Hoe kon Mozes de machtigen van Egypte verslaan zonder wapens ?
Hoe kon het in de woestijn verloren gewaande volk een land en een grote koning verkrijgen ? Hoe kon uit het nageslacht van koning David de Grootste Koning geboren worden ? Hoe konden vissers zonder ambities en middelen heel Europa overnemen van de Romeinen ?
Blijkbaar vergeet men dat er toch nog Iemand was, en is, die alles onder controle had en heeft, en zal hebben.
Het gaat om de goddelijke inrichting van de Kerk, Eric, die niet door mensen gealtereerd kan worden. Mozes hield zich nederig aan het goddelijk recht dat hij uit de hemel ontving en prutste niet zelf iets in elkaar; degenen die denken dat Ratzinger nog de paus is lezen canons en de tekst van het aftreden in 2013 maar negeren fundamentele dingen van de katholieke ecclesiologie waarmee zij in contradictie zijn.
De ware Kerk van Christus onderscheidt zich van de veelheid van protestantse groepen door haar zichtbare apostolische successie die doorheen de eeuwen van de geschiedenis ongebroken teruggaat naar de apostelen en door haar herkenbare eenheid en zichtbaarheid van regering. Bij sedevacantisten ziet men het soort van fragmentering die ook bij de protestanten gezien wordt, en indien de groep van Walter Covens, die momenteel internationaal verspreid is, blijft bestaan na de dood van Jozef Ratzinger, dan zal men zien dat die ook gefragmenteerd wordt of simpelweg kleiner en obscuurder wordt zoals de “Petite Église” die eertijds de wettigheid van Pius VII ontkende vanwege het concordaat met Napoleon.
Correctie: “die eertijds de wettigheid van Pius VII ontkende om het concordaat met Napoleon”
Is hier iemand die me kan zeggen of ik nu moet wenen ofwel lachen bij het lezen van Waramund’s reacties?
https://www.homelie.biz/2022/06/ratzingercode-le-cirque-des-arguments-pro-bergoglio-confronte-a-la-perfection-logique-de-benoit-xvi.html
Indien u weent is dat omdat u de argumenten niet kunt weerleggen.
Ik ben iemand die enerzijds novusordieten tegen heeft omdat ik tegen de doctrinaire en liturgische revolutie van Paulus VI ben en anderzijds “trads” tegen heeft omdat ik tegen autocefalisme ben; ik ben dus geen blinde meeloper van één of andere foutieve, gecontroleerde factie maar hou mij aan de katholieke doctrine. U, echter, heeft zo een factie gekozen om blindelings te volgen, maar het pad dat u verdedigt leidt naar de afgrond.
Iemand die kennis heeft van de canonieke tradities van de Kerk zal spotlachen met uw vals onderscheid tussen “munus” en “ministerium”, een lachwekkende innovatie.
De Sleutelmacht van Petrus berust niet op geheimdoenerij en raadselachtige codetaal maar is openbaar van aard.
https://www.homelie.biz/2022/06/ratzingercode-le-cirque-des-arguments-pro-bergoglio-confronte-a-la-perfection-logique-de-benoit-xvi.html
Het is moeilijk kersen eten met regelneven, beste Walter.
We kunnen niet in de toekomst kijken, maar dat de kerkelijke contra revolutie niet volgens “de regels” zal gaan, staat buiten kijf.
“In tijd van oorlog en liefde, is alles geoorloofd”, zegt het spreekwoord. Dus ligt de discussie open en is er van alles te verwachten.
In de tijd van de vele malen geëxcommuniceerde en anti-Arius strijdende Mgr. Athanasius, begin eerste Millenium, werden de wijdingen van priesters en bisschoppen in zijn episcopaat, het land van Egypte, niet gestopt. Ondanks de inspanningen van de Arianistische paus Liberius, om Mgr. Athanasius zo ver mogelijk weg te krijgen en uit zijn episcopaat te verwijderen, bleef hij zich verzetten en ging het werk van de populaire bisschop door.
Zo gebeurde dat ook in de tijd van de Frankische koning Clovis en zijn vrouw Sainte Clothilde. De anti-Arianisten bisschoppen bleven hun werk doen, oa. die van Poitiers, beschermd door de koning en in geloof verenigd met de Heilige Stoel van Petrus van altijd. Dus los van een bezetter, piraten paus.
In 1988, voorzag Mgr. Lefèbvre hetzelfde scenario. De joods Poolse paus JP II, met in zijn staf kard. Ratzinger, “le serpent”, manipuleerde en saboteerde gemaakte afspraken, door zich nooit op een datum vast te leggen en tot in het oneindige, uitstel te bepleiten. Uiteindelijk hakte Mgr. Lefèbvre (+1992) de knoop door en wijdde hij zelf, 4 nieuwe bisschoppen. En terecht. Hij voorzag de diepte van de binnenkerkelijke tweestrijd. Hij was profetisch vooruitziend.
Enkele huidige prelaten als Mgr. Schneider, Mgr. Vigano, Mgr. Burke en anderen, inclusief de zwijgende fluwelen zetelplakkers, erkennen Mgr. L. ’s profetische blik. De laatste pauselijke instructie “….custodes”, is de bevestiging en de ‘vilaine’ instructie aan de bisschop van Toulon, geen verdere wijdingen te plegen van zijn seminaristen, doet de deur dicht. Helaas is de Toulonese Mgr. uit te zacht hout gesneden. Naar canoniek recht kan hij in zijn diocees blijven doen, wat de Kerk altijd doet. Durf om door te pakken ontbreekt.
De hier boven genoemde Mgrs, zien met welke kracht de V 2 sekte, van hoog tot laag, geen middel schuwt om de Traditie en het Heilig Misoffer van altijd, waar mogelijk, de nek om te draaien. Maar de Traditioneel gekleurde, opkomende vloedgolf binnen de Kerk valt niet meer te stoppen. Het revolutionaire kerkelijke V2 tijdperk loopt ten einde. Gesproken kan worden van een algehele eindtijd, in Kerk en wereld.
Het wereldgebeuren wordt beheerst door de Ukraïne oorlog, die het Maria toegewijde Rusland voert, tegen het judeo-maçonnieke systeem dat wereld hegemonie nastreeft en de mensheid wil voeren in slavendom. Het systeem trachtte ook Rusland in zijn net te kunnen strikken, middels de creatie in 2014, van een joods gedomineerd Ukraïne, als tweede joodse staat. Een tweede Israël, ter provocatie van en oorlog tegen Rusland.
De gehele officiële westerse wereld was hierbij betrokken, sinds de staatsgreep in Kiev op het Maidan plein.
Maar nu, na enkele maanden, blijkt het onhaalbare. Ondanks alle anti-Russische sancties, miljarden steun, militaire steun inclusief hack technieken, Navo inlichtingen, moderne wapens, Navo instructeurs en Navo taktieken, het lot van het Ukraïense leger bezegeld is.
Kiev is een spookstad, en de collaps staat voor de deur. De grote verliezer is niet enkel de joodse multi miljonair, psychopaat, president Zelenski, maar ook alle nauw betrokken westerse regeringen met vooraan, de Amerikaanse regering, die iedereen op sleeptouw nam binnen zijn Navo invloedsfeer.
Hoe dan ook, de barbertjes zullen hangen, na een dergelijk geo-strategisch debakel. Een belangrijke observatrice uit de Rothschild familie heeft al geconstateerd dat met de ondergang van het leger van het joodse bewind in Kiev, de gehele kabal van Schwab-Rothschild, de WHO, de VN, Navo, Washington, de Brusselse EU, het IMF, en nog veel meer, ook verslagen zullen zijn. Alles zal aan het licht komen. En geen van hen zal nog te handhaven zijn of de status quo kunnen bewaren.
Gedoemd tot de ondergang, zal die occulte westerse wereld vervangen worden door een totaal nieuwe opbouw van samenwerkende natie’s, wereldwijd, en zal een nieuwe wereldarchitectuur een nieuwe toekomst vorm geven.
Hetzelfde proces van vernieuwing is binnen de Kerk van altijd, onderweg. Twee stromen van vernieuwing lijken tot elkaar te komen, kerkelijk en wereldlijk.
Het gaat om een eind tijd, een “great reset”, maar wel 180 ° omgedraaid, dan atheïsten en progressieven, zich aanvankelijk hadden voorgesteld.
Jules, De H. Athanasius werd 5 keer verbannen, maar niet geëxcommuniceerd, tenzij ongeldig of onder druk (dus ook ongeldig). Het verschil tussen zijn tijd en de onze is dat het dogma, zowel als het kerkelijk recht, nog niet zo gecodificeerd was als nu. Wat Mgr. Lefebvre betreft, die werd wél degelijk en geldig geëxcommuniceerd. En ik vestig uw aandacht op het feit dat Mgr. Rey wél openstaat voor de wijding van traditionele priesterkandidaten maar op voorwaarde dat ze Vaticaan II erkennen.
De heilige kerkvader Athanasius heeft nooit een eigen schismatieke kerk opgebouwd, dus probeer hem met uw gevorkte tong niet voor uw écôniaanse kar te spannen, Jules van Rooyen. Wie mij een “regelneef” noemt noemt sint Athanasius ook zo, want ook hij was tegen de misdaad van kerkscheuring en zou nooit akkoord gegaan zijn met de heiligschennende praktijken van uw autocefalistische club.
U speelt een zeer sluw spel; enerzijds veroordeelt u meerdere heterodoxe theologieën die de Latijnse Kerk teisteren, maar wanneer het dan over het ecclesiologisch gedeelte gaat van de christelijke leer noemt u dat “regels” die volgens u gebroken moeten worden. U kiest wat u wil aannemen van de katholieke religie en het overige duwt u van zich weg; dat is de mentaliteit van ketters.
Uw website lees ik niet, Walter Covens; u probeert uzelf te verbergen achter een link naar een website.
En ik vertik het om nog verder op uw waanzin te reageren. Het beste zou zijn dat uzelf bij het lezen van uw commentaar gaat wenen… of lachen 😜
N.B.: Misschien weet u nog niet dat ik benoemd ben tot hoofdredacteur van de Osservatore Romano.
Het bewijs? Het maakt niet uit, nu is het de mode lapidaire uitspraken te doen zonder ze te ondersteunen. 😉
Helaas H.E. Mueller liep niet ver achter en verklaarde dat “de legitieme paus Franciscus is” zonder slechts een van de al lang bestaande vragen te beantwoorden.
Gezien zijn zekerheid, hebben we de vrijheid genomen om hem respectvol en kinderlijk te vragen om de onze te beantwoorden, zeg “dubia”.
U bent degene die dingen toetert zonder hen te kunnen onderbouwen; u kunt de fundamentele ecclesiologische principes niet weerleggen waar ik op gewezen heb, dus verbergt u zich achter een website terwijl u arrogante uitlatingen in het rond slingert. Het is zeer doorzichtig; u toont daarmee uw eigen nederlaag.
De subversieve manier van denken van uw “Petite Église” valt het bouwwerk van de katholieke Kerk zelf aan, want u verwerpt de manier waarop in de geschiedenis met zekerheid gekend was dat de pausen werkelijk wettige pausen waren. Ik was bijvoorbeeld niet aanwezig bij een conclaaf van twee eeuwen geleden; toch weet ik dat de pausen uit die tijd pausen waren omdat zij universeel erkend werden door het episcopaat; we hebben het dan over onfeilbare sententies die dogmatische feiten aanduiden.
Ten tijde van het Concilie van Constans werden ketters die tot de katholieke eenheid wilden terugkeren verplicht om te belijden dat Martinus V bij name de opvolger van Petrus was; Martinus V, de universeel erkende paus die het Groot Westers Schisma beëindigd had. De identiteit van de paus was dus een dogmatisch feit dat ketters moesten belijden om lid van de katholieke Kerk te worden.
Wanneer mensen zoals u, Walter Covens, de onfeilbaarheid van zo een sententie aanvallen, dan leidt dat verder naar twijfelen over de wettigheid van vroegere pausen. Bij sommige sedevacantisten is dat al zover gegaan dat zij de wettigheid van Pius XII betwist hebben; u valt de zekerheid aan van de pausen die geregeerd hebben sinds de christelijke oudheid.
Het Eerste Vaticaans Concilie heeft de persoonlijke onfeilbaarheid van de paus gedefinieerd, een onfeilbaarheid gebonden aan vaststaande criteria. Uw manier van denken is tegenstrijdig met de toepasbaarheid van dat christelijk dogma in de praktijk, want wanneer iemand volgens privaat oordeel de wettigheid van iedere regerende paus twijfelachtig acht, dan acht men ook twijfelachtig hun capaciteit om met garantie van onfeilbaarheid ex cathedra te definiëren, want alleen een zekere paus kan met die vaste garantie ex cathedra definiëren. Ook de wettige convocatie van het genoemd algemeen concilie gaat zo iemand twijfelachtig achten, want hij acht de wettigheid van Pius IX als paus twijfelachtig, de paus die dat concilie geconvoceerd heeft.
Zoals ik al zei, de “Petite Église” eertijds ontkende de wettigheid van Pius VII om het concordaat met Napoleon; het concept zelf van het ontkennen van de wettigheid van een door de diocesane bisschoppen universeel erkende paus is uitgesloten door de fundamentele katholieke dogmatische theologie die de zekerheid van de Kerk betreft.
Correctie: “dan acht men ook twijfelachtig hun capaciteit om met garantie van onfeilbaarheid ex cathedra te definiëren, want alleen van een zekere paus weten we met zekerheid dat hij met die vaste garantie ex cathedra kan definiëren”
Wat betreft Martinus V, hier het gedeelte uit de bulla “Inter Cunctas” relevant omtrent dit onderwerp, via Denzingers Enchiridion (editie Clemens Bannwart): “Item, utrum credat, quod Papa canonice electus, qui pro tempore fuerit, eius nomine proprio expresso, sit successor beati PETRI, habens supremam auctoritatem in Ecclesia Dei.”
Het is één van de interrogaties die wycliffistische en hussitische ketters moesten ondergaan wanneer zij terug wilden keren tot de katholieke Kerk. Let op de woorden “eius nomine proprio expresso”; de regerende paus moest dus bij name erkend worden door de ketters om lid van de Kerk te worden. Dat betekent dat de identiteit van die paus een dogmatisch feit was, een historisch feit dat onlosmakelijk samenhangt met het dogmatisch geloof van de katholieke Kerk.
@Eric-b-l, om in de nieuwe tijd te blijven: Hoe kon het dat, tegen de ‘Franse Revolutie’ van Vaticanum-II in, en ondanks alle tegenwerkingen, de Traditie groeit en bloeit, en dat het juist de jongeren inspireert? Uit een klein mosterdzaad is een stevige boom ontstaan, die wereldwijd blijft groeien. Aan de vruchten herken je de boom! Mgr Lefebvre’s ‘ongehoorzaamheid’ jegens Rome had wel degelijk de zegen van God. Dit Rome met zijn neppaus, zijn ultramoderne ideeën en verkeerde kardinalen zal verdwijnen en ik vermoed op een spectaculaire manier.
Paus Franciscus is bij mijn weten de eerste paus die koppig weigert te knielen tijdens de consecratie èn voor het Allerheiligste.
Als ik dan lees wat hij onder de Eucharistie verstaat, nl slechts een ‘maaltijd’ en een ‘school van verwelkoming’, dan begrijp ik waarom hij niet knielt.
Hij gelooft niet in de transsubstantiatie en hiermee verklaart hij zichzelf als niet-katholiek.
Het Heilig Misoffer is hetzelfde Offer als het Kruisoffer van Christus, dat op onbloedige wijze wordt opgedragen door middel van de priester.
Als je daar niet in gelooft, waarom word je dan priester? Tenzij je natuurlijk subversieve doelen nastreeft.
Frappant is dat hij wèl eerbiedig kan knielen als hij de voeten van moslims en hindoes wast, en als hij de schoenen van de leiders van Zuid-Soedan kust, waarbij hij zelfs zeer diep buigt en knielt.
Maar om zelfs één keer te knielen voor het Lichaam en Bloed van Christus is hem kennelijk al te veel. Hiermee geeft hij een duidelijk signaal af van disrespect voor God
Aan Kees, dat klopt, terechte opmerking.
@Geert Van den Berghe,
Ik sluit mij 100% aan bij Uw opmerking aan @Kees H.: zeer terechte opmerking.
Geachte Veroon ter Zee,
Ik vestig uw aandacht op een artikel dat verschenen is in RIPOSTE LAÏQUE, dat ik hier voor u en voor geïnteresseerde lezers in het Nederlands vertaal
“Evenals sommige bisschoppen in andere bisdommen heeft Mgr. Rey van Fréjus-Toulon het aantal wijdingen verhoogd met migranten die niet de passende priesteropleiding hebben genoten aan het diocesane grootseminarie van La Castille. Ondanks de onenigheid van de vicarissen-generaal van het bisdom en de diocesane seminarieraad.
Het zeer recente artikel gepubliceerd op Riposte Laïque over de opgeschorte wijdingen in het bisdom Toulon
https://ripostelaique.com/suspension-dordinations-a-toulon-qui-veut-la-peau-de-mgr-rey.html
gaf alleen het standpunt van de bisschop van Fréjus-Toulon, Mgr. Dominique Rey, en herhaalde de argumenten van de bisschop die op 2 juni op de website van het bisdom waren gepubliceerd, en als een goddelijk woord werden overgenomen door het dagblad La Croix van 3 juni, paginagroot onder de titel “Les ordinations du diocèse de Fréjus-Toulon suspendues”. Zonder te preciseren dat de 4 in het bisdom Toulon opgeschorte wijdingen betrekking hebben op Zuid-Amerikaanse migranten die geen adequate opleiding hebben gekregen aan het diocesaan seminarie van La Castille.
In het kader van objectieve informatie is het nuttig de elementen bekend te maken van het onderzoek dat het Vaticaan heeft ingesteld, na klachten van de vicarissen-generaal die de bisschop van Fréjus-Toulon bijstaan. Naast de tussenkomst van de regionale bisschoppen heeft de hiërarchie van het Vaticaan enkele maanden geleden Mgr. Sylvain Bataille, bisschop van Saint-Etienne, gezonden om een onderzoek in te stellen.
Met het vertrouwen van de dicasteries van de Curie ontdekte Mgr. Bataille dat de bisschop van Fréjus-Toulon migranten wijdde, “die eigenlijk geen enkele opleiding in het grootseminarie hadden genoten”. Deze informatie is ons op dinsdag 7 juni bevestigd door de bisschop van Saint-Etienne, die de lekken in dit dossier betreurt, alleen ten voordele van de bisschop van Fréjus-Toulon, die “NIET GEAARZELD HEEFT DE WAARHEID TE VERVALSEN”
Onze gesprekspartner is formeel: “Met zijn opgewekt temperament heeft Mgr. Rey altijd alles gezegend. Zijn gebrek aan onderscheidingsvermogen en zijn gebrek aan follow-up in de gemeenschappen doen hem vandaag de dag ten onder gaan…. Bisschop Rey is geen ideoloog, maar hij luistert naar niemand en stelt zijn entourage voor een voldongen feit. Daartoe behoren ook zijn vicarissen-generaal en de raad van het seminarie, die het niet altijd eens zijn met de wijdingen waartoe de bisschop besloten heeft, als zij die niet naderhand ontdekken.
Het onderzoek van Mgr. Bataille heeft ook aan het licht gebracht dat de bisschop van Fréjus-Toulon, naast vele migranten die zonder ernstige opleiding tot priester zijn omgevormd, 24 communiteiten en instituten in de Var heeft verwelkomd. “De evolutie van sommige, zoals de broederschap Eucharistein of Points-Coeur, heeft geleid tot onderzoeken, bezoeken van de hiërarchie en sancties,” voegt onze bron eraan toe.
De toekomstige priesters, wier wijdingen werden opgeschort, waren volgens Mgr. Bataille, de Vaticaanse onderzoeker, “onbekend bij de massa’s”, en hadden het seminarie van Castilië niet doorlopen. Alles is gezegd in deze paar regels. En Mgr. Rey, die zijn 70ste verjaardag gaat vieren, heeft altijd beweerd dat hij “van zijn bisdom een laboratorium van de nieuwe evangelisatie wil maken”.
Francis GRUZELLE
Journalist en schrijver
Perskaart 55411
https://ripostelaique.com/les-4-ordinations-suspendues-dans-le-diocese-de-toulon-concernent-des-migrants.html
@Walter Covens
Gezien het tijdsbeeld ten tijde van Sint Athanasius (+373), primaat van Egypte, kan ik me niet voorstellen, beste Walter, dat paus Liberius (+366) weliswaar onder druk van de Arianistische keizer Constantijn II, hem wegjoeg uit Alexandrië, in Egypte (5 keer gebeurd), naar verre streken, maar niet ex-communiceerde. Dat is niet plausibel. Dat gebeurde wel.
De op de voorgrond tredende pro-Traditie Mgr. Schneider, bisschop van Kazakstan, beweert dat de strijd tegen de grote Egyptenaar, wel degelijk inclusief was, dus ook ex-communicatie inhield.
Maar, zo zegt hij, al het werk van de bisschop in het grote land van Egypte, wijdingen van priesters en bisschoppen, gingen gewoon door. Mgr Schneider wijst ook op Sint Eusebius van Samasote en de heilige bisschop Hilarius van Poitiers. Hun strijd tegen de Arianisten duurde eeuwenlang, maar trouwe katholieke bisschoppen bleven hun werk doen en zorgden voor nieuwe katholieke priesters en bisschoppen. Het leven was kort en de verbindingen met Rome, primitief en gevaarlijk.
Mgr Schneider toont ook groot ontzag voor de profetische gave van Mgr Lefèbvre. Daarbij tekent hij aan dat de Canonieke Wet ondergeschikt is aan het heil van de zielen, tijdens een crisis. Dat was ook zo achter het IJzeren Gordijn, indertijd. Dus wat in 1988, plaats vond, te midden van de Vat 2 crisis, is alleszins gerechtvaardigd. Zonder die Heilige moed, en die profetische wijdingen, zouden de Traditie, het Thomisme, de Liturgie, het Gregoriaans, en het belangrijkste, onze enige ontmoeting met God, Heilig Misoffer van altijd, dat alles zou verdwenen zijn, verdampt in de tijd.
En hier ligt nu net het heilige punt waarop regelneven sneuvelen.
Zij schrijven geen geschiedenis. De grootste kwaliteit van een chef, is durf, als de nood overkookt, durf om te breken met regels en “ongehoorzaam” zijn.
Dat geldt ook voor Mgr. Rey in Toulon. Ik ken de situatie van dichtbij. En de traditionele pastoor van onze Toulonese parochie, aan de haven, Abbé Loiseau, sprak enige tijd terug, zijn grote zorg uit toen de pauselijke instructie “….custodes”, gepubliceerd werd. Hij was diep angstig voor alle consequenties, met name voor zijn tientallen seminaristen van de door hem gestichte Priesterbroederschap “Missionaires de la Miséricorde”.
Overigens, zij doen geen van allen de NOM mis tafeldienst. Daar zijn zij van gevrijwaard. Integendeel op het bisschoppelijke seminarie Castille, een prachtig kasteel op een groot landgoed met een wijn gaard, krijgen alle seminaristen ook een opleiding in de Tridentijnse ritus. De NOM is een soort keuzevak.
En nu komt dat naar buiten. We zien de consequenties, van een zwakke Mgr, die buigt voor een tirannieke daad van een paus die denkt dat de Kerk van hem persoonlijk is. Maar ook de paus is gebonden aan regels ten aanzien van de bisschoppen wereldwijd. Hij is geen absoluut monarch of een tiran. De Kerk is niet zijn eigendom. er is ook geen sprake van ” nood of gevaar”. Hij mist het recht als bisschop van Rome, om beperkend in te grijpen in een diocees, als een bisschop binnen zijn eigen diocees niets meer of minder doet dan zijn gewone werk dat ‘de Kerk altijd doet’. Maar goed, deze discussie, beste Walter, laat ik gaarne over aan Canonieke specialisten.
@Benjamin
“………en hier ligt nu het heilig punt waarop regelneven sneuvelen.”
Ik weet het, beste Benjamin, maar U bent nog jong genoeg om levens ervaring op te doen, en zich aan te passen. Een ander spreekwoord is “nood breekt wet”.
Leg onzekerheden van U af ; gebruik gezond verstand, met voor ogen het doel waarom het gaat, het heil van gelovigen. Regels zijn niet heilig, ook Canon regels, zij zijn het middel om doelen te bereiken. De enige regels die altijd voorop staan zijn de Decaloog en de Openbaring. Canon regels zijn en blijven altijd ondergeschikt aan het heil van de gelovigen.
Waarom zijn regelneven veelal destructief, omdat zij durf en gezond verstand missen.
De vele, vele tirannieke bewindvoerders in het openbaar bestuur, in de krijgsmacht en in het grote internationale bedrijfsleven, willen bij uitstek ja-knikkers, geroutineerde regelneven, om hen te kunnen benutten en te manipuleren, teneinde de macht te kunnen bestendigen. Een grote meerderheid onder bewindvoerders, zijn te categoriseren als psychopaten. Brave katholieken zijn onder hen, nog minder dan zeldzaam. Daar zit de pijn, van de meeste organisaties. Met een levensduur van enkele tientallen jaren gemiddeld, richten de meeste bedrijven zichzelf ten gronde, evenals private kranten redacties.
Natuurlijke, ingebakken volgzaamheid, persoonlijke onzekerheden, het mank gaan aan conceptueel overzicht en doorzetting vermogen, zijn de redenen dat zovele vrouwen in het openbare leven erbij zijn gehaald. De occulte tirannen die ons regeren, in het Westen, worden op hun wenken bediend. Empathisch ingesteld, zijn vrouwen te gevoelig voor de omgeving en de bazen, en dus onmachtig knopen door te hakken, of zich te verzetten tegen macht misbruik, uitzonderingen daar gelaten (Mme Thatcher).
Tenslotte, de krijgsmacht.
Het aanvankelijke succes van het Duitse leger, tijdens WO II, was juist het feit dat de Wehrmacht- doctrine de plicht aanmoedigde, van iedere militair met een rang, om ieder tactisch voordeel, ook de onverwachte, te benutten en uit te buiten. Vele Wehrmacht generaals hebben daardoor de levens gered van hun soldaten, of veldslagen gewonnen, door de bevelen uit ver weg Berlijn, te verontachtzamen.
Een uitzondering was generaal Paulus, die stand moest houden, op bevel van Hitler, in een desastreuze situatie, in Stalingrad. Hij weigerde zich terug te trekken, terwijl zijn collega’s ver genoeg oprukten om een doorbraak terug, Westwaarts, te forceren en mogelijk te maken.
Gen. Paulus was de regelneef bij uitstek, hij gehoorzaamde blindelings, en daar stond hij om bekend. Zijn leger van 300.000 man, ging verloren, en werd na de capitulatie, krijgsgevangen genomen. Hijzelf werd instructeur op de Moskouse stafschool, om de Wehrmacht taktieken te verduidelijken. Hij is in de DDR gestorven. Pas in 1952, konden de krijgsgevangen genomen militairen terug naar huis, dankzij de katholieke Bundeskanzler Adenauer.
Initiatief en tactische delegatie naar beneden was in de Wehrmacht, structureel ingebakken, in tegenstelling tot de Engelse en Amerikaanse leger doctrines.
De bemiddelde, katholieke, beroemde generaal Patton kenmerkte zich door zijn onafhankelijk denken. Hij had een moeilijke verstandhouding met het geallieerde opperbevel van de joodse generaal Eisenhower. Hij had de durf en de moed om de grote lijnen van de strijd tegen het goddeloze nazisme in Berlijn, door te trekken naar het goddeloze communisme in Moskou. Hij wilde door stoten naar het Oosten, in samenhang met Duitse divisie eenheden, teneinde het grote stalinistische kwaad in Moskou, te vernietigen, conform het nazi kwaad in Berlijn. Ook wilde hij niet terugtrekken Westwaarts, om het Sovjet leger een nog groter stuk van Duitsland, in handen te spelen. Maar dat strookte niet met de judeo-maçonnieke plannen in Washington, van de joodse president .:. Roosevelt, met de hoogste graad 33. Gen. Patton liep voor zijn voeten.
Hij moest verdwijnen. Hij werd vermoord, door middel van een auto ongeluk, een mise en scène, evenals de katholieke minister van Defensie, James Forrestal, die enkele jaren later, plannen had de corruptie van de joods maçonnieke Roosevelt/Truman ‘deep state’ regeringen tijdens de oorlog, bloot te leggen, m.b.v. aantekeningen in zijn dagboek. Het ging hem voornamelijk om de vele concessies aan de Sovjets.
We hebben het hier niet over een wereldlijke krijgsmacht maar over de goddelijke inrichting van de Kerk. Staak dus uw sofisterijen, gesponnen door de smalle lens van uw militaire loopbaan. En niet ik maar u heeft gediend in de “defensie” van een maçonniek bewind van bureaucratische “regelneven”, en u denkt dan punten te scoren door mensen “regelneven” te noemen die tegen het vervangen zijn van de Kerk die door God gesticht is door een prutskerk door mensenhanden gebouwd en zonder goddelijke bescherming.
Laat me niet lachen.
In 352, bij het begin van het pontificaat van Liberius, werden in Rome twee delegaties ontvangen, de ene tegen Athanasius, de andere gunstig. Onmiddellijk liet Liberius een concilie bijeenroepen om de verklaringen van beide delegaties te onderzoeken, en heeft Athanasius volledig onschuldig verklaard. In 354, toen het Concilie van Arles Athanasius veroordeelde met instemming van de pauselijke legaat, schreef Liberius:
“Wat mij betreft ben ik besloten om voor God te sterven eerder dan de laatste informant van Athanasius te zijn.”
Over het onderwerp van Liberius is er onenigheid geweest over wat de echte geschiedenis omtrent zijn persoon was; volgelingen, zoals Jules van Rooyen, van de satanische “ridders van Sion”* die achter de FSSPX-façade schuilen gebruiken de naam van die paus graag om hun schisma te verdedigen. De werkelijkheid is echter dat sint Athanasius nooit onder een excommunicatie door een paus wijdingen voltrokken heeft voor Alexandrië; zijn wijdingen geschiedden steeds toen hij de wettige hiërarch van Alexandrië was en in diocesane context. Wilde wijdingen zoals die van de sekte van Écône hebben geen wortels bij de kerkvaders. De écônianen pretenderen zelfs geen bisdommen te hebben noch incardinaties; de tonsuren die zij geven zijn lege daden. Daar lopen er rond die pontificalia dragen die gezag over diocesane terreinen symboliseren, maar zij hebben geen bisdommen en zijn dus geen authentieke opvolgers van de apostelen. Écôniaans-schismatieke priesters zijn canoniek leken met sacramenteel geldige wijdingen zoals Grieks-schismatieke priesters.
Volgens de valse logica van Jules van Rooyen mag Davide Pagliarani zich afkondigen als “Autonome Patriarch van de Onafhankelijke Écôniaanse Kerk”, want volgens hem bestaat de goddelijke inrichting van de katholieke Kerk uit regels die gebroken moeten worden.
Delusioneel zijn diegenen die denken dat Pagliarani en zijn sekte een katholieke renaissance in de Kerk gaan teweegbrengen. De écôniaans-schismatieken zitten in hun rovershol in Menzingen en laten de branden voortwoekeren in de echte Kerk terwijl zij hun parallelle tegenkerk uitbouwen die niet door God maar door mensenhand gebouwd werd. Proberen het geloof terug te brengen naar lokale parochies ziet men hen niet doen, want hoe meer het geloof zou terugkeren naar diocesane gebouwen hoe minder centen zij zouden binnenhalen. Vorig jaar hebben we de écônianen gehoord toen zij propaganda maakten voor de gifspuit van de satanisten.
In het overtreden van Gods geboden ligt niet de remedie tegen de revolutionaire toestand in het Vaticaan; het einde van die toestand ligt niet in de handen van mensen die een handelen zonder principes verdedigen, maar ligt in de hand van God, en degenen die het recht zullen hebben om na Franciscus een nieuwe bisschop van Rome te verkiezen zijn de kardinalen van de Kerk van Rome, en niet Pagliarani met zijn roversbende, en daarom is het de grote taak van deze tijd om te betrachten zoveel mogelijk kardinalen ertoe te bewegen om zich tegen de kerkelijke vrijmetselarij te keren, hoe moeilijk die taak ook kan zijn.
* De FSSPX wordt bestuurd door gnostici die zich “ridders van Sion” noemen en wier sekte gnostische godslasterlijke beweringen aanhangt zoals de bewering dat de Merovingers afstamden van Christus. Zij beweren een continuatie te zijn van de tempeliers en hun commanderij in Fort Lauderdale, Florida, heeft jarenlang een website beheerd van hun sekte genaamd “Catholic Answer” (in enkelvoud, “Catholic Answers” is een andere website); op Archive staat die website gearchiveerd en kan die nog bekeken worden. Op hun website noemden zij Lefebvre en ook Pierre Martin Ngo Dinh Thuc, vader van sedevacantistische kerken, als zijnde geweest leiders van hun sekte; ik heb nooit gezien dat de openlijke leiders van de FSSPX daar afstand van deden, ook al heeft “Tradition in Action” over het onderwerp gepubliceerd en wisten de écônianen dus van die website. Wie posts van mij in het verleden over het gnosticisme gelezen heeft weet dat gnostici aan hermetische magie doen; heel “toevallig” deden ze in de FSSPX-priorij in Antwerpen jaren geleden, toen Jozef Verlinden daar was, geen moeite om weg te steken dat daar aan pendel-spiritisme gedaan werd.
Zij zijn dus dienaren van de donkere vorst en het is duidelijk dat hij de “traditionalistische” kerkscheuringen gewild heeft om weerstand tegen de revolutie in het Vaticaan te verzwakken; ook in de wereldpolitiek werkt hij met hegeliaanse valse oppositie en nog steeds trappen er velen in, inclusief Jules van Rooyen. Deze laatste was enkele jaren geleden nog hard aan het juichen voor Trump die zich “vader van het vaccin” genoemd heeft, knecht van de Judeeër Sheldon Adelson; nu die van het podium verdwenen is loopt hij blindelings achter de vlag van Poetin, de knecht van Chabad-Loebavitsj. En deze man, die zich telkens laat vangen, pretendeert dan lessen te geven over strijden tegen de judeo-maçonnieke machten.
Ze noemden het een “preceptorij”, geen “commanderij”; ik heb het nagekeken.
https://www.google.com/amp/s/aleteia.org/2022/01/31/woman-gives-birth-while-in-coma-and-awakens-after-st-john-paul-ii-appears-to-her/amp
Tja Jules, wat “joodse Polen” toch zoal niet allemaal teweeg kunnen brengen. Merci Seigneur Jésus pour ta miséricorde🙏, merci pour ton serviteur fidèle !
Einde intermezzo, veel succes verder met jullie gekissebis, eh ik bedoel discussie 😉
Knielen voor God doet Franciscus niet, maar knielen voor moslims en hindoes is ‘no problemo’.
Helaas voor hem heeft hij al Zo’n 6 maanden knieproblemen vanwege een gescheurde gewrichtsband. De laatste tijd ziet men hem steeds vaker met een wandelstok of een rolstoel. Het lijkt erop dat God tegen hem gezegd heeft: “Hoewel je hebt laten zien dat je wèl voor moslims en hindoes kunt knielen, weiger je altijd om voor Mij te knielen. Ik zal je nu een reden geven dat je ècht niet kunt knielen”.
Naar aanleiding van de interessante discussie hierboven, zocht ik op wat bepaalde woorden betekenen. En zo kwam ik hierop:
https://fortesinfide.nl/index.php/2019/03/26/de-kwestie-van-een-ketterse-paus/
Een leuk doortimmerd stuk, waar o.a. vermeld staat dat de bisschoppen en de priesters en de gelovigen best wel stelling mogen nemen tegen een paus die er kennelijk ketterse denkbeelden op nahoudt.
“Verbreidt een paus leerstellige dwalingen of ketterijen, dan heeft de goddelijke structuur van de Kerk al een tegenmiddel ter beschikking: in dit geval springen als vervanger in het dienstambt de vertegenwoordigers van het episcopaat en de onwankelbare sensus fidei van de gelovigen; daarbij is de getalsmatige verhouding niet beslissend. Het is al voldoende als enkele bisschoppen de integrale volheid het van het geloof verkondigen en op deze wijze de dwalingen van een ketterse paus corrigeren. Het is voldoende als de bisschoppen hun kudde onderrichten en voor de dwalingen van een ketterse paus behoeden; zo moeten het ook hun priesters en de ouders in de katholieke gezinnen doen.”
en
“Omdat de Kerk ook een bovennatuurlijke werkelijkheid en een mysterie is, een uniek bovennatuurlijk organisme, het mystieke Lichaam van Christus, moeten de bisschoppen, de priesters en de gelovige leken – naast terechtwijzingen, oproepen, geloofsbelijdenissen en publieke weerstand – voor de ketterse daden van een paus bovendien noodzakelijkerwijs akten van eerherstel brengen aan de goddelijke Majesteit en daden van verzoening stellen.”.
Er wordt ook een link gelegd naar de zifterij wanneer de tijd daar rijp voor is. Zelfs Simon Petrus viel. Dat was nodig om hem te zuiveren en te testen, meen ik.
En Jezus sprak tot Petrus;
“Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken” (Lucas 22:32).
Wellicht is deze tijd van nu, juist een tijd bedoeld om te ziften.
Dus hoe beroerder de wereld is, des te dankbaarder kan men zijn, misschien.
Geachte Raphaël,
Bedankt voor de link, maar hier gaat het niet om een ketterse paus, maar om een ketterse antipaus.
Er zijn bij mijn weten drie bisschoppen die dat beweren: Monseigneur Negri, Monseigneur Lenga et Monseigneur Gracida.
Wat Monseigneur Schneider betreft, die zou ik niet (meer) aanraden als referentie.
Ik verwijs naar
– artikel 892 van de Catechismus van de Katholieke Kerk;
– canon 752 van de Code van Kerkelijk Recht.
Ergo:
1. Bergoglio is alleen paus als zijn pauselijke verkiezing geldig is en zijn leergezag katholiek is.
2. Als de verkiezing van Bergoglio geldig is, dan is het leergezag van Bergoglio katholiek.
3. Bergoglio’s leergezag is niet katholiek. Dus is hij niet de paus en is zijn verkiezing ongeldig.
Voor meer informatie hierover zie https://www.homelie.biz/
Raphaël,
Uiteraard moeten katholieken weerstaan aan ketterijen, ook wanneer zij van pausen komen; maar dat doet men niet door de historische Kerk van Christus met haar zichtbare successie die teruggaat naar Petrus te vervangen door een zoveelste doe-het-zelf-nepkerk.
Het zijn de kardinalen van de huidige paus Franciscus die na hem het recht zullen hebben om de volgende paus te verkiezen; door te proberen Jozef Ratzinger tot antipaus te verheffen waarmee men de regerende paus wil vervangen en door sacramenten te stelen van de Kerk in het kader van een nep-hiërarchie zoals die van de écônianen betracht men de controle uit de handen van God te trekken, en daarin ligt geenszins de remedie tegen de kwaden van deze tijd. Gedenk dat de heilige kerkvader Hiëronymus gezegd heeft dat het paaslam alleen binnenshuis gegeten wordt; id est, men communiceert met de Heilige Geheimen van het altaar alleen binnen de heilige Kerk, niet erbuiten.
Degenen die de regerende paus willen vervangen met een antipaus Ratzinger zijn dikwijls mensen die denken dat de recente voorgangers van Franciscus in het opperste pontificaat voortdurend goed bezig geweest zijn terwijl dat niet zo was. Benedictus XVI heeft de protestantse ritus van Paulus VI gecategoriseerd alsof deze een “forma ordinaria” (“gewone vorm”) van de Romeinse Ritus was en de katholieke ritus alsof deze een “forma extraordinaria” (“buitengewone vorm”) van de Romeinse Ritus was; een typisch modernistische daad. De werkelijkheid is dat de katholieke ritus die heden “tridentijns” genoemd wordt de historische Romeinse Ritus is en dat de “nieuwe misorde” van Paulus VI een twintigste-eeuwse creatie is die geen recht heeft om de naam “Romeinse Ritus” te dragen.
Maar Franciscus is gedurende de jaren van zijn pontificaat zeer flagrant geweest, zodat mensen die eertijds nog blind-fideïstisch alles aannamen wat van de paus kwam omdat het van de paus kwam dit niet wilden doen jegens Franciscus die de subtiliteit van zijn voorgangers negeerde en maximaal probeerde te choqueren. Die mensen denken dat de komst van Franciscus een soort van theologisch probleem geconstitueerd heeft waarbij een afwijzen van diens wettigheid als paus een noodzakelijke conclusie is. Mensen, echter, die de reële kijk hadden op reeds de vorige pausen met een juist besef omtrent de door God geplaatste limieten van de persoonlijke onfeilbaarheid van de paus kregen niet te maken met een “theologisch probleem”, ook al was Franciscus buitengewoon flagrant in zijn subversieve activiteiten.
Bij de sedevacantisten ziet men ook dat blind fideïsme jegens pausen vanuit hetwelk zij de wettigheid van pausen ontkennen tot aan Pius XII, en sommigen ontkennen ook die van Pius XII zelf. Pius XII heeft een acceptatie gebracht van de ketterij van “theïstische evolutie” via zijn encycliek “Humani Generis”; dat betekent echter niet dat hij geen wettige paus was; dat was hij zeer zeker wel.
Wat katholieke leken concreet kunnen doen is proberen hun eigen lokale parochies beter te maken, hen proberen te beïnvloeden ten goede; het parochiaal niveau is dat van hun nabije omgeving en staat dicht bij hun dagelijks leven. Maar bovenal kan men een grote impact hebben via het bovennatuurlijke door het christelijk geestelijk leven; dat wordt voortdurend onderschat. Men mag niet vergeten dat het praeternatuurlijke machten zijn die het revolutionair proces in het Vaticaan sturen.