Een Belgisch katholiek echtpaar, ouders van jonge kinderen, heeft een open brief geschreven aan de Belgische bisschoppen. Hij is ondertekend G. en M.-M Lebbe en maakt brandhout van het document “Homoseksuele personen pastoraal nabij zijn- voor een gastvrije Kerk die niemand uitsluit”, dat op 20 september jl. door de Belgische bisschoppen werd gepubliceerd en frontaal ingaat tegen de richtlijnen die in 2021 door de Congregatie voor de Geloofsleer werden uitgevaardigd.
Het document werd vanzelfsprekend kritiekloos en unaniem toegejuicht door de Vlaamse media, volledig in handen van de homo-lobby, die het zien als een volledige ommekeer in de visie van de Kerk op homoseksualiteit.
De open brief van het jonge gezin weerlegt tot in de kleinste details het document en toont aan dat het fundamenteel in strijd is met de leer van de Kerk over homoseksualiteit. Ik zal er enkele passages uit belichten.
De opstellers van de brief benadrukken dat het pastoraal initiatief zich niet alleen richt tot personen met homoseksuele neigingen, zoals de titel van het document het valselijk suggereert, maar tot actieve homoseksuelen en homoseksuele koppels, die samenwonen en hun “verbintenis van trouw” tegenover elkaar willen verdiepen. De voorgestelde gebeden richten zich uitsluitend tot homoseksuele koppels die vragen < voor altijd aan elkaar gegeven te zijn> en dus ook seksueel actief zijn. De Belgische bisschoppen keuren dus in feite de homoseksuele verbintenis en bijgevolg ook de homoseksuele handelingen goed. (Impliciet dus ook het verwekken van kinderen via bezoldigde draagmoeders en de adoptie van kinderen, dit waarschijnlijk volgens een onuitgegeven “nieuwe “catechismus, helemaal in”de geest van het concilie”…(nvdr)!
Volgens de echte leer van de Kerk echter( Catechismus van de Katholieke Kerk) zijn homoseksuele daden ” intrinsiek ongeordend “ en zijn ze “ in strijd met de natuurwet”. “Homoseksuele handelingen sluiten de seksualiteit af voor de gave van het leven. Zij komen niet voort uit een ware affectieve en seksuele complementariteit. Daarom kunnen zij in geen geval goedgekeurd worden”.
In de open brief stellen zij dat met de publicatie van het document, de bisschoppen formeel afstand genomen hebben van de leer van Christus over de seksualiteit, die voorbehouden blijft aan het huwelijk, d.w.z aan de verbintenis tussen een man en een vrouw:
” Hebt u dit dan nooit gelezen? Van in het begin, schiep de Schepper hen man en vrouw, en zei hij: Omwille hiervan, zal de man zijn moeder en zijn vader verlaten en beide zullen één vlees worden. Zij zijn dus niet langer twee, want zij zijn één vlees geworden Dus, wat God verenigd heeft, mag nooit door de mens van elkaar gescheiden worden!”(Mt 19,4-5).
Het document van de Belgische bisschoppen :
° overtreedt dus de goddelijke wet, zoals geopenbaard in de Heilige Schrift
° keert zich tegen de duidelijke waarschuwingen van de Heilige Paulus over dit onderwerp
° is volledig in strijd met de Catechismus van de Katholieke Kerk
° verwerpt de richtlijnen die in 2021 uitgevaardigd werden door de Congregatie van de Geloofsleer
° is in strijd met de meer dan twee duizend jaar oude Traditie en het Leergezag van de Katholieke Kerk
Tenslotte gaan de bisschoppen met hun document in tegen de leer van paus Franciscus en tegen Amoris Laetitia zelf , waarop zij zich naar eigen zeggen gebaseerd hebben. Paus Franciscus verwerpt immers elk initiatief dat zelfs de meest vage gelijkenis zou kunnen vertonen tussen een homoseksuele verbintenis en het huwelijk. Hij citeert daarom de Synode: “ Er bestaat geen enkele grond om tussen homoseksuele verbintenissen en het plan van God over het huwelijk en de familie gelijkenissen te trekken of overeenkomsten te zoeken, ook niet van verre”.
In de open brief stellen zij helemaal terecht dat de Katholieke Kerk geen verbintenis kan zegenen die in strijd is met de ordening van de Schepper en er tegen zondigt. Dit aanmoedigen, is in ketterij vervallen. De voorgestelde gebeden uitspreken is heiligschennis!
De wet van God verplicht christenen om homoseksuele personen naar waarheid lief te hebben. Dat wil zeggen dat mensen met homoseksuele neigingen, zoals elk kind van God in de kerk, geroepen worden om zijn geboden te volgen en dat wij hen moeten begeleiden om te leven volgens die geboden. Dit ketterse pastoraal initiatief van de Belgische bisschoppen, en in de eerste plaats van Bonny en de fletse De Kesel, vervangt het gebod van Christus aan de overspelige vrouw, door: <Ga, zondig maar verder en wees gezegend in je zonde>. De verklaring van 20 september is geen weerspiegeling van de liefde van God voor de homoseksueel. Integendeel, zij nodigt het geweten uit de ernst van het morele kwaad te negeren.
Tot slot vragen de schrijvers van de open brief aan de bisschoppen om het betwiste document in te trekken. Zij vragen hen ook om opnieuw te bevestigen dat de seksuele verbintenis voorbehouden is aan een man en een vrouw, verenigd in het sacrament van het huwelijk.
“Wij kunnen niet gehoorzamen of aanvaarden, noch volgen of deelnemen wanneer het gaat om deze nieuwe pastorale aanpak tegenover de homoseksuele koppels, zoal u dit hebt uitgevaardigd”, zo besluiten zij hun open brief.
Gezien de ernst van de situatie, hebben zij beslist om hun toestemming te geven voor een brede verspreiding van hun brief .
Inderdaad, de brief legt de vinger op de wonde en er moet zoveel mogelijk ruchtbaarheid aan gegeven worden. De apostasie wordt door het Belgische episcopaat aangewakkerd. Hoelang kunnen wij dit nog aanvaarden?
Prima initiatief (en dus zwaar toe te juichen) van dit echtpaar. Zij tonen ’n beter inzicht te hebben in ons geloof dan de Belgische bisschoppen(!!!).
Betreffend echtpaar: Hartelijk bedankt voor Uw/ons geloof + dat U voor Uw/ons geloof opkomt. Daartoe is moed en waar geloof nodig.
Ik treed uw opinie volledig bij !
Elk kind dat bestaat heeft een moeder en dat is een vrouw en ieder kind heeft een vader en dat is een man, Al de rest is volslagen onzin passend in een doodzieke woke maatschappij die nu aan zijn laatste stuiptrekkingen bezig is.
Proficiat voor jullie moed en jullie deskundige reactie op deze brief van de bisschoppen. Hopelijk wordt jullie brief door velen gelezen. Kan/mag hij ook gepubliceerd worden in Kerk en Leven? Het zou goed zijn dat men ook eens een andere klok hoort luiden dat deze van de trendzetters van deze tijd, waarbij de bisschoppen zich blijkbaar aansluiten. Het is een vergissing om te denken dat men hiermee Jezus’ kerk meer aantrekkelijk maakt. Alleen’ De Waarheid bevrijdt.’ en niet het relativisme waarin we tegenwoordig zijn verzeild.
En een vraag: gaat dit document nu uit van de Vlaamse bisschoppen of van de Belgische bisschoppen?
Jullie hechten zoveel belang aan sexualitiet en wat over liefde?
Liefde is het voornaamste volgens mij , Sexualiteit van een man en een vrouw zonder veel liefde is dat dan zoveel beter?
De vrouw moest onderdanig zijn aan de man, en haar laten gebruiken, meer was het bij veel ook niet he
Daarmee komen nu zoveel wantoestanden , volgens mij., de vrouwen zijn mondiger geworden, en dat kunnen mannen niet zo goed verdragen.
Natuurlijk is het nu niet alles, en soms een decadente wereld , maar dat ligt niet aan die homosexuelen, sorry, maar aan de onliefde van velen die alleen maar oordelen en veroordelen, en hun eigen fouten niet willen zien.
Want hoeveel scheve schaatsen worden er niet gereden van zogezegde deftige katholieke mensen, en dan armtje en armtje naar de kerk gaan. Alleen echte liefde is belangrijk volgens mij.
Milla
@Camilla Steen,
U komt met oeroude (en al zeer lang verworpen) tegenwerpingen. Is die plaat nog steeds niet stukgedraaid? Bent U ouder dan 100 jaar??? Dan moet U er compleet verpieterd eruit zien.
Seksualiteit zonder liefde is niet beter. Ik denk niet dat er veel katholieken zijn die zoiets zouden beweren. We mogen alleen de liefde niet gebruiken als een soort van automatische goedkeuring voor een seksuele relatie. Dat is nu net wat er gebeurt met homoseksualiteit. Heel wat theologen en gelovigen en sommige bisschoppen lijken nu van mening te zijn dat zolang een relatie duurzaam is, het ok is om seks te hebben met elkaar. Aan al die mensen wil ik dan eens vragen: “Vindt u het dan ook goed dat bijvoorbeeld twee broers een duurzame seksuele relatie met elkaar hebben”?
Dat de wereld decadent is, ligt ook niet in de eerste plaats aan homoseksuelen, maar aan de algemene conditie van de mens (vanuit het katholiek geloof stellen we dat in verband met de erfzonde) en de ideeën van de seksuele revolutie, waarbij men massaal seksualiteit los wil koppelen van de voortplanting (anticonceptie, pornografie) om maximaal seksueel genot te kunnen verwerven. Homoseksualiteit volgt diezelfde logica. In zekere zin is homoseksualiteit een symbool van totale seksuele vrijheid, omdat je er nooit zwanger kan van geraken. En dit tast ook de liefde aan. De fixatie op genot staat haaks op de essentie van wat liefde is, omdat liefde zich vooral kenbaar maakt in het vermogen om het eigen genot ondergeschikt te maken aan het welzijn van anderen.
@Dirk Baeten,
Prima uitgelegd.
De vraag is wat echte liefde is, Milla. Als je daarvoor Gods scheppingsorde aan de kant moet schuiven, zoals sommige bisschoppen dat nu proberen, dan is die liefde misschien zo lief nog niet. Zonder het kruis kom je niet Thuis en dat zou nochtans ons enige streven moeten zijn. Ga je voor het hier en nu of voor de eeuwigheid, waarin de Liefde met een hoofdletter geschreven wordt?
Eigenlijk zou eenieder de bisschoppen moeten aanschrijven, zij het altijd met respect. Omdat echte barmhartigheid niet zonder de waarheid kan.
Ik treed uw visie volkomen bij.
“De vrouwen zijn mondiger geworden” ? Bedoelt u met “vrouwenpraat” ? In ieder geval is het zo dat sinds de opkomst van het dolle feminisme het aantal echtscheidingen geëxplodeerd is met alle miserie voor de partner die “trouw getrouwd” wou blijven en zeker voor de (kleine) kinderen die de grond onder hun voeten voelen wegzakken. Zou dat dolle feminisme geworteld zijn in wat Freud
“der Penisneid” betitelt ?
Mijn allerhartelijkste proficiat voor uw Open Brief.
Mochten onze bisschoppen nu hun onbegrijpelijk en onfatsoenlijk manifest herroepen.
@Renaat Vanheusden,
Zoals U al zult opmerken:
Een reactie van de bisschoppen blijft voor de vólle 100% uit.
Zij hebben het plezier van sex-zonder-gevolgen (lees: zónder kinderen te verwekken) al ontdekt.
Satan zorgt steeds voor onmiddellijk plezier, dus zonder wachttermijn;
goede werken vereisen bijna altijd vele jaren van inzet (hetgeen élke ouder uit ervaring weet en beseft).
Héél kort , hoe kan je nu “de gruwel GODS ” inzegenen in de kerk !!! De schaamte voorbij …..
Inderdaad en zeker niet Bijbels gegrond !
Waar is die brief gepubliceerd? Ik kan daar voorlopig niets anders over vinden, dan wat hier staat. Kunnen we nog op een andere manier onze steun hiervoor betuigen, dan door hier iets te schrijven?
De brief van de bisschoppen is vooral verraderlijk, omdat er letterlijk gezien niet heel duidelijk iets in staat dat tegen de leer van de kerk is, maar dat door de toepassing ervan (wettelijke) homohuwelijken en homoseksuele betrekkingen als normaal worden voorgesteld binnen het kerkelijk leven. Recente en vroegere uitspraken van kardinaal De Kesel, Mgr. Bonny , Willy Bombeek, de hoofredacteuren van Kerk & Leven en Tertio, en theologen van de KUL, wijzen allemaal in dezelfde richting: seksuele relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht vinden ze niet verkeerd als ze duurzaam, trouw, liefdevol zijn. Dat is een duidelijke verwerping van de leer van de kerk die stelt dat seksuele betrekkingen alleen goed zijn binnen het huwelijk tussen man en vrouw. Sommige van hun uitspraken steunen zelfs het burgerlijk homohuwelijk.
De tekst van de bisschoppen probeert kritiek vanuit Rome te neutraliseren, door niet expliciet te verwijzen naar seksualiteit maar tegelijk breekt men in de praktijk overduidelijk met de seksuele (huwelijks)moraal van de kerk.
Elke ketterse holebisschop dient in de ban der Kerk geslagen te worden wegens gebrek aan zonden besef !
“Zonde tegen de Natuur” goedpraten kan niet door Christelijke beugel !
Zouden Bonny en ketterse trawanten enkel bladzijden uit hun Bijbel gescheurd hebben ter politiek-correcte censuur ?
God heeft de endeldarm geschapen als onderdeel van het spijsverteringssysteem en niet als onderdeel van het voortplantingsstelsel.
Door hun misleiding voeren deze Vlaamse bisschoppen hun homo- en lesboschapen niet naar de hemel, maar naar de hel. Mochten deze bisschoppen zo sterven, dan wacht hen een vreselijke straf. Gebed en boete is nodig om hen van hun dwalingen te bekeren.
Zij zullen verteerd worden door het hellevuur !
even wachten wat Rome zal doen
Ad-liminabezoek bisschoppen uitgesteld tot november 2022
Gepubliceerd op maandag 26 september 2022 – 21:35
2 minuten leestijd
Afdrukken
Het naar eind september uitgestelde Ad-liminabezoek van de bisschoppen vindt op vraag van de Vaticaanse autoriteiten plaats van 21 tot 25 november.
Correctie
Het Ad-liminabezoek van de bisschoppen van ons land, oorspronkelijk voorzien voor begin februari 2022 en verplaatst naar eind september, zal plaats vinden van maandag 21 tot en met vrijdag 25 november 2022. Dat gebeurt op voorstel van de Vaticaanse autoriteiten in een brief van 7 maart 2022.
IPID – Brussel, maandag 26 september 2022
Hierover zal er in Rome wel gesproken worden
Homoseksuele personen pastoraal nabij zijn
Voor een gastvrije Kerk, die niemand uitsluit
Sinds jaren werkt de katholieke geloofsgemeenschap van ons land, in al haar geledingen,
samen met andere maatschappelijke actoren aan een klimaat van respect, erkenning en
integratie. Velen van hen zijn bovendien geëngageerd in een kerkelijk verband of een
christelijke instelling. De bisschoppen moedigen hun medewerkers aan om deze weg te blijven volgen. Ze voelen zich daarbij gesteund door de apostolische exhortatie ‘Amoris Laetitia’, die paus Franciscus schreef na de bisschoppensynode van 2015. Onderscheiden, begeleiden en integreren: dat blijven de belangrijkste sleutelwoorden.
Met deze woorden hebben wij als bisschoppen van ons land op 17 maart 2021 een communiqué gepubliceerd over de pastorale omgang met homoseksuele personen en paren. In Amoris Laetitia stelt paus Franciscus uitdrukkelijk dat elke mens, ongeacht zijn seksuele geaardheid, in zijn waardigheid moet gerespecteerd en met respect moet bejegend worden (AL 250). Wij willen op die weg verder gaan door deze pastoraal een meer structureel karakter te geven.
Pastorale zorg en begeleiding
De pastorale aandacht van de kerkgemeenschap betreft allereerst de homoseksuele personen zelf. Langs de soms complexe weg om hun geaardheid te erkennen, te aanvaarden en positief te beleven, willen wij hen nabij blijven. Sommigen blijven celibatair. Zij verdienen onze waardering en steun. Anderen verkiezen te leven als koppel, in duurzame en trouwe verbondenheid met een partner. Zij verdienen eveneens onze waardering en steun. Want ook deze relatie, ofschoon geen kerkelijk huwelijk, kan voor de betrokkenen bron zijn van vrede en gedeeld geluk.
Hun gezin en familie verdienen evenzeer deze pastorale aandacht en begeleiding. Een houding van begrip en waardering is van groot belang. Paus Franciscus vraagt uitdrukkelijk deze gezinnen een respectvolle pastorale begeleiding aan te bieden opdat hun leden die een homoseksuele geaardheid vertonen, kunnen genieten van de noodzakelijke ondersteuning om de wil van God in hun leven te begrijpen en helemaal te volbrengen (AL 250).
Onze aandacht moet ook uitgaan naar de bredere samenleving en kerkgemeenschap. Niettegenstaande een groeiende maatschappelijke erkenning van de homoseksuele medemens, blijven velen met vragen zitten. Tegelijk kan homofoob geweld de kop opsteken. Een beter inzicht kan een betere integratie bevorderen.
Structurele verankering
De Vlaamse bisschoppen willen hun pastorale betrokkenheid op homoseksuele personen en paren structureel verankeren. De beleidsploeg van de Interdiocesane Dienst voor Gezinspastoraal (IDGP) krijgt een bijkomende medewerker om dit ter harte te nemen. De bisschoppen hebben daarvoor Willy Bombeek benoemd. Bovendien zal elk bisdom iemand aanduiden om dezelfde pastorale aandacht te behartigen in het kader van de diocesane gezinspastoraal. Hij of zij zal voor dat bisdom het aanspreekpunt zijn. Als interdiocesaan coördinator zal Willy Bombeek met hen samenwerken en hun de nodige toerusting en begeleiding verstrekken.
Pastoraal van ontmoeting
In deze pastoraal gaat de aandacht vooral naar ontmoeting en gesprek. Ook gelovigen die in een stabiele homoseksuele relatie leven, verlangen binnen de geloofsgemeenschap respect en waardering. Het doet pijn wanneer ze het gevoel hebben er niet bij te horen of uitgesloten te zijn. Ze willen gehoord en erkend worden. Daarover gaat het in deze pastorale benadering: hun verhaal van onzekerheid naar groeiende duidelijkheid en aanvaarding; hun vragen omtrent de kerkelijke standpunten; hun vreugde om een vaste partner te kennen; hun keuze voor een exclusieve en duurzame relatie; hun vaste wil verantwoordelijkheid op te nemen voor elkaar en hun verlangen dienstbaar te zijn in kerk en samenleving.
In deze pastorale benadering is ruimte voor geestelijke onderscheiding, voor innerlijke groei en voor gewetensvolle beslissingen. Paus Franciscus vraagt om het gewetensoordeel van mensen te waarderen en te ondersteunen, ook in levenssituaties die het objectieve ideaal van het huwelijk niet volledig waarmaken: Het geweten kan op een ernstige en eerlijke wijze dit herkennen wat nu het edelmoedige antwoord is dat men aan God kan geven en het kan met enige zekerheid inzien dat dit antwoord de zelfgave is die God vraagt te midden de complexiteit van concrete beperkingen, ook als het volledige objectieve ideaal niet bereikt is (AL 303).
De ontmoeting met een pastoraal verantwoordelijke of begeleider is voor homoseksuele personen of paren een belangrijke schakel tot integratie in de geloofsgemeenschap. Over die integratie schrijft paus Franciscus: Het komt erop aan iedereen te integreren, iedereen te helpen zijn eigen manier te vinden om deel uit te maken van de kerkgemeenschap, opdat ze persoonlijk geraakt zouden worden door de ‘onverdiende, onvoorwaardelijke en gratuite’ barmhartigheid. Niemand mag voorgoed veroordeeld worden, omdat dat niet de denkwijze van het Evangelie is! Ik richt mij niet alleen tot gescheiden mensen en mensen in een nieuwe relatie, maar tot allen, in welke situatie ze zich ook bevinden (AL 297).
Gebed om liefde en trouw
Tijdens pastorale ontmoetingen wordt vaak de vraag gesteld naar een gebedsmoment om God te vragen dat Hij dit engagement van liefde en trouw mag zegenen en bestendigen. Welke inhoud en vorm dat gebed concreet kan aannemen, bespreken de betrokkenen best met een pastorale verantwoordelijke. Zo’n gebedsmoment kan in alle eenvoud verlopen. Ook moet het verschil duidelijk blijven met wat de Kerk verstaat onder een sacramenteel huwelijk.
Dit gebedsmoment kan bijvoorbeeld als volgt verlopen.
• o Openingswoord
• o Openingsgebed
• o Schriftlezing
• o Engagement van de beide betrokkenen. Samen drukken ze voor God uit hoe ze zich naar elkaar toe engageren. Bijvoorbeeld:
God van liefde en trouw,
vandaag staan we voor U
omringd door familie en vrienden.
Wij danken U dat we elkaar mochten vinden.
We willen er zijn voor elkaar
in alle omstandigheden van het leven.
Wij spreken hier vol vertrouwen uit
dat we aan elkaars geluk willen werken,
dag aan dag.
Wij bidden: schenk ons kracht
om elkaar trouw te zijn
en ons engagement te verdiepen.
Op uw nabijheid vertrouwen wij,
van uw Woord willen we leven,
aan elkaar gegeven voorgoed.
o Gebed van de gemeenschap. De gemeenschap bidt dat Gods genade werkzaam mag zijn in hen om zorg te dragen voor elkaar en voor de bredere gemeenschap waarin ze leven. Bijvoorbeeld:
God en Vader,
we omringen N. en N. vandaag met ons gebed.
U kent hun hart en de weg die ze voortaan samen gaan.
Maak hun engagement voor elkaar sterk en trouw.
Laat hun huis vervuld zijn van begrip,
verdraagzaamheid en zorg.
Laat er plaats zijn voor verzoening en vrede.
Laat de liefde die ze delen hen tot vreugde zijn
en hen dienstbaar maken in onze gemeenschap.
Geef ons de kracht om met hen op weg te gaan,
samen in het voetspoor van uw Zoon
en gesterkt door uw Geest.
• o Voorbede
• o Onze Vader
• o Slotgebed
• o Zegenwens
Brussel, 20 september 2022
De Vlaamse bisschoppen
Terecht verworpen want die ketterse holebisschoppen lijken zijn “vergeten”(sic) dat De Bijbel wel degelijk “jeanetterij” betrekkingen als zondig bestempelt. Immers de endeldarm is door de Schepper intentioneel bedoeld als onderdeel van ons spijsverteringsstesel en niet als voortplantingskanaal.
De tijd dat seksualiteit louter in functie van de procreatie stond is al lang voorbij. De gelovigen hebben dat moraliserend vingertr van de Kerk al lang niet meer nodig
Het is helemaal niet zo vreemd om te zeggen dat seksualiteit in functie van de procreatie bestaat. Met de kerk heeft dat niets te maken. Dat is gewoon biologie. Seksualiteit bestaat namelijk alleen maar omdat wij geslachtsorganen hebben. Zonder geslachtsorganen is er geen seksualiteit. Het is wel belangrijk uiteraard om seksualiteit niet te reduceren tot alleen maar procreatie, alsof alleen het krijgen van kinderen belangrijk is. Het gaat ook over een sterk emotioneel contact tussen man en vrouw. Seksualiteit echter loskoppelen van de relatie tussen man en vrouw is een ontkenning van onze biologische realiteit, waardoor het zijn identiteit verliest. Daar hebben we eigenlijk de kerk niet eens voor nodig om dat te beseffen. Gewoon nadenken over wat seksualiteit is, kan al voldoende zijn.
@Dirk Baeten,
Ook Ú bent zwaar beïnvloed door de huidige tijd.
Ik wéét, dat de baarmoeder van mijn moeder uit medische noodzaak was weggehaald.
Verder wéét ik (dus niet van derden gehoord), dat zij vanaf dat moment niet meer seksueel actief waren.
Mijn ouders zijn in liefde tot elkaar tot hun dood bij elkaar gebleven.
Van één van mijn grootouders – die een boerenbedrijf hadden – wéét ik, dat zij hetzelfde deden … en ook mijn grootouders zijn in liefde tot elkaar tot hun dood bij elkaar gebleven.
Mijn ándere grootouders waren (wegens drankmisbruik) minder lief voor elkaar, maar ook zij bleven elkaar trouw tot na de dood van hun levenspartner.
In totaal weet ik dus van twee echtparen, dat zij seks gebruikten (= niét misbruiken), puur en alleen om kinderen te ontvangen.
En besef a.u.b.: voor beide huwelijken heb ik het grootste respect.
Toen mijn eigen huwelijk eindigde op wens van mijn partner, heb ik uit respect voor het verleden óók mijn eigen seksueel verlangen op nul gezet,
Mijn niet meer ter kerke gaande kinderen hebben nul(!) repect voor hun moeder en hebben hun contact met haar geheel verbroken.
Zo is de kring weer rond: huwelijkstrouw blijkt zeer gewaardeerd te worden (zelfs in déze ‘moderne’ tijd).
@P. Derks.
Dank u voor uw mooi getuigenis. Ik denk dat dit in dezelfde lijn ligt als mijn eigen bericht daarvoor. Ik weet niet goed waarom u mij invloed door de huidige tijd verwijt.
@Dirk Baeten,
Bedankt voor Uw mooi + bemoedigend antwoord.
Ik refereerdeaan Uw gezegde:
Het is wel belangrijk uiteraard om seksualiteit niet te reduceren tot alleen maar procreatie, alsof alleen het krijgen van kinderen belangrijk is.
Mijn grootouders + mijn eigen ouders hebben bewezen(!) dat seksualiteit puur en alleen ter verkrijging van nageslacht een puur getuigenis was liefde zonder enige bijbedoeling. En … dat betaalt zich écht uit in gedrag van je eigen kinderen.
@P. Derks.
Ik bedoelde daarmee dat een sterk emotioneel contact tussen man en vrouw ook een belangrijk aspect is van een seksuele relatie. Ik denk dat we wel op dezelfde golflengte zitten.
@Magda,
Uw opvatting inzake seksualiteit is als een overjarige puber.
Omdat mensen ’n 50 jaar over “de pil” beschikken, wordt seksualiteit uitgebuit als zijnde ’n vrijetijdsbesteding.
Echter, dat feit gaat geheel voorbij aan het feit, dat het hebben van seks tot gevolg heeft, dat kinderen geboren worden.
En DÁN komt de functie van de kerk ten strengste naar voren: dan heeft de kerk de plicht om de nieuwe mens naar God te leiden.
@Magda,
U pleit ervoor, dat mensen mogen doen wat zij willen.
ik pleit ervoor, dat mensen zich tijdig correct laten voorlichten door de kerk en door de overheid, dat hun doen en laten gevolgen heeft voor de gemeenschap.
U wilt dus doen, wat U wenst zónder aan de (financiële + praktische) gevolgen te denken.
Één van die gevolgen is, dat de gemeenschap te zorgen heeft voor het eventueel ontstane nieuwe leven, terwijl Uzelf geen enkele verplichting heeft.
Dit is de wereld op z’n kop. Ú meent het recht te hebben op ongebreideld plezier en dat de gemeenschap maar heeft op te komen voor de gevolgen van Uw pleziertjes.
Het is hoog tijd, dat Uw tijdverdrijf (lees: ongebreidelde seks zonder gevolgen) door de gemeenschap bestraft wordt als zijnde een juridisch misdrijf (= een zwaar strafrechtelijk vergrijp).
Het gedoe van alias Magda enz. enz., staat los van de realiteit.
Seksualiteit is in eerste instantie voor binnen het huwelijk, en gericht op voortplanting.
Wee hen die daarvan afwijken.
Een impressie van de huidige, rampzalige praktijken :
Voortkomend uit de ideologie der sekte van het feminisme, eind 19de en eerste helft 20ste eeuw, opgezet door de jodinnen Anna Blavatsky (+1891), Annie Besant (1933), en Alice Bailey (+1949) plus vele anderen, betrof slechts een klein deel van de westerse bevolkingen. Besant was bovendien een hoge subversieve vrijmetselaar, graad 33, de hoogste, een sataniste.
Maar de bedding van de Christelijke beschaving, begon pas over te lopen in 1968, met de Trotskisten revolutie in Parijs, door de joden Marcuse en Cohn-Bendit. De laatste staat ook te boek als pedofiel. Hij ging er prat op.
De revolutionairen eisten oeverloze vrije seksuele contacten, en staat subsidie voor preservatieve middelen, plus recht op abortus. Maar de tijd was daarvoor nog niet rijp. Dat duurde nog enkele jaren.
In die revolutionaire tijd en kort daarna, jaren 1970, verschenen er in de reguliere linkse pers ook pleidooien voor pedofilie uit het strafrecht. Het vergt geen rekenwerk om te beseffen, dat de seksueel georiënteerde aardverschuiving van 1968, volgde op — en de consequentie was van dat vervloekte Vat. 2 concilie (1965). De toenmalige kardinaal Ratzinger, zag het verband, en betreurde de gevolgen.
De seksuele revolutie van Mei 1968, trof het hart van de bourgeois jeugd, op de Sorbonne universiteit, in Parijs. De situatie verslechterde toen de Franse president De Gaulle, naar Duitsland vluchtte, om bescherming te zoeken bij Gen. Massu, en zijn tankdivisie, met wie hij terug had willen keren. Zijn handyman, premier Pompidou, bleef in Parijs, maar weigerde te laten schieten op de oproerkraaiers, hetgeen De Gaulle hem achteraf verweet. De revolutionairen, die de Sorbonne bezetten, kregen logistieke steun, geld en voedsel, vanuit de Amerikaanse ambassade.
Sindsdien verloor de traditionele Christelijke, burgerlijke bourgeois maatschappij, haar evenwicht, haar gezond verstand en haar richting. De seksualiteit blijkt een bom te zijn met afvuur vertraging. Zij heeft alle gangbare waarden en normen, sindsdien vernietigd. Zij was de start van de abortus wetgeving, het huidige genderisme en het “”homohuwelijk””. De seksualisering van de maatschappij, de vroegtijdige seksualisering van jongeren, de mentaliteit van “alles moet kunnen”, blijken echter, de gevangenis te zijn geworden voor mannelijke adolescenten. Zijn uitdagingen en zijn verantwoordelijkheden, zijn verwaterd of verdwenen.
De mentale gevangenis, ontneemt mannelijke adolescenten de moed, zich te richten op de van natuur gegeven voorbereiding op het leven als echtgenoot, vader, kostwinner en beschermer van het gezin. Hij is verantwoordelijk. Deze gang van de beschaving gebaseerd op de Natuurlijke Orde, is in diskrediet geraakt, of wordt zelfs ontkend. De revolutie heeft mannelijke adolescenten ontmand. Feministen zijn in het gat gesprongen, met de claim het zelf beter te kunnen, onder het radicale vaandel, “”balance ton porc”” !!
Maar daar tegenover betalen de jongere generaties, meisjes en vrouwen, na zoveel jaren, een hoge tol. Hun natuurlijke welzijn is kapot gelopen, ontspoort en van de rails geraakt. Hun natuurlijke charme en zorgeloosheid zijn verdwenen, rokken en jurken zijn uit het straat beeld verdwenen, zij kleden zich soms afschuwelijk (het summum is kapotte spijkerbroeken), zij zingen niet meer, zij giebelen en lachen niet meer, zij gaan niet meer uit, zij “daten” slechts omdat het moet, zij kunnen niet achterblijven, en intieme contacten kunnen ze niet afslaan.
In die kunstmatig geforceerde, feministische denkwereld is geen plaats meer voor vriendelijkheid, noch voor vriendschappelijkheid, of spontane hartelijkheid tussen jongens en meisjes, tussen mannen en vrouwen. Die zijn uit een andere tijd. Alles ligt onder het vergrootglas van seksualiteit. Daarmee is de maatschappij onderkoeld geraakt. Echtscheidingen floreren. Vertrouwen, vrolijkheid en warmte, hebben plaats gemaakt voor afstandelijke verhoudingen uit de koelbox. Echt katholieke landen uitgezonderd.
De gele kleur uit de bekende “vlag” van het LBGTQenz., duidt op vroegtijdige seksualisering van kinderen. Het drama vindt plaats onder onze ogen. Weinig ouders verzetten zich, de meesten laten hun kinderen aanrommelen. Maar wat ik zie rondom mij heen, is eenzaamheid en stille wanhoop bij jongeren. Het gebrek aan perspectief, een toekomst van degelijk burgerlijk bestaan, lijkt hen onbereikbaar, zelfs een “”fata morgana””.
@Jules van Rooyen,
U verslaat mij met speels gemak met ál Uw wetenswaardigheden (= waard om te weten).
Bedankt voor Uw broodnodige aanvulling.