In deze wereld van politieke correctheid en moreel relativisme wil de mens zich tolerant en open opstellen. Men probeert het “goede” in alles zien en men wil vooral niet overkomen als een moraalridder of met “ouderwetse” concepten zwaaien als zonde of de duivel. Het resultaat is dat de moderne gelovige zich, vaak met de beste bedoelingen, laat verleiden tot de verwatering van zijn geloof en/of morele principes, met desastreuze gevolgen voor hemzelf en de maatschappij.
We sommen hier enkele typische moderne dwalingen voor je op:
1) Relativisme
Relativisme is de visie dat er geen universele waarheid bestaat. Zonder waarheid bestaat er geen verschil tussen goed en kwaad, en is dus alles mogelijk. Wanneer men niet meer in zonde gelooft, stelt men zich kwetsbaar op voor duivelse verleiding. Het relativisme is in verschillende vormen overal aanwezig in onze maatschappij. Meer hierover in de volgende punten:
2) Indifferentisme
Volgens het indifferentisme zijn alle religies “hetzelfde” en maakt het niet uit wat je overtuiging is. Indifferentisme komt onder andere veel voor binnen het Protestantisme. Hoe vaak hoor je niet zeggen dat het “niet uitmaakt tot welke Kerk je behoort, als je Jezus maar liefhebt?”
Indifferentisme is ook een belangrijke component van het multiculturele denken. Men hoort wel vaker zeggen dat het onbelangrijk is of je Hindoe, Moslim, Jood, Sikh, Boeddhist of Katholiek bent. “We klimmen allen dezelfde berg, maar volgen een verschillend pad”. Dat kan misschien kloppen, maar maar sommige paden zijn gewoon beter dan andere, omdat ze meer waarheid bevatten. Bepaalden paden kunnen je zelfs naar beneden leiden, in plaats van naar de top van de berg.
Laten we hierover eerlijk met onszelf zijn: Jezus Christus is de ultieme en definitieve revelatie van God aan de mensheid. Bovendien is Katholicisme hiervan de oudste en volledigste uiting.
3) Eclecticisme
Eclectisme is een dichte neef van het indifferentisme. Met eclectisme bedoelt men de willekeurige combinatie van allerlei religieuze en spirituele concepten: een beetje te vergelijken met een feestbuffet. Mensen, die al voor het indifferentisme gewonnen zijn, vallen makkelijk voor het eclectisme. Een Kerk denken ze niet nodig te hebben. Dus doen ze maar wat aan huis-, tuin- en keukenspiritualiteit. Een beetje New Age hier, een moment van meditatie daar. Ondertussen wordt er ook nog wat gelezen in de Bijbel, Koran en andere geschriften. Men stuurt zijn kinderen naar de catechese voor de Eerste Communie en ondertussen gaat men regelmatig naar de lokale waarzegger. Je kan echter Islam niet gaan mengen met het Christendom, of Boeddhistische spiritualiteit met Katholiek gebed. Dit is net zo onmogelijk als het combineren van ijs met ketchup of rauwkost met chocoladepudding. Het vermengen van religieuze paden kan je al snel tot een dwaalspoor leiden en een nog grotere relativering van normen en waarden.
4) Sentimentalisme
Sentimentalisme is het baseren van morele en religieuze keuzes op emotie, in plaats van eeuwige waarheden. Iets kan je een “goed” of een “slecht” buikgevoel geven. Je wordt boos op iets of iemand en je baseert dan je morele of geloofsovertuiging op dit boze gevoel. Of je kan je goed voelen bij iets en je daarop baseren. Een concreet voorbeeld hiervan is het volgende: twee sympathieke mannen willen samen trouwen en dan denk je: “ach, Ronny en Jef zijn zulke toffe kerels. Waarom kunnen ze niet trouwen zoals iedereen?” Je baseert je mening dus op je emoties voor Ronny en Jef. Je wil “vriendelijk” zijn en je gunt iedereen wel een mooi feest. Door belangrijke beslissingen enkel op emoties te baseren, veroorzaak je echter maatschappelijke chaos.
5) Utilitarisme
Utilitarisme is het baseren van morele keuzes op economische criteria, als kost en efficiëntie. Een concreet voorbeeld: moeder werd opgenomen in een rusthuis. Ze lijdt aan dementie en het wordt duur om de rusthuisfactuur te blijven betalen. Artsen geven je de mogelijkheid om voor euthanasie te kiezen “om haar uit haar lijden te verlossen” Ga hier niet op in. Utilitarisme is de reden waarom zoveel baby’s worden geaborteerd. Men wil zijn toekomst niet opgeven wegens een ongeplande zwangerschap. Utilitarisme wordt ook vaak met sentimentalisme gecombineerd: “Je wil het lijden van je moeder toch niet rekken? Dat zou je zelfs geen hond aandoen!” Klinkt velen waarschijnlijk vertrouwd…
6) Incrementalisme
Dit is gewoon een moeilijk woord voor “drup, drup, drup.” Hier komt de verleiding stukje bij beetje; een halve leugen hier, een halve waarheid daar. Je geeft druppelsgewijs toe aan sentimentalisme, een paar utilitaire argumenten, een snuifje indifferentisme en wat relativisme. Het valt niet op, maar elke dag wordt er geknaagd aan je principes. Blijf dus alert.
7) Materialisme
We gaan het hier niet hebben over shoppen en consumptie; dat is een lichtere vorm van materialisme. De diepere betekenis van materialisme is het ongeloof in het bovennatuurlijke. Voor een materialist zijn God, engelen en duivels, hemel en hel slechts een mythe. Er bestaat geen onzichtbare wereld. De sacramenten zijn slechts symbolen en de Kerk een menselijk instituut. Priesters zijn niet meer dan maatschappelijk werkers met een kruisje. Het huwelijk is slechts een blad papier, de biecht is niet meer dan therapie en communie- en vormselvieringen overgangsrituelen voor onze kinderen. Dat is materialisme. Herkenbaar? Verwerp het dan met je ganse hart. Het is een leugen.
8) Sciëntisme
Sciëntisme is gebaseerd op het idee dat enkel wetenschappelijk bewezen feiten geloofwaardig zijn. Deze mening is wijdverspreid in onze hedendaagse maatschappij. “We weten allen dat de wetenschap de Bijbel weerlegt, niet?” Fout. Alle waarheid komt van God en ook de wetten van de natuur en de fysica zijn aan Hem onderworpen. Sciëntisme is een aftakking van het atheïsme: de overtuiging dat er geen God is en dat enkel de wetten van wetenschap als geldig beschouwd kunnen worden. Het is belangrijk om dit te beseffen.
9) Situatie-ethiek
Dit is een ander woord voor moreel relativisme. Bij situatie-ethiek spelen vooral de intentie of de omstandigheden van een morele keuze een belangrijke rol. Indien je het goed bedoelt en indien de omstandigheden het verantwoorden, heb je een goede keuze gemaakt volgens deze visie. Heel wat katholieken gebruiken situatie-ethiek om contraceptiegebruik, abortus of euthanasie te verantwoorden. Uiteraard wordt situatie-ethiek vaak ook gecombineerd met sentimentalisme en utilitarisme. Op deze manier is het makkelijk om zelfs de zwaarste zonden te vergoelijken.
10) Universalisme
Volgens deze dwaling is God zo liefhebbend en barmhartig dat Hij nooit iemand the hel in zou sturen. Met andere woorden: iedereen, ongeacht zijn of haar levenswandel, wordt gered. Dit is niet alleen in tegenspraak met het Evangelie, maar ook met de Kerkelijke leer van de laatste 2000 jaar. Het geeft vele gelovigen de illusie dat het weinig uitmaakt wat ze allemaal gedaan hebben, omdat ze sowieso naar de hemel gaan. Het kwaad wordt zo weggemoffeld achter een illusie van Goddelijke barmhartigheid.
Gebaseerd op: Churchpop.com
Zeer goed en leerzaam artikel dat alles in zich draagt goed om te weten en dat is denk ik de bedoeling van de schrijfster !
Wat bescheidenheid over de katholieke kerk is gepast. Het is ook een instituut van mensen. Het superioriteitsgevoel vind ik ongepast. Wie zonder zonde is werp de eerste steen. Als ieder de fouten in eigen kerk uitzuivert zullen we vooruitkomen.
Dat men alle godsdiensten op één lijn plaatst in on bijbels. Hier doet men aan relativisme. Dat men alle christelijke kerken als het lichaam van Christus beschouwt is wel bijbels. In mijn huis zijn er vele woningen….
In de Bijbel spreekt men van het lichaam van Christus met Christus aan het hoofd en bijeengehouden door de dienst van de ledematen.
Wauw en auw. Waar je als Christen mee te maken krijg en waar de verleidingen en stuikelblokken zich ophopen is echt bizar. Ik durf me haast niet meer te bewegen of er is wel iets waar ik me schuldig aan maak. Dan is het maar weer hopen op vergeving of afwachten of je überhaubt wel genezing of verlichting krijg. Ik heb in mijn jaren van verslaving en achtereenvolgend jaren van afkicken en boetedoening niet erg veel mee gekregen dat ik me verlost voel. Sterker nog, ik ben me meer bewust van de verschrikkingen die verslaving met zich mee brengt. Ik zou graag een reactie krijgen over deze.
Bvd en Gods zegen,
Felicien van der Mijn.
Wees een trouwe dochter van de Romeinse, Apostolische en Katholieke Kerk, het Schip van Sint Petrus dat heden door vele stormen en woeste golven geteisterd wordt, maar dat ook hier ongeschonden door zal komen omdat zij de enige authentieke Kerk van Zijne Goddelijke Majesteit, Onze Heer Jezus Christus, is, terwijl alle andere kerken slechts sekten zijn, door mensenhand gemaakt en ter verdwijning gedoemd. Zorg dat u een traditionele catechismus in handen krijgt, en ga elke zondag, indien u dat kunt, naar een Latijnse Mis die door een priester in vrede en communie met de Apostolische Stoel opgedragen wordt. Zeer belangrijk: Vereer met fervente devotie Onze Lieve Vrouw en Sint Jozef. Aan Maria is de dispensatie van de goddelijke barmhartigheid toevertrouwd als Koningin-Moeder, en wie in oprechtheid van hart op haar vertrouwt en haar Rozenkrans bidt, zal niet verloren gaan. Respice stellam, voca Mariam! Zie naar de Ster, roep Maria aan. Dit was een uitspraak van Sint Bernardus van Clairvaux.
Schep moed, en moge de Hemel u bijstaan. En wil alstublieft een Ave bidden voor diegenen die uw commentaar gelezen hebben.
Beste Felicien, ik voel erg mee met je openhartig kort stukje getuigenis. Vandaar dat ik wil reageren omdat je ernaar vraagt. Om te beginnen over dat zich schuldig voelen als je dit allemaal leest omdat je jezelf er blijkbaar in herkent. Vergeet niet dat wij allemaal al jarenlang ongemerkt beïnvloed zijn door elk van de bovenstaande “dwalingen”, en dat onze kerk hier in Vlaanderen in plaats van ze aan te klagen, zelf heeft meegewerkt aan de verspreiding ervan: die schuld treft op de eerste plaats de “herders” zelf die hun schapen misleid hebben en de grote geloofswaarheden hebben gerelativeerd. Probeer in deze tekst dus een kans in te zien om vanaf nu, aan elk van die dwalingen waarin je jezelf herkent, bewust het hoofd te bieden: bvb. door bewust te kiezen voor wat de Kerk altijd geleerd heeft, ook al ken je priesters of pastorale werkers die zeggen dat je dat allemaal niet meer zo nauw moet nemen.
Felicien.
Van mijn 12de tot mijn 26ste gleed ik steil naar beneden vanwege o.a. de toen verse moderne mis en ik wilde en kon werkelijk niet meer naar school gaan en werd steeds maar wanhopiger en bovendien ook nog economisch uitgebuit. Uiteindelijk hebben Amerikaanse hippie-protestanten me opgevangen in Amsterdam. Na een jaar bij hen kon ik weer min of meer normaal gaan werken en toen ik een kleine som had bijeengespaard heb ik zes maanden lang niets anders gedaan dan als een kluizenaar geleefd in een goedkoop zolderappartementje van een afgetakeld huis met dagelijkse bijbellezing, levensbeschrijvingen van heiligen en stapels andere boeken en bedevaarttochtjes vanuit Antwerpen naar Banneux. Wat ik toen geestelijk mocht beleven kan ik hier niet in het kort weergeven. Daarna moest ik weer gaan werken en verminderde de geestelijke beleving weliswaar maar ik had een fantastische aanmoediging gekregen. Niets is zo heilzaam als God voorop stellen en de maatschappij relativeren, ongeacht wat anderen daar van denken. Als je dan ook nog probeert andere kleine mensen hun gedachten op God te richten begint dat beetje bij beetje vrucht te dragen, zelfs als je dan eventueel door een duivel verschrikkelijk wordt lastig gevallen en die zelfs mijn heldere dromen stopte want die kan niet verdragen wat je probeert te doen. Het heil is niet ‘aards’ maar je ziel en je geloof groeien wel. Ik weet dat dit slechts tijdelijk is en niets me echt kan stoppen.
Deze uiteenzetting van denkbeelden over hoe je tot inzicht op het goede moet komen roept de volgende vraag bij mij op: dit is hoe je het goede niet kunt kennen , maar ik kan niet ontdekken hoe volgens een katholieke mensvisie/wereldbeeld dan wel. Met een principe ethiek kom je er mijnsinziens ook niet die doet immers geen recht aan de context en veranderlijkheid van particuliere omstandigheden en situaties. Jezus die op sabbat iemand geneest en vervolgens verweten wordt dat hij de sabbat onteert.
J.
Als u de bijbel – het Woord van God – niet ernstig kunt nemen, als u de Tien Geboden niet ernstig kunt nemen, als u geen behoefte voelt te zoeken naar rechtvaardigheid, als u niet zoekt naar de bron van genegenheid (=geestelijk van oorsprong), als u afstand neemt van de geestelijke wereld, dan kunt u nog lang blijven klagen. Mensen, of de maatschappij, kunnen nooit referentie zijn voor eender welke principes. Wel kan men met vrucht levensbeschrijvingen van Katholieke Heiligen bestuderen.
Goed omschreven. Maar we zullen het maar niet hebben over de dwalingen van het katholicisme. Die zijn zo talrijk dat je heel goed moet zoeken vandaag naar een mens die nog een beetje bijbels begrip heeft van wat de Bijbel leert. Maar ja… als je tot 1963 Gods Boek ook verbiedt, dan kun je niet veel anders verwachten. Katholicisme is alles behalve de oudste en meest complete verklaring. Het is een zwaar afgeweken vorm van religie. We moeten terug naar de Bijbel alleen, net als 500 jaar geleden, om de dwalende westerse mens weer op de enige juiste Weg te krijgen.
Dat de Katholieke Kerk de Heilige Schrift verboden zou hebben is een protestantse fabel. Voor de 19de eeuw (vergeef mij als ik mij van eeuw vergis) werden volksvertalingen gemeden omdat de kennis van Latijn normaal gesproken een minimum van intellectuele volwassenheid presumeerde, die nodig is om de Heilige Boeken op correcte wijze te lezen. Daarna heeft de Apostolische Stoel volksvertalingen toegestaan op voorwaarde dat zij canoniek goedgekeurd werden en voorzien werden van voetnoten met exegetische citaten van Kerkvaders en gereputeerde theologen. Fabels verspreiden; dat is doorheen de eeuwen de voornaamste bezigheid geweest van de Protestanten. Zij waren dan ook de voorgangers van Voltaire, die zijn weg bereid hebben. “Mentez! Mentez!” …
Luther zelf heeft de Heilige Schrift vervalst en op eigen gezag volledige boeken er uit verwijderd. En dan komen zijn aanhangers doodleuk verkondigen dat Katholieken moeten “terugkeren naar de Bijbel”.
De gepretendeerde protestantse oerkerk van Luther, Calvijn, Zwingel en compagnie heeft nooit bestaan, en reeds onder die ‘apostelen’ van de zogenaamde Reformatie waren er zodanig theologische conflicten en scheuringen dat hun aanspraak op één of andere profetische buitengewone missie om de Kerk te hervormen steeds satirischer werd. Indien ieder mens zelf op individuele basis verlicht wordt om de Heilige Schrift op rechte wijze te lezen, hoe komt het dan dat, wanneer men tien Protestanten in een kamer zet, elk van hen iets anders zegt? Hoe komt het dan dat er zelfs onder uw ‘apostelen’ en grondleggers, die zich beriepen op een buitengewone missie rechtstreeks uit de Hemel, geen distincte eenheid van doctrine te bespeuren was?
Ik kan u een vloed van bewijzen aanreiken dat Maria in de Christelijke Oudheid vereerd werd, er Missen opgedragen werden voor de zielen in het Vagevuur, de Paus van Rome als het Opperhoofd van het Christendom erkend werd etc. etc. De historische Kerk, gesticht door Jezus Christus, is de Katholieke Kerk, en alle andere kerken zijn afgebroken van die oorspronkelijke Kerk. Luther zelf was een Augustijnermonnik voor dat hij ketter werd, en het woord “Protestantisme” beduidt zelf dat er tegen iets geprotesteerd werd. De protestantse sekten zijn bijgevolg louter en alleen gefundeerd op een negatie van een gevestigde orde en doctrine, en niet op een goddelijke openbaring. Het Rooms Katholicisme is geen dwaling, zoals u beweert, maar Christus-Mystiek op aarde; de mystieke extensie van de Incarnatie van Christus temidden de kinderen der mensen.
Verder; de sola-scriptura ‘apostelen’ zoals Luther hebben met hun nieuw evangelie de meest weerzinwekkende orgiën en bloedige revoluties geïnstigeerd, en Luther zelf is gesneuveld door overdaad aan vlees en wijn. Het is mijn fervente hoop dat niemand werkelijk gaat terugkeren naar het voorbeeld van de Protestanten van “500 jaar geleden”. Treffend om op te merken is dat Luther partij trok voor de Mahometanen in de hoop dat dezen met het zwaard het Heilig Misoffer zouden komen verwijderen uit Europa. Onheilspellende voorbode in de huidige omstandigheden waarin de Mahometaanse Attila niet alleen voor de poort staat, maar gretig geïmporteerd wordt in onze steden en dorpen.
Indien u de waarheid wilt kennen, kunt u de refutaties van het Protestantisme door Sint Franciscus de Sales lezen.
Alex.
Amerikaanse hippie-protestanten hielpen me in 1976 uit een diepe wanhoop, maar daarna stootte ik op de erg misleidende ‘eigentijdse’ vervormingen die algemeen werden in alle kerken, bij Protestanten en Katholieken.
Tot men uiteindelijk de moed vindt om goed te kijken naar wat er bij de Traditionele Joden en de Traditionele Katholieke aan het gebeuren is. Er is daar iets aan het groeien dat uniek is en onovertroffen. En ik baseer me niet alleen op de TIJDELOOSHEID van het Woord van God, maar ook op talrijke hedendaagse Katholieke profeten. Bij de protestanten vindt men slechts zeer oppervlakkige profeten waar nauwelijks iemand iets aan heeft.
Als Katholieken en Protestanten beiden zich zouden beperken tot het opstellen van lange lijsten met beschuldigingen zouden beiden er alleen maar slechter van worden. Trouwens het einde van de dwalingen in de talrijke afgeleide kerken/secten is nakende. Binnenkort, na de vervolgingsperiode, wordt het weer een unieke Katholieke Kerk. Open uw ogen en kijk wat er groeit bij de Traditionelen.
Over dat artikel van het relativisme, die 10 dwalingen: ben gespecialiseerd ook in dit onderwerp, heb reeds verscheidene honderden (!) soortgelijke dwalingen gevonden, daar de mens geneigd is alles op een andere wijze te beschouwen, waardoor er talloze drogredenen, mythen, dubbele moralen, valse illusies, schone schijn, wensgedachten, cirkelredeneringen, zelfvervullende profetieën, enzovoorts uit ontstaan. Geen mens ontkomt aan dit alles, daar wij op allerlei wijzen aan sociale contacten onderhevig zijn, via media, en direct. Als tegenwicht kan de Schrift dagelijks gelezen worden, doe dat reeds enkele tientallen jaren, 35 hoofdstukken per dag gespreid, dus heb ‘m elke maand doorgelezen, laat me liever hierdoor hersenspoelen dan door al dat wereldse vuilnis. Doe dat uiteraard in gebed, in Zijn Geest, actief, en werk ook talloze andere dingen uit in studies en een practische leefwijze. Zo is deze jongen een jongen mogen blijven, eenvoudig, zuiver, vol ernst, bescheiden, door Hem Die alles in hem bewerkt en doet en wil, niet uit mezelf. De essentie zit ‘m geenszins in het leren kennen van al de wereldse dwalingen, maar in het leren kennen en mogen doorproeven van de enige ware God door onder andere Zijn Zoon Jezus Christus, en deel te mogen hebben in het verdriet dat Hij heden ondergaat vanwege de verwording en vervreemding van de mens die toch nota bene naar Zijn evenbeeld is geschapen: wat is daar nu nog van over? Wij moeten proberen Hem tot een troost te zijn, toch?