De West-Vlaamse Kerk, ooit de bakermat van talloze vurige priesters en missionarissen, is in diep verval.Het misbruikschandaal rond de Brugse bisschop Van Gheluwe , met een enorme weerklank in de media, heeft diepe wonden geslagen en de neergang nog versneld.De benoeming van bisschop “Lode” heeft daar niets aan veranderd. Vele kerkgangers hebben afgehaakt en overal wordt met een loep gezocht naar het kleinste feit dat in een ver verleden met een eventueel misbruik of wat daar voor doorgaat, zou kunnen te maken gehad hebben.Er wordt daar volop over gefantaseerd en wee degene die dit randverschijnsel durft te relativeren.
Maar er is erger…Van de weinige priesters die overblijven, is er bij de meesten nog maar weinig te bespeuren van een authentiek geloof. De geloofswaarheden worden niet meer verkondigd en meestal sterk gerelativeerd. Onlangs maakte ik een lezing mee van een West-Vlaamse priester (of de naam de lading dekt, laat ik in het midden…), die aan de kust pastoor is van twee parochies. Hij leeft in concubinaat met een vrouw, zelf “pastor” en gaat daar prat op. Desondanks werd hij door bisschop”Lode” in zijn functie bevestigd. Goed, tot daar toe, de geest is sterk , maar het vlees is zwak, zou men kunnen zeggen…
Hier houdt het echter niet bij op. In zijn betoog ontpopte deze man zich als een volgeling van de Duitse ex-priester, theoloog, psychotherapeut en apostaat Eugen Drewermann, geliefd door alle progressieven , die de Kerk van binnenuit willen afbreken. Omwille van zijn aanhoudende kritiek op de essentiële geloofspunten van de Katholieke Kerk, werd aan deze Drewermann in 1991 door de Kerkelijke overheid het verbod opgelegd nog verder als professor te fungeren. Hij werd op non-actief gesteld en keerde uiteindelijk op zijn vijfenzestigste verjaardag de Kerk de rug toe. Drewermann ziet in de maagdelijke geboorte van Jezus een “intellectuele infantilisering” van het kerkelijk dogma. Er is volgens hem ook geen duivel, “behalve in onszelf…”.”De mens “komt uit het dierenrijk en heeft zich een God geschapen” en het zoenoffer van Christus is “een problematische verlossingsleer”, enz. Natuurlijk is het celibaat voor hem een relict uit duistere tijden en zo vlug mogelijk af te schaffen.Vergeleken met deze man, was Luther een koorknaap.
Dat is dus de essentie van het geloof van een West-Vlaamse priester, die overigens de meeste Kerkelijke dogma’s in twijfel trekt, het bestaan van een oordeel van de mens door God bespottelijk vindt; omdat God(of wat er moet voor door gaan) alleen maar een” bevrijder en genezer” is, die een horizon biedt. Bang zijn voor de dood uit angst voor het oordeel is dus gewoon voer voor psychiaters en de ziel is geen metafysische werkelijkheid. Verder vindt hij dat je met yoga evengoed kan uitkomen bij de “Liefde”, zonder tussenpersoon…Wij zouden kunnen verder gaan, maar aan wat voorafgaat kan men zich reeds een idee vormen van wat door deze, overigens bewogen en zachtaardig overkomende man, wordt verkondigd. Het is gewoon de leer van de apostaat Drewermann , in een new age jasje gestoken! Het ergste is, dat hij hierin gelooft en dat nieuwe geloof ook uitdraagt. Kan zo iemand nog fungeren als priester van de katholiek Kerk?.., hoe kan hij nog in eer en geweten de H.Mis opdragen, biecht horen (of is die allang afgeschaft?) het katholiek geloof onderrichten…Het is mij een raadsel.
Het is duidelijk dat de Kerkelijke overheid van het bisdom Brugge hier in gebreke blijft. De crisis van de West-Vlaamse Kerk tast de wortels van het katholieke geloof aan en de laksheid brengt zure vruchten voort. Wat blijft er over van het geloof als alle geloofswaarheden als fantasie worden afgedaan. Hoe kan zo’n (on)geloof jongeren begeesteren. Is er nog iets te doen aan dit verrottingsproces en waar is de heelmeester die de goede medicijn moet aanreiken? Dit alles mag ons echter niet tot wanhoop brengen. Christus heeft ons Geloof, Hoop en Liefde als wapens meegegeven. Hij schenkt ons zijn barmhartigheid en zijn rechtvaardigheid. Aan ons te bidden en te handelen. Hij heeft ons beloofd: “Ik blijf bij u tot het einde der tijden”. Dit is zeker geen loze belofte.
Deze crisis die is beschreven vinden we in alle bisdommen en is een groot probleem geworden. en onze wortels van het katholiek geloof zijn al een tijdje ernstig rot aan het worden, de kerk in verval in de ruimste betekenis van het woord.
☩JMJ☩
Zie hier een preek van de Catacomben-Paus en Martelaar, Sint Alexander, in een gevangenis, genomen uit het boek “Strijd en zegepraal der Heiligen” van J. Hillegeer SJ (ik laat het Nederlands maar in zijn verouderde vorm, gezien het toch verstaanbaar is):
“Kinderkens, aanhoort mij en gelooft. God, die den hemel, de aarde, de zee en alle dingen die er in zijn, gemaakt heeft, die de bliksems werpt en dondert, die doodt en levendig maakt; dien de zon, de maan, de starren, de heldere en de bewolkte lucht en de regens dienen, die nooit een begin heeft gehad, uit den hoogsten hemel gezonden opdat hij uit eene maagd zou geboren worden, hij begon geheel het menschelijk geslacht tot zijn geloof uit te noodigen. Maar, daar de menschen hard en als ijzer waren om te gelooven, wilde hij hen door bovennatuurlijke wonderen bewegen. Alzoo, wanneer op eene bruiloft de wijn ontbrak, veranderde hij het water in wijn. Hij openbaarde ook de geheime gedachten der menschen; hij gaf aan blinden het gezicht, aan stommen de spraak, aan kreupelen den gang, verjaagde de duivelen, genas kranken en verwekte dooden; hij gebood aan de winden, stilde de stormen en wandelde op de zee.
Menigvuldige menschen die deze wonderen gezien hadden, geloofden in hem; maar de Phariseërs en de Joden, door haat opgewekt, deden hem kruisigen. Hij weigerde niet te sterven, alhoewel hij dit gemakkelijk kon; opdat hij den duivel, den bewerker onzer dood, zou gevangen nemen. Maar den derden dag na zijne dood verrees hij, en in de tegenwoordigheid van vele getuigen klom hij ten hemel, na dat hij aan zijne leerlingen de macht had gegeven om die zelfde wonderen te verrichten. Doch, op het einde der wereld zal hij wederkomen om de menschen te oordeelen, om goed aan de goeden en kwaad aan de kwaden te geven.
Gij dan, indien gij gelooft, meldt uwe namen, opdat gij christenen kunt gemaakt worden.”
Eenvoudig, klaar, duidelijk verstaanbaar voor een breed publiek en substantieel evangelisch. Heden wordt op dit soort van predicatie smalend neergekeken door arrogante en hoogmoedige clerici, die zich in wijsheid wanen omwille van hun sofistische, pseudowetenschappelijke verbale acrobatie, waarmee zij het applaus van de menigte zoeken in plaats van de approbatie van God.
Pausen gelijk Sint Alexander moeten onze christenharten op een speciale wijze aanspreken, want in hun dagen stond het beklimmen van de Troon van Petrus gelijk met het ontvangen van een doodsvonnis. Gezeten waren zij op stenen tronen temidden van de roemrijke graven van hun Martelaren, wetende dat hen vroeg of laat dezelfde beproevingen te wachten stonden zoals die zij doorstaan hadden, en waarvoor zij ten Hemel baden, gesterkt door het aanbiddelijk Sacrament van het Altaar, opdat ook zij manmoedig en sterk in het Geloof met standvastigheid zouden volharden, reikhalzend naar de glorieuze marteliekroon die kostbaarder is dan al het goud en alle vergankelijke gepretendeerde roem van de wereld.
God geve ons clerici van dezelfde nobele inborst, vol van het Geloof en de Heilige Geest, door de intercessie van de Onbevlekt Ontvangen Maagd Maria.
– Als de bisschop dit in de gaten of te horen krijgt, zou hij onmiddellijk moeten ingrijpen. Of dat gaat gebeuren is een ander paar mouwen …
– De wonde laten verder etteren is het slechtst mogelijke wat men kan doen. De hele Kerk moet grondig uitgezuiverd worden.